Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο φανταστική από κάθε προχωρημένη επιστημονική φαντασία; " Ong’s Hat ": - η πύλη για τις διαστάσεις

 - Για μελέτη πάνω σε παρεμφερές αντικείμενο, και θυμήσου πως τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους, δεν έχεις παρά να περιηγηθείς και σε αυτό το "Πεδίο": Το ξεκίνημα της πραγματικής επιστήμης: "Το Πεδίο: Η Μυστική Δύναμη του Σύμπαντος - Η Εποχή του Μηδενικού Σημείου" -

«Μπορεί να χρειαστεί να μάθουμε ότι το άπειρο στροβίλισμα του θανάτου και της γέννησης, απ’ όπου δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε, είναι δική μας δημιουργία, δική μας αναζήτηση»
ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ




" Δεν θα το διαβάζατε αυτό αν δεν είχατε ήδη ασχοληθεί αρκετά με το «Ινστιτούτο Σπουδών του Χάους» [Institute of chaos studies (ICS)]. Ψάχνετε για εμάς χωρίς να το γνωρίζετε, ακολουθώντας μπερδεμένες αναφορές σε κακές φωτοτυπημένες και εξεζητημένες απαγορευμένες εκδόσεις, σε περίεργα μυστικιστικά φυλλάδια, στα μαθήματα δι’ αλληλογραφίας του «Kaos Magick»–ένα μονοπάτι χαρτιών και μία σειρά από κωδικοποιημένες φήμες, οι οποίες είναι διασκορπισμένες στους δρόμους μέσα σε κύκλους που εμπλέκονται στην παράνομη διακίνηση συγκεκριμένων ελεγχόμενων ουσιών και στη διάδοση ορισμένων επαναστατικών ενεργειών εναντίον του Planetary Work Machine και του Consensus Reality· ή ίσως μέσα σε διάφορες περίεργες επανεκτυπωμένες τεχνικές σελίδες σχετικά με την «επιστήμη του χάους — μέσα σε πειρατικά διαδίκτυα — ή ακόμα και μέσα στην συγχρονικότητα και στην αναζήτηση των ονείρων. Σε κάθε περίπτωση, γνωρίζουμε κάτι για εσένα, για τα ενδιαφέροντά σου, τις πράξεις σου και τις επιθυμίες σου, τα έργα και τις μέρες σου — και γνωρίζουμε και την διεύθυνσή σου. Διαφορετικά… δεν θα διάβαζες αυτό.

Το Υπόβαθρο
Μεταξύ των δεκαετιών του 1970 και 1980, το «χάος» ξεκίνησε να εμφανίζεται σαν το νέο επιστημονικό πρότυπο σε ένα σημαντικό βαθμό με τη Σχετικότητα και την Κβαντική Μηχανική. Γεννήθηκε σαν το αποτέλεσμα της μίξης πολλών διαφορετικών επιστημών — την πρόγνωση του καιρού, τη Θεωρία Καταστροφής, τη φρακταλική γεωμετρία, και την κατακόρυφη ανάπτυξη των γραφικών στους υπολογιστές που είχαν την δυνατότητα να εισχωρούν στα βάθη των φράκταλ και των παράξενων ελκυστών (strange attractors)· επίσης τα υδραυλικά και υγρά συστήματα αναταράξεων,  η εξελικτική βιολογία, η μελέτη του εγκεφάλου – νου και η ψυχοφαρμακολογία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου αυτού προτύπου.
Το σλόγκαν «τάξη μέσα στο χάος» αποτελούσε την περίληψη της βασικής αρχής αυτής της επιστήμης, είτε αυτή μελετούσε τις περίεργες φρακταλικές – διαστατικές μορφές των κρυμμένων δακτυλιδιών στον καπνό ενός τσιγάρου, είτε στη διανομή των χρωμάτων πάνω σε τυπωμένο χαρτί με τη μέθοδο marbling, είτε την απασχολούσαν πιο δύσκολα ζητήματα όπως η καρδιακή μαρμαρυγή, οι δέσμες σωματιδίων ή τα πληθυσμιακά διανύσματα. Ωστόσο, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να φαίνεται πως αυτό το «κίνημα του χάους» είχε διασπαστεί σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες και εχθρικές μεταξύ τους απόψεις, με τη μία να δίνει έμφαση στο ίδιο το χάος και την άλλη στην τάξη.

Σύμφωνα με την τελευταία άποψη — την ντετερμινιστική — το χάος αποτελούσε τον εχθρό, το τυχαίο σαν μία δύναμη που έπρεπε να ξεπεραστεί ή να απορριφθεί. Η ομάδα των Ντετερμινιστών βίωσε αυτή τη νέα επιστήμη σαν την τελική δικαίωση της Κλασσικής Νευτώνειας φυσικής, και την θεώρησαν σαν το όπλο που έπρεπε να χρησιμοποιηθεί εναντίον του χάους, ένα εργαλείο ικανό να χαρτογραφήσει και να προβλέψει την ίδια την πραγματικότητα. Για εκείνους, το χάος ισοδυναμούσε με το θάνατο και την αταξία, την εντροπία και τη φθορά.

Η αντίθετη μερίδα, ωστόσο, βίωσε το χάος σαν κάτι το φιλάνθρωπο, το απαραίτητο εκείνο μάτριξ  από το οποίο προκύπτουν αυθόρμητα διαφορετικές μορφές επ’άπειρον — είναι το πλήρωμα παρά μία άβυσσος αρχή της συνεχούς δημιουργίας, χωρίς δομές, γόνιμη, όμορφη, το πνεύμα της αγριότητας.  Αυτοί οι επιστήμονες είδαν στη θεωρία του χάους τη δικαίωση της Κβαντικής απροσδιοριστίας και του Θεωρήματος του Gödel, την υπόσχεση ενός ανοικτού Σύμπαντος, Καντοριανά άπειρα πιθανοτήτων…  το χάος ως υγεία.

Είναι εύκολο να μαντέψει κάποιος ποια από τις δύο αυτές σχολές σκέψης θα πάρει τεράστιες χρηματοδοτήσεις και υποστήριξη από τις κυβερνήσεις, τις πολυεθνικές και τις εταιρίες πληροφοριών. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, η ιδέα του «Quantum /Χάος» έχει υποβιβαστεί υποχρεωτικά και έχει στην πραγματικότητα απαγορευτεί από τα επιστημονικά περιοδικά κύρους, τα οποία δημοσιεύουν εργασίες μόνο των Ντετερμινιστών. Οι διαφωνούντες έχουν βρεθεί στο περιθώριο — και έχουν γίνει μέρος ενός άλλου μέρους του προτύπου, του υπόγειου πολιτικού χάους — οι «μάγοι»–και των πολιτικά χαοτικών- εξτρεμιστών αντιεξουσιαστών «μεταλλαγμένων.»

Σε αντίθεση με τη Σχετικότητα, που ασχολείται με τον Μακρόκοσμο του εξω – διαστήματος και της Κβαντικής που ασχολείται με τον Μικρόκοσμο των φυσικών σωματιδίων, η επιστήμη του χάους έχει να κάνει στο μεγαλύτερο μέρος της με την Μεσόσφαιρα — τον κόσμο όπως των βιώνουμε στην «καθημερινότητα,» από τις βρύσες που στάζουν μέχρι τις σημαίες που κυματίζουν στο φθινοπωρινό ρεύμα. Ακριβώς για αυτό το λόγο χρήσιμη πειραματική εργασία που αφορά το χάος μπορεί να πραγματοποιηθεί και χωρίς το υπέρογκο κόστος επιταχυντών και παρατηρητηρίων που βρίσκονται σε τροχιά.

Έτσι ακόμα και όταν οι πρωτοπόροι θεωρητικοί του «Quantum /Χάους» απολύονταν από το πανεπιστήμιο ή από τις οργανικές θέσεις τους ήταν ακόμα σε θέση να κυνηγήσουν συγκεκριμένους στόχους. Ακόμα και όταν έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις πολιτικές πιέσεις και να αναζητήσουν καταφύγιο και χώρο ανάμεσα στους «μεταλλαγμένους» και περιθωριακούς μπόρεσαν να αντέξουν. Ένα από τα παράδοξα της ιστορίας ήταν ότι η φτώχεια τους και η αφάνειά τους ανάγκασε να περιορίσουν το πεδίο της έρευνάς τους ακριβώς σε εκείνους τους τομείς που θα μπορούσαν τελικά να δώσουν συγκεκριμένα αποτελέσματα που σχετίζονται με τα αμιγώς μαθηματικά, και το πνεύμα, πολύ απλά γιατί εκείνοι οι τομείς ήταν σχετικά μη δαπανηροί.

Μέχρι και το crash του ’87, το «εναλλακτικό δίκτυο» ανερχόταν σε κάτι περισσότερο από ένα νεφελώδες κύμα από εκείνους που επικοινωνούσαν με ανταλλαγή μηνυμάτων και αυτούς που ήταν ενθουσιασμένοι με τους υπολογιστές, νοσταλγούς του καταλόγου Whole Earth, φουτουριστές, αναρχικούς, λάτρεις του φαγητού, νεο-παγανιστές και αιρετικούς, αυτο – εκδιδόμενους ποιητές punk, σχιζοφρενείς του καναπέ,  οπαδούς του κινήματος του Survivalism και καλλιτέχνες της Mail art.
Το Crash, ωστόσο, δημιούργησε τεράστιες, αλλά δύσκολα εντοπίσιμες ρωγμές στις κοινωνικές και οικονομικές δομές ελέγχου της Αμερικής.
Σταδιακά οι περιθωρικοί και οι «μεταλλαγμένοι» ξεκίνησαν να γεμίζουν αυτές τις σχισμές με τους ιστούς του δικού τους δικτύου. Σιγά σιγά δημιούργησαν μία αυθεντική μαύρη οικονομία, καθώς επίσης και μία μεταλλασσόμενη επουσιώδη «αυτόνομη ζώνη,» που ήταν αδύνατο να τη χαρτογραφήσει κάποιος, αλλά ήταν αρκετά αληθινή στις διαφορετικές εκδηλώσεις της.

Οι «ορφανοί» επιστήμονες της θεωρίας του «Quantum /Χάους» έπεσαν σε αυτήν την αόρατη αντι-αυτοκρατορία σαν καταλύτης — ή ίσως να έγινε το αντίστροφο. Σε κάθε περίπτωση κάτι είχε αρχίσει να κρυσταλλοποιείται. Για να εξηγήσει κανείς την καθίζηση για τη δημιουργία αυτού του κοσμήματος πρέπει τώρα να αναφέρουμε συγκεκριμένες περιπτώσεις, ανθρώπους και περισταστικά.

Ιστορία

Η Ορθόδοξη Εκκλησία των Μαυριτανών της Αμερικής είναι ένα παρακλάδι του Moorish Science Temple, της πρώτης Ισλαμικής αιρετικής σέκτας του Νέου Κόσμου που ιδρύθηκε στο Newark της πολιτείας New Jersey το 1913 από έναν μαύρο περιπλανώμενο μάγο που ονομαζόταν Noble Drew Ali. Το 1950 κάποιοι λευκοί μουσικοί της τζαζ και ποιητές που είχαν το «διαβατήριο για το Moorish Science Temple ίδρυσαν την Ορθόδοξη Εκκλησία της Μαυριτανίας , η οποία επίσης έχει πνευματική καταγωγή στους διάφορους «Περιπλανώμενους Επισκόπους» που συνδέονται αμυδρά με την Παλαιά Καθολική Εκκλησία και τα σχίσματα της Συριακής Ορθοδοξίας.

Στην δεκαετία του ’60, η εκκλησία απέκτησε νέα γραμμή προερχόμενη από το Ψυχεδελικό Κίνημα και για λίγο καιρό διατήρησε την παρουσία της στο κοινόβιο του Timothy Leary στο Millbrook, της πολιτείας της New York.

Την ίδια στιγμή η ανακάλυψη του σουφισμού οδήγησε συγκεκριμένα μέλη του να ταξιδέψουν στην Ανατολή. Ένας από αυτούς τους Αμερικανούς, που ήταν γνωστός με το Μαυριτανικό του όνομα σαν Wali Fard ταξίδεψε για χρόνια στην Ινδία, στην Περσία και το Αφγανιστάν, όπου συνέλεξε μία εντυπωσιακή ποικιλία πληροφοριών που αφορούσαν εξωτικές μυήσεις: Ταντρική στην Καλκούτα από ένα παλαιό μέλος της Τρομοκρατικής Ομάδας της Βεγγάζης· σουφιστική από το Τάγμα Ovayssi στο Shiraz, η οποία απορρίπτει όλους τους θνητούς διδασκάλους και εμμένει στην φαντασιακή εμπειρία· και τέλος στην απόμακρη Επαρχία της Badakhshan του Αφγανιστάν ασπάστηκε μία αρχαϊκή μορφή του Ισμαϊλισμού (οι λεγόμενοι Ασσασσίνοι) , ένα μίγμα Βουδιστικών Yab-Yum διδασκαλιών, εγχώριας σαμανιστικής μαγείας και εξτρεμιστικής Σιιτικής επαναστατικής φιλοσοφίας — λατρευτές του Umm al-kitab, του «Matrix Book.»

Μέχρι και την εποχή της Σοβιετικής επίθεσης στο Αφγανιστάν και την αντιδραστική ορθόδοξη «επανάσταση» στο Ιράν, ο Fard ασχολήθηκε με το εμπόριο χαλιών και άλλες γνωστές εξαγωγές από το Αφγανιστάν. Όταν τα γεγονότα τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην Αμερική το 1978, μπόρεσε να ξεπλύνει τα παράνομα έσοδά του με το να αγοράσει μία περιοχή 200 εκταρίων στο Pine Barrens του New Jersey. Με το τέλος της δεκαετίας, δημιούργησε ένα παλαιό ράντζο στην ιδιοκτησία του μαζί με πολλούς φυγάδες από το Paramus στο New Jersey και ένα αναρχικό ζευγάρι λεσβίων από το Brooklyn, και ίδρυσαν το Μαυριτανικό Science Ashram.

Κατά τη διάρκεια των αρχών και στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 η τύχη της κοινότητας πέρασε διακυμάνσεις και μερικές φορές σχεδόν «έσβησε.» Ο Fard εξέδωσε μόνος του μία σειρά φωτοτυπίες του έργου του «Visionary Recitals», στο οποίο επιχείρησε να συνθέσει την αιρετική και αντινομική πνευματικότητα, τη μετα – Καταστασιακή πολιτική και την επιστήμη του χάους.

Μετά τη Χρεωκοπία (1980), μία μερίδα απόρων και ευνοϊκά διατεθημένων Μαυριτανών αναζήτησαν καταφύγιο στο Ashram. Ανάμεσά τους ήταν δύο νέοι επιστήμονες, αδέλφια μεταξύ τους, ο Frank και η Alicia Dobbs που μελετούσαν το χάος και οι οποίοι είχαν απολυθεί πρόσφατα από το Πρίνστον, με την αιτιολογία ότι ασχολούνταν με «ανατρεπτικές ανοησίες». Τα δίδυμα αδέλφια Dobbs είχαν περάσει τα πρώτα παιδικά τους χρόνια σε έναν UFO – cult κοινόβιο οικισμό στην εξοχή του Τέξας που είχε ιδρύσει ο πατέρας τους, ένας συνταξιούχος πωλητής ασφαλειών ζωής και είχε δολοφονηθεί αργότερα από κάποιους αναξιόπιστους μαθητές του κατά τη διάρκεια μίας τελετής στην Καλιφόρνια.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι τα δίδυμα αδέρφια είχαν ήδη ένα προβάδισμα στη μελέτη του χάους — και ο τρόπος ζωής του Ashram τους ταίριαζε πράγματι. Η περιοχή του Pine Barrens έχει χαρακτηριστεί συχνά σαν το «τέλειο μέρος για την προσγείωση ενός UFO» Εγκαταστάθηκαν, λοιπόν, σε ένα παλιό Airstream τροχόσπιτο και κατασκεύασαν ένα πρόχειρο εργαστήριο σε έναν ανακαινισμένο αχυρώνα που ήταν κρυμμένος βαθιά στην περιοχή του Pines. Παράνομες χρηματοδοτήσεις ήταν διαθέσιμες σε αυτούς μέσω γεωργικών εργασιών και οι εντυπωσιακές ανακαλύψεις των διδύμων ήταν αυτές που έδωσαν μορφή και χαρακτήρα στην κοινότητα στο τέλος περίπου της δεκαετίας του 1980.

 ο δρόμος προς τη θρυλική κοινότητα του Ong's Hat
Όσο ήταν προπτυχιακοί φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, τα αδέρφια είχαν βρει μία σειρά εξισώσεων για τις οποίες ήταν σίγουροι ότι περιείχαν τα σπέρματα μιας νέας επιστήμης που ονόμασαν «γνωστικό χάος» (cognitive chaos). Η απομάκρυνσή τους από το Πρίνστον έγινε εξαιτίας της προσπάθειάς τους να καταθέσουν αυτά τα θεωρήματα μαζί με ένα υποστηρικτικό θεωρητικό/φιλοσοφικό σύστημα σαν το θέμα της διδακτορικής τους διατριβής. Βασιζόμενοι στην υπόθεση ότι η λειτουργία του εγκεφάλου μπορεί να αποτυπωθεί σαν ένα «φρακταλικό σύμπαν», μία επιπλέον τοπολογία που διασυνδέεται με τυχαίες και μαζί με προκαθορισμένες δυνάμεις, τα θεωρήματα των διδύμων απέδειξαν ότι η ίδια η συνειδητότητα μπορεί να έχει τη μορφή ενός συνόλου αποτελούμενου από «παράξενους ελκυστές» (strange attractors) ή («χαωτικά σχέδια») γύρω από τους οποίους οργανώνεται συγκεκριμένη νευρωνική δραστηριότητα.

Έχοντας δημιουργήσει μία περίεργη σύνθεση από Mandelbrot και Cantor σύνολα, τα αδέλφια είχαν δώσει «λύση» στο πρόβλημα των n-διαστατικών ελκυστών (n-dimensional attactors), πολλούς από τους οποίους μπόρεσαν να αναπαράγουν στο ισχυρό σύστημα των υπολογιστών του Πρίνστον πριν την άτακτη έξοδό τους. Αν και αντιλαμβάνονταν τελικά την απροσδιόριστη φύση αυτών των «εγκεφαλικών χαρτών,» ένιωθαν ότι με την επίτευξη μίας διεξοδικής (διαισθητικής και μη) κατανόησης των πραγματικών μορφών των ελκυστών, κάποιος μπορούσε να «ιππεύσει μαζί με το χάος» με έναν τρόπο όπως ένας «συνειδητός ονειροπόλος» μαθαίνει να ελέγχει και να κατευθύνει τη διαδικασία της φάσης REM κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Παράθεση: Η ματαιωμένη διατριβή τους, πρότεινε μια εντυπωσιακή σειρά από οφέλη που μπορεί να προκύψουν από αυτές τις σχέσεις μεταξύ των κυβερνητικών διαδικασιών και της ίδιας της ευαισθητοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της εξερεύνησης των αχρησιμοποίητων δυνατοτήτων του εγκεφάλου, την ευαισθητοποίηση του μορφογενετικού τομέα και, συνεπώς, τον συνειδητό έλεγχο των αυτόνομων λειτουργιών, την – νοητικά καθοδηγούμενη – επισκευή των ιστών σε κυτταρικό / γενετικό επίπεδο (τον έλεγχο στις περισσότερες ασθένειες και τη διαδικασία της γήρανσης) και ακόμη και μια άμεση αντίληψη της συμπεριφορά της ύλης Heisenbergian μια διαδικασία που ονομάζεται «σερφάροντας στην κυματοσυνάρτηση». Ο Σύμβουλος της διατριβής τους είπε ότι ακόμα και η πιο μικρή από τις προτάσεις αυτές θα αρκούσε για τη διαγραφή τους από την Ανώτατη Σχολή – αν και η όλη ιδέα (συμπεριλαμβανομένων των θεωρημάτων) δεν ήταν τέτοια προφανής παραφροσύνη, που θα οδηγούσε στην αναφορά τους στο FBI. 
Δύο ακόμη επιστήμονες – ήδη κάτοικοι του Ong’s Hat – ενώνονται με τον Fard και τα δίδυμα για την ίδρυση του Ινστιτούτου Μελετών του Χάους. Από καθαρή «σύμπτωση» το έργο τους παρείχε τα τέλεια ισοδύναμα για την «έρευνα των Dobbs». Ton Harold Acton, έναν εκπατρισμένο βρετανό χάκερ υπολογιστών – και στην πραγματικότητα – είχε ήδη συνδέσει 64 μεταχειρισμένους προσωπικούς υπολογιστές σε ένα τεράστιο σύστημα γι αυτό τον σκοπό με βάση τον προσανατολισμό του που ήταν βασισμένος στις εικασίες του I Ching. Και την Martine Kallikak, μία γηγενή από το Barrens κοντά στο Chatsworth, είχαν δημιουργήσει ένα μηχανουργείο.

Κατά ειρωνικό τρόπο, οι πρόγονοι της Martine μία φορά προμήθευσαν ινδικά χοιρίδια για μια διαβόητη μελέτη ευγονικής που διεξήχθη το 1920 στο Κρατικό Σπίτι για Παράφρονες στο Vineland NJ .Δημοσιεύθηκε σα μελέτη για την «κληρονομικότητα και ασθενική νόηση» το έργο ανακήρυξε τη φτώχεια, τη μη συνήθη σεξουαλικότητα, την απροθυμία διατήρησης μιας σταθερής δουλειάς και την απόλαυση των τοξικών ουσιών, ως αποδείξεις γενετικής αποσύνθεσης – και έτσι έκανε μια διαρκή συνεισφορά στο μύθο των παράξενων ανθρώπων της απομονωμένης περιοχής για τους οποίους είχε γράψει ο Lovecraft, τους αιμομίκτες ερημίτες των βάλτων.

Η Martine είχε αποδειχθεί προ πολλού, πολυτεχνίτρα, λάτρης των ηλεκτρονικών και εφευρέτης μεγάλης ιδιοφυίας με μεράκι. Με την άφιξη των διδύμων Dobbs, ανακάλυψε την αληθινή της “τέχνη” στην υλοποίηση των διαφόρων συσκευών για την εφαρμογή των προτεινόμενων πειραμάτων τους.

Το επίπεδο συνεργασίας στο ICS ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Επαφές με άλλους μυστικούς εμπειρογνώμονες σε διάφορους συναφείς τομείς διατηρήθηκαν από τον «μαύρο διαμορφωτή», καθώς και προσωπικές επισκέψεις στο Ashram. Οι πνευματικοί ρυθμοί που διαπερνούν το μέρος αποδείχθηκαν ιδανικοί: περιόδοι ζαλισμένης και τεμπέλικης περισυλλογής και εφαρμογές ηδονής εναλλάσσονται με κορυφαίες εκρήξεις δραστηριότητας αυτο – υπέρβασης και επικέντρωσης της προσοχής. Το συνονθύλευμα των «Μαυριτανικών Επιστημών» (Tantra, sufism, Ismaili εσωτερισμός,αλχημεία και ψυχοφαρμακολογία, βιο-ανάδρασης και «μηχανή του εγκεφάλου» τεχνικές διαλογισμού, κλπ.) φάνηκε να εναρμονίζονται σε απρόσμενα γόνιμους τρόπους με την «καθαρή» επιστήμη του ICS.

Υπό αυτές τις συνθήκες η πρόοδος αποδείχθηκε εκπληκτικά γρήγορη, εντυπωσιάζοντας ακόμη και τους ιδρυτές του Ινστιτούτου. Μέσα σε ένα χρόνο είχαν γίνει σημαντικές πρόοδοι σε όλους τους τομείς που προβλέπονται από τις εξισώσεις. Λίγο περισσότερο από τρία χρόνια μετά την ίδρυση, προέκυψε η σημαντική ανακάλυψη, ανακάλυψη η οποία χρησίμευσε στον επαναπροσανατολισμό ολόκληρου του έργου μας προς μια νέα κατεύθυνση:
… την Πύλη.

Αλλά για να εξηγήσουμε την Πύλη θα πρέπει να εντοπίσουμε κάποιο βήμα και να αποκαλύψουμε ακριβώς τους σκοπούς και τους στόχους του ICS και των Μαυριτανικών Επιστημών Ashram – το πρόγραμμα σπουδών πάνω στο οποίο βασίστηκαν οι δραστηριότητες μας και το οποίο αποτελεί τον λόγο ύπαρξής μας.

Πρόγραμμα Σπουδών

Η πρωταρχική και απόλυτη ανησυχία της κοινότητας μας είναι η ενίσχυση της συνείδησης και η συνακόλουθη διεύρυνση των ψυχικών, συναισθηματικών και σωματικών δραστηριοτήτων. Όταν ιδρύθηκε το Ashram από τον W. Fard τα μόνα διαθέσιμα μέσα για αυτό το έργο, ήταν ένα «τσουβάλι» με τεχνικές του αποκρυφιστικού διαλογισμού της Ανατολής, που είχε μάθει στην Κεντρική Ασία, τα πρώτης γενιάς «μηχανήματα μυαλού» που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 και οι πόροι του από την εξωτική φαρμακολογία.

Με τις πρώτες επιτυχίες της έρευνας των Dobbs, μας κατέστη προφανές ότι η πνευματική γνώση των Ashramites θα μπορούσε να αναδιοργανωθεί σε ένα είδος προπαρασκευαστικού μαθήματος κατάρτισης για όσους δούλευαν πάνω στο «Γνωστικό Χάος». Αυτό δεν σημαίνει ότι παραιτηθήκαμε από τον αρχικό μας σκοπό – την επίτευξη της μη συνήθους συνείδησης – αλλά απλώς ότι το έργο του ICS, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προέκταση και πρακτική εφαρμογή του έργου Ashram.

Τα θεωρήματα μας επιτρέπουν να επαναπροσδιορίσουμε την «αυτό – απελευθέρωση» να περιλαμβάνει τη σωματική αυτό – ανανέωση και την επέκταση του ορίου ζωής, καθώς και την εξερεύνηση της υλικής πραγματικότητας που (τη διατηρούμε) παραμένει ένα με την πραγματικότητα της συνείδησης. Σε αυτό το έργο, το είδος της επίγνωσης που ενισχύθηκε από διαλογιστικές τεχνικές, παίζει ρόλο εξίσου ζωτικής σημασίας με την «τέχνη» των μηχανών και την καθαρή εφαρμογή των μαθηματικών.

Σε αυτό το σενάριο, τα θεωρήματα – ή τουλάχιστον μια φιλοσοφική κατανόησή τους – εξυπηρετούν το σκοπό μιας αφηρημένης εικόνας για στοχασμό. Έτσι τα θεωρήματα μπορούν να απορροφηθούν ή να περιβληθούν στο σημείο όπου γίνονται μέρος της εσωτερικής δομής (ή «βαθιάς γραμματικής») του ίδιου του μυαλού.

Στο πρώτο στάδιο, η πνευματική κατανόηση των θεωρημάτων παραλληλίζει το πνευματικό έργο που στοχεύει στην τελειοποίηση της ικανότητας της προσοχής. Ταυτόχρονα, ένα είδος ψυχικής άγκυρας κατασκευάζεται, μια σταθερή βάση στην εορταστική σωματική επίγνωση. Το ερωτικό και αισθησιακό για μας, δεν μπορούν να γίνουν τελετουργικά και να στοχεύσουν σε τίποτα «υψηλότερο» από τον εαυτό τους – αλλά, αποτελούν την ίδια την βάση πάνω στην οποία εκτελείται ο χορός μας, και η ατμόσφαιρα ή η γεύση που διαποτίζει όλη την προσπάθεια μας.

Συμβολίζουμε αυτήν την πρώτη πορεία του έργου με τον τριμερή σανσκριτικό όρο satchitananda «ύπαρξη / συνείδηση /ευδαιμονία» το οντολογικό επίπεδο συμβολίζεται από τα θεωρήματα, το ψυχολογικό επίπεδο από το διαλογισμό, το επίπεδο της χαράς από την ταντρική μας δραστηριότητα.
Το δεύτερο μάθημα (το οποίο μπορεί να αρχίσει ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια του πρώτου ή μετά), περιλαμβάνει πρακτική διδασκαλία σε μια ποικιλία «σκληρών επιστημών», ειδικά την εξελικτική βιολογία και τη γενετική, την φυσιολογία του εγκεφάλου, Κβαντομηχανική και ηλεκτρονική πειρατεία. Δε χρειαζόμαστε αυτούς τους κλάδους, σε κάθε ακαδημαϊκή έννοια – στην πραγματικότητα, το έργο μας έχει ήδη ανατρέψει πολλά από τα υπάρχοντα παραδείγματα στους τομείς αυτούς και κατέστησε τα εγχειρίδια άχρηστα για τους σκοπούς μας – έτσι έχουμε προσαρμόσει αυτά τα μαθήματα ειδικά σε σχέση με την κεντρική ανησυχία μας, και αποχωριστήκαμε όλα τα άσχετα.

Σε αυτό το σημείο ένας συνεργάτης του ICS είναι έτοιμος να δουλέψει με τη συσκευή που ονομάζουμε «αυγό». Αποτελείται από ένα τροποποιημένο θάλαμο αισθητηριακής στέρησης, όπου η προσοχή μπορεί να επικεντρωθεί σε ένα τερματικό υπολογιστή και στην οθόνη. Τα ηλεκτρόδια είναι κολλημένα σε διάφορα μέρη του σώματος για να παρέχουν φυσιολογικά δεδομένα τα οποία τροφοδοτούνται στον υπολογιστή. Ο εξερευνητής φοράει τώρα ένα περίεργο κράνος, μια ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη εκδοχή της τέταρτης γενιάς «μηχανών εγκεφάλου» που μπορεί ηχητικά να διεγείρουν τα κύτταρα του εγκεφάλου, είτε καθολικά είτε σε τοπικό επίπεδο και σε διάφορους συνδυασμούς, κατευθύνοντας έτσι όχι μόνο «τα εγκεφαλικά κύματα» αλλά και πολύ συγκεκριμένες ψυχο – σωματικές λειτουργίες. Το κράνος είναι επίσης συνδεδεμένο στον υπολογιστή και παρέχει ανατροφοδότηση με διάφορους προγραμματισμένους τρόπους.

Ο εξερευνητής αναλαμβάνει τώρα μια σειρά από ασκήσεις στις οποίες τα θεωρήματα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή γραφικών των «παράξενων ελκυστών», που καθορίζουν διάφορες καταστάσεις της συνείδησης, δημιουργώντας ηλεκτρικό φορτίο ανάδρασης μεταξύ αυτής της «εικονογραφίας» και των πραγματικών καταστάσεων, οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούνται μέσω του κράνους ταυτόχρονα με την εκπροσώπηση τους στην οθόνη. Ορισμένες από αυτές τις ασκήσεις περιλαμβάνουν την «αλχημική» χρήση φαρμάκων νοητικής δράσης, συμπεριλαμβανομένων των νέων παραγώγων της βαζοπρεσσίνης, βήτα-ενδορφίνες και παραισθησιογόνα (συνήθως σε κατώτερα όρια δόσεων). Μερικά από αυτά τα βάμματα είναι απλώς για να παράσχουν ενεργό-χαλάρωση και καταστάσεις επικεντρωμένης προσοχής, άλλα συνδέονται ειδικά με τις απαιτήσεις για την έρευνα του “Γνωστικού Χάους”.

Παράθεση: Ακόμη και στα πρώτα και πιο βάναυσα στάδια της ανάπτυξης του “αυγού” οι ιδρυτές του ICS γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι, πολλές από τις προβλέψεις της διδακτορικής διατριβής των διδύμων Dobbs θα μπορούσαν να θεωρηθούν επιφυλακτικές ή συντηρητικές. Η ενίσχυση του έλεγχο των αυτόνομων λειτουργιών του σώματος επιτεύχθηκε ακόμη και στην έκδοση της δεύτερης γενεάς και η τρίτη παρέχεται ένα είδος βαθυσφαίρας ικανής να «καταδύεται» προς τα κάτω, ακόμη και σε κυτταρικό επίπεδο. Ορισμένες απρόσμενες παρενέργειες περιλαμβάνουν φαινόμενα που συνήθως κατατάσσονται ως παραφυσικά. Ξέραμε ότι δεν ήταν παραισθήσεις όλα αυτά, πολύ ξεκάθαρα, γιατί λαμβάνονται συγκεκριμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα, όχι μόνο από την άποψη των “δυνάμεων της γιόγκα” (όπως τα αιωρούμενα animation, η εσωτερική ακοή, τα διαυγή όνειρα και τα παρόμοια), αλλά και σε παρατηρήσιμα οφέλη για την υγεία: η ταχεία επούλωση, η διαγραφή των χρόνιων παθήσεων, η απουσία της ασθένειας.
Σε αυτό το σημείο στην ανάπτυξη του “αυγού” (τρίτης γενιάς), οι ερευνητές προσπάθησαν να «κατέβουν» (όπως το Sci-Fi micronauts) στο επίπεδο Quantum.
Ίσως το πιο ακανθώδες από όλα τα παράδοξα του Quantum, περιλαμβάνει την «κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης» – η κατάσταση της διάσημης γάτας του Schroedinger. Πότε ένα κύμα “γίνεται” σωματίδιο; Κατά τη στιγμή της παρατήρησης;
Εάν ναι, αυτό εμπλέκει την ανθρώπινη συνείδηση στην πραγματική Q-δομή της ίδιας της πραγματικότητας;
Με την παρατήρηση που κάνουμε στην πράξη «δημιουργία;» το απόλυτο όνειρο της ομάδας του ICS ήταν να «ιππεύσει το κύμα» και στην πραγματικά να έχουν εμπειρία (και όχι απλώς να παρατηρούν) της κατάρρευσης της λειτουργίας.
Μέσω της “συμμετοχής” τους στις Q-καταστάσεις, υπήρχε η ελπίδα ότι, η δυαδικότητα παρατηρητής / παρατηρούμενο, θα μπορούσε να ξεπεραστεί ή να παρακαμφθεί.

Αυτή η ελπίδα βασίστηκε στις μάλλον “ορθόδοξες” Κοπεγχαγικές ερμηνείες της κβαντικής πραγματικότητας. Μετά από μερικούς μήνες εκτεταμένης εργασίας, ωστόσο, κανείς δεν είχε βιώσει το επιδιωκόμενο και περίμενε τη “στιγμή” … κάθε κύμα φάνηκε να ρέει για όσο φρόντιζε κάποιος να το ιππεύσει, όπως το “κατσάρωμα” του κύματος ενός τέλειου σέρφερ που εκτείνεται στο άπειρο. Αρχίσαμε να υποπτευόμαστε ότι η απάντηση στο ερώτημα «πότε;» μπορεί να είναι «ποτέ!»
Αυτό το ενδεχόμενο είχε περιγραφεί αυστηρά σε μία μόνο ερμηνεία της Q-πραγματικότητας από τον J. Wheeler – ο οποίος απέδειξε ότι η κυματοσυνάρτηση δε χρειάζεται να καταρρεύσει υπό την προϋπόθεση ότι, κάθε Q-γεγονός δημιουργεί έναν “εναλλασσόμενο κόσμο” (η γάτα είναι και ζωντανή και νεκρή).

Για να διευθετηθεί αυτό το ερώτημα μια τέταρτη γενιά του “αυγού” εξελίχθηκε και δοκιμάστηκε, ενώ ταυτόχρονα μια έκρηξη της έρευνας διεξήχθη στις δυσνόητες περιοχές του «χώρου Hillbert” και της τοπολογίας της n-τρισδιάστατης γεωμετρίας, των διαισθητικών υποθέσεων ότι, οι νέοι «ελκυστές” θα μπορούσε έτσι να δημιουργηθούν και να χρησιμοποιηθούν για να απεικονίσουν ή “κατανοήσουν” τις μεταβάσεις ανάμεσα στα εναλλακτικά σύμπαντα.

Και πάλι το ICS θριάμβευσε … αν και η άμεση επιτυχία του “αυγού” τέταρτης γενιάς προκάλεσε μια στιγμή φόβου και πανικού απαράμιλλη σε όλη την ιστορία του «Γνωστικού Χάους».
Την πρώτη εκτέλεση του προγράμματος «Γάτα», ανέλαβε ένας νέος υπαλλήλους-μέλος, μεγάλης ιδιοφυίας (ένας από τους αρχικούς φυγάδες Paramus) που το ψευδώνυμο του έτυχε να είναι Kit – και αυτό τυχαία συνέβη κατά την Εαρινή Ισημερία.

Παράθεση: Ακριβώς τη στιγμή που οι ουρανοί άλλαξαν γρανάζια, να το πω έτσι, ολόκληρο το «αυγό» εξαφανίστηκε από το εργαστήριο.

Η “κατάπληξη” θα ήταν ένας ήπιος όρος για ό, τι ακολούθησε. Για περίπου επτά λεπτά ολόκληρο το ICS έχασε τη συλλογική ψυχραιμία του. Σε εκείνο το σημείο ωστόσο, το «αυγό» επανεμφανίστηκε με τους επιβάτες του ανέπαφους και ακτινοβόλους … σαν την Αλίκη του Cheshire Cat παρά σαν το καημένο θύμα του Schroedinger.
Είχε καταφέρει να ιππεύσει το κύμα στον “προορισμό” του – ένα εναλλακτικό σύμπαν. Το είχε παρατηρήσει και – κατά τα λεγόμενά του -”είχε απομνημονεύσει τη διεύθυνση του”. Ενστικτωδώς ένιωθε ότι ορισμένα διαστατικά σύμπαντα, πρέπει να ενεργούν ως “ξένοι ελκυστές”, από μόνα τους και έτσι είναι πολύ πιο εύκολο να έχουν πρόσβαση (πιο “πιθανά”) από τους άλλους. Σε πρακτικό επίπεδο, δεν είχε διαλυθεί, αλλά είχε βρει το δρόμο για ένα “γειτονικό σύμπαν”.
Η πύλη είχε ανοίξει.

Πού βρίσκεται το Ong’s Hat;

Σύμφωνα με τον θρύλο του Piney, το χωριό Ong’s Hat ιδρύθηκε κάποια στιγμή τον 19ο αιώνα, όταν ένας άνθρωπος που ονομάζεται Ong πέταξε το καπέλο του στον αέρα, αυτό προσγειώθηκε σε ένα δέντρο και δε μπόρεσε να το ανακτήσει (θέλουμε να πιστεύουμε ότι εξαφανίστηκε σε έναν άλλο κόσμο). Από το 1920 όλα τα ίχνη του οικισμού εκτός από μερικές γκρεμισμένες καμινάδες είχαν ξεθωριάσει. Αλλά το όνομά του ήταν τόσο ελκυστικό στους χαρτογράφους που ορισμένοι από αυτούς το διατήρησαν – μια κουκίδα που δεν αντιπροσωπεύει τίποτα στη μέση από τους πιο απομονωμένους, επίπεδους, σκούρους λόφους πεύκων και αμμωδών κολπίσκων στην επικράτεια του τεράστιου, άδειου και ίσως στοιχειωμένου Barrens.
Η έκταση του W. Fard βρίσκεται στα αόρατα προάστια αυτής της αόρατης πόλης, της οποίας είμαστε οι μοναδικοί κάτοικοι. Μπορείτε να το βρείτε εύκολα σε παλιούς τοπογραφικούς χάρτες, ακόμη και να βρείτε ίχνη από τον παλιό χωματόδρομο που οδηγεί στα έλη όπου ένα μικρό τετράγωνο αντιπροσωπεύει την εξαθλιωμένη αρχική κατοικία «Ong’s Hat Rod & Gun Club». Ωστόσο, μπορείτε να ανακαλύψετε ότι η εξεύρεση του ίδιου του ICS δεν είναι τόσο απλή.

Αν συγκρίνετε τον παλιό σας χάρτη με τον πιο πρόσφατο, θα παρατηρήσετε ότι η περιοχή μας βρίσκεται επικίνδυνα κοντά στη διαβόητη τα ταλευταία χρόνια, περιοχή πυρηνικών αποβλήτων South Jersey Dump, κοντά στο Fort Dix. Το “ατύχημα” που συνέβη εκεί έκανε τα Barrens ακόμα πιο άδεια και μη δημοφιλή, καθώς, οι αδιάλλακτοι του Pineys εγκατέλειψαν τον πληθυσμό στο λιώσιμο του τελευταίου ανέγγιχτου αγριότοπου. Ο ηλεκτρικός φράχτης απενεργοποιώντας τη θανάσιμη ζώνη τρέχει με λιγότερο από ένα μίλι πάνω από την περιοχή μας.

Το ατύχημα συνέβη ενώ ήμασταν στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης του αυγού τέταρτης γενιάς, την Πύλη. Εκείνη την εποχή δεν είχαμε ιδέα για το πλήρες δυναμικό της. Ωστόσο, όλοι μας, εκτός από τους πολύ νεότερους (οι οποίοι απομακρύνθηκαν), είχαμε από τότε εκπαιδευτεί στην βασική αυτο-κατευθυνόμενη γενιά. Μερικές δοκιμές απέδειξαν ότι με προσοχή και προσπάθεια θα μπορούσαμε να αντισταθούμε τουλάχιστον την αρχική επίθεση της ασθένειας από την ακτινοβολία. Αποφασίσαμε να το προεκτείνουμε τουλάχιστον έως ότου οι “αρχές” αποδείκνυαν ότι ήταν πάρα πολύ καυτό για να το αντέξουν.

Μόλις ανακαλύφθηκε η Πύλη, συνειδητοποιήσαμε ότι η κατάσταση είχε σωθεί. Το άνοιγμα και τα πραγματικά υπερδιάστατα ταξίδια, μπορούν να επιτευχθούν μόνο από ένα πλήρως εκπαιδευμένο «Γνωστικό Χάος» Έτσι, η πρώτη προτεραιότητα ήταν να ολοκληρωθεί το μάθημα για όλα τα μέλη μας. Μια τεχνική για την «μεταφορά» μικρών παιδιών αναπτύχθηκε (που δεν φαίνεται να δουλεύει για μη “μυημένους” ενήλικες ) και διαπιστώθηκε ότι, κάθε άψυχη ύλη στο εσωτερικό του “αυγού” επίσης μεταφέρεται μαζί με τον χειριστή.
Σιγά-σιγά, μεταφέραμε όλη μας την εγκατάσταση (συμπεριλαμβανομένων και των περισσότερων κτιρίων) στην τοπολογική άβυσσο. Σε αντίθεση με τον Μπωντλαίρ ο οποίος ικέτευσε:
“Οπουδήποτε! – αρκεί να είναι έξω από αυτόν τον κόσμο!”

Ξέραμε πού πηγαίναμε. Το Ong’s Hat έχει πράγματι εξαφανισθεί από το New Jersey, εκτός από το κρυμμένο εργαστήριο βαθιά στην απομονωμένη περιοχή όπου η Πύλη «υπάρχει».
Στην άλλη πλευρά της Πύλης βρήκαμε ένα Pine Barrens παρόμοιο με το δικό μας, αλλά σε έναν κόσμο που ποτέ δεν φαίνεται να αναπτύχθηκε ανθρώπινη ζωή. Φυσικά, από τότε επισκεφθήκαμε μια σειρά από άλλους κόσμους, αλλά αποφασίσαμε να αποικίσουμε αυτόν, την πρώτη μας Newfoundland. Εξακολουθούμε να ζούμε στις ίδιες- διασκορπισμένες από τον καιρό -γκρι καλύβες, Αεριωθούμενα τροχόσπιτα, ανακυκλωμένα κοτέτσια και σπίτια , μόνο λίγο πιο απλωμένα – και πολύ πιο χαλαροί. Εξακολουθούμε να εξαρτώμαστε από τον κόσμο σας για πολλά πράγματα – από τον καφέ, μέχρι τα βιβλία και τους υπολογιστές – και στην πραγματικότητα δεν έχουμε καμία τάση να απομονώσουμε τους εαυτούς μας σαν ερημίτες τρέχοντας απλώς σε έναν ονειρικό κόσμο.


Πρόθεσή μας είναι να το διαδώσουμε.Ο αποικισμός των νέων κόσμων – ακόμα και άπειρων – δεν μπορεί ποτέ να λειτουργήσει ως πανάκεια για τα δεινά της Ομόφωνης Πραγματικότητας – μόνο ως καταπραϋντικό. Πάντα παίρναμε τις ασθένειές μας μαζί μας σε κάθε νέα σύνορα … όπου πάμε εξοντώνουμε τους ιθαγενείς και μαχόμαστε με τα όπλα μας του νόμου και της τάξης ενάντια στο χάος της πραγματικότητας.
Παράθεση: Αλλά αυτή τη φορά, η υπόθεση θα πάει με διαφορετικό τρόπο – γιατί αυτή τη φορά το ταξίδι προς τα έξω μπορεί να γίνει μόνο ταυτόχρονα με το ταξίδι προς τα μέσα -και επειδή αυτό το τρικ της εκκίνησης μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια συνείδηση, η οποία σε μεγάλο βαθμό, έχει ξεπεράσει τον εαυτό της, απελευθερώθηκε από την αυτό – ασθένεια – και συνειδητοποίησε τον εαυτό της. 
Όχι ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας αγίους, ή προσπαθούμε να συμπεριφερθούμε ηθικά, ή να φανταστούμε τον εαυτό μας σαν μια υπερ- φυλή που απαλλάσσεται από το καλό και το κακό. Απλά, μας αρέσει να θεωρούμε τους εαυτούς μας ξυπνητούς όταν είμαστε ξυπνητοί, κοιμισμένους όταν κοιμόμαστε. Απολαμβάνουμε καλή υγεία. Έχουμε μάθει ότι η επιθυμία απαιτεί το άλλο, όπως ακριβώς απαιτεί το ίδιο. Δεν βλέπουμε να υπάρχει τέλος στην ανάπτυξη όσο η ζωή διαρκεί, κανένας τερματισμός εξέλιξης, συνεχούς ξεχειλίσματος διαμόρφωσης από το χάος.
Προχωράμε, νομάδες ή μονάδες των διαστάσεων. Μερικές φορές αισθανόμαστε σχεδόν ικανοποιημένοι … άλλες φορές, τρομοκρατημένοι.

Εν τω μεταξύ, οι παράγοντές μας του χάους, παραμένουν πίσω για να δημιουργήσουν μαθήματα ICS, να διανέμουν τη βιβλιογραφία των Ορθόδοξων Μαυριτανών (μια μεγάλη μάσκα για την προπαγάνδα μας) να ανατρέψουν και να αποφύγουν τους εχθρούς μας …
Δεν έχουμε μιλήσει ακόμη για τους εχθρούς μας. Πράγματι, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά που δεν έχουμε πει. Το κείμενο αυτό, που μεταμφιέζεται ως ένα είδος φυλλαδίου του New Age για διακοπές, πρέπει να σιγήσει σε αυτό το σημείο, ικανοποιημένο που έχει ενσωματώσει μέσα στο ίδιο αρκετές ενδείξεις που προορίζονται για τους αναγνώστες του (που είναι ήδη στα μισά του δρόμου για το Ong’s Hat σε κάθε περίπτωση), αλλά δεν είναι αρκετό για εκείνους που έχουν λίγη πίστη ώστε να ακολουθήσουν.

ΤΟ ΧΑΟΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΟΤΕ!
Διασκευή και μετάφραση Ion Maggos
***
Το παραπάνω κείμενο έχει παρθεί από το terra papers

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου