Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 26 Ιουλίου 2022

THE VOICE(S)..

  

Είναι ΚΑΙ η "εσωτερική φωνή" που θα σου προσφέρει τη θαλπωρή τής ζεστασιάς της στους πιο παγωμένους τρομακτικούς ανέμους της ύπαρξης, που ποτέ δεν θα σε προδώσει, δεν θα συμβιβαστεί με τη μετριότητα και εθελοτυφλία, δεν θα κάνει "εκπτώσεις" στους πόθους της ψυχής, δεν θα ξεγελάσει τα ένστικτά σου, δεν θα σε θρέψει με ψέματα γιατί δεν αντέχει  το φως της αλήθειας. Γιατί αυτή είναι η Αλήθεια και το Φως που σε λούζει από τη στιγμή του ερχομού σου στην περιπέτεια της Ύλης. Που κάποιοι ήθελαν και τότε και με την ίδια σφοδρότητα -ίσως και περισσότερη- θέλουν και τώρα, από την πρώτη κιόλας ώρα της γέννησης, να διαχωρίσουν την ευαίσθητη διάνοια του σώματος από εκείνη του Πνεύματος.. Πόσο συχνά έχεις νιώσει το κάλεσμά της κι ενίοτε το.. παράπονό της; Μπορείς να την αποκαλέσεις κι έτσι αν σου ταιριάζει:  Εσωτερικός ήλιος!

Πριν περάσουμε στο τραγούδι της ημέρας, μνημονεύω και κάποιες κουβέντες του ανιχνευτή:

Ακόμα και οι πιο σοφοί οδηγοί είναι, από ένα σημείο και πέρα, τυφλοί μπροστά στο δικό σου προσωπικό μονοπάτι. Στο πεπρωμένο σου που είναι...εσύ! Εσύ είσαι αυτός που θα κατανοήσει όλες τις πτυχές και τις παρακρούσεις του δικτύου της Μήτρας (MATRIX) της ψευδαίσθησης. Και θα δραπετεύσει..! Εσύ είσαι ο προσωπικός σου ιπτάμενος δίσκος, που θα σώσεις τον εαυτό σου και θα τον απογειώσεις στα πιο μεθυστικά ύψη. Εκεί όπου ο άνθρωπος "δύσκολα αναπνέει"... 

Και θα κλείσω αναδημοσιεύοντας στίχους που προέρχονται από εκείνες τις φορές της σύμπραξής μας στην ίδια ανάρτηση. Μετά από αυτό που θα ακούσεις -με την ταυτόχρονη παράθεση των στίχων του στο βίντεο- κι ελπίζουμε να σε αγγίξει το μήνυμά του, αέναα ισχυρό σαν την ορμή της Φύσης και αστραφτερό σαν το πιο πολύτιμο διαμάντι. Μες στους άνισους ως προς την εξέλιξη του ανθρώπου αιώνες.

Ο Ένοικος...

 

Η Φωνή που δίνει λαλιά στις φωνές μας!
Το παρακάτω είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας, ή ένωσης θα μπορούσε να πει κάποιος,
των δυνάμεων του Ένοικου... και του ανιχνευτή


Είναι η Φωνή που μου χαρίστηκε όταν τον κόσμο πρωτοάδραξα.
Είναι η Φωνή που υψώνεται πολύ πιο πάνω απ'τα συρματοπλέγματα
τα συσσωρευμένα εν μέσω των αιώνων.
Είναι η Φωνή που όταν λυγίζω με πείθει να μη σπάσω.
Είναι η Φωνή που μου περιθάλπει τα ματωμένα σωθικά.
Είναι η Φωνή που μεταφέρει την ίαση.

Είναι η Φωνή που συνεφέρνει το χρόνο από τη λήθη.
Είναι η Φωνή που η αδικία της Ιστορίας δεν γονάτισε.
Είναι η Φωνή που κανένα φίμωτρο δεν εμποδίζει να ακουστεί.
Είναι η Φωνή που όταν μας πλακώνει η φοβέρα και μας πνίγει η σιωπή
εκείνη μας δίνει λαλιά και γίνεται ένα με τη δική μας.


Είναι οι Φωνές που σκουντάνε όσο χρειάζεται τα πράγματα
για να σταματήσει η αρνητική ροή.
Είναι οι Φωνές που αντηχούν σε διαδοχικούς ουρανούς.
Είναι οι Φωνές που τις πύλες ανοίγουν των θαυμάτων.


Είναι οι Φωνές της πιο ζαλιστικής μέθης.
Για ελευθερία!


Αφιερωμένο στα αδέλφια μας, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αυτούς που έφυγαν κι αυτούς που συνεχίζουν.

Πρώτη δημοσίευση τον Απρίλιο του 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου