Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (ας ελπίσουμε): " H πρώτη σαρωτική νίκη της Καταλανικής εμπροσθοφυλακής των «από Κάτω» της Ευρώπης!"


Σχόλιο δικό μας: "Δημοψήφισμα"! "Αυτοδιάθεση"!! "Αυτοκυβέρνηση"!!! "Άμεση δημοκρατία"!!!!
Λέξεις αυστηρότατα απαγορευμένες κι εξόριστες στα ξεροτόπια που πετάνε τη μοίρα των λαών και αποστεώνουν την υπόστασή τους. Οι ατζέντες των πρωτοφανώς πωρωμένων και εμφανώς βαθιά αντιδημοκρατικών και μισάνθρωπων διευθυντηρίων (τύπου Κομισιόν ας πούμε), των banksters, των μίσθαρνων πολιτικών μαριονέτων, αντιπροσώπων των κυρίαρχων τομέων λήψης αποφάσεων για τον αγελαίο αυτοματοποιημένο μαζάνθρωπο-Eτοιμάσου για τα παλλιροιακά κύματα του μέλλοντος, "κοσμοπολίτη αυτοματοποιημένε άνθρωπε"!
 (Η παγκόσμια πανούκλα της πολιτικής και μία σκιαγράφηση των καιροσκόπων και ψυχοπαθών της-σκυλιών της διεθνούς ελίτ).
 Λέξεις, έννοιες, όροι και προεκτάσεις κατά την εφαρμογή τους στην πράξη, που κάνουν τους παραπάνω να τρέμουν από το φόβο και να αφρίζουν από λύσσα. Και τα λυσσασμένα σκυλιά είναι σίγουρα πολύ επικίνδυνα. Αλλά όχι και μη αντιμετωπίσημα...

H πρώτη σαρωτική νίκη της Καταλανικής εμπροσθοφυλακής των «από Κάτω» της Ευρώπης! 


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΗΤΡΑΛΙΑ


Αρκούσε να δει κανείς τις ατέλειωτες ουρές των Καταλανών μπροστά στα εκλογικά κέντρα και κυρίως, τη χαρά, την αγαλλίαση, τη συγκίνηση αλλά και την αίσθηση της (ιστορικής) δικαίωσης ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους για να καταλάβει ότι αυτή η 9η Νοεμβρίου 2014 δεν ήταν παίξε γέλασε, μια ακόμα ρουτινιέρικη εκλογική αναμέτρηση καταδικασμένη να ξεχαστεί την επομένη των εκλογών.

Ήταν ένα αληθινό δημοκρατικό ξέσπασμα, πηγαίο και αυθεντικό, μια λαïκή γιορτή όσο καμιά άλλη, καθώς αυτός ο καταλάνικος λαός περίμενε όχι δεκαετίες, αλλά αιώνες αυτή την ιστορική μέρα! Και η ευφορία των Καταλανών γινόταν ακόμα μεγαλύτερη επειδή ήξεραν –και ξέρουν- πως και μόνο το γεγονός ότι περίμεναν στην ουρά για να αποφασίσουν για το μέλλον τους σήμαινε ότι είχαν κιόλας νικήσει τη Μαδρίτη του Ραχόϊ και της μοναρχίας, των επιγόνων και συνεχιστών της δικτατορίας του Φράνκο, της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιεράς Συμμαχίας που τους αρνείται ακόμα και αυτό το δικαίωμα να ψηφίζουν, και όπου το ρόλο του Μέτερνιχ παίζουν τώρα η Μέρκελ, και ο Ολάντ, ο Γιούνκερ και ο Ρέντσι…

Αψηφώντας απειλές και εκβιασμούς, αυτά τα δυο εκατομμύρια διακόσιες τριάντα πέντε χιλιάδες Καταλανοί που, μαζί με τους 40.000 εθελοντές συμπατριώτες τους, περιφρούρησαν τις κάλπες, γράφτηκαν επί τόπου στους νέους εκλογικούς καταλόγους και ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας σε ποσοστό 81%, έγραψαν σίγουρα ιστορία.

Όχι επειδή χτες όλα τέλειωσαν, αλλά επειδή χτες τα πάντα άρχισαν!
Ακριβώς όπως το βεβαίωνε χτες η σύγχρονη Πασιονάρια του καταλάνικου λαού, αυτή η Κάρμε Φορκαντέλ, πρόεδρος της Εθνικής Συνέλευσης της Καταλονίας, που ακόμα και προχτές Σάββατο ξεσήκωνε τα πλήθη στη Βαρκελώνη, πρεσβεύοντας την «ανεξάρτητη, κοινωνική Καταλονία των εργαζομένων», και που τώρα διαπιστώνει ότι «η αυτοδιάθεση των Καταλανών δεν γυρνάει πια πίσω»!

Όμως, το ίδιο ακριβώς διαπιστώνουν σήμερα 10 Νοεμβρίου και –σχεδόν- οι πάντες εδώ στη Καταλονία και στο Ισπανικό Κράτος, ακόμα και αρκετοί από εκείνους (ΜΜΕ, πολιτικούς, ή και στελέχη του κυβερνητικού κόμματος!) που μέχρι χτες απειλούσαν θεούς και δαίμονες καλώντας δικαστές, αστυνομία και… στρατό να επέμβουν για να αποτρέψουν την «εσχάτη προδοσία».


Τελικά, όλα εξελίχτηκαν με τη μεγαλύτερη ομαλότητα και δεν βρέθηκαν παρά πέντε (5) φασίστες που αποπειράθηκαν να σώσουν τη τιμή της Ισπανίας του Ραχόϊ, όταν νωρίς το πρωί επιτέθηκαν στις κάλπες ενός εκλογικού κέντρου της Τζιρόνα, κραυγάζοντας το γνωστό πολεμικό σύνθημα των νικητών του 1936, Viva και Arriba Espana.

Όμως, για κακή τους τύχη, στην ουρά των πολιτών που περίμεναν να ψηφίσουν βρίσκονταν οι παίκτες της τοπικής ομάδας ράγκμπι. Περιττό να περιγράψουμε τη συνέχεια που ήταν πάντως απολαυστική…

Ναι, χωρίς καμιά αμφιβολία, το ποτάμι της πορείας των Καταλανών προς την ανεξαρτησία τους δεν γυρνάει πια πίσω αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι ο δρόμος προς την εθνική –και κοινωνική- τους χειραφέτηση θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Κάθε άλλο μάλιστα.

Η Ιερή Εξέταση της Μαδρίτης και η Ιερά Συμμαχία της Ευρώπης του νεοφιλελευθερισμού δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω τόσο εύκολα, και θα συνεχίσουν να θέλουν να χρησιμοποιήσουν «όλα τα μέσα» για να αποτρέψουν αυτό που ξέρουν πολύ καλά πως είναι η αρχή του ξηλώματος του αυταρχικού και αντιδημοκρατικού πουλόβερ που έχουν φορέσει στην ήπειρό μας.

Ένας λόγος παραπάνω για να στηρίξουν έμπρακτα τον αγωνιζόμενο καταλάνικο λαό όλες και όλοι εκείνοι που έχουν συμφέρον να ξηλωθεί – και μάλιστα το συντομότερο- αυτό το πουλόβερ, όλοι εκείνοι οι «από κάτω» που βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους την ίδια Ιερά Συμμαχία των Μέρκελ - Ολάντ - Ραχόϊ και Ρέντσι.

Στις 9 του Νοέμβρη 2014 έγινε, το πρώτο μεγάλο βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση. Στο χέρι όλων μας να του δώσουμε τη συνέχεια που του αξίζει…

Πηγή: www.contra-xreos.gr
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Εμείς το διαβάσαμε στο περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου