O Στάλιν θα πει:
"Δώστε μας περισσότερο κράτος για να καταργήσουμε το κράτος και προσφέρετε περισσότερη εθελοντική εργασία, ακόμα και το Σαββατοκύριακο -εννοείται δίχως οποιαδήποτε, έτσι κι αλλιώς πενιχρή, αμοιβή- για να θεμελιωθεί η επανάσταση"
Τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι που είχαν πέσει σε δυσμένεια, ακόμη και λόγω υποψίας και μόνο, θα σβήσουν από τι κακουχίες στα γκούλαγκ της "επανάστασης". Εκεί όπου η "εργασία απελευθερώνει", μια ιδέα που λίγο μετά την έκανε και επιγραφή στα δικά της στρατόπεδα η "συμμαχική ναζιστική υπερδύναμη" (σύμφωνα και με τα γραφόμενα του Ριζοσπάστη της εποχής και το ανάλογο πνεύμα των ευρωπαϊκών ΚΚ), πριν η "σύμμαχος" εισβάλλει στρατιωτικά στα χωράφια της "δικτατορίας του προλεταριάτου"...
Ο Mayer Amshell Rothschild, ιδρυτής της τραπεζικής πολυεθνικής δυαστείας των Ροτσάιλντ, θα πει:
"Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος μιας χώρας και δεν με νοιάζει ποιος κάνει τους νόμους της"
Και πράγματι οι μεγαλοτραπεζίτες και τα μαγαζιά τους μετατράπηκαν σε θεμέλιες δοκούς της οικονομίας των τοπικών κοινωνιών και της παγκόσμιας κοινότητας και οι γύπες όρμησαν με πρωτοφανές μένος πάνω στις σάρκες του κόσμου. Δημιουργώντας χρήμα ουσιαστικά από το απόλυτο τίποτε, μια κολοσσιαία φούσκα γεμάτη κοπανιστό λογιστικό αέρα και, μετατρέποντάς το σε χρέος, σφράγισαν με την έκκριση τόνων δηλητηριώδους χολής για την ανθρωπότητα, την ατομική και συλλογική υποταγή του κόσμου.
O πρoκαθήμενος της (είτε δυτικής είτε ανατολικής) εκκλησίας θα πει:
"Ο Θεός με το ένα χέρι δίνει και με το άλλο παίρνει!"
Και μετά, φορώντας τα χρυσοποίκιλτα άμφιά του εισέρχεται στο πολυτελές όχημά του, με τη συνοδεία ασφαλείας του, για να μεταβεί στη δεξίωση των φιλάνθρωπων επισήμων. Που με το κοντό, ατροφικό τους χέρι δίνουν κάτι ψιχουλάκια τα οποία δεν φτάνουν ούτε να κουκουλώσουν έστω και προσωρινά τη μεγάλη κοινωνική αταξία. Και με το μακρύ, αρπαχτικό χέρι τους, προέκταση συχνά του αόρατου χεριού των εντολοδοτών τους, παίρνουν-καταχρώνται-υπεξαιρούν-λεηλατούν-στοχοποιούν-συλλαμβάνουν-εξοντώνουν...
Ο εξτρεμιστής ισλαμιστής, με την τρέλα στο βλέμμα και τα σάλια της λύσσας έξω απ'το στόμα, θα στριγκλίσει: "Ο θεός (γνωστός κι ως Αλλάχ) είναι μεγάλος!".
Και μετά θα κάψει σπίτια και ανθρώπους, θα σκοτώσει ακόμη και γυναικόπαιδα με φριχτά ευρηματικούς τρόπους, θα βιάσει ανήλικα κοριτσάκια και ανυπεράσπιστες γυναίκες, θα αποκεφαλίσει αθώους ομήρους, γιατί είναι "θέλημα θεού" το οποίο θα ασπαστούν θέλοντας και μη οι άπιστοι, σ'έναν "ιερό πόλεμο" ως τη νίκη ενάντια στο διεφθαρμένο φιλοχρήματο σύστημα της Δύσης.
Ο χρηματιστής θα πει:
"Τι άλλο υπάρχει σε αυτό τον κόσμο εκτός από το να βγάζεις λεφτά;"
Μη δίνοντας φυσικά δεκάρα για το τίμημα σε ανθρώπινες απώλειες.
Ο αρχισυνδικαλιστής θα πει:
"Καλύτερες αμοιβές για τον κόσμο της εργασίας, που χωρίς αυτόν τα αφεντικά δεν θα κολυμπούσαν στο χρήμα!"
Και μετά θα συναντηθεί σε φιλικό κλίμα με τους εκπροσώπους των αφεντικών, καταλήγοντας στον "έντιμο και λογικό συμβιβασμό" που δεν θα ενοχλήσει καθόλου τα κέρδη των δεύτερων ούτε θα ταράξει τα τετελεσμένα-κλειδιά στα λουκέτα των κελιών του "κόσμου της εργασίας".
Ο επιστήμονας θα πει με ενθουσιασμό:
"Χρειαζόμαστε χρηματοδότηση για να συνεχίσουμε, να εξελίξουμε και να ολοκληρώσουμε τις έρευνές μας. Για το καλό του κόσμου, κυρίως!"
Για να έρθει ο προσγειωμένος στο πνεύμα του...κόσμου συνεργάτης του και να τον προσγειώσει κι αυτόν από τους αιθέρες στα...γεμάτη λάσπη και κόπρανα εδάφη: "Σωστά. Να'σαι έτοιμος όμως να κάνεις και το απαραίτητο σκόντο όσον αφορά το καλό του κόσμου και να δεχτείς κάποιες...λοξοδρομήσεις και αναθεωρήσεις στην πορεία της έρευνάς μας, γιατί πώς αλλιώς θα βρούμε τις πρέπουσες πηγές χρηματοδότησης; Και τις ανοιχτές πόρτες και κριτικές του χώρου που κινούμαστε...Για το καλό το δικό μας και της...έρευνας!"
Ο ιδεαλιστής ακτιβιστής θα πει:
"Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να μην αφήνουμε σε χλωρό κλαρί αυτούς που βλέπουν τον κόσμο σαν δείκτη χρηματιστηρίου και αέναη δεξαμενή συσσώρευσης υπερ-κέρδους;"
Πρόθυμος να βρεθεί σε οποιοδήποτε μέρος αυτού του κόσμου υπάρχει ανάγκη συμμετοχής σε δράση, όπου θα προσφέρει εθελοντικά και με προσωπικό ρίσκο τη βοήθεια του.
Ο αρχηγός See-at-la της ινδιάνικης φυλής Suquamish του Σηατλ (απ'τον οποίο θα πάρει και το όνομά της η αμερικανική Πολιτεία) θα πει μέσω επιστολής στον πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Πηρς:
"Ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μηνάει πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Πώς μπορείτε να αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό - τη ζέστα της γης; Για μας μοιάζει παράξενο. Η δροσιά του αγέρα ή το άφρισμα του νερού ωστόσο δε μας ανήκουν. Πώς μπορείτε να τα αγοράσετε από μας; Κάθε μέρος της γης αυτής είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει είναι, στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου, ιερό."
Δίνοντας έτσι το πνευματικό στίγμα των "απολίτιστων" κι ένα μάθημα (που δεν έπιασε ποτέ φυσικά τόπο) προς τους "εκπολιτιστές" λευκούς. Που μετέτρεψαν τον κόσμο σ'ένα ατέλειωτο μεσιτικό γραφείο, το οποίο πουλάει και αγοράζει (και πλέον ιδιωτικοποιεί με μανία) τους πάντες και τα πάντα.
Ο βουδιστής θα πει:
"Αυτός ο κόσμος και ο πραγματικός του θεός, το χρήμα, δεν υπάρχει! Είναι μια ψευδαίσθηση, μια σκιά του αληθινού κόσμου και μια πορεία υπερκέρασης των υλικών εμποδίων, απαγκίστρωσης από τη "σαμσάρα", για να κατακτήσεις τη νιρβάνα!"
Ο νεοεποχίτης γκουρού θα πει πάνω κάτω τα ίδια με τον παραπάνω, αλλά διανθισμένα με μπόλικες new age "σάλτσες και πιπέρια" πνευματικής αναζήτησης έξω από τις προσκολλήσεις της ύλης, τη στιγμή που οι υπάλληλοί του (με μόνη τους συχνά αμοιβή την τιμή της υπηρεσίας του..."δασκάλου") δέχονται τα πλούσια ή προερχόμενα από το υστέρημα δώρα των μαθητών του και τις χρηματικές τους εισφορές. ΄Ώστε ο "οδηγός" τους να μη χρειάζεται να κυλήσει στον "κόσμο της υλικής εργασίας" και να μπορεί απερίσπαστος να εργάζεται πνευματικά.
Ο ... που αυτοκτόνησε πριν λίγο καιρό, κάπου στην Αθήνα, πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού του που πλέον ανήκε στην τράπεζα, είχε γράψει δυο λόγια σ'ένα πρόχειρο σημείωμα:
"Σιχάθηκα και αυτό τον κόσμο και τον πραγματικό του θεό, το χρήμα. Μα πιο πολύ δεν υποφέρω τον εαυτό μου που πιάστηκε χωρίς καλά καλά να το καταλάβει στα δίχτυα τους"
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου