Μια φορά, στην πόλη της Κρακοβίας, ζούσε ένας φιλεύσπλαχνος και αλτρουιστής γέροντας ονόματι Ίζι. Για πολλές νύχτες συνέχεια ο Ίζι ονειρευόταν ότι ταξίδευε στην Πράγα κι έφτανε στη γέφυρα ενός ποταμού. Ονειρεύτηκε ότι δίπλα στο ποτάμι, κάτω από τη γέφυρα, βρισκόταν ένα δασύφυλλο δέντρο. Ονειρεύτηκε ότι ο ίδιος έσκαβε ένα λάκκο δίπλα στο δέντρο κι έβγαζε ένα θησαυρό που του πρόσφερε ευημερία και ηρεμία για όλη τη ζωή του. Στην αρχή, ο Ίζι δεν έδωσε σημασία. Όταν, όμως, το όνειρο επαναλήφθηκε επί αρκετές εβδομάδες, υπέθεσε ότι έκρυβε κάποιο μήνυμα και αποφάσισε να μην περιφρονήσει αυτή την πληροφορία που ερχόταν από τον Θεό — ή ποιος ξέρει από πού.
Ακολουθώντας, λοιπόν, τη διαίσθησή του, φόρτωσε το μουλάρι του για ένα μεγάλο ταξίδι κι έφυγε για την Πράγα.
Ύστερα από έξι μέρες πορεία, ο γέροντας έφτασε στην Πράγα κι έπιασε να ψάχνει για τη γέφυρα του ποταμού στα περίχωρα της πόλης.
Δεν υπήρχαν πολλά ποτάμια ούτε πολλές γέφυρες, κι έτσι βρήκε γρήγορα το μέρος που γύρευε. Όλα ήταν όπως στο όνειρό του. Το ποτάμι, η γέφυρα, και στη μια πλευρά του ποταμού το δέντρο όπου έπρεπε να σκάψει.
Υπήρχε, όμως, μια λεπτομέρεια που δεν εμφανιζόταν στο όνειρο. Τη γέφυρα τη φρουρούσε μέρα-νύχτα ένας στρατιώτης της αυτοκρατορικής φρουράς.
Ο Ίζι δεν τολμούσε να σκάψει όσο ο στρατιώτης βρισκόταν εκεί. Κατασκήνωσε κοντά στη γέφυρα και περίμενε. Τη δεύτερη νύχτα, ο στρατιώτης υποπτεύθηκε τον άνθρωπο που είχε κατασκηνώσει κοντά στη γέφυρα και πλησίασε να τον ανακρίνει.
Ο γέρος δεν βρήκε λόγο να του πει ψέματα. Του εξήγησε ότι είχε έρθει από μια πολύ μακρινή πόλη γιατί είχε ονειρευτεί ότι στην Πράγα, κάτω από μια γέφυρα σαν κι αυτή, υπήρχε θαμμένος ένας θησαυρός.
Ο φρουρός ξέσπασε σε δυνατά χάχανα.
«Έκανες τόσο μεγάλο ταξίδι για μια βλακεία» του είπε. «Εδώ και τρία χρόνια εγώ ονειρεύομαι κάθε νύχτα ότι στην Κρακοβία, κάτω από την κουζίνα ενός γέρο-παλαβού που τον λένε Ίζι, υπάρχει θαμμένος ένας θησαυρός. Χα, χα, χα! Νομίζεις ότι πρέπει να πάω κι εγώ στην Κρακοβία να ψάξω αυτόν τον Ίζι και να σκάψω κάτω από την κουζίνα του; Χα, χα, χα!»
Ο Ίζι τον ευχαρίστησε ευγενικά και γύρισε στο σπίτι του.
Μόλις έφτασε, έσκαψε στην κουζίνα του και βρήκε το θησαυρό που ήταν πάντα εκεί θαμμένος.
Από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ - – να σου πω μια ιστορία
πηγή : http://antikleidi.com
Εμείς το διαβάσαμε στην ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΑΞΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου