Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

κάνε το απρόβλεπτο


"Παραδέξου το. Δεν είσαι σαν και αυτούς ούτε στο ελάχιστο. Μπορεί περιστασιακά να ντύνεσαι σαν ένας από αυτούς, να παρακολουθείς τα κενά προγράμματα της τηλεόρασης όπως αυτοί, ίσως ακόμα και να τρως στο ίδιο φαστ φουντ. Όμως φαίνεται ότι όσο πιο πολύ προσπαθείς να ταιριάξεις, τόσο περισσότερο νιώθεις ξένος, παρατηρώντας τους "φυσιολογικούς ανθρώπους" καθώς ζουν μέσα στην αυτοματοποιημένη τους ύπαρξη. Κάθε φορά που χρησιμοποιείς φράσεις-κλειδιά όπως "καλημέρα" και "ο καιρός σήμερα είναι χάλια ε;", από μέσα σου λαχταράς να πεις απαγορευμένες φράσεις όπως "πες μου κάτι που σε κάνει να κλαις" ή "τι πιστεύεις ότι είναι για εμάς το deja vu"; Παραδέξου το, θέλεις ακόμα και να μιλήσεις στο κορίτσι στο ασανσέρ, αλλά τι γίνεται αν το κορίτσι στο ασανσέρ -και ο φαλακρός άνδρας που προσπερνά το μικρό σου γραφείο κάθε μέρα- σκέφτονται το ίδιο πράγμα; Ποιος ξέρει τι θα μάθαινες, αν θα δοκίμαζες να μιλήσεις σε ένα ξένο; Ο καθένας κουβαλάει ένα κομμάτι του παζλ. Κανείς στη ζωή σου δεν έρχεται κατά τύχη. Εμπιστεύσου το ένστικτό σου. Κάνε το απρόβλεπτο. Βρες τους άλλους. " Timothy Leary
  O ίδιος μας συμβουλεύει: Ο άνθρωπος πρέπει να εμπιστεύεται τη φύση και η ανθρώπινη φύση είναι ο εκστατικός θαυμασμός, η εκστατική διαίσθηση, η εκστατική ακριβής κίνηση. Μη συμβιβάζεστε με τίποτε το λιγότερο" ΤΙΜΟΘΥ ΛΗΡΥ (1920-1996)

we proudly present: Dr. Timothy Leary

Σαν σχόλια στα παραπάνω από εμένα:
"..αν μπορούμε να δούμε τον σύγχρονο κόσμο αποστασιοποιημένα από όλες τις λειτουργίες, τις πτυχές και τις στρώσεις του, τόσο σε υλικό όσο και σε νοητικό επίπεδο, τότε ίσως και να οδηγηθούμε σε μια διαπίστωση, με επώδυνο τρόπο. Ότι, δηλαδή, ο κόσμος μας ως σύνολο ευνοεί την ανάπτυξη του κομφορμισμού, τη συνήθεια της υπακοής και υποταγής σε πιέσεις, την κυριαρχία της παραίτησης και παθητικότητας του ανθρώπινου πλάσματος, την "κανονικότητα" έλλειψης σύνδεσης του καθενός με τον ίδιο του τον εαυτό -πόσο μάλλον με τον άλλο άνθρωπο!- και την εγκατάλειψη της τέχνης άσκησης της ελευθερίας τόσο του ατόμου όσο και του συνόλου.  - ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΙ!

.. Ο τράγος μέσα από τα σκανδαλιστικά μάτια της ομορφιάς και της χαράς, στον ιεραπόστολο χαμογελάει περιπαιχτικά.
Πολύχρωμες εικόνες από τρικυμίες πάθους παίρνουν σάρκα και οστά μέσα σε απόκρυφες ανεξερεύνητες θάλασσες του νου.
Η υπέργηρη δεσποινίς συναινετική ορθότητα κοκκινίζει σαν ξελογιασμένη παπαρούνα που αρπάει φωτιά, σπαρμένη σε απερίφραχτους αγρούς. Με τις επικυρηγμένες παραινέσεις του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, τους βελουδένιους πόθους της γλυκόλαλης Σαπφούς και του Επίκουρου τη σοφή ηδονή.
Αναμνήσεις θολές από οργιαστικής λάμψης τοπία, που θεσπέσια κοσμούνται από ξέγνοιαστα γυμνά κορμιά.
Αλλοτινές, μήπως και μελλοντικές εποχές, δίχως της αγκύλωσης το μεμψίμοιρο και τη μιζέρια. Δίχως τις σημαδεμένες τράπουλες των ιδεολογιών του λωποδύτη, του δημαγωγού, του νομοθέτη, του ζηλωτή.
Αγαπημένη συμβίωση δίχως της θεόσταλτης ή έννομης φοβέρας το μαστίγιο. Συντροφιές αρμονικές δίχως τη θηλειά του καταναγκασμού. Αποφάσεις κοινές με μέντορα τη λαγνεία της ελευθερίας και της Γνώσης.
Σκάλα δέους κι έκστασης προς τα άφταστα δίχως τον παντεπόπτη οφθαλμό του τιμωρού.
Ουράνιου, επίγειου και υποχθόνιου.  - Αυστηρώς απαγορευμένο (για ευσεβείς, ασεβείς και στρατευμένους)

..Είμαστε το επόμενο βήμα της Εξέλιξης!
Οι αρνητές των Σειρήνων και των αθυρμάτων. Οι περιφρονητές κλειστών λεσχών. Οι εξολοθρευτές των εγκεφαλοσκώληκων. Τα μη προβλέψιμα κι ελεγχόμενα δεδομένα που κουρελιάζουν τεφτέρια καταχωρήσεων.
Κι ερχόμαστε με τη φόρα πολλών χαμένων αιώνων! - "Τα πάντα ρει!" Κι εμείς μαζί τους! "

Ο Ένοικος...


 Και κάποια άλλα που θέλω να δανειστώ από τον ανιχνευτή:

 " Σσσσσσστ! Μη μιλάς δυνατά! Και μας ακούσουν οι φύλακες και οι έμπιστοί τους. Οι υπεράνω υποψίας πράκτορες και οι επαγγελματίες καταδότες...Άκου...Το φτερούγισμα! Έρχεται μέσα από τα στήθη μου και τα δικά σου! Έρχεται με το σφύριγμα των ανέμων, με τα ανεμοτράγουδα των πουλιών, με το παραλήρημα των μελλοθάνατων, με τους ψιθύρους των αδικαίωτων νεκρών...
Δραπετεύοντας μέσα από τις ευθείες γραμμές και τρισδιάστατες γεωμετρίες της επιπεδούπολης, μέσα από τα ραπίσματα των δυναστών, μέσα από τα μανιφέστα των καθοδηγητών, μέσα από την επίταξη των μυαλών, μέσα από τα μοιρολόγια των μοιραίων...
Να ξέρεις, ε; Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ!

Μην έχεις το θάρρος της γνώμης σου αλλά το θάρρος να επιτίθεσαι στην ίδια τη γνώμη σου.
Γύρεψε εικόνες πίσω από εικόνες, την σιωπή μέσα στη δημοφιλή φλυαρία, τα μονοπάτια που διακλαδίζονται προς άγνωστες κατευθύνσεις και χαρτογράφησέ τες. Γύρεψε το άγνωστο & μην καταδέχεσαι τη νοσηρή οικειότητα του γνωστού. Γύρεψε τα "ξόρκια" που σπάνε την κατάρα του αυτοματισμού.
Σκέψου το ανείδωτο και δες το ασύλληπτο...
Οι συνοδοιπόροι βρίσκονται συχνά εκεί που δεν το περιμένεις.
Γίνε ο προσωπικός σου δάσκαλος και απελευθέρωσε τον εαυτό σου.
Γίνε η άρνηση όχι για την άρνηση αλλά για την επιλογή.
Γίνε αυτό που απεχθάνονται όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, οι ύπουλοι σχεδιασμοί, οι καταπιεστικές συνθήκες, τα απολυταρχικά συστήματα, οι ευχάριστες παρεούλες, η στείρα φιλοσοφία: ο φορέας μιας ελεύθερης σκέψης και έκφρασης. - "Παραμιλητό" των άπιστων και απροσάρμοστων "


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου