Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!
Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 1 Απριλίου 2022

...δεν μιλώ την ανθρώπινη γλώσσα, δεν μπορώ να καταλάβω ούτε μια λέξη από αυτά που λέτε...



" Βαθιά μέσα στις σκιές είμαι ο πεινασμένος λύκος που φοβάσαι

Αν και μπορώ να δω ότι εσύ είσαι το μόνο σατανικό πλάσμα εδώ.
Προτού να έρθετε ζούσαμε ειρηνικά αλλά εσείς μας φέρατε το θάνατο
Τραγουδώ τον πόνο μου μέχρι το φεγγάρι αλλά νιώθω ότι σπαταλώ άδικα την ανάσα μου.

Επειδή δεν μιλώ την ανθρώπινη γλώσσα!
Δεν μπορείτε να καταλάβετε ούτε μια λέξη απ'όσα λέω.


Επάνω σε ένα φτερό, πετώντας, σε σας φαίνομαι τόσο μικρός.
Αλλά κοιτώντας κάτω σε όλα όσα έχετε κάνει, του Κορακιού το βλέμμα μου
τα βλέπει όλα.
Εσείς οι άνθρωποι αυξάνεστε σαν το καρκίνο, καταστρέφοντας όλα όσα βλέπετε.
Και 7 δισ. μεταλλαγμένοι πίθηκοι δεν πρόκειται να ακούσουν τι θέλω να τους πω.

Δεν θα "τρέξω"(με σκοπό να κυριαρχήσω) αυτή την ανθρώπινη φυλή, ο πόλεμός σας δεν είναι για μένα.
Ακούω τις φωνές της άγριας φύσης, με δίδαξαν πώς να βλέπω.
Είμαστε εμείς οι ξένοι εδώ και αυτοί που η γη δεν τους ανήκει.
Οι λέξεις μου πέφτουν επάνω σε αυτιά κωφών, γιατί κανένας δεν καταλβαίνει.

Τώρα μου λέτε ότι είμαι λάθος και ότι τα ζώα δεν είναι σε θέση να αισθάνονται.
Λέτε ότι η (Μητέρα)Γη δεν είναι ζωντανή κι ότι μόνο εμείς είμαστε πραγματικοί.
Προσπαθείτε να με πείσετε ότι πρέπει να συμπεριφέρομαι και να ενεργώ όπως εσείς.
Αλλά κλείνω τα αυτιά μου με τα χέρια μου και λέω: "άντε γαμηθείτε!"

Γιατί δεν μιλώ την ανθρώπινη γλώσσα!
Δεν μπορώ να καταλάβω ούτε μια λέξη από αυτά που λέτε..."

ελεύθερη μετάφραση από εμένα στο τραγούδι της (με έδρα την Ολλανδία) Pagan Folk  μπάντας Omnia "Ι don't speak human". Από το υπέροχο διπλό τους άλμπουμ Musick and Poëtree του 2011. Μουσικοί που συνδυάζουν την κέλτικη άρπα και τα φλάουτα με το μπουζούκι και τραγουδάνε σε πολλές γλώσσες, όπως αγγλικά, ολλανδικά, γερμανικά, φινλανδικά, σουηδικά, ακόμη και Hindi και λατινικά...

 (για αυτούς) ...που ευθυγραμμίζονται με τις απόρροιες του απόλυτα συνειδητού, ζωντανού Όντος γνωστού ως "Γη" ή πιο σωστά  "Γαία". Μια υπερβατική και συνάμα βιωματική γνώση την οποία κατείχαν κάποιοι συνδεδεμένοι με τις συχνότητές της αρχαίοι πολιτισμοί...και ιδιαίτεροι (και τότε και τώρα) άνθρωποι...


ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ "ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ"

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)