Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

θέλω να πάρω τη δόση της εγκεφαλικής πλύσης μου και να συνεχίσω τον ύπνο μου


 "Δεν υπάρχει κάτι, μέχρι τη σημερινή μέρα στην Αμερική, που να χρίζει τον τίτλο ‘ανεξάρτητος Τύπος’. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Δεν υπάρχει ούτε ένας από εσάς που να τολμάει να γράψει την ειλικρινή του γνώμη, και αν το κάνετε ξέρετε εκ των προτέρων ότι δεν θα τυπωθεί ποτέ.
Πληρώνομαι εβδομαδιαία για να κρατάω τις έντιμες απόψεις μου έξω από την εφημερίδα με την οποία συνδέομαι. Άλλοι από εσάς λαμβάνετε παρόμοιους μισθούς για παρόμοια θέματα και όποιος από εσάς φανεί τόσο ανόητος ώστε να γράψει ειλικρινείς απόψεις, θα βρεθεί στο δρόμο να ψάχνει για άλλη δουλειά. Αν επέτρεπα στις ειλικρινείς απόψεις μου να εμφανιστούν στην εφημερίδα μου, πριν περάσουν 24 ώρες, θα έχανα τη δουλειά μου"
JOHN SWINTON (1829-1901): Σκοτσέζος οικονομολόγος, δημοσιογράφος, αρθρογράφος και διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα New York Times (1860-1870) και στην προοδευτική εφημερίδα The New York Sun (1875-1897). Τα παραπάνω λόγια του είναι από μια συγκέντρωση δημοσιογράφων το 1880!

"Τα Μέσα μας διαμορφώνουν ολοκληρωτικά. Οι προσωπικές, ολιτικές, οικονομικές, αισθητικές, τεχνολογικές, ηθικές και κοινωνικές επιρροές τους είναι τόσο πολύ καθοριστικές που δεν αφήνουν κανένα κομμάτι μας χωρίς να το αγγίξουν, χωρίς να το επηρεάσουν, χωρίς να το αλλαξουν"
MARSHALL McLUHAN

"Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, μια και υπάρχει πλέον η τηλεόραση"
UMBERTO ECO

Σε ποσοστό γύρω στο 96% το σύνολο των ΜΜΕ του πλανήτη αποτελούν ιδιοκτησία έξι μεγάλων εταιρειών!
Τα περισσότερα τηλεοπτικά δίκτυα επικαλούνται στα ρεπορτάζ τους συχνά ως πηγές τις "μεγάλες πισίνες των ειδήσεων": το πρακτορείο Reuters και το  Associated Press το οποίο ανήκει στο Reuters το οποίο ανήκει στη γνωστή τραπεζική δυναστεία των Ρότσιλντ, που όπως φαίνεται βρίσκεται πίσω σχεδόν από όποιον σημερινό "μεγάλιθο" υπάρχει.
Η δε τηλεόραση αποτελεί ένα υπνωτικό, στην κυριολεξία, εργαλείο διάρρηξης του υποσυνείδητου και διαμόρφωσης του ανθρώπινου συνειδητού στις επιθυμητές από τις ελίτ συμπεριφορές και αντιλήψεις. Πολύ χρήσιμη εδώ μπορεί να φανεί και μια παλιότερη ανάρτηση του ανιχνευτή στο antidras: TV vs ANEΞΑΡΤΗΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ (2ο μέρος)
Στις σημερινές καπιταλιστικές, ψυχαναγκαστικά καταναλωτικές -ακόμα κι αν το εισόδημα του μισθωτού φτάνει δεν φτάνει για τα απολύτως απαραίτητα της οικογένειας- και τηλεόπληκτες κοινωνίες, ακούγεται συχνά η φράση "είμαι κουρασμένος/η, θέλω να δω λίγη τηλεόραση και να πέσω για ύπνο". Πιο κοντά στη δυσάρεστη πραγματικότητα θα ακουγόταν ωστόσο κάπως έτσι: "είμαι κουρασμένος/η από τους ρυθμούς της σύγχρονης δουλείας μου, θέλω να πάρω τη δόση της εγκεφαλικής πλύσης μου και να συνεχίσω τον ύπνο μου"

Ο Ένοικος...


" Ο Έντουαρντ Μπερνέζ, ανιψιός του Φρόιντ. Ο Μπερνέζ, δίδαξε πρώτος πως η σύνδεση των προϊόντων µαζικής παραγωγής µε ασυνείδητες επιθυµίες, πείθει τον κόσµο να αγοράζει πράγµατα που δεν χρειάζεται. Προέκυψε έτσι µια νέα πολιτική ιδέα για τον έλεγχο της µάζας η οποία υποστήριζε ότι όταν ικανοποιούνται οι ασυνείδητες επιθυµίες του κόσµου, τότε αυτός γίνεται «ευτυχισµένος» και πειθήνιος. Τότε ακριβώς ξεκίνησε η εποχή του καταναλωτισµού η οποία κυριαρχεί έως σήµερα στον δυτικό κυρίως κόσµο, επηρεάζοντας σταθερά τους φόβους και τις επιθυµίες του."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου