Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Το περιστατικό στο δάσος Ρέντλεσαμ - "το βρετανικό Ρόσγουελ"

 " The universe is a pretty big place. It's bigger than anything anyone has ever dreamed of before. So if it's just us... seems like an awful waste of space. Right?' - "Tο σύμπαν είναι ένα αρκετά μεγάλο μέρος. Είναι μεγαλύτερο απ'ό,τι θα μπορούσε ποτέ να ονειρευτεί κανείς. Έτσι, αν υπάρχουμε μόνο εμείς...μοιάζει με μια τρομερή σπατάλη χώρου. Σωστά;"
ατάκα της πολύ αξιόλογης ηθοποιού και σκηνοθέτη Jodi Foster στην ταινία Contuct - "Eπαφή" του 1997, μια από τις σοβαρότερες, στοχαστικότερες και πιο προσεγμένες από επιστημονική άποψη ταινίες του είδους της.


" Επί τρία διαδοχικά βράδια στα τέλη Δεκεμβρίου του 1980, η αγροτική περιοχή του Σάφολκ στην Ανατολική Αγγλία έγινε το σκηνικό του πιο σημαντικού και καλύτερα τεκμηριωμένου περιστατικού με ΑΤΙΑ της Μ. Βρετανίας. Η πραγματική φύση αυτών των γεγονότων αποκρύφθηκε από την αρχή μέσω του Νόμου περί Επισήμων Μυστικών της Βρετανίας και του Νόμου για την Εθνική Ασφάλεια του 1947  των ΗΠΑ, και η ιστορία σύντομα κατέληξε στο χώρο της λαϊκής παράδοσης. Παρέμεινε εκεί ως τον Οκτώβριο του 1983, όταν κυριολεκτικά εξερράγη στον Βρετανικό και μετά στον διεθνή τύπο. Το περιστατικό έχει παραμείνει από τότε στην δημοσιότητα και συνεχίζει να είναι ένα από τα πιο συζητημένα και αμφισβητούμενα στην ιστορία των ΑΤΙΑ.
 O συγγραφέας και ερευνητής Peter Robbins μαζί με τον Larry Warren είναι συγγραφείς του Βρεττανικού best seller Left at East Gate: A First-Hand Account of the Rendlesham Forest UFO Incident, Its Cover-Up and Investigation ("Αριστερά στην Ανατολική Πύλη – ένας απολογισμός από πρώτο χέρι του περιστατικού του Δάσους Ρέντλεσαμ, της συγκάλυψης και της διερεύνησής του").
Την εποχή των γεγονότων, ο Λάρρυ Γουώρεν, που έγραψε μαζί του το βιβλίο, ήταν μέλος της Στρατιωτικής Αστυνομίας της Αεροπορίας των ΗΠΑ στην κοντινή βάση της Αεροπορίας Μπεντγουώτερς και ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων της τρίτης βραδιάς της δραστηριότητας των ΑΤΙΑ. Το 1983 ήταν υπεύθυνος για την δημοσιοποίηση του γεγονότος, κάτι που έχει πληρώσει ακριβά από τότε. Το βιβλίο τους παραμένει ο πιο αξιόλογος απολογισμός του περιστατικού του Δάσους Ρέντλεσαμ."

τα παραπάνω στοιχεία πάρθηκαν από εδώ. Ακολουθεί ένα ντοκυμαντέρ (με υπότιτλους στα αγγλικά) πάνω σε αυτό το συναρπαστικό ζήτημα. Όπου υπάρχει άφθονος καπνός, τουλάχιστον ας μην αφήσουμε τις "ακλόνητες πεποιθήσεις μας" - ποιοι μας τις δίδαξαν ή πιο σωστά μας τις εμφύτευσαν;- να μας εμποδίσουν να ερευνήσουμε, έστω και στοιχειωδώς,  για το ενδεχόμενο και μιας.. ανάλογης φωτιάς.
Και θυμηθείτε και αυτά, που αποτελούν μόνο την κορυφή ενός τεράστιου κι αιωρούμενου πάνω από τη συναινετική πραγματικότητα παγόβουνου: H "απομυθοποίηση του Αη Βασίλη": Νομίζετε ότι τα έχετε ακούσει όλα γύρω από το πολύ μεγάλο, και σκόπιμα υποβαθμισμένο από ΜΜΕ και "ειδικούς", θέμα των A.T.I.A. ;


" Rendlesham Forest UFO Incident - Documentary - Documentation Compilation

In late December 1980, there were reports of sightings of unexplained lights near Rendlesham Forest, Suffolk, England, and claimed landings of an unidentified flying object (UFO). The incident is sometimes called the most famous UFO event to have happened in Britain "Britain's Roswell", and like the Roswell UFO incident, the government's statement that there is no evidence of a UFO has been incorporated into conspiracy theories about a government coverup.

At that time, RAF Woodbridge was being used by the U.S. Air Force and over a two- or three-day period, dozens of USAF personnel were involved.
The Ministry of Defence (MoD) stated the event posed no threat to national security, and that it therefore never was investigated as a security matter. Later evidence indicated that there was a substantial MoD file on the subject, which led to claims of a cover-up; some interpreted this as part of a larger pattern of information suppression concerning the true nature of unidentified flying objects, by both the United States and British governments. One person to take this view was Deputy Base Commander Colonel Charles Halt. Another was former NATO head and UK Chief of the Defence Staff Lord Peter Hill-Norton, who stated whatever happened at this USAF base was necessarily of national security interest. However, when the file was released in 2001 it turned out to consist mostly of internal correspondence and responses to inquiries from the public. The lack of any in-depth investigation in the publicly released documents is consistent with the MoD's earlier statement that they never took the case seriously. Included in the released files is an explanation given by defence minister Lord Trefgarne as to why the MoD did not investigate further.The sightings have been explained as misinterpretation of a series of nocturnal lights – a fireball, the Orford Ness lighthouse and bright stars.

Rendlesham Forest is owned by the Forestry Commission and consists of about 5.8 square miles (15 km2) of coniferous plantations, interspersed with broadleaved belts, heathland and wetland areas. It is located in the county of Suffolk, about 8 miles (13 km) east of the town of Ipswich.

The incident occurred in the vicinity of two former military bases - RAF Bentwaters, which is just to the north of the forest, and RAF Woodbridge which extends into the forest from the west and is bounded by the forest on its northern and eastern edges. At the time, both were being used by the United States Air Force and were under the command of wing commander Colonel Gordon E. Williams. The base commander was Colonel Ted Conrad, and his deputy was Lieutenant Colonel Charles I. Halt.

The main events of the incident, including the supposed landing or landings, took place in the forest, which starts at the east end of the base runway or about 0.3 miles (0.5 km) to the east of the East Gate of RAF Woodbridge. The forest extends east about 1 mile (1.6 km) beyond East Gate, ending at a farmer's field, where additional events allegedly took place.

Orford Ness lighthouse, which sceptics identify as the flashing light seen off to the coast by the airmen, is along the same line of sight about 5 miles (8.0 km) further east of the forest's edge.
On 26 December 1980 shortly after 4 a.m. local police were called to the scene and reported that the only lights they could see were those from the Orford Ness lighthouse, some miles away on the coast.

After daybreak on the morning of 26 December, servicemen returned to a small clearing near the eastern edge of the forest and found three small impressions in a triangular pattern, as well as burn marks and broken branches on nearby trees. Plaster casts of the imprints were taken and have been shown in television documentaries. At 10.30 a.m. the local police were called out again, this time to see the impressions on the ground, which they thought could have been made by an animal.
Dr David Clarke investigated a memo about the incident by deputy base commander, Lt. Col. Charles I. Halt, and the reaction to it at the Ministry of Defence. His interviews with the personnel involved confirmed the cursory nature of the investigation made by the MoD, and failed to find any evidence for any other reports on the incident made by the USAF or UK apart from the Halt memo."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου