Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Καλώς ήλθατε στην "αχρήματη κοινωνία" (και μια ταινία μικρού μήκους)


Καλώς ήλθατε στην "αχρήματη κοινωνία", της τραπεζικής και εταιρικής παντοδυναμίας, της αυτοματοποίησης του τεχνολογικά εξελιγμένου πολίτη-καταναλωτή (που σύντομα θα αναγκαστεί να αποδεχτεί και το εμφυτευμένο τσιπάκι κάτω από το δέρμα) και του "Μεγάλου Φακελώματος" του υποδειγματικού πολίτη, για την ασφάλειά του και την ευημερία του. Φυσικά!
(Η χρήση μετρητών ήδη είναι μη αποδεκτή σε κάποιες τράπεζες του "αναπτυγμένου κόσμου", πχ Σουηδία, ενώ η ανάληψη μετρητών πάνω από 5000 περίπου δολάρια από τον προσωπικό λογαριασμό σου θεωρείται ύποπτη δραστηριότητα σε όχι και τόσο σπάνιες περιπτώσεις στις ΗΠΑ και οι υπάλληλοι της τραπέζης νομιμοποιούνται να ειδοποιήσουν τις Αρχές για διενέργεια ελέγχου!)


τα παρακάτω είναι απόσπασμα από την ανάρτηση Αν νιώθεις "res" τότε είσαι "res"...

Οι τράπεζες πλέον προωθούν την "αχρήματη κοινωνία" με το πλαστικό ή ψηφιακό χρήμα για την πληρωμή των πάντων: από τα βασικά αγαθά της επιβίωσης έως τις αποδράσεις, για τους εναπομείναντες τυχερούς, σε τουριστικές οάσεις. Έως και τις αγορές βιβλίων, για τους ακόμα λιγότερους εναπομείναντες που έχουν το κουσούρι να βρίσκουν το χρόνο να διαβάζουν, σε βάρος κάποιας σπουδαίας αθλητικής αναμέτρησης στο γυαλί. Ακόμη και εμφυτευμένα τσιπάκια προωθούν και μιλάνε και για τεχνολογίες πληρωμής με ταυτοποίηση βιομετρικών χαρακτηριστικών του καθενός, που καταργούν το άγχος να κουβαλάς πάνω σου μετρητά και εξασφαλίζουν διαδικασίες ασφάλειας και εξάλειψης κάθε απάτης και φοροδιαφυγής! Τι πρόοδος, τι προνοητικότητα! Ποιος θα κάθεται να σκάσει, να βρει τη διαύγεια και τη θέληση να στοχαστεί για τις συνέπειες του γεγονότος. Της δέσμευσης των χρημάτων του πολίτη-χάμστερ από τους τραπεζίτες (με τα capital controls και την αποσύνδεση από τους προσωπικούς τους λογαριασμούς ως δαμόκλειο σπάθη για τους ανυπάκουους), που επιπλέον θα γνωρίζουν οποιαδήποτε στιγμή πού βρίσκεται ο "πολίτης"-πελάτης, πώς κινείται, τι προτιμάει να κάνει στον...ελεύθερο χρόνο του(άκουσον άκουσον!) και φυσικά τι σκέφτεται βάσει των επιλογών του. Θα τα γνωρίζουν ΟΛΑ και θα μοιράζονται συντροφικά τον τεράστιο όγκο των συσσωρευμένων δεδομένων τους με τους καλούς τους συνεργάτες: τις αστυνομικές και μυστικές υπηρεσίες και τις πολυεθνικές εταιρείες. Αυτές που πλέον με τις νέες διατλαντικές συμφωνίες, αλλά και άλλες απαλλαχτικές διατάξεις, τις οποίες κυβερνήσεις υπογράφουν εν μέσω σχεδόν πλήρης άγνοιας των πολιτών-χάμστερ (η ρόδα δεν σταματάει ποτέ να γυρνά δαιμονισμένα κι ας τα τινάξει το ζωντανό), καθίστανται πανίσχυρο κράτος εν κράτει...


Και μια έξυπνη ταινία μικρού μήκους για το θαυμαστό μέλλον που ήδη εισχωρεί, με άλματα "αναπόφευκτης προόδου" και όλο εύηχες υποσχέσεις στο ήδη παρωχημένο και οπισθοδρομικό παρόν:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου