Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2022

Διεισδύοντας στις εμπειρίες του μέλλοντος -β΄μέρος-.

Δεν αρκεί από μόνη της η ικανότητα "νοητικής οικοδόμησης" των μελλούμενων, σε συνδυασμό με μια καλλιεργημένη διαίσθηση -που δεν δεσμεύεται από χωροχρονικές "σταθερές"- και ανεπτυγμένη διόραση. Θα πρέπει να αποτελούν κτήμα σου τα "υπερόπλα" της ισχυρής αυτεπίγνωσης κι άκαμπτης εστίασης σε σκοπό και της ικανότητας αναγνώρισης κι αξιολόγησης των εμποδίων για την πραγμάτωση της επιθυμίας. Σημαντική εδώ η ρήση ότι "επιτυχημένος είναι όποιος συνεχίζει τις προσπάθειες και μετά την αποτυχία". Κατά συνέπεια, να συμμετέχεις ενεργά στη διαμόρφωση των μελλοντικών γεγονότων -ακόμη κι επηρεάζοντας τη ροή τους σε κάποιο μετρήσιμο ποσοστό-  διαθέτοντας και το απαιτούμενο ποσό Ενέργειας. Καθώς το ενεργειακό δυναμικό του ανθρώπου είναι αστείρευτο και με δυνατότητες μορφοποίησης των ανοιχτών σε όλες τις πιθανότητες πεδίων της ρευστής πραγματικότητας.  Κι αυτό το γνωρίζει καλά το σύστημα υποδούλωσης και χειραγώγησης των ανθρώπων και επιδιωκόμενης ισοπέδωσης της συνειδητής τους δράσης, ευνοώντας και τη δημιουργία ανθρωπομαζών, όπου κυριαρχούν η ποδηγέτηση, η υποβολή και η μετάβαση σε pause ή το delete των ανώτερων νοητικών λειτουργιών, αν και αυτό θα οδηγεί σε άλλα μονοπάτια προβληματισμού τα οποία βεβαίως και μας ελκύουν το ενδιαφέρον.

Ακολουθεί ένα αξιοσημείωτο κείμενο, με το οποίο συμφωνώ με αρκετές επιμέρους νύξεις -ειδικά με τις ολέθριες πάντα συνέπειες, ακόμη και για τους πιο "χαρισματικούς" ανάμεσά μας, ενός "ξεχειλωμένου" εγωκεντρισμού- αλλά και συγχρόνως διαφωνώ με το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η πορεία της συλλογιστικής του. Με ανοιχτό πάντα το ενδεχόμενο να σφάλλω.. 

Ίσως να είμαι υπέρ το δέον αισιόδοξος ως προς τις πραγματικές δυνατότητες των ανθρώπινων πλασμάτων και της Δύναμης που κρύβεται μέσα στα κύτταρα -"ανάκτορα"-  τόσο του εγκεφάλου όσο και της καρδιάς. Μέσα τους περιέχονται λάμψεις συνείδησης και εμπειρίας ολάκερων κόσμων, τόσο προηγούμενων όσο κι επόμενων..

Διεισδύοντας στις εμπειρίες του μέλλοντος.. -

Ο Ένοικος...

Έχουμε τη δύναμη μέσα μας να δημιουργήσουμε μια μορφή σκέψης ή ένα νοητικό μοτίβο. Μπορεί να προέλθει μέσω της επανάληψης ή να δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου στην εσωτερική μας όραση. Το εξαιρετικά σημαντικό όμως είναι όταν δημιουργούμε μια εικόνα και την προβάλλουμε στο μέλλον. Η ικανότητα να είμαστε συνδεδεμένοι με το μέλλον είναι κάτι για το οποίο πρέπει να εργαστούμε εσωτερικά. Πολλοί έχετε διαπιστώσει ότι όταν προβάλλετε μια εικόνα στο μέλλον, φαίνεται η υλική κατάσταση να προσαρμόζεται σε εσάς και τα πράγματα να λειτουργούν από μόνα τους. Εντούτοις δεν είναι έτσι. Δεν είναι ότι τα πράγματα έχουν προσαρμοστεί σε εσάς, αλλά ότι κάτι μέσα σας έχει κάνει μια σύνδεση με αυτό που είναι πραγματικά δυνατό μια δεδομένη στιγμή στο μέλλον. Μερικοί άνθρωποι έχουν αυτή την ικανότητα ανεπτυγμένη με αποτέλεσμα να έχουν εκπληκτικά επιτεύγματα. Συνήθως όμως τελειώνουν καθώς οι ίδιοι καταστρέφουν αυτή την ικανότητά τους. Αρχίζουν να πιστεύουν ότι κάνουν κάτι και προκαλούν κάτι να συμβεί, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκονται σε ένα είδος διορατικής σχέσης με το χνάρι του μέλλοντος. Όποιος έχει μελετήσει τις εκστρατείες του Ναπολέοντα ξέρει πως ήταν σε θέση να δει τι θα γινόταν σε μια μάχη και περίμενε εκείνη τη στιγμή να την εκμεταλλευτεί προς όφελός του όταν συνέβαινε. Μετά όμως έχασε αυτή την ικανότητα και όλα τού πήγαν στραβά. η εικόνα του εαυτού του, ο εγωισμός του, πήρε τη θέση αυτής της διορατικής ικανότητας. Και αυτό έχει συμβεί σε πολλά επιτυχημένα άτομα. Πολύ σπάνια συμβαίνει οι άνθρωποι που αποκτούν τυχαία αυτή τη δύναμη να μπορούν να διατηρήσουν τη σωστή στάση απέναντί της. Δεν αναγνωρίζουν ότι δεν είναι δικό τους έργο και ότι δεν έχει καμία σχέση με την εσωτερική τους ποιότητα. Για τον άνθρωπο που αντιμετωπίζεται ως κάποιος που μπορεί να πετύχει αυτό που έχει βάλει σκοπό να κάνει, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διατηρήσει την επίγνωση ότι έχει απλά την ικανότητα να διαβάζει την πορεία των γεγονότων και να προσαρμόζεται σε αυτά και όχι να τα επηρεάζει. "
John Bennett

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου