Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020

Για μια Χούφτα Δολλάρια


Ο Δράκος στα Gaelic λέγεται Arach, δηλαδή ελληνιστί Αράχνη (Arachne). Στα Τευτονικά λέγεται Drach, δηλαδή ελληνιστί Δραχμή (Drach-me) (είναι ο Δράκος Μου). Τέλος πάντων, εγώ προτιμώ το πώς λέγεται ο Δράκος στη γλώσσα των Ζουλού: Uzekamanzi…

Με την ευκαιρία της αναφοράς μου στην Δρακοδραχμή, βάζουμε στοίχημα πως δεν σας πέρασε ποτέ από το μυαλό να αναρωτηθείτε από πού βγαίνει η λέξη «Τάληρο»; Η λέξη «Τάληρο», λοιπόν, προέρχεται από την Γερμανική λέξη Tal που σημαίνει κοιλάδα, κι αν αυτό σας ακούγεται παράξενο, επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ ολόκληρο το ιστορικό του ονόματός του: Στην
Τσεχοσλοβακία βρίσκεται η κοιλάδα Joachimstal (η Κοιλάδα του Ιωακείμ) στην οποία υπάρχουν εδώ και αιώνες ορυχεία αργύρου. Από τον άργυρο των ορυχείων αυτών κόπηκαν κάποτε κέρματα στα οποία ο λαός είχε δώσει αρχικά το όνομα Joachimstaller (δηλαδή, «αυτά που προέρχονται από την Κοιλάδα του Ιωακείμ»). Και καθώς η λέξη ήταν πολύ μεγάλη, ο κόσμος άρχισε πολύ γρήγορα να χρησιμοποιεί τη σύντμησή της, την έλεγε λοιπόν απλώς Taller. Έτσι το «τάληρο» άρχισε να κάνει σιγά-σιγά τον γύρο της Ευρώπης και να ενσωματώνεται στη γλώσσα των Ευρωπαϊκών λαών. Οι λαοί του Βορρά το ονόμασαν «ντάλερ», και, επειδή κάποιοι συνηθίζουν να αλλάζουν το «α» σε «ο», πολύ γρήγορα πήρε το όνομα «ντόλερ». Από εκεί και πέρα είναι νομίζω προφανής η πορεία της λέξης, έτσι ώστε τελικά να πάρει το όνομα «ντόλαρ» (Dollar) που δεν είναι άλλο από το γνωστό μας Δολάριο. Άρα το Δολάριο και το Τάληρο είναι το ένα και το αυτό…

(Πάντως εγώ πάντα έλεγα ότι Dollar σημαίνει Κουκλάρα, Doll-ara –ή, αν σας φαίνεται υπερβολικό αυτό, εντάξει, συγγνώμη, τότε σημαίνει Κουκλάκι –Κουκλάριο: Dollario).

 Doctor Shambala  

το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Παραπομπές, σχετικά με τον Doctor Shambala  :
  Εξερευνήστε το μαγικό κόσμο του DR. SHAMBALA!
SECRET MESSAGE (NEMO)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου