Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2022

Για "ροκάδες"...

 

Παππούδες και γιαγιάδες, μπαμπάδες και μαμάδες και προπαντός για πιτσιρικάδες...

O Keith Moon,
θρυλικός drummer των WHO, 
τα σπάει επί σκηνής,
σε μια εποχή
που τέτοια ξεσπάσματα
ήταν ανήκουστα
για σοκαρισμένο κοινό και σπόνσορες...

To rock, παρά τη σφιχτή έως ασφυκτική πίεση των εταιρειών της "μουσικής βιομηχανίας" και της "κοινωνίας του θεάματος" είχε από τη φύση του πάντα την τάση να αμφισβητεί και να στηλιτεύει τις καθιερωμένες δομές και τις εκάστοτε κυρίαρχες αισθητικές, (και) γι' αυτό το γουστάραμε ανέκαθεν...Όπως γράφει και ο Θοδωρής Λαμπρόπουλος στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του "It's not only rock and roll"" Ο ροκ τρόπος ζωής είναι κάτι που έρχεται από πολύ παλιά, ένας, μετονομασμένος για τις ανάγκες της εποχής μας, φιλοσοφικός συνδυασμός αρχαίου κυνισμού και επικουρισμού. Συνδύαζε την θορυβώδη αντισυμβατικότητα και αυθάδεια των κυνικών με την επικούρεια αναζήτηση της αυθεντικής ηδονής (σ.σ και μην πάει αμέσως το μυαλό σου στο...sex), δηλαδή αυτής που σε ελευθερώνει από τις φοβίες και τις αγκυλώσεις, όπου επάνω τους έχτιζαν ανέκαθεν οι εξουσίες". Eμείς να κλείσουμε αυτή την αναφορά δανειζόμενοι δυο στίχους των Cinderella: "long as I got rock and roll I' m forever young"...

Και να περάσουμε στο τραγούδι που επιλέξαμε  για τις ανάγκες της ανάρτησης :

(REM, "drive")

" Νοbody tells you what to do, baby..."   Τροφή για σκέψη...

Και για "να το τρέξουμε" ακόμη περισσότερο, να το επεκτείνουμε (και σε όποιον αρέσει να μας στείλει αν θέλει και λίγη από τη θετική ενέργειά του, πάντα είναι χρήσιμη):

Καμία φυλακή, καμία σκληροπυρηνική διαταγή, κανένα εξοντωτικό περιοριστικό μέτρο, καμία υποχρεωτικότητα σε ιατρική και πάσης φύσης πράξη, δεν μπορούνε και δεν επιτρέπεται να περιορίσουν το κορμί σου και να συρρικνώσουν το πνεύμα σου! Καμία παράκρουση με ψευδεπιστημονικό ή "φιλοσοφικό" περιτύλιγμα, κανένας δογματισμός που οδηγεί την "ζώσα πνοή" του ανθρώπου  σε ταφόπλακες παγίωσης και καμία τρελή αυθαιρεσία που επιβάλλεται ως θέσφατη αλήθεια, καμιά διαστροφή και αντιστροφή του οφθαλμοφανούς σε αόρατο, δεν πρέπει να αφεθούν να υποκαταστήσουν την αλήθεια, να καπελώσουν και να παραλύσουν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗΣ. Που οδηγεί στην Α-λήθεια, α -λήθη, να μην ξεχνάς αυτό που ήδη μέσα σου γνωρίζεις, που πάντα γνώριζες! Καμία σέκτα που διασπείρει αποδομητικά κι εκφυλιστικά κύματα διαρκούς Φόβου, καμία ηττοπάθεια και ψυχοσωματική κηδεία εν ζωή που βαφτίζεται με την εύηχη λέξη "ασφάλεια" ή "συνήθεια" ή ακόμη και "νομιμότητα", κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης "για το καλό μας", καμία διχαστική κατάπτυστη ρητορική και κανένας ψυχοπαθής τύραννος και ελεεινός τυραννίσκος του καθημερινού έρποντα φασισμού των διαπροσωπικών-επαγγελματικών- δημόσιων σχέσεων, δεν έχουν δικαίωμα και δεν επιτρέπεται να αφεθούν ανεξέλεγκτοι να μας μετατρέψουν σε άβουλα, προγραμματισμένα σε νου και σώμα ρομποτάκια...Να διατηρήσουμε την πνευματική ακεραιότητα και τη δημιουργική φαντασία μας αλώβητες και να τραβήξουμε τον δρόμο που πρωτίστως μιλά στην καρδιά μας, όχι στα εγκατεστημένα μέσα στον λεηλατημένο εσωτερικό ανθρώπινο κόσμο εξαρτημένα αντανακλαστικά και τους αυτοματισμούς των αγελαίων ευκόλως χειραγωγήσιμων μαζών...Αυτών που η ομοφωνία του βελάσματος τους επισκιάζει και...διόλου σπάνια (το χειρότερο) επηρεάζει την ατομική ευθικρισία μας και τα αισθητικά μας κριτήρια...

Η πραγματική δράση είναι πάντα συνειδητή, όχι ασυνείδητη...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου