Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

" Τελεσίδικο: Η ανάλυση του DNA στα κρανία του Παράκας στο Περού, έδειξε ότι δεν είναι ανθρώπινα "

Χρήσιμες συνδέσεις για το παρακάτω άρθρο:
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΓΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΤΡΙΑΙΝΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΟΥ
 Οι μυστηριώδης πέτρες ICA στο Περού
Η γραμμική εξέλιξη της ανθρώπινης Ιστορίας ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια - Β΄ΜΕΡΟΣ


 Τελεσίδικο: Η ανάλυση του DNA στα κρανία του Παράκας στο Περού, έδειξε ότι δεν είναι ανθρώπινα



Στη νότια ακτή του Περού βρίσκεται η χερσόνησος της ερήμου Παράκας. Αυτή η άγονη τοποθεσία είναι το μέρος όπου ο Περουβιανός αρχαιολόγος Julio Tello έκανε μια εκπληκτική ανακάλυψη το 1928. Οι προσπάθειές του αποκάλυψαν ένα τεράστιο και πολύπλοκο νεκροταφείο θαμμένο κάτω από  άμμο και πέτρες.

Σε αυτούς τους τάφους του Tello βρέθηκαν μερικά από τα πιο αμφιλεγόμενα άνθρωπινα (;) κρανία που έμειναν στην ιστορία. Τα σώματα είχαν τα μεγαλύτερα επιμήκη κρανία στον κόσμο και έκτοτε ονομάζονται κρανία του Παράκας. Ο Tello βρήκε συνολικά πάνω από 300 κρανία που έχουν χρονολογηθεί περίπου 3.000 ετών. Μια πρόσφατη ανάλυση DNA που πραγματοποιήθηκε σε ορισμένα από αυτά τα κρανία παρουσίασε εκπληκτικά αποτελέσματα που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την τρέχουσα προοπτική του ανθρώπινου εξελικτικού δέντρου.

Στο Παράκας του Περού επίσης βρέθηκε η τοποθεσία της περίφημης τρίαινας του Παράκας.
Αλλά και επίσης αρκετά κοντά είναι η διάσημη έρημος Νάζκα.

Αρκετοί άλλοι πολιτισμοί έχουν ασκήσει την επιμήκυνση ή παραμόρφωση των κρανίων, αλλά οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν παρήγαγαν διαφορετικά αποτελέσματα. Ορισμένες φυλές της Νότιας Αμερικής συνήθιζαν να δένουν τα κρανία των βρεφών, προκειμένου να αλλάξει το σχήμα τους. Έδεναν την κεφαλή μεταξύ κομματιών ξύλου που τροποποιηούσε την εμφάνιση των κρανίων εφαρμόζοντας σταθερή πίεση επί μακρά χρονική περίοδο. Αυτό το είδος της κρανιακής παραμόρφωσης άλλαζε το σχήμα, αλλά αυτό δεν άλλαζε το μέγεθος, το βάρος ή τον όγκο του κρανίου, αυτά είναι όλα τα σταθερά χαρακτηριστικά ενός συνηθισμένου ανθρώπινου κρανίου.

Τα κρανία του Παράκας είναι διαφορετικά. Τα κρανία τους είναι κατά 25% μεγαλύτερα και 60% βαρύτερα από τα κανονικά ανθρώπινα κρανία και αυτό οδήγησε τους ερευνητές να πιστεύουν ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν τροποποιηθεί μέσω του απλού δεσίματος. Υπάρχουν επίσης δομικές διαφορές και έχουν μόνο μια πλάκα βρεγματικού, σε αντίθεση με τις δύο που βρίσκονται κανονικά στα ανθρώπινα κρανία. Οι διαφορές αυτές έχουν βαθύνει το πολλών δεκαετιών μυστήριο γύρω από τα κρανία του Παράκας και οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν την προέλευσή τους.

 Ο διευθυντής του Μουσείου Ιστορίας του Παράκας έστειλε δείγματα από 5 κρανία να υποβληθούν σε γενετικό έλεγχο. Τα δείγματα αποτελούνταν από μαλλιά, δέρμα, δόντια και θραύσματα των οστών του κρανίου. Το γενετικό εργαστήριο ωστόσο δεν είχε ενημερωθεί για την προέλευση των δειγμάτων, προκειμένου να αποφευχθεί η μεροληψία ή ο επηρεασμός των αποτελεσμάτων. Τα αποτελέσματα ήταν συναρπαστικά.

Το μιτοχονδριακό DNA (κληρονομείται από τη μητέρα) παρουσίασε μεταλλάξεις άγνωστες σε κάθε άνθρωπο, πρωτεύοντα ή οποιοδήποτε άλλο ζώο. Οι μεταλλάξεις προτείνουν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα εντελώς νέο ανθρωποειδές ον, πολύ μακριά από τον Homo sapiens, τον Νεάντερταλ ή τους Denisovans. Τα άτομα του Παράκας ήταν τόσο βιολογικά διαφορετικά από τους ανθρώπους που δεν μπορύσαν να διασταυρωθούν. "Δεν είμαι σίγουρος ότι θα ταίριαζε ακόμη και στο γνωστό εξελικτικό δέντρο", πρόσθεσε ένας γενετιστής.

Οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης είναι τεράστιες.
Ποιοι ήταν οι μυστηριώδεις άνθρωποι του Παράκας;
Μήπως εξελίχθηκαν εδώ στη Γη σε μια πορεία τόσο διαφορετική από εμάς και κατέληξαν να φαίνονται δραστικά διαφορετικοί;
Αν όχι, από πού προέρχονται;
Έχουν απομείνει κάποιοι;

Αυτή η σημαντική ανακάλυψη φέρνει περισσότερα ερωτήματα από αυτά που απαντά, αλλά είναι ένα ακόμα κομμάτι από τα στοιχεία που δείχνουν ότι δεν είμαστε μόνοι.


Πάρθηκε από τα Αόρατα Γεγονότα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου