Να μαθαίνεις σαν να παίζεις κι όχι σαν να παραμορφώνεσαι...

Το'χουμε ξαναπεί, ωστόσο δεν βλάπτει να το επαναλάβουμε για άλλη μια φορά:
Στόχος κάθε εκπαιδευτικής πολιτικής που σέβεται την καλλιέργεια αλλά και ανεξαρτησία της αντίληψης των μικρών μαθητών είναι να μεριμνάει κάθε στιγμή ώστε οι παρεχόμενες γνώσεις να είναι βιωματικές: να περνάνε μέσα στον εαυτό και μέσα από αυτόν. Αντίθετα, όταν η επιδίωξη μοιάζει να είναι η συσσώρευση πληροφοριών που βαφτίζονται άκριτα "γνώσεις", χωρίς σοβαρή και ειλικρινή κριτική προσέγγιση, προσεχτική σταχυολόγηση, συσχέτιση των γνωστικών αντικειμένων μεταξύ τους και αμφισβήτηση όπου αυτή φαίνεται χρήσιμη έως αναγκαία, τότε η "γνώση" γίνεται ένα άχρηστο φορτίο. Ικανό ακόμη και να φέρει την καταστροφή.

Να το φωνάξουμε άλλη μια φορά: " Βία ειναι οι πανελλήνιες και όλη η γαμημένη σας παιδεία. " (κι ένα βίντεο)

 

Είμαι μια περιφερόμενη σκιά που καταπίνει τον ήλιο.
Είμαι το παιδί μιας κακής στιγμής
που το ξέβρασε ανάμεσα σε λιοντάρια, ύαινες και τη λεία τους.
Είμαι το barcode σε ετικέτες επώνυμων προϊόντων
και το σκλαβί στις φάμπρικες παραγωγής τους.
Είμαι ο φονιάς και το θύμα, η πόρνη κι ο προαγωγός.
Είμαι το σχολείο που με γέμισε με πνεύμα των αγορών.
Είμαι οι αγορές που πατεντάρησαν το πνεύμα και το σώμα.
Είμαι η σοφιστικέ τεχνολογία που βαλσαμώνει τη φαντασία.
Είμαι η κίνηση που παγώνει στο ζουμάρισμα μιας κάμερας ελέγχου.
Είμαι η περιφερόμενη ανία, το κομψό ψέμα, η κουραδομαγκιά εξ αποστάσεως
στις πολύβουες πλατφόρμες των social media.

 (από το Oι αυτόχειρες καιροί όμορφα εύχονται...)

 Η λεγόμενη "παιδεία" είναι και καλό και απαραίτητο ν'αποτελεί μια ζωντανή διαδικασία κι όχι μια στείρα κι απονεκρωτική φιλοσοφία. Να πνέει σαν ένας περήφανος άνεμος αντίστασης, ακόμα και προς τους ίδιους τους υψηλά ιστάμενους σχεδιαστές της! Να δεσπόζει σαν ένα οχυρό πνευματικής διαύγειας, ελευθερίας έκφρασης και ψυχοσωματικής υγείας, που δεν παραδίδεται στις αγκυλώσεις και στα κυνήγια μαγισσών της κοινωνίας, όταν όλα αυτά παίρνουν το πάνω χέρι. Και δεν κυριεύεται από επιδημικές νόσους σκοταδισμού, ιδεολογικά στρατευμένης τύφλωσης, αλλά και σκοτεινών σχεδίων υπουλίας και ξεφτίλας (Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε! ) με προοδευτικό περιτύλιγμα. Ακόμα κι αν οι φορείς μιας τέτοιας ελευθερίας πνεύματος (εκπαιδευτικοί αλλά και μαθητές), ενάντια σε κάθε είδους δουλοπρέπεια, σκατοψυχιά και ρουφιανισμό (Πρόλογος του νέου σχολικού εγχειριδίου "Αστυνομικής Αγωγής του Υπήκοου"), έχουν στο τέλος να πληρώσουν βαρύ τίμημα...




Τόσο η εκπαιδευτική κοινότητα όσο και οι γονείς οφείλουν να κατανοήσουν ότι οι μαθητές αξίζουν και πρέπει να ζήσουν την παιδική τους ηλικία, που τόσο απομαγεύεται και ισοπεδώνεται άσπλαχνα στους πολυεθνικά ελεγχόμενους και  τεχνο-φεουδαρχικούς καιρούς μας, αλλά συγχρόνως και να αντιμετωπιστούν ως πολύπλοκα και δυναμικά συστήματα (όπως κάθε ανθρώπινο ον ), τα οποία μπορεί, ειδικά στις αντιερωτικές εποχές μας, "να τα ξέρουν όλα", αλλά...δεν έχουν την ετοιμότητα ή τις άμυνες να προστατευτούν από "αυτά που ξέρουν". Κι αυτό βέβαια μόνο τυχαίο δεν είναι...

 Σε τούτους τους παιδότοπους
τα παιδιά δεν παίζουν σαν παιδιά
μα της φρίκης ξεσηκώνουν τους κανόνες
και σκαρφίζονται παιχνίδια δολιότητας
και μίσους.

 (από το"Επανάσταση"; Χμ! (1ο μέρος))

( "Σε περισσότερα από 200.000 βρετανικά σχολεία υπάρχουν κάμερες στις τουαλέτες και τα αποδυτήρια! Στους βρετανικούς δρόμους οι κάμερες παρακολούθησης όχι μόνο μπορούν να εκφωνήσουν εντολές αλλά και να ακούν και να καταγράφουν τις συνομιλίες."

 Μικροί μαθητές στις ΗΠΑ υπογράφουν πάνω σε βόμβες που προορίζονται να σκοτώσουν άλλους ανθρώπους, ακόμα και άμαχο πληθυσμό κι ανάμεσά τους...παιδιά, σε μια ακόμη επέμβαση παράδοσης "δημοκρατικών μαθημάτων" του παγκόσμιου σερίφη )

το παραπάνω απόσπασμα και η φωτο είναι από την ανάρτηση του Ένοικου με τίτλο Δεν είναι μέτρο υγείας το να είσαι καλά προσαρμοσμένος σ'ένα βαθύτατα νοσηρό κόσμο

Ένα εκπαιδευτικό μότο που είχαμε ακούσει κάποτε και μας άρεσε πολύ ήταν το "να παίζεις σαν να μαθαίνεις και να μαθαίνεις σαν να παίζεις". Και φυσικά για να εφαρμοστεί αυτό χρειάζεται εκπαιδευτικούς με ταλέντο, έμπνευση και απέραντη αγάπη για τα παιδάκια. Δηλαδή πραγματικούς μάγκες! Σαν τον κύριο, ας πούμε, του παρακάτω βίντεο.

ανιχνευτής

"O Célestin Freinet (1896-1966) ένας από τους παλιούς σύγχρονους παιδαγωγούς που άνοιξε νέους δρόμους στις παιδαγωγικές μεθόδους, παρατηρώντας τα παιδιά, εστιάζοντας στα ενδιαφέροντάς τους, φέρνοντας τη δράση και την ενέργεια της αυλής στην τάξη και την τάξη στην αυλή!"