Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

" Μηδενικό "



  " Ο άνθρωπος δεν είναι καθορισμένος, ξεκάθαρα προσδιορισμένος μια για πάντα. Είναι κάτι εν εξελίξει. Ένα πείραμα, ένας υπαινιγμός του μέλλοντος, η αναζήτηση και η νοσταλγία της Φύσης για νέες μορφές βούλησης και δυνατότητες πραγμάτωσης. "
ΧΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ

Ναι, υπάρχει κάτι ωραίο εκεί έξω! Όσο κι αν πασχίζουν να μολύνουν την ψυχή σου με τα ξόρκια της ασχήμιας, της αισθητικής ευτέλειας που σαρώνει κάθε πτυχή της κοινωνικής και πνευματικής ζωής. Όσο κι αν στήνουν ολόκληρες σχολές, θεωρίες και δόγματα για να δηλητηριάζουν το μυαλό σου με στρατευμένα καθήκοντα και ηθικές υποχρεώσεις απέναντι σ'αυτά.
Υπάρχει κάτι ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ και ξεκινά ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!

Ήμασταν πολλά ονόματα και ρόλοι. Μία πληθώρα ερμηνειών.
Η συλλογή ήμασταν των δεδομένων για επεξεργασία στον κεντρικό υπολογιστή.
Και είμαστε το επόμενο βήμα της Εξέλιξης!*
Οι αρνητές των Σειρήνων και των αθυρμάτων. Οι περιφρονητές κλειστών λεσχών. Οι εξολοθρευτές των εγκεφαλοσκώληκων. Τα μη προβλέψιμα κι ελεγχόμενα δεδομένα που κουρελιάζουν τεφτέρια καταχωρήσεων.
"Τα πάντα ρει!" Κι εμείς μαζί τους!

Aπό πολύ μικρός ο άνθρωπος μαθαίνει να υποδύεται ρόλους στη ζωή του. Παραδίδοντας έτσι τον εαυτό του στην κυριαρχία των στερεότυπων και στην αυτοματοποιημένη αποδοχή της αποκαλούμενης "φυσικής τάξης των πραγμάτων". Που στόχος της είναι η διαφύλαξη και αναπαραγωγή της καταπιεστικής βίας της εξουσίας. Αλλά και με το να αντλεί το ανθρώπινο ον ικανοποίηση από την εκπλήρωση ρόλων, τους οποίους ενσωματώνει έστω και ασυνείδητα σε μοντέλα στερεότυπων, στην ουσία επιλέγει την άρνηση του εαυτού και την απώλειά του.
 Ρόλοι...

Τελικά είμαστε αυτό που πιστεύουμε εμείς ότι είμαστε. Δεν μας ταιριάζει να αποδεχόμαστε και να υιοθετούμε μοντέλα και κατευθύνσεις αυτοματοποιημένης εκδήλωσης συμπεριφοράς. Ως κοινωνική και πνευματική ορθότητα μίας ύπαρξης κατηγοριοποιημένης, ευπρόβλεπτης, μη συνδεδεμένης με τον συνάνθρωπο και με τα πάντα που συμβαίνουν γύρω μας, κι όπου τα νούμερα σε κάθε πτυχή της ζωής προσδιορίζουν τον ζώντα. 

Ο Ένοικος...




" Σε έναν κόσμο που κρίνει τους ανθρώπους με τον αριθμό τους, ο Zero αντιμετωπίζει συνεχείς προκαταλήψεις και διώξεις. Περπατά ένα μοναχικό μονοπάτι έως ότου μια τυχαία συνάντηση αλλάξει για πάντα τη ζωή του: συναντά ένα θηλυκό "μηδενικό". Μαζί αποδεικνύουν ότι με αποφασιστικότητα, θάρρος και αγάπη, το "τίποτα" μπορεί να σημαίνει πραγματικά "κάτι"-* -.

Το Zero έχει προβληθεί  σε πάνω από 50 φεστιβάλ και έχει κερδίσει 15 βραβεία συμπεριλαμβανομένου του «Καλύτερου Animation» από το LA Shorts Fest και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρόουντ Άιλαντ και έχει προταθεί για το βραβείο AFI στην κατηγορία Καλύτερου animation μικρού μήκους. "

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου