Για έναν ανεξάρτητο και διαυγή στην αντίληψη άνθρωπο, δεν μπορεί παρά ο μεγαλύτερος, αγνότερος, διαρκέστερος έρωτας της ζωής του να είναι παρά μόνο ένας, Μαζί και η μεγαλύτερη λαχτάρα εάν εισπράττει το τίμημα της απουσίας από τη ζωή του, με όλους τους πόρους της ευαίσθητης διάνοιας του πνεύματός του. Καθώς μόνο με τη βίωση μιας τέτοιας σχέσης ή με την ατέρμονη προσπάθεια απόκτησής της, ο άνθρωπος αλλάζει εσωτερικά. Μια κάμπια που ξεφορτώνεται το αραχνιασμένο πνιγηρό κουκούλι για να μεταμορφωθεί σε πεταλούδα που πετάει ελεύθερα. Με ζωοποιό δύναμή της το δέος..Αδράττοντας κάθε μοναδική και γεμάτη μυστήρια και σημαίνουσες υποσχέσεις στιγμή του χρόνου της.
Η ανάσταση μέσα από μια ζωή που απέχεις πολύ από το να τη ζεις.
Κι αυτή η ποιότητα ύπαρξης συνεπάγεται την έξοδο από τον βούρκο των κατώτερων συναισθημάτων, την ανάληψη ευθύνης της ανευθυνότητας ως προς την υιοθέτηση ψευδαισθήσεων που καλουπώνουν τη θαυμαστή ρευστότητα της πραγματικότητας.
Μόνο με αυτό τον έρωτα, ως οδοδείκτη σε κάθε του βήμα, το ανθρώπινο ον γίνεται ίδιο με τους θεούς, οπότε και καθόλου ευκαταφρόνητος σε δυνατότητες αμφισβητίας τους και ανώτερο των κακόβουλων "θεοποιών". Λυτρώνοντας τον εαυτό του από τα λιμνάζοντα ύδατα της ομηρίας κάθε αυτόκλητου "λυτρωτή". Γκρεμίζοντας τα είδωλα μιας κίβδηλης πραγματικότητας, της οποίας γίνεται πια δημιουργός. Και συνδυάζοντας μέσα του -άρα εκδηλώνοντας και ανάλογη δράση- τη μη ευκόλως αναγνώσιμη για τους "φύλακες του κόσμου" κατεργαριά του απρόβλεπτου Παίκτη με την αψογοσύνη του Πολεμιστή...
Κι όπως είχε πει ο μέγας Όσκαρ Γουάιλντ, "το πιο επικίνδυνο πράγμα στον κόσμο είναι το να ζεις, γιατί κάθε στιγμή κινδυνεύεις να πεθάνεις"..
"Don't be afraid of your freedom!"
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου