Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 3 Απριλίου 2018

"The Anunnaki Creation Story"



" 445 000 years ago, “creator gods” – as they call it – came to Earth. They were called the Anunnaki, which means “Those Who from Heaven to Earth Came”. These beings inhabited a distant orbiting planet called Nibiru, which only entered our solar system every 3,600 years. They describe Nibiru as many times the diameter of Earth, and abundant with iron oxide, making its rivers and lakes appear red. A side note about Nibiru: according to the Sumerian tablets, Nibiru’s atmosphere began to deteriorate and became a hostile place for life, and in order to restore it, the Annunaki needed one important element for their atmosphere: gold."

Σύνδεση και με τα παρακάτω στοιχεία από μία παλιότερη ανάρτησή μας:
" Ακολουθούν κάποια απαραίτητα κατά τη γνώμη μας βήματα, για περαιτέρω προσωπική μελέτη με ανοιχτό μυαλό (όχι όμως σαν "ξέφραγο αμπέλι", αλλά με προσεχτικό και συγκριτικό διάβασμα των πηγών και έρευνας των διάσπαρτων παντού στοιχείων, μέσα κι από τις ιερές παραδόσεις και τους "μύθους"* των λαών όλου του κόσμου...).
 *μύθος= το καταφύγιο στο οποίο αναγκάζεται να εισχωρήσει μια αλήθεια της οποίας έχει απαγορευτεί η ουσιαστική εκφορά...
links από ετούτο το μπλογκ:

επίσης:

ενδεικτική βιβλιογραφία στα ελληνικά, με κάποια δικά μας συνοδευτικά σχόλια και παράθεση επιπλέον στοιχείων για το ζήτημα που μας κεντρίζει πολύ έντονα το ενδιαφέρον:
  • "Αποτυπώματα των θεών" GRAHAM HANCOCK, εκδ. Λιβάνης - Το Κλειδί ή και "Πύρινος Κόσμος" (απλά...μνημειώδες!)
  • "ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΑΚΑΚΟΡ" Carl Brugger, εκδ. ΕΣΟΠΤΡΟΝ (σαν ένα παραμύθι που εισβάλλει στον κόσμο μας και τον γυρίζει ανάποδα...)
  • "Αινίγματα της αρχαιότητας" ΝΙΚΟΣ ΚΑΝΑΚΑΡΗΣ, εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ (πολύτιμη εισαγωγή σε όλα όσα αναφέραμε παραπάνω)
  • "Από τη Σφίγγα στην Ατλαντίδα" Colin Wilson, εκδ. AΡΧΕΤΥΠΟ - ένα εκπληκτικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο βιβλίο, που ταξιδεύοντας από την αρχαία Αίγυπτο έως την αμερικανική ήπειρο, ιχνηλατεί τη μετάβαση από τη "συλλογική συνείδηση" της αρχαιότητας στην αλλοτρίωση του σύγχρονου ανθρώπου. Μερικά από τα τρομερού ενδιαφέροντος και ριζικών ανατροπών θέματα που διαπραγματεύεται; 
Η ηλικία της Σφίγγας... που νέες σοβαρότατες έρευνες αποδεικνύουν ρηξικέλευθα ότι κατασκευάστηκε γύρω στο...10500 π.Χ., κάτι που μεταφέρει τις απαρχές του πολιτισμού χιλιάδες χρόνια πίσω! Μάλιστα, οι κάθετες γραμμές της τεράστιας υδάτινης διάβρωσης στο σκάμμα της δεν προέρχεται από την άμμο που πέταγε ο άνεμος αλλά από...το νερό των βροχών που δεχότανε η Σαχάρα όταν χιλιάδες χρόνια πrιν ήταν εύφορη έκταση! Όπως απέδειξε και ο γεωλόγος και γεωφυσικός Ph.D. του Γέηλ Ρόμπερτ Σκοτς. Επίσης, και με τη συνδρομή και του νέου συναρπαστικού κλάδου της αρχαιοαστρονομίας, νέα δεδομένα μεταφέρουν πολύ πίσω-πριν το...10.000 π.Χ. το χτίσιμο των περίφημων πυραμίδων της Γκίζας, με τα πλαστά ιερογλυφικά μέσα περί Χέοπα (τα μοναδικά που βρέθηκαν εκεί και ανακάτευαν άκομψα τα είδη γραφής των Αιγυπτίων). Αλλά και οι υψηλότατες γνώσεις αστρονομίας, εφαρμογών σύνθετης γεωμετρίας και μαθηματικών των αρχαίων Αιγυπτίων (όπως και των κατασκευαστών των μεγαλιθικών μνημείων στην Ευρώπη) παραήτανε προχωρημένες για την εποχή τους, την πραγματική!
Αλήθεια, και πώς πραγματικά μετακινούσαν οι Αιγύπτιοι τους τεράστιους ογκόλιθους και τους τοποθετούσαν με τέτοια ακρίβεια τον ένα πάνω στον άλλο, που ούτε ξυραφάκι δεν περνούσε από τους αρμούς τους;

επίσης:

  • "Το Χρονικό των Επιστημονικών Ανακαλύψεων", Ισαάκ Ασίμοφ, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
  • "Η Άγνωστη Ιστορία των Ανθρώπων", Robert Charroux ekd. ΩΡΟΡΑ
  • "Τα Μυστήρια του κόσμου", ARTHUR CLARK, εκδ. ΚΑΚΤΟΣ 
  • Η σειρά βιβλίων "ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΓΗΣ" του ZΕCHARIA SITCHIN
Ο οποίος και γράφει στο περίφημο βιβλίο του «Genesis Revisited»: "Είναι πιθανόν η ανθρωπότητα, να ξεπέρασε τα Σκοτεινά Χρόνια και τον Μεσαίωνα, να έφτασε στην Αναγέννηση, να βίωσε την Βιομηχανική Επανάσταση, να μπήκε στην εποχή της Υψηλής Τεχνολογίας, της Γενετικής Μηχανικής και του Διαστημικού Ταξιδιού, απλά και μόνο για να προφτάσει την Αρχαία Γνώση;". (Μια γνώση και τεχνογνωσία που κρατήθηκε επτασφράγιστο μυστικό από τα τότε ιερατεία και με το πέρας του χρόνου χάθηκε για πάντα. Μόνο με την πρόοδο της επιστήμης και βέβαια της έρευνας καταφέραμε να ανακαλύψουμε ένα μικρό τμήμα αυτής της αρχαίας γνώσης, αλλά και πάλι δεν είναι αρκετό για να κατανοήσουμε πλήρως το μέγεθος της και τη σημασία της!)
Η γραφή των Σουμερίων είναι η πιο παλιά που (υποτίθεται ότι επίσημα)γνωρίζουμε και είχε σφηνοειδή μορφή. Οι Σουμέριοι ομιλούσαν και έγραφαν στη γλώσσα τους περί την τρίτη χιλιετία π.Χ. Οι δε γλωσσολόγοι δεν κατάφεραν να αποδείξουν κάποια σχέση της σουμερικής γλώσσας με οποιαδήποτε άλλη. Ο μεγάλος Αζέρος Σουμεριολόγος Ζαχαρίας Σίτσιν (1920 - 2010) αφιέρωσε  τη ζωή του στην αποκρυπτογράφηση των Σουμεριακών πινακίδων που ανακαλύφθησαν απο τον  Henry Leonard, το 1850 στο σημερινό Ιράκ, στη λεγόμενη Μεσοποταμία και στο χώρο της αρχαίας Νινευή. Η δουλειά του ήταν μεγαλειώδης, δημιουργώντας ένα κολοσσιαίο έργο και τα συμπεράσματα του τα κατέγραψε στη μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα σειρά βιβλίων που αναφέραμε πριν. Χωρίς (φυσικά) να γίνει αποδεκτός απο την επιστημονική κοινότητα. Οι πηγές του ήταν οι Σουμεριακές πινακίδες καιη βίβλος την οποία μετέφρασε με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Ο Σίτσιν μελετούσε, όπως πολλοί, τα κείμενα από μεταφράσεις. Ούτε η σύγχρονη Εβραϊκή μετάφραση του αρκούσε, έτσι έμαθε την αρχαία εβραϊκή για να διαβάσει τα πρωτότυπα έργα. Διαβάζουμε κι εδώ (Ο 12ος ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΥΜΕΡΙΟΙ ):
"Ο Ζαχαρίας Σίτσιν, λοιπόν, σαν σωστός άνθρωπος που είναι, έκατσε και έμαθε τις γλώσσες (ανάμεσα σε αυτές και τα σουμεριακά!) στις οποίες είχαν γραφτεί τα κείμενα που τον ενδιέφεραν. Είχε πει πολλά πράγματα για διάφορα κείμενα και ευρήματα, αλλά παρ’ όλο που δεν χαρακτηρίστηκε ως γραφικός, πολλοί δεν έδωσαν σημασία στα λεγόμενά του, κυρίως όσον αφορά το μυστήριο των Σουμερίων. Η δικαίωση του Σίτσιν ήρθε με τη διαστημική πτήση του «Voyager 2» (η συνέχεια στο ακριβώς προηγούμενο link...)"

Να πούμε τα εξής εδώ:
Οι Σουμέριοι, που γνώριζαν και με εξωφρενικές λεπτομέρειες έως και τη μορφολογία των πλανητών του ηλιακού συστήματος, περιέγραψαν μια τελείως διαφορετική ιστορία του ανθρώπου! Οι πήλινες πινακίδες τους, μαζί με νομίσματα, σφραγίδες και μια σειρά από επικές διηγήσεις και ποιήματα (που υπολογίζεται πως θάφτηκαν στην περιοχή της Μεσοποταμίας γύρω στο 2000π.Χ.) διηγούνται μια πολύ αρχαία ιστορία για το ηλιακό σύστημα και τον πλανήτη μας: για μια φυλή "Θεών" (ερπετοειδούς μάλλον μορφής) που ήρθαν στον πλανήτη από έναν "ξένο" κόσμο, φέρνοντας μια πολύ εξελιγμένη τεχνολογία και γνώση και έφτιαξαν γενετικά τον άνθρωπο, διασταυρώνοντας τα γονιδιά τους με εκείνη των επίγειων πιθηκοειδών, ενώ δημιούργησαν κι άλλες υβριδικές ράτσες. Για συγκεκριμένους σκοπούς. Οι "Θεοί" αυτοί ονομάζονταν στις αρχαίες πινακίδες (του σπουδαίου πολιτισμού των Σουμερίων, του αρχαιότερου στη γη, μαζί με τους Αιγύπτιους, για τη συμβατική Ιστορία) "Ανουνάκι", δηλ. "αυτοί που ήρθαν στη Γη από τον Ουρανό..."

αγαλματίδιο της ερπετοειδούς θεότητας της "μητέρας-θεάς" του πολιτισμού του Ουμπάιντ, από το 5000 π.Χ.
Ο θεός γενάρχης των Ασσυρίων Ασσούρ, μέσα στον ηλιακό δίσκο, που προερχόταν απ' τον ηλιακό θεό των Σουμερίων Ουτού  "

 τα παραπάνω ήταν παρμένα από την ανάρτηση: Η γραμμική εξέλιξη της ανθρώπινης Ιστορίας ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια - Β΄ΜΕΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου