Κάτω στο αμπάρι κανένας από τους αλυσοδεμένους σκλάβους δεν έχει το κουράγιο να αρθρώσει έστω και μια λέξη, αποδεχόμενοι παθητικά τη "μοίρα" τους. Εκτός από έναν που απευθύνεται για βοήθεια προς τον Ανάνσι, το αφρικανικό πνεύμα που γνωρίζει όλες τις γνωστές ή άγνωστες ιστορίες που έχουν συμβεί ή πρόκειται να συμβούν. Μέσα στο παράπονό του είναι και η αγωνία γα την τύχη της επίσης απαχθείσας από τους λευκούς δουλέμπορους μητέρας του. Και τότε...ξαφνικά εμφανίζεται με ανθρώπινη μορφή και φαντεζί ένδυμα (αν και συνήθως εμφανίζεται με τη μορφή της αράχνης) μπροστά σε όλους η αφρικανική αυτή θεότητα, έχοντας εισακούσει το κάλεσμα του πιστού της και αρθρώνει, με ιδιαίτερα πειστικό τρόπο, έναν διαχρονικής σημασίας λόγο. Που σαν από το πουθενά πυροκροτητής θα τινάξει τα σχέδια της "μοίρας" στον αέρα, τουλάχιστον εκείνο το παράξενο βράδυ:
" Έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό (αναφερόμενος στη μάνα του σκλάβου). Δεν καθόταν στον Γιοχάνες εκεί πάνω και την πέταξε από το πλοίο. Ήξερες ότι η μαμά σου δεν ήξερε κολύμπι; Θέλεις βοήθεια; Καλώς. Επίτρεψέ μου να σου πω μια ιστορία. Μια φορά κι έναν καιρό γαμήθηκε ένας άνθρωπος. Πώς σας φαίνεται αυτό για ιστορία; Διότι αυτή είναι η ιστορία των μαύρων ανθρώπων στην Αμερική! Σκατά! δεν γνωρίζετε ακόμη ότι είστε μαύροι. Πιστεύετε ότι είστε απλά άνθρωποι. Επιτρέψτε μου να είμαι ο πρώτος που θα σας πω ότι είστε όλοι μαύροι. Τη στιγμή που αυτοί οι καριόληδες οι Ολλανδοί πάτησαν πόδι εδώ, αποφάσισαν ότι εκείνοι θα είναι οι λευκοί κι εσείς οι μαύροι. Κι αυτός δεν είναι ο πιο προσβλητικός χαρακτηρισμός. Αφήστε με να σας δώσω μια εικόνα για το τι σας περιμένει μόλις φτάσετε στην ακτή. Θα φτάσετε στην Αμερική, γη της ευκαιρίας, αφθονίας...και μαντέψτε! Όλοι σας θα γίνετε σκλάβοι. Θα σας χωρίσουν, θα σας πουλήσουν και θα δουλεύετε του θανατά. Οι τυχεροί ανάμεσά σας θα έχουν ρεπό την Κυριακή για να κοιμηθούν, να γαμήσουν και για να δημιουργήσουν κι άλλους σκλάβους, για ποιο λόγο; Για βαμβάκι; Για γαμημένα μωβ πουκάμισα; Το μόνο καλό νέο είναι ότι ο καπνός που θα καλλιεργούν τα εγγόνια σας δωρεάν θα προκαλέσει καρκίνο σε πολλούς καριόληδες λευκούς. Κι ακόμα δεν άρχισα. Εκατό χρόνια μετά θα την έχετε γαμήσει. Εκατό χρόνια μετά από αυτό; Γαμημένοι και πάλι. Εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωσή σας θα γαμιέστε ακόμα στη δουλειά και θα σας πυροβολούν αστυνομικοί. Καταλαβαίνετε τι σας λέω; Αυτός εδώ το έπιασε (βλέποντας την αντίδραση εκείνου ο οποίος τον "κάλεσε"). Μου αρέσει. Αρχίζει και θυμώνει. Ο θυμός είναι καλός, γιατί σε κάνει να καταφέρνεις πράγματα".
Στη συνέχεια ο Ανάνσι υποδεικνύει το δρόμο της μόνης υγιούς κι αξιοπρεπούς αντί-δρασης και τελικά απελευθέρωσης στους καταδικασμένους σκλάβους:
"Έχυσες δάκρυα για τον Ανάνσι και να'μαι εδώ λέγοντάς σου ότι θα αντιμετωπίσεις 300 χρόνια υποδούλωσης, ρατσιστικών μαλακιών και ασθενειών. Σου λέω ότι δεν υπάρχει κανένας γαμημένος λόγος που δεν θα έπρεπε να ανεβείς εκεί πάνω τώρα και να κόψεις το λαιμό μέχρι και του τελευταίου καριόλη Ολλανδού και να λαμπαδιάσεις αυτό το πλοίο!"
"Όμως αν καεί το πλοίο θα καουμε κι εμείς!" απαντάει έας άλλος αλυσοδεμένος σκλάβος. Ο Ανάνσι αφού χαμογελάσει ειρωνικά, έχει έτοιμη την απάντηση στην "εύλογη επισήμανση":
" Είστε ήδη νεκροί μαλάκα. Τουλάχιστον πέθανε τη στιγμή που θα θυσιάζεσαι για κάτι που έχει αξία.
ΚΑΨΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΙΟΛΗΔΕΣ! Κάψτε τους όλους!"
Με μια πρώτη, βιαστική ανάγνωση αυτής της ιστορίας, θα έλεγε κανείς ότι όλοι, δίκαιοι και άδικοι, ήταν χαμένοι, μια και κανείς τους δεν γλίτωσε από το θάνατο. Ωστόσο, λιγάκι πιο στοχαστικά να αφουγκραστείς τη σημασία κάθε παραμέτρου της υπόθεσης, θα καταλάβεις ότι οι νικητές τελικά ήταν αυτοί που δεν είχαν τίποτε να χάσουν το οποίο δεν τους είχαν ήδη με τη βία στερήσει. Και με την ψυχωμένη, σθεναρή και συντονισμένη αντίδραση τους πέτυχαν να τιμωρήσουν όπως τους άξιζε τους στυγνούς εκμεταλλευτές τους και να επιλέξουν έναν θάνατο όπως τουλάχιστον τον ήθελαν αυτοί. Ως ελεύθεροι άνθρωποι!
Η μετάφραση των διαλόγων από τα βίντεο, καθώς και κάποια αποσπάσματα που δεν περιλαμβάνονταν σε αυτά αλλά είχαν σχέση με τη μικρή ιστορία που μας ενδιέφερε, ήταν παρμένα από τον πρώτο κύκλο της "τριπαρισμένης", πολύ ιδιαίτερης και με έντονη την ψυχεδελική αισθητική και τη χρήση της αλληγορίας, αμερικανική σειρά "Αmerican Gods"
H ανάρτηση αυτή έγινε με αφορμή τα τελευταία γεγονότα στο Σαρλότσεβιλ των ΗΠΑ, που (σε συνδυασμό με τις συνεχείς άδικες και χωρίς σοβαρό συχνά λόγο δολοφονίες και βιαιοπραγίες σε βάρος αφροαμερικάνων από λευκούς μπάτσους, τα τελευταία χρόνια) αποδεικνύουν ότι είναι λάθος να μιλάς περί "αναβίωσης του ρατσιστικού μίσους". Γιατί αυτό ποτέ δεν εγκατέλειψε τη χώρα της αν-ελεθερίας, του νεο-συντηρητισμού, του πουριτανισμού, των γενετικά τροποποιημένων δηλητηρίων, της στρατιωτικοποιημένης αστυνομίας, της στυγνής κυριαρχίας- κάτι σαν εσωτερική νεοαποικιοκρατία των πολυεθνικών εταιρειών σε πείσμα κάθε θεσμοθετημένης νομιμότητας", των "Patriot Acts" μετά την πολύ ύποπτη 9/11, των στρατιωτικών επεμβάσεων σε κάθε γωνιά του πλανήτη σε ρόλο παγκόσμιου σερίφη, της ραγδαίας φτωχοποίησης ολοένα και μεγαλύτερου μέρους του αμερικανικού λαού...
Tελειώνοντας:
Φυσικά και ήξερε πολύ καλά τι έλεγε ο "Ανάνσι" στους σκλάβους του παρελθόντος για τους "απελευθερωμένους σκλάβους" του μέλλοντος.
Ιδού και τι θα πει πάταξη του παραεμπορίου σύμφωνα με τα ανθρωποειδή της χώρας των ευκαιριών και συγκεκριμένα του βαρύτατου εγκλήματος της...πώλησης λαθραίων τσιγάρων (στο οποίο επιδίδεται για να επιβιώσει ένας φτωχός άνθρωπος, μαύρου δυστυχώς γι'αυτόν και τη ζωή του χρώματος) :
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο antidras στις 18/8/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου