Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Το Χωριό του Διαβόλου


«Ένα φάντασμα στοιχειωνει τον Δυτικό Πολιτισμό. Το Φάντασμα των Βαλκανίων»

Η βαλκανική χερσόνησος είναι μια γεωλογικά πανάρχαια περιοχή, που βρίθει σπάνιων μνημείων της Φύσης. Πρόκειται για παράξενες τοποθεσίες, που δημιούργησε η Φύση με υπομονή και έμπνευση και οι οποίες ζώνονται από μυστήρια, θρύλους και ανεξήγητα φαινόμενα. Το όρος Ράνταν (Radan), που βρίσκεται στη νότια Σερβία, είναι ίσως η πιο παράξενη τοποθεσία στα Βαλκάνια. Πως μπορεί όμως να φτάσει κανείς εκεί;

Αν πάρετε το δρόμο από την πόλη Νις της νότιας Σερβίας προς την Πρίστινα, στο 80ο χιλιόμετρο θα συναντήσετε μια ξύλινη πινακίδα που γράφει: «Τζάβολια Βάρος (Χωριό του Διαβόλου), 9 χιλιόμετρα». Εκεί, στην πλαγιά του όρους Ράνταν, τριάντα χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πόλη Κουρσούμλια βρίσκεται το φαράγγι Zuti Potok (Κίτρινο Ρέμα), που αν το ακολουθήσετε θα συναντήσετε σε υψόμετρο 660-700 μέτρων ένα παγκοσμίως πολύ σπάνιο μνημείο της Φύσης, το οποίο αποτελείται από 202 «πυραμίδες», που έχουν διαμορφωθεί από τη διάβρωση της γης. Έχουν ύψος 2 ως 15 μέτρα και πλάτος 0,5 ως 3 μέτρα και βρίσκονται σε δύο λαγκάδια: στο Τζάβολια (Του Διαβόλου) και στο Πάκλενα (Της Κολάσεως).


Το κύριο χαρακτηριστικό του «Χωριού του Διαβόλου» είναι αυτές οι παράξενες κολόνες, πύργοι ή πυραμίδες που στις κορυφές έχουν κάτι σαν πέτρινα καπέλα και κεφάλια.

Το Ντζιάβολια Βάρος, που σημαίνει «Χωριό του Διαβόλου», βρίσκεται στο όρος Ράνταν της νότιας Σερβίας κοντά στη κωμόπολη Κουρσούμλια. Πρόκειται για ένα πολύ παράξενο τόπο, για ένα σπάνιο μνημείο της Φύσης που αποτελείται από 202 πυραμιδοειδείς κολόνες που δημιουργήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου από τη φυσική διάβρωση. Η Φύση γύρω από αυτό το σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο έχει μια άγρια απόκοσμη ομορφιά ενώ από παντού αναβλύζουν κόκκινα νερά, υπερβολικά πλούσια σε σίδηρο και θείο. Ο τόπος στοιχειώνεται από τον δικό του θρύλο.

Η λαϊκή φαντασία αναφέρεται σε μια γαμήλια ακολουθία που ξαφνικά πέτρωσε από μια κατάρα. Ακόμη και σήμερα ψιθυρίζεται ότι τις νύχτες οι πετρωμένοι καλεσμένοι χορεύουν, ότι ακούγεται μια αλλόκοτη μουσική, αλλά μόλις πλησιάζει κανείς λίγο πιο κοντά όλα σταματούν. Κανείς πάντως δεν τολμά να μείνει εδώ τη νύχτα για να το διαπιστώσει. Οι επιστημονικές εξηγήσεις δεν αρκούν για να πείσουν τους κατοίκους της περιοχής, που πιστεύουν σε κάθε λογής προλήψεις και δεισιδαιμονίες.

Ο θρύλος μας διδάσκει πως κάποτε, στην Ρωμαϊκή εποχή, υπήρχε εκεί ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος που είχε μία κόρη που ήταν ερωτευμένη με κάποιον που δεν τον ήθελε ο πατέρας της γιατί δεν το θεωρούσε αρκετά άξιο για την κόρη του. Η νέα κοπέλα ήταν όμως αποφασισμένη να μην παντρευτεί κάποιον ξένο κι εφόσον δεν μπόρεσε να παντρευτεί τον άνδρα που αγαπούσε, αποφάσισε να παντρευτεί τουλάχιστον τον αδελφό της.

Όταν τελικά έγινε ο γάμος, σύμφωνα με το θρύλο, και οι καλεσμένοι έφτασαν στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, τότε ξαφνικά πέτρωσαν όλοι! Ακόμη και σήμερα ψιθυρίζεται ότι τις νύχτες οι πετρωμένοι καλεσμένοι χορεύουν, ότι ακούγεται κάποια παράξενη μουσική, αλλά μόλις πλησιάζει κανείς λίγο πιο κοντά όλα σταματούν. Οι κάτοικοι της περιοχής λένε ότι είναι φύσει αδύνατον να μείνει κανείς εκεί τα μεσάνυχτά χωρίς να τρομάξει. Στην πραγματικότητα αυτές οι κολόνες ή πυραμίδες, όπως θέλετε, κινούνται, μειώνονται κι εξαφανίζονται και αυτό αποτελεί ένα πολύ σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο.



Είναι τοποθετημένες σε ομάδες με κοινή βάση, αλλά υπάρχουν και μεμονωμένες, μοναχικές πυραμίδες. Η πρόσβαση στις πυραμίδες είναι πολύ δύσκολη και είναι αδύνατον κάποιος να ανέβει πάνω τους, επειδή έχει την αίσθηση ότι θα πέσουν πάνω του. Πέρα απ’ αυτό το υλικό κάτω από τα πόδια του κατολισθαίνει εύκολα και είναι αδιανόητο κάποιος να ανέβει πάνω.

Οι ειδικοί λένε πως αυτές οι πυραμίδες είναι αποτέλεσμα των χιλιάδων βροχών που έπεσαν τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια. Το «Χωριό του Διαβόλου» είναι επίσης γνωστό για τα εξαιρετικά νερά του, που αναβλύζουν από κόκκινες πηγές, γιατί εκεί το νερό βγαίνει μέσα από το κόκκινο χώμα. Στις δύο λίμνες, που δημιουργήθηκαν από τις πηγές, δεν υπάρχουν ψάρια γιατί το νερό είναι υπερβολικά πλούσιο σε σίδηρο και θείο.

Δεν είναι όμως μόνον η παράξενη γεωλογική σύσταση της περιοχής που προκαλεί το ενδιαφέρον των ερευνητών. Το παράξενο όρος Ράνταν είναι γνωστό επίσης και για τα περίεργα αντιβαρυτικά φαινόμενα που φιλοξενεί, πρόκειται δηλαδή για την «Πεντέλη» της Σερβίας! Ανέκαθεν οι κάτοικοι της κωμόπολης Μπόινικ, που βρίσκεται στη νότια Σερβία δυτικά του Λέσκοβατς, είχαν τη συνήθεια να κοιτούν προς το όρος Ράνταν και να προβλέπουν τις καιρικές μεταβολές.

Αν το φθινόπωρο ή την άνοιξη μπορούσαν να διακρίνουν ολόκληρο τον ορεινό όγκο του Ράνταν, τότε έλεγαν ότι ο καιρός θ’ άλλαζε προς το χειρότερο. Αυτή την εμπειρική γνώση τη χρησιμοποιούσαν για να ξέρουν, πότε ακριβώς θα έπρεπε να συγκεντρώσουν τα ξύλα εγκαίρως για να μην τους προλάβει η κακοκαιρία.

Το όρος Ράνταν είναι αναμφίβολα από τις πλέον περίεργες τοποθεσίες, όχι μόνον της Σερβίας, αλλά κι ολόκληρου του κόσμου! Εκεί, σύμφωνα με τις λαϊκές ιστορίες, είναι συχνές οι συναντήσεις των κοινών θνητών με τα όντα του νεραϊδόκοσμου. Ανεξήγητες φωτεινές σφαίρες (UFOs;) υπερίπτανται συνεχώς και μυστηριώδη «χρυσά σημεία» εμφανίζονται στις δορυφορικές φωτογραφίες. Ανεξιχνίαστες αντιβαρυτικές δυνάμεις (παρόμοιες με της Πεντέλης) ωθούν τα σταματημένα αυτοκίνητα προς τα πάνω κάνοντας τις πυξίδες κυριολεκτικά να τρελαίνονται!

Στην περιοχή του όρους Ράνταν υπάρχουν πάνω από 130 ιαματικές πηγές, που διαφέρουν μεταξύ τους όχι μόνον προς τη χημική τους σύσταση αλλά και προς τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Το μόνο κοινό τους είναι ίσως ότι όλες τους παραμένουν ακόμη αναξιοποίητες, εφόσον τα θεραπευτικά νερά τους δε χρησιμοποιούνται παρά μονάχα από τους χωρικούς. Δεν είναι άσχετο εξάλλου ότι η περιοχή υπήρξε κατά τη βυζαντινή περίοδο τόπος ανάπαυσης της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας, της γυναίκας του Ιουστινιανού, ο οποίος και κατάγονταν από τη γειτονική Ναϊσό (Νις).

Ο θρύλος λέει ότι η Θεοδώρα διατηρούσε τη θεϊκή της ομορφιά κάνοντας καθημερινό λουτρό από τα ιαματικά νερά των πηγών του όρους Ράνταν. Η Θεοδώρα συνήθιζε μάλιστα να χρησιμοποιεί για το καθημερινό της μπάνιο νερό από διαφορετικές πηγές, έτσι ώστε ποτέ κατά τη διάρκεια της παραμονής της εκεί να μη χρησιμοποιεί νερό με την ίδια χημική σύσταση!

Για τα περίεργα φαινόμενα του όρους Ράνταν, γνωστά εδώ και δεκαετίες στους Σέρβους ερευνητές, ενδιαφέρθηκαν, σύμφωνα με τον πρώην διευθυντή του Ράνταν Τουρς Β. Κάραζιτς, κι ορισμένοι στρατιωτικοί των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, που από το 1999 σταθμεύουν στο γειτονικό Κόσοβο.
Αιτία ήταν η μεγάλη σύγχυση που προκλήθηκε μεταξύ των ειδικών του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για την επιχείρηση απαγόρευσης των πτήσεων πάνω από τον εναέριο χώρο της Βοσνίας. Αυτή η σύγχυση οφείλονταν στα ανεξήγητα «χρυσά σημεία», που εμφανίστηκαν (χωρίς να εξαφανιστούν) στις δορυφορικές φωτογραφίες της περιοχής του όρους Ράνταν!

Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι του ΝΑΤΟ είχαν φωτογραφήσει λεπτομερειακά περίπου 660 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης γύρω από το όρος Ράνταν. Στη διάρκεια όμως του Μοντάζ, όταν δηλαδή ο υπολογιστής συναρμολογούσε τις φωτογραφίες έτσι ώστε να σχηματίσει μια ολοκληρωμένη εικόνα του χώρου της Σερβίας, εμφανίζονταν ανεξήγητα τρία «χρυσά σημεία» στο δορυφορικό χάρτη της χώρας. Αρχικά οι τεχνικοί νόμιζαν ότι υπήρχε κάποιο λάθος στο πρόγραμμα του υπολογιστή, το οποίο ωστόσο μάταια επιχείρησαν να διορθώσουν.

Τα «χρυσά σημεία», που είχαν ως επίκεντρο τους το όρος Ράνταν, ήταν αδύνατον να εξαλειφθούν!
Οι λιγοστοί ταξιδιώτες, που επιχειρούν την ανάβαση σε αυτό το μυστηριώδες όρος, γίνονται συχνά μάρτυρες της δράσης μιας πολύ παράξενης δύναμης, που έλκει σχεδόν τα πάντα προς την κορυφή του βουνού! Αυτή η δύναμη δείχνει να προτιμά συγκεκριμένα σημεία της διαδρομής, όπου όσοι έχουν ευαίσθητα νεύρα αισθάνονται ένα περίεργο μούδιασμα, ακόμη και ζαλάδες, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που εγκαταλείπουν έντρομοι την προσπάθεια ανάβασης!

Υπάρχουν μάλιστα σημεία στον ανηφορικό δρόμο, όπου αν σβήσει κανείς τη μηχανή του αυτοκινήτου του, βγάλει ταχύτητα κι αφήσει το χειρόφρενο, το αυτοκίνητο, αντί να κυλήσει προς τα πίσω, τραβάει μόνο του προς την κορυφή του βουνού! Ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτό το σημείο και η βελόνα της πυξίδας μετακινείται μόνη της κατά 65 μοίρες. Το πιο απίστευτο όμως είναι ότι αν ρίξει κανείς στο σημείο αυτό νερό στο έδαφος, αυτό, αντί να κυλήσει όπως είναι φυσιολογικό προς τα κάτω, αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας, εκείνο τραβάει προς τα πάνω!

Κοντά στο όρος Ράνταν βρίσκονται και τα ερείπια της Μεντιάνα, δίπλα στην πόλη Νις (τη ρωμαϊκή Ναϊσσό), όπου ξεκουραζόταν ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος. Ο λόγος λένε ότι ήταν το ιδιαίτερο κλίμα της περιοχής. Στο «εξοχικό» του στη Μεντιάνα ο Κωνσταντίνος συνέταξε το Διάταγμα των Μεδιολάνων (313μ.κ.ε.) που καθιέρωσε την ανεξιθρησκία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Το γιατί διάλεξε ο Αυτοκράτορας να ξεκουράζεται στη Μεντιάνα παραμένει ανεξιχνίαστο μυστήριο. Λένε ότι εκεί ο Κωνσταντίνος επικοινωνούσε με τους εξωγήινους!  Για να υποστηρίξουν αυτό τον ισχυρισμό βασίζονται στα περίεργα μωσαϊκά, που διασώθηκαν εκεί. Φαίνεται ότι ο Κωνσταντίνος κατείχε κάποιο είδος μυστικής γνώσης, που αφορούσε αυτό το ιδιαίτερο μέρος.

***

(από το βιβλίο) «ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ» ΠΡΟΣΦΟΡΑ
Eξερευνώντας τα Μυστικά της Βαλκανικής Ενδοχώρας
Συγγραφείς:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ & ΜΙΛΙΤΣΑ ΚΟΣΑΝΟΒΙΤΣ

Μέχρι πρόσφατα τα Βαλκάνια ήταν μια ανεξερεύνητη χερσόνησος για τους περισσότερους Έλληνες. Η πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, το άνοιγμα των συνόρων και η ευρωπαϊκή προοπτική των βαλκανικών χωρών, επανέφεραν την Ελλάδα στο φυσικό της χώρο και ώθησαν τους Έλληνες να ξαναανακαλύψουν τη βαλκανική τους ενδοχώρα. Σ’ αυτό συνετέλεσαν και οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία που υπενθύμισαν με δραματικό τρόπο ότι τα Βαλκάνια συνεχίζουν να αποτελούν κι έναν χώρο απειλών, όπου οι παλιοί δαίμονες του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας παραμένουν ακόμη ζωντανοί διψόντας για αίμα.

τα παραπάνω διαβάσαμε ΕΔΩ, απ'όπου μπορείτε και να πληροφορηθείτε πώς θα προμηθευτείτε, αν το επιθυμείτε, αυτό το συναρπαστικό βιβλίο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου