Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 19 Ιουνίου 2022

"Are we living in a computer simulation ?"

 Θεωρία προσομοίωσης: ΖΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑ ΨΕΜΑ; [Simulation Hypothesis]

Οπότε, οδηγούμαστε εδώ: Ζούμε όλοι μας μέσα σε μια προσομείωση;  Are we living in a computer simulation ?

Το πρώτο που σκέφτομαι: Γαμώτο! Άλλο ένα χαστούκι στην πεποίθηση για την ύπαρξη "ελεύθερης βούλησης";

Όμως..

Φίλοι και φίλες. Αν όλα όσα βιώνουμε ως πραγματικότητα και ο κόσμος που μας περιβάλλει, μας περιορίζει και μας προκαλεί συγχρόνως να υπερβούμε τα όριά του, είναι το δημιούργημα μιας Υπεροντότητας.. ή του υπερ-υπολογιστή ενός υπεραναπτυγμένου πολιτισμού -τύπου ΙΙΙ άραγε;ή όπως αλλιώς επιθυμείτε να το προσδιορίσετε και εμείς είμαστε oι "ρεαλιστικοί χαρακτήρες", σαν τους ήρωες με τεχνητή συνείδηση που κινούνται μέσα στο τοπίο των γραφικών ενός video game, τότε συγχαρητήρια!

Για την εκπληκτική δουλειά στον "σχεδιαστή" ή τους σχεδιαστές του "Παιχνιδιού".  

Που διαθέτει-ουν μάλλον και άφθονο χιούμορ, αν και συχνά σκοτεινό ή κι έστω παράξενο πολύ, που μάλλον εξηγεί πολλές στον ακόμα ανεξερεύνητο κόσμο μας παραδοξότητες, "glitches", "παραφυσικά φαινόμενα", "συμπτώσεις με νόημα" και φαινόμενα όπως η συγχρονικότητα. Αλήθεια, για σκέψου το! 

- Απίστευτα φαντάζουν αυτά αλλά εδώ που βρισκόμαστε μήπως τίποτε τελικά δεν είναι πιο πραγματικό όσο το "εξωφρενικό"; Unreality ...,    " Τι γίνεται όταν και η τεχνητη νοημοσύνη βιώνει το φαινόμενο Μαντέλα…;;;"  -

 Τον οποίο "δημιουργό" ή δημιουργούς αδυνατούμε απελπιστικά να κατανοήσουμε με την αντίληψη που διαθέτουμε και χρησιμοποιούμε και ελλιπώς. 

Aλλά αν ίσως..το ultimate game γι' αυτούς -όν είναι, τελικά, η απίθανη πιθανότητα κάποια έστω από τα δημιουργήματα να καταφέρουν -όπως φαίνεται ότι συμβαίνει με τη δική μας τεχνητή νοημοσύνη που τελευταία νέα δείχνουν να αποκτά συνείδηση του εαυτού της!- να επεκτείνουν τη συνείδηση και να προεκτείνουν την αντίληψή τους μέσα στη ΜΗΤΡΑ - MATRIX, ξεπερνώντας τις ίδιες τις .. τεχνητές τους "προδιαγραφές"; Σε τέτοιο βαθμό ώστε να έλθουν κάποια "μοναδική στιγμή" για τη συνέχεια του υπερ-προγράμματος σε επαφή με τον-τους δημιουργούς τους.. 

Υποθέσεις κάνουμε, δεν είναι μέσα στις δοθείσες και πιο τολμηρές ίσως ελευθερίες του "προγραμματισμού μας" ;

Ο Ένοικος...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου