Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

NASA Picture of Drought

 «This is not a drought forecast. It’s a map of what’s going on right now,» Anderson says. «Is there more or less water than usual?»

Plant Stress Paints Early Picture of Drought

A new animation of plant stress shows how drought evolved across the United States from January 2010 through September 2012. Credit: NASA/Goddard Scientific Visualization Studio/USDA-ARS

In July 2012, farmers in the U.S. Midwest and Plains regions watched crops wilt and die after a stretch of unusually low precipitation and high temperatures. Before a lack of rain and record-breaking heat signaled a problem, however, scientists observed another indication of drought in data from NASA and NOAA satellites: plant stress.

Healthy vegetation requires a certain amount of water from the soil every day to stay alive, and when soil moisture falls below adequate levels, plants become stressed. Scientists with the U.S. Department of Agriculture’s Agricultural Research Service (USDA-ARS) have developed a way to use satellite data to map that plant stress. The maps could soon aid in drought forecasts, and prove useful for applications such as crop yield estimates or decisions about crop loss compensation.

«Crop drought monitoring is of high practical value, and any advance notice of drought conditions helps the farmer make practical decisions sooner,» says Steve Running, an ecologist at University of Montana in Missoula.

A new animation of plant stress (top) shows how drought evolved across the United States from January 2010 through September 2012. In spring 2010, satellites measured cool leaf temperatures, indicating healthy plants and wetter-than-average conditions (green), over many areas across the country. By summer 2011, satellites saw the warming of stressed vegetation, indicating significantly lower-than-usual water availability (red) in many areas, most notably in Texas. Crops were either dead or would soon be dead.

Drought map showing deep red – dryness – over Texas and the southwest ›

Plant stress on June 24, 2011, (top) indicated significant drought in southern U.S. states, while plant stress on August 28, 2012, (bottom) indicated significant drought in the U.S. Midwest. Credit: NASA/Goddard Scientific Visualization Studio/USDA-ARS






Drought map showing deep rust stain across the midwest, darkest across the Mississippi valley › Larger image Drought in 2012 was the most severe and extensive in at least 25 years, according to the USDA’s Economic Research Service. By August 60 percent of farms were in areas experiencing drought, and by mid-September USDA had designated more than 2,000 counties as disaster areas. «2012 was record-breaking, this was just a huge event,» says Martha Anderson with USDA-ARS in Beltsville, Md., who is working with a team to develop the plant stress indicator for drought and presented the research Dec. 5, at the American Geophysical Union meeting in San Francisco.

The 2012 event is what experts call a flash drought, meaning that it evolved quickly and unexpectedly. Low soil moisture was further depleted by the heat wave that started in May, and drought abruptly followed. By about May 5 the core regions of drought began to appear on the plant stress map – earlier than the signs of drought appeared in other indicators, such as rainfall measurements.

«We think there’s some early-warning potential with these plant stress maps, alerting us as the crops start to run out of water,» Anderson says. Signals of plant stress may often appear first in satellite-derived maps of vegetation temperature before the crops have actually started to wilt and die. «The earlier we can learn things are turning south, presumably the more time we have to prepare for whatever actions might be taken.»

For example, farmers may decide they need to buy supplemental feed from outside the drought-affected area to support their livestock, or they may need to adjust contract or insurance decisions.

The U.S. Drought Monitor already uses a combination of indices, such as rainfall, to describe drought conditions each week. The monitor currently does not include plant stress, but the potential is being explored. «Plant stress is one representation of drought impacts, and the drought monitoring community agrees that you can’t do this with just one tool – you need a lot of different tools,» Anderson says.

Plant stress information has the potential to improve the skill of existing forecasts that predict drought out to weeks or months. Also, because the plant stress information is derived from satellites, it can describe drought conditions in areas where rain gauge and radar networks are sparse — and it can do so at the scale of individual fields.

To produce the maps of plant stress, scientists start with the Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) on NASA’s Terra and Aqua satellites. Images are processed to distinguish between land surfaces covered by soil and surfaces covered with vegetation.

Narrowing their focus to vegetated areas, scientists set out to measure moisture availability. Plants cool themselves by sweating water extracted from the soil by their roots. When access to water is limited, plants lessen their consumption and reduce evapotranspiration from leaf surfaces. As a result, leaves heat up and produce an elevated leaf or canopy temperature, which can be detected by thermal sensors on NOAA’s geostationary weather satellites. Hotter plants imply limited water in the soil.

«This is not a drought forecast. It’s a map of what’s going on right now,» Anderson says. «Is there more or less water than usual?»

What is «usual» or normal, however, can depend on the season or even the year. Scientists currently define normal by calculating and mapping plant stress averaged over periods of 1-3 months, from the start of MODIS data collection in 2000 to present. The mean of these historic maps is considered normal. Compare a current map with the longer-term «normal» map, and scientists get a picture of the magnitude by which current conditions deviate from normal.

«What was normal back in 1920 is not what’s normal now, so the more years we have under the belt the better we can define normal,» Anderson says. «But this year is so far out of line with respect to previous years, it is unusual regardless of the period of record used as the baseline.»



Το διαβάσαμε στο terra papers

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου