Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2021

Ίσως το μεγαλύτερο κοινωνικό πείραμα υποταγής των μαζών, στη σύγχρονη τουλάχιστον ανθρώπινη Ιστορία !


Απαιτούν να πάψουμε να ζούμε με στοιχειώδεις έστω ελευθερίες και -το χειρότερο;- αυτό να μας γίνει συνήθεια, να εγγραφεί στους εγκεφάλους μας, να αποτυπωθεί ανεξίτηλα στο συλλογικό ασυνείδητο. Απαιτούν να γυρίσουμε μια για πάντα την πλάτη στην αποκαλούμενη κοινή λογική, στην στυγνή γλώσσα της πραγματικότητας των μαθηματικών και της στατιστικής και να αποδεχτούμε το δικό τους Παράλογο, τον εθισμό στο ψεύδος και την αποστασιοποίηση από το Κάλεσμα της Ύπαρξης, ως εγκεκριμμένη κοινωνική και πολιτική κανονικότητα. Απαιτούν να θάψουμε μέσα στο μαύρο φέρετρο της λήθης τα ένστικτα -όπως αυτό της αυτοσυντήρησης-, τα αντανακλαστικά μας, τις ίδιες τις ιδιότητες που μας χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινα όντα, που μας προσδιορίζουν ως κοινωνικές οντότητες...Και όλη αυτή η "συμφωνία με τον διάβολο", τους πράκτορές του και την τεχνητή νοημοσύνη ως νέο του υπερόπλο στην προσπάθεια "συγκομιδής", γίνεται για να μην..κολλήσουμε τη γρίπη του sars-cov-2, για να μην κρυολογήσουμε άσχημα, για να μην πεθάνουμε! Κυρίως αν o μέσος όρος ηλικίας μας είναι τα 70 και βάλε έτη ή είμαστε υπέργηροι και με ένα-δύο ή και παραπάνω υποκείμενα βαριά νοσήματα. Ναι, θα μιλήσω ωμά -όπως ωμή και συγχρόνως χυδαία είναι η καταπίεση της ανθρωπότητας- και δεν θέλω άλλωστε να πω πολλά, παραπέμπω στο βίντεο για περισσότερα. Το Μεγάλο Τρόπαιο είναι η Ψυχή, όσων διαθέτουν δηλαδή αυτή την αέναη λεπτοφυή Ουσία, γιατί δεν είναι κτήμα όλων. Το Μεγάλο Στοίχημα είναι η πνευματική και υλική κατοχή των παιδιών που εκπαιδεύονται για την είσοδο στη συλλογική παράνοια των ενηλίκων, η διάπλαση των επερχόμενων γενεών σύμφωνα με τα δικά τους μετανθρωπιστικά πρότυπα. Ο μύθος της πτώσης των πρωτόπλαστων από τον κήπο της Εδέμ, ωχριά σε βαρύτητα σε σχέση με αυτήν την κάθετη πτώση της ανθρωπότητας στην Άβυσσο της αντινόησης και του απανθρωπισμού.. 

Ο Ένοικος...



Και στην περίπτωση αυτή δεν κολλάει ο επιλεκτικός ιός, δεν απαιτείται η αποστασιοποίηση, δεν επιβάλλεται όπως στον αποσβολωμένο και σε οικονομική ασφυξία λαό η χρήση της μάσκας, δεν κόβεται το τσουχτερό πρόστιμο..:

Τι να πει κανείς και γι' αυτά, μάλλον ο καθένας θα πρέπει να μάθει να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα:

[...]...πολλοί ακόμα σελέμπριτι έκαναν αλλαγή χρόνου στο Ντουμπάι χωρίς μάσκες, αποστάσεις κι άλλα τέτοια που είναι για τους πλεμπαίους. Πόσο κορόιδο νιώθεις που περπατάς στον δρόμο στέλνοντας μήνυμα και μουγκρίζοντας σαν αγελάδα με το φίμωτρο; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου