Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2019

Ho de fee ra huri


Για το πνεύμα των "γιορτινών ημερών" που μας χαμογελάει και πάλι ειρωνικά με έχει καλύψει η νάμα -η γλυκιά της παρουσία μάς λείπει πολύ- όταν αναρωτιόταν και σχολίαζε με το δικό της άμεσο τρόπο : ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ , "Πλησιάζουμε στα μέσα του Δεκέμβρη και η καλοστημένη φαρσοκωμωδία έχει αρχίσει ήδη να στήνεται και να παίρνει για άλλη μια φορά σάρκα και οστά, πιο κακόγουστη και προσποιητή απο ποτέ."
Δεν χρειάζεται εγώ να πω κάτι περισσότερο.

Ο χοντρός από τον Βορρά χρωστάει πολλά για την γραφική του ύπαρξη στην πολυεθνική πανούκλα της coca cola - Η πολυεθνική ''3Ε COCA COLA'' καταπατά δικτατορικά ακόμα και τις πιο αυτονόητες αστικές ελευθερίες ενώ ταυτόχρονα προωθεί την LGBTQ αντζέντα - που μας κάνει πιο ευτυχισμένους, σύμφωνα και με τις διαφημίσεις της, όταν καταναλώνουμε το δηλητήριό της, ενώ αυτή απομυζεί τους υδάτινους πόρους της γης. Σταθείτε λίγο και σε αυτό: Bίος και πολιτεία των πολυεθνικών εταιρειών που διαχειρίζονται το...ιδιωτικοποιημένο αγαθό του νερού!
Για τον santa και τα πραγματικά "δώρα" που οι "σπόνσορές του" χαρίζουν με γενναιοδωρία στην ανθρωπότητα, τα έχει σούρει με το δικό του τρόπο ο ανιχνευτής. Dead Christmas
Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω.

Με το πληθωρικό συγκρότημα των Omnia έχει ήδη ασχοληθεί και πάλι ο ανιχνευτής. ...δεν μιλώ την ανθρώπινη γλώσσα, δεν μπορώ να καταλάβω ούτε μια λέξη από αυτά που λέτε.

Εδώ όμως έχω κι εγώ να αφιερώσω κάτι. Με αφορμή την ιδιαίτερη μαγεία της μουσικής τους. Προς κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα αν είναι οπαδός κάποιας θρησκείας, αν απλώς δέχεται ή ανέχεται να κατατάσσεται στη λίστα των πιστών της, αν δεν καταδέχεται να πιστεύει σε οποιοδήποτε θεό και σε θεϊκές προτιμήσεις και παρεμβάσεις ή τιμωρίες, αν νομίζει ότι το νόημα της ζωής δεν έχει κανένα νόημα. Γιατί όπως μας παρακινούν οι Omnia ίσως το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να αδράττεις την κάθε μέρα με
μία έκσταση που δύσκολα αναλύεται λεκτικά. Και ίσως μπορούσαν να την εξηγήσουν καλά οι κάθε άλλο παρά πρωτόγονοι λαοί -αποκαλούμενοι και "παγανιστές"- που ζούσαν σε αρμονία με τη φύση κι αντιμετώπιζαν τη Γη ως ζωντανή οντότητα με την οποία μπορούσαν να επικοινωνήσουν και να αντλήσουν από αυτήν, σε ιδιαίτερους τόπους Δύναμης, τόσο τη θεραπευτική της Ενέργεια όσο και τη δύναμη της υπερβατικής ενόρασης. 



"Fee Ra Huri", μια φράση που έχει τις ρίζες της μάλλον σε δρυιδικές κοινωνίες και ίσως αποτελεί ένα είδος χαιρετισμού στην καινούργια μέρα και τη μαγεία κάθε στιγμής. Μια μαγεία που θυμίζει εκστατικά στον άνθρωπο ότι είναι ζωτικό και αναπόσπαστο κομμάτι της Φύσης και όχι κάτι το ξένο προς αυτήν ή και πολέμιός της, υιοθετώντας αφύσικους τρόπους ζωής..
Απολαύστε και το ντελιριακό φλάουτο!

Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου