Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Ελεύθερη και δωρεάν ενέργεια; "Ο χριστός και η παναγία" ή "ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ"


Η Συσκευή Ελεύθερης Ενέργειας του Τέσλα

«Το σχέδιο μου καθυστέρησε από τους νόμους της Φύσης. Ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτό. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, όμως οι ίδιοι νόμοι θα επικρατήσουν στο τέλος και θα το κάνουν να επιτύχει θριαμβευτικά». - Νίκολα Τέσλα, Οι Εφευρέσεις μου

Θυμάμαι, πριν κάτι χρόνια, διάβαζα σ'ένα έντυπο αντιπληροφόρησης ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με όλες τις πρωτοποριακές εφευρέσεις και λύσεις που αποτελούν κάτι παραπάνω από πολλά υποσχόμενη προοπτική για το ενεργειακό θέμα της ανθρωπότητας. Η οποία και βασίζεται αδικαιολόγητα ακόμα σε παρωχημένες πηγές, με όλες τις αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες αλλά και τις σημαντικές απώλειες ενέργειας από τα κατεστημένα-απαρχαιωμένα δίκτυα μεταφοράς της. Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η ιστορία για ένα απομονωμένο χωριό στις Άλπεις, κάτι σαν "ενεργειακή Εδέμ" αλλά αυστηρά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, που ηλεκτροδοτείται ολόκληρο από μια μηχανή παραγωγής ελεύθερης ενέργειας (ή κοσμικής ενέργειας ή "ενέργειας μηδενικού σημείου"), εντελώς δωρεάν χάρη στον οραματιστή κατασκευαστή της! (Σχετικά με αυτή την καθόλου γνωστή στο ευρύ κοινό ιστορία υπάρχει μια κατοτοπιστική αναφορά από το 8ο λεπτό του ενδιαφέροντος βίντεο που ακολουθεί).
 Για όλες τις εφαρμοσμένες με εντυπωσιακή επιτυχία λύσεις, που καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα του μείζονος ζητήματος περί ενέργειας (σχετικό με όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας και ύπαρξης), νομίζω ότι η μη διάχυσή τους στην καθημερινότητα του ανθρώπου δεν έχει να κάνει απλώς με αποφασιστική πολιτική βούληση. Έτσι κι αλλιώς, σε αυτό το κολοσσιαίο παγκόσμιο δίκτυο (ελέγχου, συστηματικής και αισχρής απόκρυψης της γνώσης και μόνιμης παραπληροφόρησης και στυγνής υλικής και πνευματικής εκμετάλλευσης των ανθρώπινων πληθυσμών από τους "επικυρίαρχους" και τους τοποτηρητές τους-πολιτικατζήδες), οι διάφορες κυβερνήσεις αποτελούν τους εντολοδότες-αχυρανθρώπους των πολυεθνικών ολοκληρωτικών θεσμών και των πανίσχυρων οικογενειών της ελίτ πίσω από αυτές. Οι οποίες και κατέχουν ένα τρομαχτικό ποσοστό του παγκόσμιου πλούτου, ελέγχουν ένα συντριπτικό ποσοστό της επιστημονικής έρευνας και τρέχουν ευφυή προγράμματα μαζικής κοινωνικής μηχανικής και, βεβαίως, κρατούν μακριά από την "πλέμπα" τα θαυμαστά έως συγκλονιστικά επιστημονικά επιτεύγματα και την τεχνογνωσία που μπορεί να αλλάξει κυριολεκτικά την όψη του κόσμου μας, όπως τον ξέρουμε. Ασφυκτικά κλεισμένο μέσα στα κυρίαρχα μοντέλα ερμηνείας και λειτουργίας του, με έναν σκοταδιστικό, αντι-ανθρώπινο, "τεχνολογικό μεσαίωνα", που πλασάρεται ως πολιτισμική άνοιξη...

Διαβάστε και αυτά τα σημαντικά άρθρα:
  •  Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! Για έναν κόσμο δίχως καλωδίωση, λογαριασμούς ρεύματος, "αδελφές του πετρελαίου" και θανατηφόρες ακτινοβολίες...
  •  ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ (FREE ENERGY): Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ) ΚΡΙΣΗ 
     Το 1892, σε μια από τις πιο διάσημες ομιλίες του, ο Τέσλα δήλωσε στο έκπληκτο ακροατήριο του: «Προτού περάσουν μερικές γενιές οι μηχανές μας θα μπορούν να λειτουργούν με μια δύναμη που θα αντλείται από οποιοδήποτε σημείο του σύμπαντος… Σε κάθε σημείο του χώρου υπάρχει αυτή η ενέργεια. Είναι αυτή η ενέργεια στατική ή κινητική; Αν είναι στατική, τότε οι ελπίδες μας είναι μάταιες. Αν είναι κινητική –και γνωρίζουμε ότι είναι– τότε είναι απλώς θέμα χρόνου πότε ο άνθρωπος θα κατορθώσει να συνδέσει τα μηχανήματά του με τα γρανάζια της Φύσης».
    Βασισμένη στις αισιόδοξες δηλώσεις του Τέσλα η κυριακάτικη έκδοση του World δημοσίευσε στις 8 Μαρτίου του 1896 την άποψη ότι η περίφημη Ελεύθερη Ενέργεια δεν ήταν μακριά: «Ο ηλεκτρισμός θα μπορούσε να είναι ελεύθερος, όπως ο αέρας… Έρχεται το τέλος των τηλεγραφικών και τηλεφωνικών εταιρειών… Όλα τα μονοπώλια θα συντριβούν…». 
    (σχόλιο δικό μας: ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΩΘΗΘΗΚΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ Η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ! ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ= τα μεγάλα αφεντικά που κρατούν την ανθρωπότητα στο σκοτάδι της άγνοιας και στις αλυσίδες της εκμετάλλευσης...)
  • Τέσλα: Τι θα γινόταν ΑΝ; 
  • Ένα ακόμη πισώπλατο χτύπημα κατά της ανθρωπότητας: "ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΛΟΜΠΙ"  - Η τεχνολογία Ελεύθερης Ενέργειας! Κυρίαρχη σ'ενα κόσμο μικρών πάμφθηνων συσκευών που αντλώντας άφθονη ενέργεια από "το κενό" θα παράγουν όλη την ποσότητα ηλεκτρισμού που χρειάζεται μια οικία, συσκευών "ψυχρής σύντηξης", αχρηστίας της επικίνδυνης πυρηνικής ενέργειας, μηδενικής μόλυνσης του περιβάλλοντος κι όπου ο καθένας μας θα'χει τη δυνατότητα να αντλεί ελεύθερα τη χρειαζούμενη ενέργεια και με σχεδόν μηδενικό κόστος!!! Αυτό πράγματι είναι σίγουρο "πως θα αλλάξει την αξία του χρήματος περιορίζοντας την κερδοσκοπία".  
Πέτρος Ζωγράφος
ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
220 Volt ρεύματος από νερό!
(σχόλιο από εμάς: που όπως έχει αποκαλύψει και ο ίδιος έχει δανείσει την εκπληκτική συσκευή του σε φτωχά νοικοκυριά, των οποίων είχε κόψει το κανονικά δωρεάν δημόσιο αγαθό-ρεύμα η ΔΕΗ και με μηδενικό κόστος "ξαναβρήκαν το φως" τους. Κάτι που σίγουρα δεν ενθουσιάζει το μισητό και μισάνθρωπο κατεστημένο και τα συντηρητικά, αντιδραστικά "επιστημονικά" ιερατεία του, για κάθε επαναστατική, περιβαλλοντικά ωφέλιμη και οικονομικά προσοδοφόρα και άρα υπέρ του ανθρώπου καινοτομία !)
(κλίκαρε πάνω στην εικόνα να την μεγενθύνεις)

Ως επίλογο, πριν από το παρακάτω βίντεο: ...μία από τις πολλές κατασκευές του Τέσλα είχε να κάνει με ένα Solid State Converter (Μετατροπέας Στερεάς Κατάστασης) ώστε να χρησιμοποιηθεί στην εκκίνηση ενός ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος τοποθετήθηκε σε ένα πανάκριβο αυτοκίνητο της εποχής. Το όχημα κινήθηκε για το χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας με μηδενικό κόστος και καύσιμα...

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

ΟΝΕΙΡΟΠΌΛΟΙ...



Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου. 
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά,  σε έλλειψη οξυγόνου και σε  πλήρη μαρασμό;

 Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν. 
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο. 
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)


ανιχνευτής

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

Το τρομαχτικό του έρωτα

Ρενέ Μαγκρίτ: οι ερωτευμένοι

"Ο Ρενέ Μαγκρίτ ήταν ένας αριστοτεχνικός ζωγράφος και υπήρξε μία από τις πιο ιδιότυπες και χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού σουρεαλισμού.
Πίστευε απόλυτα ότι το “μη πραγματικό είναι το κέλυφος του πραγματικού” και πάνω σε αυτή την πεποίθηση ύφανε τη ζωή και την τέχνη του. Αναζητούσε πάντα το παράξενο και το ασύνηθες, συνδυάζοντας απίθανα μεταξύ τους πράγματα τα οποία απέδιδε με ρεαλιστικό τρόπο.
Στους πίνακές του επιδίωκε να αποκαλύψει τις πολλαπλές όψεις της πραγματικότητας δημιουργώντας εξωπραγματική ατμόσφαιρα με την χρήση ονειρικών και υπερλογικών στοιχείων"
από την παρουσίαση της Λίλιαν Σίμου 

Ο Λουίς Αραγκόν είχε πει ότι  "Υπάρχει ένα σουρεαλιστικό φως, το φως που λάμπει στα θύματα των δολοφονιών και στην αγάπη".
Βλέποντας τον παραπάνω αινιγματικό πίνακα του Μαγκρίτ, δεν μπορώ να μη σκεφτώ αυτά τα λόγια του Αραγκόν.
Γιατί, ίσως ο έρωτας είναι ένα είδος τύφλωσης του εαυτού του ερωτευμένου. Που προβάλλει συχνά στο πρόσωπο που τον γεμίζει με αυτό το μούδιασμα σε όλες τις αισθήσεις και τον εμπνέει με διαθέσεις υπερβατικές και συγχρόνως βασανιστικές για τη λογική του, όλα εκείνα τα στοιχεία που επιθυμεί ο ίδιος ή ίδια να έχει ο άλλος. Χωρίς  απαραίτητα να συμβαίνει στην πραγματικότητα αυτό και όταν η διαπίστωση αυτή έρθει αναπόφευκτα και γίνει τελικά αποδεκτή ως πραγματικότητα, τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά. Όπως ισχύει για έναν τυφλό τις πρώτες στιγμές που ξαναβρίσκει το φως του και οφείλει -στον εαυτό του- να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα, καθόλου εύκολη στις αρχές, αφήνοντας πίσω την οικειότητα της ανυπαρξίας όρασης. Όποια σημασία μπορεί να υιοθετήσει αυτός ο τελευταίος όρος.
 Αλλά ο έρωτας είναι κι ένα είδος δολοφονίας, συχνότατα, του εαυτού, με βάση και τις προηγούμενες σκέψεις. Ένας φόνος, με θύτη και θύμα. Με αφέντη που δολοφονεί σιγά σιγά τον υπηρέτη του. Μια παράξενη ιδιότυπη τυραννία, περιορισμένη στον μικρόκοσμο δύο ανθρώπων. Μια σχέση απώλειας του εαυτού ενός εκ των δύο ή και των δύο. Όταν η αρχική τρέλα του έρωτα μοιάζει με τρένο με πειραγμένα φρένα που πορεύεται προς ένα απειλητικό αδιέξοδο κι ένα χάσμα στο οποίο παραμονεύει  η επώδυνη πτώση στο πιο σκοτεινό κενό της ύπαρξης.

Αυτό το υπερρεαλιστικό φως πάντα συνόδευε τα βλέμματα εκείνων που οδηγούνται στην απώλεια του εαυτού τους ή που ακροβατούν ανάμεσα στους κόσμους. Και γιατί όχι να εξακολουθεί να συνοδεύει και στο δίχως επιστροφή πέρασμα σε έναν από αυτούς. Πραγματικό ή όχι δεν έχει σημασία. Άλλωστε ίσως και ο θάνατος να μην είναι αυτή η μη-πραγματικότητα που νομίζουμε ότι είναι. Όπως κι ο έρωτας δεν είναι αυτό που νομίζουμε ότι είναι. Δεν είναι δικός μας, δεν μας ανήκει, εμείς του ανήκουμε ολοκληρωτικά! Κι αυτό ίσως να είναι και κάπως τρομαχτικό, δεν συμφωνείτε;

Ο Ένοικος...
ΥΓ: Όσο για την αγάπη; Αυτή δεν συνδέεται σώνει και καλά με τον έρωτα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία..

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

οι "Αλίκες" στη χώρα (ή τις χώρες) των κάθε λογής ιατρικών "θαυμάτων"


Μια επισήμανση:
Ο ιός είναι μια πάρα πολύ απλή, στοιχειώδης μορφή ζωής, που μάλλον δεν πρέπει καν να θεωρείται έμβιο ον. Δεν μπορεί να ζήσει αυτόνομα. Έχει ένα ημιτελές DNA (ή ψευδοDNA) και προσκολλάται παρασιτικά, ώστε να καταφέρει να υπάρξει, στα υγιή κύτταρα ενός έμβιου οργανισμού, μεταλλάσοντάς τον με το "ψευδοDNA" του. Αντίθετα, το μικρόβιο είναι ένας έμβιος οργανισμός, μονοκύτταρος, που διακρίνεται απ'όλα τα χαρακτηριστικά της ζωής, όπως το γεγονός ότι θρέφεται (αντίθετα με τον ιό). Ο όρος αντι-βιοτικό προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων "αντί" και "βίος"(ζωή), πρόκειται δηλαδή για φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται για να καταπολεμήσει ένα έμβιο ον, όπως είναι τα μικρόβια ή τα βακτήρια. Η χορήγηση λοιπόν αντιβιοτικών για την καταπολέμηση ιώσεων (ο όρος αυτός προέρχεται φυσικά από τον ιό) είναι τελείως λανθασμένη πρακτική, αν και παρατηρείται συνεχώς να συμβαίνει. Ο ιός ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με αντιβίωση, κάνει τον κύκλο του και περνάει (εδώ μετράει και η καλή κατάσταση ενός ανοσοποιητικού συστήματος) και δύναται να ενεργήσεις μόνο ανακουφιστικά (και όχι με τη χορήγηση αντι-βιοτικών) όσον αφορά τα συμπτώματα. Οποιοδήποτε γιατρό κι αν ρωτήσεις, που δακρίνεται από σοβαρότητα και ειλικρίνεια, να σου επιβεβαιώσει αν πραγματικά υπάρχουν αντι-ιικά φάρμακα, ίσως και να γελάσει μέχρι δακρύων...
(Να ένα διαφωτιστικό άρθρο για τη διαφορά ιών και μικροβίων:  Μικρόβια και ιοί )

τι σου κάνω ρομποτοκάβλα μου!


πω πω πω! Τι horny plastic baby είν'αυτό!
 
Βρήκα τον τρόπο να ξεγελάσω την αιμόφυρτη μοναξιά μου, την ψυχοπαθολογική σχεδόν φοβία μου να σιμώσω το αντίθετο φύλο με αυθορμητισμό και δίχως την ανομολόγητη εξάρτηση από τις ψυχαναγκαστικές χαζοχαρούμενες και πομπώδεις τηλε-επιρροές και τις α-νόητες εμφυτεύσεις ενός "γκλάμορους"  life style. Βρήκα τη λύση για να τη βγω στη δειλία μου να φλερτάρω, να ξελογιαστώ από τη ζάλη της σεξουαλικότητας και της διέγερσης των αισθήσεων, ακόμη και να πληγωθώ, ίσως γιατί αυτό συμβαίνει όταν τα συναισθήματα άγουν και φέρουν τον άνθρωπο αντί να έχουν μάθει να υποτάσσονται, έστω και σε ένα βαθμό, σε μια μεστή και λελογισμένη εποπτεία του φορέα τους. Αλλά ποιος νοιάζεται πια; βρήκα την ιδανική περίπτωση για να παραμυθιάσω τον μανιώδη αυνανιστή μέσα μου, που προτιμά τη φαντασίωση από το γλυκό και πικρό συνάμα ρίσκο της κάθε πραγματικής επαφής και του σμιξίματος με τον εραστή/ερωμένη και άνθρωπο συνάμα. Γιατί πλέον η πάνσοφη τεχνολογία μεριμνά για τα πλήθη των μοναχικών περιφερόμενων απωθημένων και ανεκπλήρωτων πόθων όπως εγώ και... ναι! Μου εξασφάλισε τον ιδανικό ερωτικό σύντροφο!

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Cymatics, the study of wave phenomena

Hans Jenny (1904 - 1972)

Cymatics, the study of wave phenomena, is a science pioneered by Swiss medical doctor and natural scientist, Hans Jenny (1904-1972). It is derived from the Greek ‘kyma’ meaning wave and 'ta kymatica 'meaning’ matters pertaining to waves. In 1967 Dr. Hans Jenny published a book titled Cymatics. Inspired by systems theory, the work of Ernst Chladni, and his medical practice, Jenny began an investigation of periodic phenomena but especially the visual display of sound. He conducted experiments animating inert powders, pastes, and liquids into life-like, flowing forms, which mirrored patterns found throughout nature, art and architecture. All of these patterns were created using pure tones (simple sine wave vibrations) within the audible range. He was able to create a physical representation of vibration, or how sound manifests into form through the medium of various materials.
His fascinating work offers profound insights into both the physical sciences and esoteric philosophies. It illustrates the very principles which inspired the ancient Greek philosophers.
These cymatic images are truly awe-inspiring, not only for their visual beauty in portraying the inherent responsiveness of matter to sound, but also because they inspire a deep recognition that we, too, are part and parcel of this same complex and intricate vibrational matrix.

this text has been taken from  http://4biddnknowledge.tumblr.com/
the images below have been taken from  unitedearth

 Cymatic water pattern 1

Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

" Αναζητώντας Εξωγήινους Ανάμεσα μας "

Δεν έχετε παρά να συσχετίσετε το παρακάτω κείμενο, που γράφτηκε πριν από 20 χρόνια -από έναν μακαρίτη πλέον Έλληνα, θεωρούμενο ως διαπρεπή ερευνητή του σίγουρα καθόλου απλού και σαφέστατα πολυδιάστατου και, ακόμα πιο σίγουρα, καθόλου εύκολου στην κατανόηση κι ερμηνεία του αυτού ζητήματος- με εκείνη την ανάρτησή μου: H "απομυθοποίηση του Αη Βασίλη": Νομίζετε ότι τα έχετε ακούσει όλα γύρω από το πολύ μεγάλο, και σκόπιμα υποβαθμισμένο από ΜΜΕ και "ειδικούς", θέμα των A.T.I.A. ;

 " Αναζητώντας Εξωγήινους Ανάμεσα μας "


Καθώς απομένουν δύο χρόνια για να παρέλθει η δεύτερη χιλιετία, είναι σκόπιμο να εξετάσουμε και να συγκρίνουμε από ουφολογικής σκοπιάς τα γεγονότα της δεκαετίας του ’80 και της δεκαετίας που διανύουμε. Ένα σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από αυτή τη μελέτη και σύγκριση, είναι το γεγονός, ότι το «τείχος της σιωπής» (όπως ευφυέστατα είχε αποκαλέσει ο πρύτανης των ουφολόγων την απροθυμία των μαρτύρων να αποκαλύψουν τις εμπειρίες τους σχετικά με τα ΑΤΙΑ και τους εξωγήινους), έχει υποχωρήσει αισθητά κι αυτό όπως είναι αυτονόητο, διευκολύνει σημαντικά και την έρευνα στον ελληνικό χώρο. Σε αυτό το γεγονός που δεν είναι τυχαίο, συμβάλλει σημαντικά ο προβληματισμός που θέτουν σχετικά με αυτό το θέμα, τα διάφορα ΜΜΕ,  έντυπα και ηλεκτρονικά, με ρεπορτάζ ή άρθρα, που είναι άλλοτε θετικά ή, ακόμα και σε σπάνιες περιπτώσεις, αρνητικά.

Η πληροφόρηση που παρέχεται σήμερα δεν έχει προηγούμενο, και είναι αξιοσημείωτο ότι την περασμένη χρονιά σχεδόν κάθε μήνα υπήρχαν διάφορα σχετικά άρθρα τόσο σε εφημερίδες όσο και σε περιοδικά. Αλλά και η συμβολή του ηλεκτρονικού τύπου είναι σημαντική, επειδή δίνει τη δυνατότητα σε διάφορους Έλληνες ερευνητές να ενημερώνουν σωστά και αντικειμενικά το κοινό για το φαινόμενο των UFO’s, αλλά και να προβαίνουν ακόμα και σε δημόσιο διάλογο με επιστήμονες που είναι αρνητές αυτού του φαινομένου. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι το θέμα «πουλάει», όπως λέγεται στη δημοσιογραφική πιάτσα, και οι εκπομπές που το προβάλλουν «πιάνουν» υψηλά ποσοστά τηλεθέασης.

Όλα αυτά έχουν το θετικό ότι οι μάρτυρες σήμερα έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τις μαρτυρίες τους σε ερευνητές, χωρίς να φοβούνται ότι θα τους κοροϊδέψουν ή ότι θα τους θεωρήσουν φαντασιόπληκτους. Είναι αξιοσημείωτο ότι ορισμένοι μάρτυρες έχουν το θάρρος να περιγράψουν τις εμπειρίες τους προσωπικά στα ΜΜΕ και κυρίως στην τηλεόραση, κάτι που ήταν τελείως αδιανόητο στη δεκαετία του ’80. Αυτό, όπως είναι αυτονόητο, προκαλεί μια θετική επίδραση, για το φαινόμενο των UFOs στο υποσυνείδητο των ανθρώπων, με συνέπεια ν’ αλλάζουν θέση απέναντι σε αυτό το θέμα. Είναι ενδεικτικό ότι ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι παραγωγές ταινιών επιστημονικής φαντασίας, καθώς και τα διάφορα βιβλία που σχετίζονται με τα UFO και τους εξωγήινους.

Μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στη δεκαετία του ’80 και του ’90 είναι οι απαγωγές, οι οποίες στη δεκαετία που διανύουμε έχουν αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Είναι αξιοσημείωτο ότι στα άτομα που έχουν απαχθεί τίθεται φραγμός μνήμης και παραστάσεις θρησκευτικού τύπου, δηλαδή παραστάσεις στις οποίες το άτομο που έχει απαχθεί νομίζει ότι συνάντησε το Θεό, αγγέλους ή αγίους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και σε άλλες που η μνήμη είναι «μπλοκαρισμένη» (είτε από υποβολές και μηχανισμούς τρίτων, είτε από λόγους υποσυνείδητης αυτοάμυνας για τη διατήρηση της νοητικής ισορροπίας), η χαλάρωση και η προσπάθεια αναδρομικής ύπνωσης αποτελούν ένα μέσο «απελευθέρωσης», η επιτυχία της οποίας βέβαια κλιμακώνεται από περίπτωση σε περίπτωση και οπωσδήποτε απαιτεί επιμονή και επανάληψη.

Έχω παρατηρήσει ότι μετά τις απαγωγές τα άτομα που έχουν απαχθεί κάνουν μια πρωτόγνωρη στροφή σε μεταφυσικούς προβληματισμούς. Αισθάνεται κανείς άλλος άνθρωπος και νιώθει ιδιαίτερη συγκίνηση με το διάβασμα της Βίβλου, καθώς επίσης και βιβλίων που έχουν σχέση με την αναζήτηση απαντήσεων στα μεγάλα ερωτήματα της ανθρώπινης ψυχής. Μπορεί ακόμα να αλλάξει και τρόπο ζωής, να διαβάζει βιβλία που αφορούν την αρχαία Ελλάδα ή αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και να αφιερώνει αρκετές ώρες κάθε μέρα σε αυτό το σκοπό.

Το σημείο όμως που πρέπει ιδιαίτερα να επισημανθεί και να τονιστεί, είναι το σπάνιο και συνάμα παράδοξο γεγονός ότι στο τέλος της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, συνέβησαν τα πιο σημαντικά – με τα σημερινά δεδομένα – γεγονότα. Αλλη μια αξιόλογη διαφορά συνίσταται στο γεγονός ότι στη δεκαετία του ’80 υπήρξε ποσοτική διαφορά, δηλαδή υπήρξαν περισσότερες θεάσεις ΑΤΙΑ, ενώ στη δεκαετία του ’90 η διαφορά είναι ποιοτική.

Το ’80 «έκλεισε» μ’ ένα μεγάλο κύμα (FLAP) θεάσεων, για πρώτη φορά μέσα σ’ ένα χρόνο έχουμε τόσες πολλές θεάσεις, σε όλη την Ελλάδα. Την ίδια επίσης χρονιά συνέβη το πιο σημαντικό ουφολογικό γεγονός της δεκαετίας στις 08.15 το πρωί της Πέμπτης 29 Ιουλίου 1989, στο χωριό Χρυσόπετρα του Κιλκίς. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της 11χρονης Εύης Σωτηροπούλου, «ένα τεράστιο άσπρο σύννεφο κατέβηκε», όπου μέσα του διακρινόταν το περίγραμμα ενός υπερφυσικά μεγάλου όντος, ανθρώπινης μορφής, που ξεπερνούσε σε ύψος το σπίτι.

Ήταν ψηλό τρία-τέσσερα μέτρα, είχε χέρια, ενώ έμοιαζε να έχει «διαλυμένα πόδια». Την «προσγείωση» συνόδευε ένας εκκωψαντικός θόρυβος -κάτι σαν έκρηξη, που άκουσαν και άλλοι στο χωριό και σείστηκε το σπίτι. Αυτό το πλάσμα άφησε και τα ίχνη του, δύο αποτυπώματα με 1,10 μήκος και 0,60 πλάτος, σε βάθος δυόμισι εκατοστών, μέσα στο έδαφος. Σημειωτέον ότι το περιστατικό άρχισε με μια ισχυρή έκρηξη.

Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90 συνέβη το περιστατικό της Αταλάντης, στις 02/09- Εκείνο το βράδυ, εκατοντάδες μάρτυρες είδαν 12 ή 13 ΑΤΙΑ, το ένα πίσω από το άλλο να «διασχίζουν» τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, από τη Μακεδονία μέχρι και την Πελοπόννησο, όπου έκαναν στροφή και ακολούθησαν αντίστροφη πορεία. Όμως καθώς πλησίαζαν στη Λαμία, ένα από αυτά που φλεγόταν προσγειώθηκε στην περιοχή της Αταλάντης, όπου σύντομα κατέβηκαν και άλλα δύο, προφανώς για λόγους ασφαλείας.