Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 1 Μαΐου 2019

Ένα ηλεκτροσοκάκι την ημέρα το προβληματάκι κάνει πέρα!

Aυτό θα πει επιστημονική μέθοδος, με την παιδαγωγική στόχευση ως βασικό της γνώμονα. Όσον αφορά την αντιμετώπιση των μαθητών, με "διανοητική και αναπτυξιακή ανικανότητα", με "ανάγκες που χρήζουν ειδικής μεταχείρισης", και την... κατάλληλη τιμωρία!  Που η διάγνωση μιας συμπεριφοράς ανεπιθύμητης (για το σύστημα που μικρογραφία του αποτελούν τα σχολεία όλων των βαθμίδων) περιλαμβάνει ακόμη και το σηκώνονται οι μαθητές όρθιοι ή να παίρνουν το λόγο χωρίς άδεια!΄Ένα ηλεκτροσόκ την ημέρα, έχοντας πείσει και τους γονείς ότι είναι η πιο αποτελεσματική "θεραπεία" για τα παιδιά τους και όλα γυρνάνε στο επιθυμητό επίπεδο! Και οι μαθητές, στην προεφηβεία και την εφηβεία, θα συμμορφώνονται θέλουν και όχι, θα νιώσουν να τους κατακλύζει η αγάπη για τη μαθησιακή διαδικασία που "προσαρμόζεται" στις ανάγκες τους και να τους ελκύει η τυφλή υπακοή στους κανόνες. Αλλιώς θα αναλάβει ο dr Πόνος..!
Court Rules School Can Use Electric Shock as Punishment For Special Needs Students ("Bristol County, MA – Family Court Judge Katherine Field denied a motion to stop the use of electric shock on disabled students, a form of punishment that has been controversial for years after news of the practice first reached the public in 2013 when video surfaced of an 18-year-old student receiving dozens of shocks for refusing to take off his jacket
[...] the Judge Rotenberg Educational Center (JRC), a special needs day and residential school in
Canton, and it is the only school in the country that still uses electric shocks on its students. Records show that at least 58 students at the school have received shocks as of August 2017
[...]Miller said that electric shock was used on students for the smallest infractions, even something as small as standing up or speaking without permission. Eventually, he began to observe that the students were horrified of the shocks and they were rarely aggressive enough to require such a painful punishment")
Αλλά γιατί οι φωστήρες που καταρτίζουν projects και προτείνουν τεχνικές αντιμετώπισης μαθησιακών έως και κοινωνικών προβλημάτων και εξάλειψης ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, ώστε η "φυσιολογικότητα" σιγά σιγά να αποκατασταθεί, δεν σκέφτηκαν μια ακόμη πιο τολμηρή λύση στην διαχείριση των καθημερινών και πολύπλοκων προβλημάτων μέσα στο σχολικό χώρο με "δυσλειτουργικούς μαθητές"; Και η λύση αυτή ακούει στο όνομα: βασανιστήρια! Με προσλήψεις "εξειδικευμένου προσωπικού"! Και γιατί όχι μέσα σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους εντός σχολικού περιβάλλοντος και σύμφωνα με τις "επιστημονικές μεθόδους" που πρώτη επεξεργάστηκε και ανέδειξε η CIA..!

Και για να το προεκτείνουμε, για όλα τα προβλήματα στα σχολεία και στους δρόμους της Αμερικής, φταίνε μόνο οι νεαροί με παραβατική συμπεριφορά" και οι φτωχοί που μισούν τους πλούσιους, ενώ το κορπορατικό κράτος και τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα (πρωτοφανής οικονομική ανισότητα και έντονα καιροσκοπική και ωφελιμιστική νοοτροπία, στα στάνταρντς των "αγορών") είναι άμοιρα ευθυνών...Σωστά;
Με κουπόνια σίτισης ζουν εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης στις ΗΠΑ
 Την έβαψες αν είσαι φτωχό παιδί με προβλήματα στη χώρα της "ελευθερίας": " Juvenile Court Fees Punish Children for Their Families’ Poverty "
  Η μεγάλη "ομοσπονδιακή απάτη" εναντίον της ίδιας της ζωής

Έχουμε καταλάβει ότι "κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τη δημοκρατία" στη χώρα των γενετικά τροποποιημένων δηλητηρίων που επιβάλλονται ως τροφή και των σπόρων-εξολοθρευτών που κατακλύζουν με το νόμο τις καλλιέργειες εντός και εκτός πλέον Ηνωμένων Εταιρειών Αμερικής. Στη χώρα όπου όποιος αποθηκεύει τρόφιμα θεωρείται εν δυνάμει τρομοκράτης, όπου η ιδιωτικοποίηση ακόμη και των πιο νευραλγικών τομέων του δημοσίου αποτελεί βασικό μέλημα των κυβερνητικών σχεδιασμών, όπου η φτώχεια δαιμονοποιείται, φυλακές και φυλακισμένοι αυξάνονται γεωμετρικά και η αστυνομοκρατία με γερό μπάσιμο και των ιδιωτικών εταιρειών φουντώνει σαν μόνιμη ασθένεια στο σώμα της κοινωνίας. Στη χώρα όπου τα ψυχοφάρμακα πωλούνται σαν φυστίκια και μπουκώνουν ακόμη και μωράκια με αυτά (ΕΝΑ ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ! "ΗΠΑ: Μπουκώνουν τα παιδιά με ψυχιατρικά φάρμακα" ). Στη χώρα που οργανώνει τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων όταν απειλούνται τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών της στο εξωτερικό...
Αλλά...κοντεύουν τελικά, οι "αρμόδιοι", να απωλέσουν και την τελευταία αίσθηση λογικής;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου