του Julian Brave Noise Cat (μετάφραση Άντζελα Ιωαννίδου)
Σήμερα, υπάρχουν 567 φυλές αυτοχθόνων αναγνωρισμένων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων των 229 κοινότητων στην Αλάσκα. Το Γραφείο Υποθέσεων των Ινδιάνων - ο βασικός ομοσπονδιακός οργανισμός για τις σχέσεις με τις αυτόχθονες κοινότητες - εξετάζει την επέκταση της ομοσπονδίας και για τους αυτόχθονες της Χαβάης.
Κάθε μια από τις αναγνωρισμένες φυλές είναι ένα έθνος από μόνη της - ανεξάρτητο, αυτο-προσδιοριζόμενο και αυτο-διακυβερνούμενο - που διατηρεί μια σχέση "κυβέρνηση μέσα στην κυβέρνηση" με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, τα δικαιώματα όλων των αυτοχθόνων πληθυσμών, συμπεριλαμβανομένων των ιθαγενών κατοίκων της Χαβάης, έχουν επιβεβαιωθεί σε μια δήλωση των Ηνωμένων Εθνών, το 2007. Κάθε έθνος αυτοχθόνων έχει μια ξεχωριστή ιστορία, γλώσσα και πολιτισμό. Ενώ πολλές φυλές αντιμετωπίζουν προβλήματα που είναι ειδικά για την κυβέρνησή τους, την πολιτεία, ή μια περιφέρεια, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που επηρεάζουν όλες τις κοινότητες αυτοχθόνων σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες - από τη Χαβάη στο Μαίην και από την Αλάσκα στη Φλόριντα.
Αυτά είναι τα 13 θέματα που ίσως δεν έχουν ακουστεί αρκετά:
Οι αυτόχθονες Αμερικάνοι αντιμετωπίζουν θέματα μαζικών φυλακίσεων και αστυνόμευσης.
Στις αρχές του μήνα, ο Πώλ Κασταγουέι, ένας ψυχικά ασθενής αυτόχθονας πολίτης της φυλής Ρόμπαντ Σιου, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από την αστυνομία του Ντένβερ. Ο θάνατός του οδήγησε σε διαμαρτυρίες στην κοινότητα των αυτοχθόνων του Ντένβερ και έριξε φως σχετικά με τον συγκλονιστικό ρυθμό με τον οποίο η αστυνομία σκοτώνει αυτόχθονες Αμερικανούς - που αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 1 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας αλλά που αποτελούν σχεδόν το 2 τοις εκατό του συνόλου των αστυνομικών δολοφονιών, σύμφωνα με τα στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
Επίσης, οι αυτόχθονες λαοί πλήττονται δυσανάλογα από μαζικές φυλακίσεις. Σε κράτη με σημαντικούς αυτόχθονες πληθυσμούς, οι αυτόχθονες Αμερικανοί οδηγούνται συχνά στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Στη Νότια Ντακότα, για παράδειγμα, οι αυτόχθονες Αμερικανοί αποτελούν μέχρι 9 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού, αλλά το 29 τοις εκατό του πληθυσμού των φυλακών. Στην Αλάσκα, οι αυτόχθονες αντιπροσωπεύουν το 15 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού και το 38 τοις εκατό του πληθυσμού των φυλακών. Και οι αυτόχθονες κάτοικοι της Χαβάης είναι μόνο το 10 τοις εκατό του πληθυσμού της πολιτείας, αλλά το 39 τοις εκατό του πληθυσμού στη φυλακή.
Το θέμα του μαζικού εγκλεισμού, στις κοινότητες ιθαγενών, περιπλέκεται από επικαλυπτόμενες και ανεπίλυτες συγκρούσεις μεταξύ των φυλών, των ομοσπονδιακών και των πολιτειακών δικαιοδοσιών. Αν ένα έγκλημα θεωρείται ότι έχει συμβεί σε μια κοινότητα αυτοχθόνων, δεν είναι πάντα σαφές ποια υπηρεσία θα είναι υπεύθυνη για τη δίωξη. Αυτό καθορίζεται από ένα πολύπλοκο σύνολο παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της σοβαρότητας των κατηγοριών των θυμάτων και των φερόμενων ως δραστών. Οι επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες των ομοσπονδιακών κυβερνήσεων και των κυβερνήσεων των φυλών σημαίνουν επίσης ότι οι Ινδιάνοι που διαπράττουν εγκλήματα σε γη της φυλής μπορεί να τιμωρηθούν δύο φορές για την ίδια αξιόποινη πράξη: μια φορά υπό την ομοσπονδιακή δικαιοδοσία και άλλη μία στο δικαστήριο της φυλής. Τέλος, εκτός από τις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, τα δικαστήρια των φυλών δεν επιτρέπεται να δικάζουν μεγάλα εγκλήματα, όπως ορίζεται στο πλαίσιο του νόμου για μεγάλα εγκλήματα. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι ύποπτοι για κακούργημα διώκονται σε ομοσπονδιακά δικαστήρια, όπου η καταδίκη τείνει να είναι πιο σοβαρή.
Τον Φεβρουάριο, οι Λακότα, αντιγράφοντας το κίνημα "Βlack Lives Matter", κυκλοφόρησαν την έκθεση "Native Lives Matter" (Οι ζωές των αυτοχθόνων έχουν αξία), η οποία παρέχει μια επισκόπηση των ανισοτήτων που αντιμετωπίζουν οι αυτόχθονες Αμερικανοί στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Η έκθεση, όπως και οι φωνές των αυτοχθόνων λαών σε γενικές γραμμές, έχει αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό στην εθνική συζήτηση για την αστυνόμευση και τη μεταρρύθμιση της ποινικής δικαιοσύνης.
Οι αυτόχθονες είναι συχνά φτωχοί και άνεργοι.
Οι ιθαγενείς λαοί υποφέρουν από υψηλά ποσοστά φτώχειας και ανεργίας. Δεκαεπτά τοις εκατό των ιθαγενών κάτοικων της Χαβάης και των νησιών του Ειρηνικού και 27 τοις εκατό του συνόλου των αυτο-προσδιοριζόμενων ιθαγενών Αμερικανών και των ιθαγενών στην Αλάσκα ζουν σε συνθήκες φτώχειας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Απογραφής των ΗΠΑ.
Το 2012, τρεις από τις πέντε πλέον φτωχές επαρχίες στις ΗΠΑ, και πέντε από τις πρώτες 10, περιελάμβαναν καταυλισμούς των Σιού στη Βόρεια και Νότια Ντακότα.
Πέρυσι, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα επισκέφθηκε το Στάντινγκ Ροκ Σιού στα σύνορα της Βόρειας και της Νότιας Ντακότα, όπου το ποσοστό της φτώχειας είναι 43,2 τοις εκατό - σχεδόν τρεις φορές τον εθνικό μέσο όρο. Το ποσοστό ανεργίας για τους καταυλισμούς του Στάντινγκ Ροκ ήταν πάνω από το 60 τοις εκατό από το 2014.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξακολουθεί να κλέβει τη γη των αυτοχθόνων
Αν και οι ΗΠΑ χτίστηκαν σε γη που ανήκε στα ινδιάνικα έθνη, οι αυτόχθονες πληθυσμοί σε όλη τη χώρα εξακολουθούν να ζουν μέσα στις στερήσεις. Αυτή τη στιγμή, τα μέλη του Έθνους Σαν Κάρλος Απάτσι στην Αριζόνα αγωνίζονται για να αποτρέψουν την πώληση των ιερών τοποθεσίων τους Όακ Φλάτ, σε ξένους ομίλους εξόρυξης.
Οι Κανάκα Μαολί στη Χαβάη αγωνίζονται για την προστασία του ιερού βουνού τους, Μαούνα Κέα, από την κατασκευή ενός τηλεσκοπίου μήκους 30 μέτρων και αξίας 1,4 δις δολαρίων. Πολλοί κάτοικοι της Χαβάης αμφισβητούν τη νομιμότητα της κρατικής προσάρτησης, η οποία πραγματοποιήθηκε μετά το 1893 όταν μια ομάδα επιχειρηματικών συμφερόντων, οι περισσότεροι από αυτούς Αμερικανοί, ανέτρεψε το Βασιλείο της Χαβάης.
Και στην ενδοχώρα, το Μεγάλο Έθνος των Σιού, έχει αρνηθεί 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια διακανονισμού ως πληρωμή για την παράνομη κατάσχεση των ιερών Μαύρων Λόφων, στη Νότια Ντακότα, από την κυβέρνηση, το 1877. Τα πρόσωπα των Τζώρτζ Ουάσινγκτον, Τόμς Τζέφερσον, Αβραάμ Λίνκολν και Τέοντορ Ρούσβελτ είναι χαραγμένα στους Μαύρους Λόφους Μάουντ Ράσμορ.
Η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων απειλεί τις αυτόχθονες κοινότητες.
Καθ 'όλη την ιστορία του εποικισμού της Βόρειας Αμερικής, η εδαφική αποστέρηση των αυτοχθόνων πληθυσμών έχει πάει χέρι-χέρι με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Στα 1800, τα ινδιάνικα έθνη της Δύσης συγκρούστηκαν με τους ανθρακωρύχους που είχαν ξεχυθεί στο έδαφός τους σε αναζήτηση χρυσού.
Σήμερα, από τη διαμόρφωση του Μπάκεν στη Βόρεια Ντακότα μέχρι το Ταρ Σαντς στη βορειοανατολική Αλμπέρτα του Καναδά, τα ινδιάνικα έθνη συχνά στέκονται στην πρώτη γραμμή της αντίστασης στην κατασκευή αγωγών που αντλούν πετρέλαιο από τις αυτόχθονες κοινότητες και παραβιάζουν τα δικαιώματα της Συνθήκης, απειλούν το περιβάλλον και συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή.
Άλλες ομάδες, ωστόσο, όπως η φυλή Γιούτε στη Γιούτα και τα έθνη Μαντάν, Χιντάτσα και Αρικάρα, στη Βόρεια Ντακότα, έχουν προσπαθήσει να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις οικονομικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται από την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Για τα έθνη Μαντάν, Χιντάτσα και Αρικάρα, η βιασύνη για τα κέρδη από το πετρέλαιο έχει οδηγήσει σε ένα χάος ελλιπούς διαρρύθμισης και διαφθοράς - συμπεριλαμβανομένων των ισχυρισμών για δολοφονίες.
Η βία κατά των γυναικών και των παιδιών είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις κοινότητες ιθαγενών.
Οι κοινότητες ιθαγενών Αμερικανών - και ιδιαίτερα ιθαγενών γυναικών και παιδιών - υποφέρουν από μια μεγάλη αύξηση βίας. Οι ιθαγενείς γυναίκες έχουν 3,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να βιαστούν ή να κακοποιηθούν σεξουαλικά στη ζωή τους από ό, τι οι άλλες γυναίκες. Είκοσι δύο τοις εκατό των ιθαγενών παιδιών υποφέρουν από μετα-τραυματικό στρες, ένα ποσοστό ίσο με εκείνο των βετεράνων του Ιράκ και του Αφγανιστάν.
Συχνά, αυτή η βία προέρχεται από έξω από την κοινότητα. Η μη κερδοσκοπική οργάνωση Επιδιόρθωση του Ιερού Κρίκου, επικαλούμενη στοιχεία του 1990, από το CDC και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, αναφέρει ότι "πάνω από το 80% της βίας που αντιμετωπίζουν οι ιθαγενείς Αμερικανοί έχει διαπραχθεί από πρόσωπα που δεν ανήκουν στην ίδια φυλή", ποσοστό "σημαντικά υψηλότερο από ό, τι για τους λευκούς ή μαύρους."
Ωστόσο, κάποια πρόοδος έχει σημειωθεί. Φέτος, παρά την έντονη αντίθεση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, οι φυλές κέρδισαν το δικαίωμα να ασκούν δίωξη σε μη ιθαγενείς που έχουν διαπράξει εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας ή που παραβιάζουν τις διατάξεις προστασίας κατά των ιθαγενών γυναικών στους ινδιάνικους καταυλισμούς. Οι φυλές συνεχίζουν να πιέζουν για τον έλεγχο των συστημάτων δικαιοσύνης στο ινδιάνικο έδαφος, παρά την αντίδραση από το κράτος, τους τοπικούς και ομοσπονδιακούς νομοθέτες και τις Αρχές επιβολής του νόμου.
Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει αποτύχει για τους ιθαγενείς φοιτητές.
Μόνο το 51 τοις εκατό των Αμερικανών ιθαγενών στην τάξη του 2010, αποφοίτησαν από το γυμνάσιο. Οι ιθαγενείς κάτοικοι της Χαβάης πήγαν καλύτερα, αλλά εξακολουθούν να υστερούν σε σχέση με τους συνομηλίκους τους - όσο μπορούμε να γνωρίζουμε από τα περιορισμένα στοιχεία, ούτως ή άλλως. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, περίπου το 70 τοις εκατό των ιθαγενών κατοίκων της Χαβάης που φοίτησαν στα δημόσια σχολεία αποφοίτησαν σε τέσσερα χρόνια, σε σύγκριση με 78 τοις εκατό των φοιτητών σε όλη την πολιτεία.
Για τους ιθαγενείς Αμερικανούς, οι διαφορές αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα της ανεπαρκούς ομοσπονδιακής χρηματοδότησης, μέχρι το σημείο όπου μερικά σχολεία στους ινδιάνικους καταυλισμούς επιδεινώθηκαν και είναι δομικά επικίνδυνα.
Οι οικογένειες αυτοχθόνων ζουν σε υπερπληθείς, κακής ποιότητας κατοικίες
Σαράντα τοις εκατό των ιθαγενών Αμερικανών ζουν σε καταυλισμούς, σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης. Το ένα τρίτο των σπιτιών είναι υπερπλήρεις, και λιγότερο από το 16 τοις εκατό έχουν εσωτερική υδραυλική εγκατάσταση. Η στέγαση στους καταυλισμούς χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Οικισμού και Αστικής Ανάπτυξης, διοικείται και εμπλουτίζεται από τις φυλές και έχει ιστορικά υποχρηματοδοτηθεί.
Οι ιθαγενείς ασθενείς λαμβάνουν ανεπαρκή υγειονομική περίθαλψη.
Οι ιθαγενείς Αμερικανοί, οι ιθαγενείς της Αλάσκας και της Χαβάης αντιμετωπίζουν τεράστιες ανισότητες στον τομέα της υγείας σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, και υποφέρουν από υψηλά ποσοστά διαβήτη, παχυσαρκίας, κατάχρησης ουσιών, HIV και άλλων σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων.
Αν και οι ιθαγενείς Αμερικάνοι και οι ιθαγενείς της Αλάσκας μπορούν να λάβουν υγειονομική περίθαλψη μέσω των ινδιάνικων Υπηρεσιών Υγείας, σχεδόν ένας στους τρεις είναι ανασφάλιστος. Όπως πολλές άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες που εξυπηρετούν ιθαγενείς, η Υπηρεσία Υγείας Ιθαγενών (IHS) ιστορικά έχει υποχρηματοδοτηθεί. Οι τοπικές εγκαταστάσεις της IHS συχνά στερούνται βασικών υπηρεσιών όπως η επείγουσα αντισύλληψη, αναγκάζοντας σε ορισμένες περιπτώσεις τους ιθαγενείς ασθενείς να ταξιδέψουν εκατοντάδες μίλια για τη θεραπεία τους.
Έλλειψη κεφαλαίων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στις κοινότητες ιθαγενών.
Τα ινδιάνικα έθνη δεν κατέχουν τη γη στην οποία κατοικούν. Αντίθετα, τα εδάφη τηρούνται σε καταπίστευμα από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτό αποτρέπει τους ιθαγενείς Αμερικανούς που ζουν στους καταυλισμούς να χρησιμοποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία για δάνεια, γεγονός που καθιστά δύσκολο για αυτούς να στήσουν επιχειρήσεις ή να προωθήσουν την οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή.
Επιδεινώνοντας το πρόβλημα αυτό, το 14,5 τοις εκατό των ιθαγενών Αμερικανών δεν έχουν τραπεζικό λογαριασμό, και ως εκ τούτου στερούνται των βασικών οικονομικών πόρων που απαιτούνται για την οικονομική ευημερία.
Οι ιθαγενείς Αμερικανοί έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν ... αλλά αυτό δεν είναι πάντα αρκετό
Οι ιθαγενείς Αμερικάνοι και οι ιθαγενείς της Αλάσκα, συχνά δεν έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν, γιατί δεν υπάρχουν πάντα εκλογικά κέντρα κοντά τους. Ορισμένες κοινότητες, όπως η Ντακ Βάλει στη Νεβάδα και ο καταυλισμός Γκοσούτ στη Γιούτα, βρίσκονται πάνω από 100 μίλια από το πλησιέστερο εκλογικό κέντρο.
Τα προβλήματα αυτά επιδεινώνονται από τα υψηλά ποσοστά αναλφαβητισμού σε ορισμένες αγροτικές κοινότητες ιθαγενών, όπως η Γιουπίκ στην Αλάσκα, οι οποίοι κατά κύριο λόγο μιλούν και διαβάζουν μόνο τη μητρική τους γλώσσα, γιατί η δημόσια εκπαίδευση δεν ήταν διαθέσιμη στην περιοχή τους μέχρι το 1980.
Επιδημία αυτοκτονιών στους νέους στις κοινότητες ιθαγενών
Η αυτοκτονία είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου για τις ηλικίες 15-24 της νεολαίας των αυτοχθόνων - δυόμισι φορές τον εθνικό συντελεστή για αυτή την ηλικιακή ομάδα. Τον Φεβρουάριο, μετά από ένα μεγάλο κύμα αυτοκτονιών, το Έθνος Ογκλάλα Λακότα κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Οι μητρικές γλώσσες πεθαίνουν και η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν βοηθάει
Οι μητρικές γλώσσες αγωνίζονται να επιβιώσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, με 130 "σε κίνδυνο", σύμφωνα με την UNESCO, και άλλες 74 "άκρως απειλούμενες". Ενώ ορισμένες κοινότητες, όπως οι ιθαγενείς της Χαβάης, οι Ανισινααμπε και οι Ναβάχο, έχουν πετύχει να διατηρήσουν και να αναζωογονήσουν τις γλώσσες τους, οι κοινότητες ιθαγενών αντιμετωπίζουν εμπόδια από τις απαιτήσεις των εξετάσεων και το πρόγραμμα σπουδών του Child Left Behind. Και οι εκπαιδευτικοί που επιθυμούν να διδάξουν τους νέους τη μητρική γλώσσα και τον πολιτισμό έχουν να αντιμετωπίσουν μια γενική έλλειψη χρηματοδότησης και πόρων.
Πολλές κοινότητες ιθαγενών δεν έχουν αναγνωρισμένα από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση δικαιώματα
Οι ιθαγενείς κάτοικοι της Χαβάης, και τα μέλη πολλών άλλων ιθαγενών κοινοτήτων σε όλη την ΗΠΑ, δεν έχουν λάβει την ομοσπονδιακή αναγνώριση των δικαιωμάτων τους ως ιθαγενείς λαοί. Αυτό τους στερεί την πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, ακόμη και τα περιορισμένα δικαιώματα της αυτοδιοίκησης που υπάρχουν σε άλλες κοινότητες ιθαγενών.Πολλές φυλές έχουν ξοδέψει δεκαετίες μέσα στη γραφειοκρατία του Γραφείου Υποθέσεων των Ινδιάνων, μόνο για να χάσουν τις αιτήσεις τους για αναγνώριση.
Πρόσφατα, ωστόσο, η κυβέρνηση Ομπάμα ανακοίνωσε ότι θα βελτιοποιήσει τη διαδικασία ομοσπονδιακής αναγνώρισης, πράγμα που καθιστά ευκολότερο για τα μη αναγνωρισθέντα ινδικά έθνη να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους βάσει του νόμου.
huffingtonpost
To διαβάσαμε στο omniatv
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου