Όχι. Δεν είναι εννοιολογικές νοηματοδοτήσεις που συνάδουν με ουτοπικούς κόσμους ή ευσεβείς πόθοι κάποιων που μέσα στον Βάλτο της Ιστορίας υψώνουν το κεφάλι κοιτώντας με κρυφό κι ανομολόγητο παράπονο -δηλαδή "απαγορευμένη σκέψη"- τα αστέρια, ψηλά στους έναστρους ορίζοντες. Όχι, δεν ήταν θολές αναμνήσεις και ασύνδετες, σκόρπιες αφηγήσεις μέσα σε εξιστόρηση κι αναπόληση ουτοπικών ιστοριών με μυθικών διαστάσεων πρωταγωνιστές, μιας παράλληλης πραγματικότητας. Με την καλλιεργούμενη υποψία ότι δεν υφίσταται και δεν υπήρξε και ποτέ.
Οι αναμνήσεις, η γνώση, οι υψηλές κοινωνικές αξίες, η έμφυτη λαχτάρα για υπέρβαση δεν μπορούν να στραπατσαριστούν και να ριχτούνε , να τσουβαλιαστούν μέσα στην παγκόσμια κονσέρβα. Αυτό αποτελεί και μία προδοσία σε βάρος όλων των αδικαίωτων νεκρών της Ιστορίας, αυτών που έχουν μία ξεχωριστή θέση στις αναμνήσεις μας.
Τα ένστικτα, τα συναισθήματα και οι ιδέες είναι ολέθριο να επιδέχονται ακύρωσης κι