"13 Ιουνίου, 1936 Εργάτες στο ναυπηγείο Blohm & Voss στο Αμβούργο χαιρετούν ναζιστικά, μετά την ολοκλήρωση των έργων για το πολεμικό πλοίο Horst Wessel. Ο Φύρερ τους εξέπληξε με την ξαφνική εμφάνισή του και οι εργάτες έσπευσαν να τον τιμήσουν. Όλοι; Όχι. Ένας άντρας στάθηκε ακίνητος με σταυρωμένα τα χέρια, χωρίς να συμμετέχει στους εορτασμούς. Το όνομά του ήταν Ογκούστ Λαντμέσερ και ήταν παντρεμένος με Εβραία...."
Όλο το άρθρο σχετικά με τον άντρα της φωτογραφίας και την τύχη του βρίσκεται εδώ.
Ζούμε σε κοινωνίες του κατακλυσμιαίου και α-νόητου θεάματος που δημιουργεί φανατικούς και ακόλουθους και παραλύει την επαφή με τον εαυτό και την ευθικρισία του. Πολτοποιούμαστε μέσα σε τσιμεντουπόλεις και κοινότητες αποκομμένες από το βασικότερο λόγο ύπαρξής τους: όχι μόνο την
απόκτηση ασφάλειας και την εξασφάλιση πολυπόθητης ευημερίας, αλλά και την ακατάπαυστα δημιουργική και απελευθερωτική από λιμνάζοντα ύδατα επέκταση του ανθρώπινου πνεύματος. Εκτελούμε σαν ανθρωπόμορφα ρομποτοειδή παραγγέλματα, υιοθετούμε ιδεολογίες με δολοφονική απέχθεια και περίσσευμα μίσους ενάντια σε όσους διαφωνούν, ασπαζόμαστε δόγματα με καταστροφικό πείσμα και απολυτότητα αθεράπευτα ηλιθίων. Νιώθουμε ανακουφισμένοι μέσα σε καταστάσεις μαζικής ομοιογένειας ή ομοιομορφίας. Βομβαρδιζόμαστε σε κάθε μας στιγμή που
συνθέτει αυτό που αναγνωρίζουμε ως επίγειο βίο μας με εκπομπές συχνοτήτων εξωφρενικού ελέγχου της ατομικής και συλλογικής -την ίδια στιγμή- σκέψης και των συναισθημάτων. Με τη χρήση της πιο εξελιγμένης τεχνολογίας και πανταχού παρούσας, συγκαλυμμένης προσεγμένα ή απλώς απροκάλυπτης, προπαγάνδας.
Οπότε μια από τις πιο γενναίες και αντιστασιακές πράξεις που μπορεί να κάνει κάποιος είναι σαν αυτή της παραπάνω ρετρό φωτογραφίας. Σαν αρχή. Γιατί μια τέτοια στάση, αν σε εκφράζει πραγματικά και αληθινά, έχει συνέχεια -ή θα ήταν δείγμα εσωτερικής ελευθερίας και συνέπειας επιλογών να έχει-, γίνεται στάση ζωής, σκέψης, δράσης και κεντρίζει εκείνες τις συνειδήσεις που δεν έχουν παραδοθεί στους ρυπαρούς και μίζερους ανέμους των καιρών. Αυτών όπου ο φασισμός δεν είναι πάντα απροκάλυπτος, ωμός, παράφρονας και κτηνώδης. Αλλά κρύβεται πίσω κι από ποικίλα και υπεράνω υποψίας προσωπεία και ονοματικούς προσδιορισμούς, υπηρετώντας -είτε το γνωρίζει είτε όχι- αόρατα κέντρα άσκησης παγκόσμιας εξουσίας και διαμόρφωσης βολικών για τα καθόλου αθώα σχέδιά τους μαζικών αντιλήψεων. Κι ενδύεται συχνά χιτώνες προοδευτισμού και αντίδρασης στο "σύστημα" ή στο "ξεπερασμένο", χλευάζοντας, κατηγορώντας, στιγματίζοντας και καταστρέφοντας δίκαιους και άδικους, διαφωνούντες και διαφοροποιημένους, με συχνά πρώτο συνθετικό στην ετικέτα που υιοθετεί την πιασάρικη λέξη "αντί"..
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου