Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

" Ο πόλεμος είναι το μόνο πράγμα που καταλαβαίνουμε αληθινά! "



 " Η ειρήνη είναι μια ψευδαίσθηση. Και δεν έχει σημασία πόσο αδιατάρακτος  μοιάζει ο κόσμος, η ειρήνη δεν διαρκεί (και η γαλήνη που τη συνοδεύει, συχνά φαινομενική καθώς τα ύδατα ήδη αρχίζουν να διαταράσσονται, να θολώνουν και να αποκτούν ανησυχητικές ρυτίδες και τα σύννεφα αρχίζουν να συσσωρεύουν ένταση βαραίνουν τον ουρανό, προμηνύοντας τα επερχόμενα άγρια κύματα και την σκληρή καταιγίδα που πρόκειται να αναλάβει τα ηνία).
Η ειρήνη, η γαλήνη, είναι μια μάχη ενάντια στην ίδια μας τη φύση. Ένα δέρμα που φοράμε πάνω από τα κόκαλα τους μυς και τους τένοντες της ίδιας μας της έμφυτης αγριότητας. Το ένστικτο της βίας...Κουλουριάζεται μέσα μας σαν ένα παράσιτο, καιροφυλακτώντας να τραφεί με την οργή μας και να πολλαπλασιαστεί μέχρι να εκραγεί και να ξεχυθεί προς τα έξω.
 Ο πόλεμος είναι το μόνο πράγμα που καταλαβαίνουμε αληθινά!
 Οι στιγμές γαλήνης που βρίσκουμε μερικές φορές δεν είναι παρά εχθροπραξίες ισχνά συγκαλυμμένες. Και μερικές φορές η παράδοση (πολλά μάλλον τα παραδείγματα, βγαλμένα και από τους νεο-αποικιοκρατικούς και χυδαία οικονομιστικούς σύγχρονους καιρούς μας) είναι το ίδιο άγρια με οποιαδήποτε επίθεση..."

από την πολύ καλή σειρά επιστημονικής φαντασίας "Altered carbon", του 2018, από το Netflix, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Richard K. Morgan.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να μην παραδεχθούμε ότι η ρήξη με τα λιμνάζοντα ύδατα και τις κυρίαρχες
συνθήκες τους και η σύγκρουση, δηλαδή μια κατάσταση πολεμική (είτε μικρής, σε επίπεδο ατομικό ενάντια στα στραβά κι ανάποδα της προσωπικής ζωής, είτε μεγάλης κλίμακας, σε επίπεδα κοινωνίας ή λαών)...δεν φέρνει μόνο σκοτεινές ή καταστροφικές συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων... Αλλά μπορεί να οδηγήσει και σε δημιουργικές ή ριζικές αλλαγές και σε εξελικτικά βήματα όχι αμελητέα, παρά τον αναπόφευκτο φόβο, την ανάληψη ρίσκου, τον πόνο, τη βία, τα πάθη αλλά και τις υπερβάσεις που εμπεριέχει και συνεπάγεται και τις ανατροπές που επιφέρει. Θετικές ή αρνητικές; Αυτό μπορεί να ιδωθεί και να αναγνωσθεί διαφορετικά από κάθε εμπλεκόμενη πλευρά, ανάλογα με τα συμφέροντα που απειλούνται ή διακυβεύονται, τις επιδιώξεις και τους σκοπούς που έχουν τεθεί, αλλά κι απ'τα οράματα του καινούργιου κι ορμητικού που πασχίζει να διαδεχθεί το παλιό και στάσιμο και εκφυλισμένο.
 Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ιστορία (που είναι γεμάτη από παταγώδεις αναταράξεις, συγκρούσεις, μάχες, γενικευμένες συρράξεις και πολέμους φοβερούς και με σαφώς ολέθριες συνέπειες) ερμηνεύεται πάντοτε μέσα από τη λογική και την αναπόφευκτη ιδιοτέλεια των εκάστοτε νικητών. Και όπως είχε επισημάνει και ο "σκοτεινός φιλόσοφος", ο Ηράκλειτος: Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς

 


οι σχετικές με το "Altered Carbon" παραπάνω εικόνες αλιεύτηκαν από εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου