Κάποτε αυτός ο πλανήτης θα πάψει να ονομάζεται γη. Και θα λέγεται πια ελευθερία!

• "Βουλευτική Ασυλία"; Άρθρο 4 του Συντάγματος: όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του Νόμου!
• " Η  μόνη διαφορά ανάμεσα στη δικτατορία και τη δημοκρατία είναι ότι στην πρώτη περίπτωση δεν διαλέγεις αυτούς που θα σε πηδήξουν, ενώ στη δεύτερη τους διαλέγεις" Βασίλης Ραφαηλίδης
• " Ο καπιταλισμός έχει ένα μόνιμο ελάττωμα: την άνιση κατανομή του πλούτου. Ο σοσιαλισμός αντίθετα έχει ένα σταθερό προτέρημα: την ίση κατανομή της φτώχειας." Γουίνστον Τσώρτσιλ
• "Η δημοκρατία δεν είναι o αυτοσκοπός αλλά το μέσο ώστε οι άνθρωποι να ανακαλύψουν, να προεκτείνουν και να εκδηλώσουν τη θεμελιώδη ανθρώπινη φύση τους και τα δικαιώματά τους. Η δημοκρατία ριζώνει στην ελευθερία, την αλληλεγγύη, την επιλογή εργασίας και στο βαθμό συμμετοχής του καθενός στη διαμόρφωση της κοινωνικης τάξης των πραγμάτων" Τζον Ντιούι

Κάποιες σκέψεις και προβληματισμοί και ευσεβείς πόθοι που είχα καταθέσει προς γενικότερη επεξεργασία στο antidras στις 4/10/2013, εποχή που οι εγχώριοι"δημοκράτες" και οι δημοσιοκάφροι τους "έπεφταν από τα σύννεφα" μετά τη δολοφονία Φύσσα και ανακάλυπταν ότι η χρυσή αυγή είναι μια επικίνδυνη εγκληματική οργάνωση, που εχουν το χρέος έναντι της "δημοκρατίας" (τους;) να την πατάξουν!
Aυτοί οι ίδιοι που παραχωρούν πραξικοπηματικά κι έναντι πινακίου φακής δημόσια γη, πόρους, οργανισμούς και περιουσία σε ιδιώτες "μπιζναδόρους"(αρχέγονο δάσος Σκουριών Χαλκιδικής  σε σεσημασμένους τοξικούς πολυεθνικούς "χρυσοθήρες"-ισοπεδωτές περιβάλλοντος και δημόσιας υγείας, κερδοφόρο ΟΠΑΠ σε εγχώριο μεγαλοεπιχειρηματία και πληθώρα άλλων παραδειγμάτων δίχως διάθεση φρένου), βασανίζουν κι εξευτελίζουν μέσω της "έννομης βαρβαρότητας" συλληφθέντες και κρατούμενους και αρνούνται εκδικητικά και άδικα εκπαιδευτικές άδειες στον πιτσιρικά πολιτικό κρατούμενο Νίκο Ρωμανό ώστε να σπουδάσει στη σχολή που επιδίωξε και κατάφερε να περάσει...

Ναι! "Κάποτε αυτός ο πλανήτης θα πάψει να ονομάζεται γη. Και θα λέγεται πια ελευθερία!"

του ανιχνευτή

(Δείτε κι αυτά:
Το διαπλανητικό μας σφαγείο!

Το μεγάλο "στάλαγκ"

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, ένα είναι ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ!)

Όχι!


Δεν επιθυμώ να αποτελεί η κρίση, η μνήμη και το θυμικό μου πειραματικό εργαστήρι διαφόρων "άσων" της δημαγωγίας και του συνειδησιακού ελέγχου μέσω της κοινωνικής μηχανικής. Εκείνων που μεταχειρίζονται τους πληθυσμούς σαν ιδιόκτητα σφαχτάρια. Τα οποία είναι κοινωνικά και πολιτικά "ορθόν" να βελάζουν κακόφωνα στους ίδιους ρυθμούς. Παγιδευμένα μέσα στη "διανοητική σούπα" της απίστευτα ύπουλης τηλεχαύνωσης και "ελεύθερης διακίνησης" στρεβλών και "πειραγμένων" πληροφοριών, διαποτισμένων ως το μεδούλι από το "φαρμάκι" της κριτικής και των, υποτίθεται αντικειμενικών, σχολίων από τους "μαγείρους της ενημέρωσης". Όπου ο "δημοκρατικός" υπνο-πολίτης μετατρέπεται σε ά-νοο αθενή, μετά από ηλεκτρομαγνητική και ιδεοκτόνο λοβοτομή. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη απειλή για τους "κλειδοκράτορες" από μια διαυγή ιδέα, επαναστατικά λειτουργική και ασυμβίβαστα συνεπή στην πράξη που ακολουθεί τη σύλληψη. Ναι. Λοβοτομή ηλεκτρομαγνητική μέσω της καταραμένης τηλεύπνωσης και ιδεοκτόνου μέσω ιδεολογιών που καταντούν ιδεοληψίες ή λάστιχα με μεγάλη ελαστικότητα στις διαθέσεις των καιροσκόπων και λακέδων και λογής τυραννίσκων. Ή κάποτε επιστημονικά σοβαρών και, σε ηθικό και κοινωνικό πεδίο, πολλά υποσχόμενων θεωριών, που η απαρέκκλιτη και "επίπεδη" απόπειρα (ή διάθεση για απόπειρα)εφαρμογής τους σε εξελισσόμενες ιστορικά και ζωντανές κοινωνικά συνθήκες, οδηγεί μοιραία στις αγκυλώσεις και καταστροφικές συνέπειες του δογματισμού...

Με άλλα λόγια:

Μετά από "τη δικτατορία του προλεταριάτου", που ιστορικά οδήγησε σε δικτατορική κομματική γραφειοκρατία και βλακώδη θεοποίηση του ΕΝΟΣ-ΗΓΕΤΗ και στο τερατώδες δυνάμωμα του αυταρχικού κράτους κι ΟΧΙ στην (έστω και μακροπρόθεσμη) κατάργησή του, όπως επιθυμούσε  ο Μαρξ... Και βέβαια μόνο λύση δεν αποτελεί, ακόμα και τώρα που οι πληθυσμοί (σε τεράστια ποσοστά και με γεωμετρική πρόοδο) υποπρολεταριοποιούνται. Σε βαθμό που θυμίζει τις άθλιες συνθήκες ζωής στην τσαρική Ρωσία των μεγαλογαιοκτημόνων και τις εργατικές συνθήκες που οδήγησαν στα γεγονότα του Σικάγο το 1886...

Μετά από την ιστορική "κατάθεση έργου" του εθνικοσοσιαλιστικού φασισμού, που οι δημαγωγοί του εκμεταλλεύτηκαν επιδέξια συγκεκριμένες δύσκολες ιστορικές συνθήκες για τις κοινωνίες που τους στήριξαν. Αλλά εκμεταλλεύτηκαν και τον υφέρποντα φασισμό που ρέει μέσα στον καθημερινό φασιστάκο-μικρό τύραννο, ο οποίος δεν θέλει και πολύ για να μετατραπεί σε ενεργό και ζωώδη φασίστα...

Μετά από  αστικές επαναστάσεις που άνοιξαν το δρόμο στη μεγαλομανία των αστών και θεοποίηση της οικονομικής ισχύος μέσω άκριτης σώρευσης και δημιουργίας καθόλου τυχαίων ιδεολογημάτων: π.χ. κράτος-έθνος= εθνικισμός και μάλιστα διαφόρων αποχρώσεων και δαρβινισμός= διασπορά των επιστημονικά πλήρως αστήριχτων και αυθαίρετων θέσεων ενός εξολοθρευτή κοινωνικού δαρβινισμού....Κι έστρωσαν το χαλί στον επιθετικό κι αντιανθρώπινο καπιταλισμό, αποτελώντας πολύτιμα εργαλεία στον ευρύτερο κατακερματισμό των ανθρώπινων πληθυσμών και κοινωνιών. Μέσω του φανατισμού και της πόλωσης και μιας ανελέητης φαγωμάρας για μια VIP θέση στο γυαλιστερό κλαμπ του Μαμωνά. Που όμως ανοίγει τις πόρτες μόνο για πολύ λίγους κι εκλεκτούς...

 Μετά από ποτάμια αίματος, φρίκης, γενοκτονιών (που συνεχίζουν απτόητες και σήμερα και με άλλους τρόπους εκτός των "παραδοσιακών"), μετά από καταιγισμούς ψεμάτων και κολοσσιαίους ιστούς εξαπάτησης, μετά από λυσσαλέα κυνήγια της ετερότητας και της ελεύθερης σκέψης, μετά από οχετούς παραχαράξεων και διαστρεβλώσεων εννοιών όπως:
"ηθική"(ποιοι καθορίζουν και σε ποιους τελικά επιβάλλεται το "καλό και κακό;"), "δίκαιο"(ζήτω ο ισχυρός!), "νόμοι"(υπέρ ποιων;όλων;), "έννομη Πολιτεία"(ποιοι νομοθετούν;ποιοι ευνοούνται;οι πολλοί;), "δημοκρατία"(στο όνομα του λαού κι ερήμην του λαού;), "κομμουνισμός"(στο όνομα του προλεταριάτου κι ερήμην αυτού, προκειμένου "να εδραιωθεί η επανάσταση"..;) κτλ...

... Υποστηρίζουμε το συμπέραμα ότι μια ανθρώπινη κοινωνία που θα είχε πνευματική επάρκεια, υλική αυτάρκεια και πολιτική αυτονομία άρα κι ελευθερία, είναι μια κοινωνία όπου οι ανισότητες λόγω οικονομικών διαφορών εξαλείφονται. Όπου η συλλογική δραστηριότητα μέσω της αυτοδιαχείρισης και αυτοκυβέρνησης καθορίζει ρητά τους θεσμούς. Όπου η τεχνολογία καινοτομεί, υπηρετεί και δεν κατέχει ή υποδουλώνει και μεταλάσσει τα ανθρώπινα πλάσματα σε κάτι άλλο. Όπου η ελεύθερη ανάπτυξη της σκέψης, ο σεβασμός της ετερότητας και η ελευθερία της έκφρασης, όπως και το μεγαλείο της αλληλεγγύης, θα αποτελούν κινητήριες δυνάμεις. Όπου η γνώση ανήκει σε όλους κι όχι σε κλειστές λέσχες, ιερατεία και μυστικοπαθείς ύποπτες ελίτ. Όπου όλα τα προηγούμενα θα ζυμώνονται και προωθούνται από μια ανάλογη Παιδεία, που η διαρκής κι εξελισσόμενη αναβάθμισή της είναι το πλέον επιτακτικό ζητούμενο.

Σε μια τέτοια κοινωνία, σαφώς αταξικού προσδιορισμού, δεν σημαίνει πως δεν θα υπάρχει και η ανθρώπινη βλακεία ή ο νοσηρός ατομικισμός που μετατρέπει την πολύτιμη για τον καθένα ατομικότητα σε υδροκέφαλο έκτρωμα. Όμως θα υπάρχουν κι ως αντίβαρο και οι ανάλογες προϋποθέσεις που δεν θα ευνοούν ή θα εκτρέφουν το γιγαντισμό και την εκφυλιστική επιβολή τους.
Γιατί; Μα επειδή "κάποτε αυτός ο πλανήτης θα πάψει να ονομάζεται γη. Και θα λέγεται πια ελευθερία!"

Υ.Γ. Και μια και μίλησα αρχικά για τηλε-ύπνωση, που πάει χέρι χέρι και με τη βλακεία:
 Όχι! Καλά μου τηλετσοπανόπουλα σε κάτι καναλοαχταρμάδες που νωρίς το βράδυ πάνε "κόντρα στο μνημόνιο" και αργά το βράδυ σκάει μύτη ο στρίγγλος εν ενεργεία υπουργός, για να πουλήσει βιβλία που θα "εγείρουν τους Έλληνες" κι ας τους διαλύει το σύστημα Υγείας...Και, γενικά, λογής "μαχητικές" τηλεπερσόνες που ανακαλύψατε μέσα στο βιβλιάριο καταθέσεων της ψυχής σας περίσσιο αντιφασιστικό πλούτο...
Όχι ρε σεις! Το μέγα πρόβλημα που καίει τη μεγάλη πλειονότητα των τηλεθεατών σας ΔΕΝ είναι (ή δε θα'πρεπε να είναι) η χρυσή αυγή. Όχι ότι δεν αποτελεί πρόβλημα και μάλιστα σημαντικό. 'Ομως ΔΕΝ είναι αυτή τη στιγμή το πιο σημαντικό. Αλλά είναι το πιο βολικό (ειδικά ο ΑΛΦΑ το μετέτρεψε σε μια περιπέτεια του μπατσο-Μπέκα σε συναρπαστικές συνέχειες) για να αποσπαστεί επιδέξια η προσοχή κι ενεργητικότητα του κόσμου (και για άλλους λόγους) από τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ...