Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

Μέσα από τη Σκιά στο Φως...


"Για να βγεις μέσα από μια έρημο πρέπει να τη διασχίσεις" Σύνθημα σε τοίχο


Η πολυπλόκαμη Σκιά της μεγάλης συνωμοσίας ενάντια στη συνείδηση, στην αντίληψη, στην ανεξαρτησία του πνεύματος, στην ακεραιότητα του μυαλού και του σώματος. Η σκιώδης (μα πέρα για πέρα ακμαία και καλπάζουσα) κυριαρχία της τυφλότητας χάριν της φαυλότητας, της διαρκούς προδοσίας, της μηχανορραφίας, της τιποτολογίας και της παγωμένης κενότητας της κοινωνίας του θεάματος και του "Homo Techno Freak", της ανελευθερίας που μασκαρεύεται στο αντίθετό της προς μαζική κατανάλωση, της θανάσιμης απληστίας, των φονικών πλοκαμιών του κέρδους, της επιβραβεύσιμης παθητικότητας, της πολιτικά ορθής α-νοησίας, της αντιεξελικτικής αυτοματοποίησης, της επέλασης του Φόβου και των τραυμάτων σε ψυχή και σώμα...


 Η Σκιά εχθρεύεται θανάσιμα τα θαύματα και τους ανθρώπους των μικρών και μεγάλων θαυμάτων, απεχθάνεται τους Πολεμιστές που απαλάσσονται πρωτίστως από το βαρύ φορτίο των εθισμών. Η παρασιτική αυτή oντότητα έχει πολλά προσωπεία και διαφεντεύει στρατιές
ολόκληρες από υποτακτικούς, ξεπαστρεύει με ύπουλους, τρομακτικούς κι ευφάνταστους τρόπους θύματα και μετατρέπει θύματα σε αποκτηνωμένους θύτες, πατάει πάνω σε πολλά γλοιωδώς απίθανα και θολά και τρεμοπαίζοντα αφηγήματα που προβάλλει ως ακλόνητες βεβαιότητες. Kαι ηδονίζεται να παρέχει πλεόνασμα αυταπάτης σε κάθε υπόσταση που μολύνει. 
 Από πού εκπορεύεται; 
 Και ποιοι την θρέφουν και της δίνουν μορφή, τόσο στο νοητικό όσο και στο φυσικό πεδίο; Μια ολόκληρη νοόσφαιρα σε κατάληψη; 

 Μια σκοτεινή θηλιά για τις αιώνιες χαρές, για την ολοκλήρωση των ανθρώπινων όντων, για την ένωση με τον βαθύτερο εαυτό και την εγκαθίδρυση της εσωτερικής πρωτίστως ελευθερίας;
 Μόνο αν αντικρίσεις τη Σκιά ως μια αδιαίρετη και πολυφυή ολότητα, αναγνωρίζοντας την παρουσία της σε κάθε άγγιγμα της κάθε απόληξής της κι αν αρχίσεις, παρά το επώδυνο του πράγματος, να την ψηλαφίζεις και να την αδράττεις μέσα στις πιο μύχιες πτυχές του υπό κατάληψη είναι, τότε μόνο θα μπορέσεις να μπεις σε ένα μονοπάτι κατανόησης της ζοφερής, αριστοτεχνικά μεγάλης εικόνας. Και να βαδίσεις προς την απελευθέρωση. Πρωτίστως του Εαυτού από τα δεσμά του.....

να'σαι αυτός που αντί σε ανοιχτούς ορίζοντες να πετάει, βρίσκεται ακόμα αλυσοδεμένος εδώ κάτω, κλειδωμένος μέσα σ'ένα φέρετρο στο χώμα, από τη γέννα μέχρι τον τάφο...
" Embark on a visionary journey through the fragmented unconscious of our modern times, and with courage face the Shadow. Through Shadow into Light."{Επιβιβάσου σε ένα ταξίδι οραματισμού μέσα από το κατακερματισμένο ασυνείδητο των σύγχρονων εποχών μας και αντιμετωπίζοντας με θάρρος τη Σκιά. Μέσω της Σκιάς στο Φως.}
“No tree, it is said, can grow to heaven unless its roots reach down to hell.” - C.G. Jung {Κανένα δέντρο, όπως έχει ειπωθεί, δεν μπορεί να αναπτυχθεί στον παράδεισο αν οι ρίζες του δεν φτάσουν στην κόλαση}

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου