Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018

Σε τούτη τη διάσταση τα πράγματα έχουν σκουρύνει πολύ!


Δεν ξέρω αν σε μια παράλληλη διάσταση τα πράγματα στη Γη είναι διαφορετικά, πιο ανθρώπινα, πιο πνευματικά και λιγότερα υλιστικά και εξαρτημένα από ένα ΤΕΛΕΙΩΣ ανούσιο τέρας. Που διαφεντεύει τις ζωές όλων των έμβιων πλασμάτων και απειλεί την ίδια τη βιωσιμότητα του πλανήτη. Και λέγεται ΚΕΡΔΟΣ! Του οποίου οι μηχανισμοί αέναης συσσώρευσης  προσδιορίζουν την ίδια την πορεία ολόκληρου του κόσμου. Αυτού του κόσμου που θυσιάζεται στο βωμό του αυτοσκοπού πλέον της Ύπαρξης, ο οποίος λέγεται οικονομία! (Ποιος και πώς;)
 Και, σε τούτη τη διάσταση, έχει μετατραπεί σε γεννήτρια παραγωγής εφιαλτών, που κατά κύματα στοιχειώνουν τα τελευταία ανθρώπινα ψυχικά αποθέματα. Κουρελιάζοντάς τα προς όφελος...των παγκόσμιων ψυχοπαθών! Ή εξουσιαστών. Ή ελίτ. Ή μεγαλοτραπεζιτών, μεγαλοβιομηχάνων, μεγαλομανών, μεγαλοαπατεώνων, μεγαλοεγκληματιών.
Tους προσδιορίζουμε με σύνθετες λέξεις οι οποίες ως α΄συνθετικό έχουν συνήθως το επίθετο "μεγάλος". Κάτι ακόμη που δείχνει τη σαστισμάρα μας απέναντι σε αυτούς και τους μηχανισμούς που
έχουν στη διάθεσή τους, ίσως κι ένα κρυφό δέος το οποίο έχουμε γι'αυτή τη συμμορία των μεγαλο-καθαρμάτων. Και, δυστυχώς, προτύπων για τόσους και τόσους (νέους επί το πλείστον ανθρώπους, αλλά κι όχι μόνο) που  φαντασιώνονται κρυφά ή φανερά να "γίνονται χαλίφηδες στη θέση των χαλίφηδων!"
"Χαλίφηδες" που ρημάζουν τόπους και λαούς, κλέβοντας τον παραγόμενο απ'αυτούς πλούτο και αποδομώντας το παρόν και το μέλλον τους. Και αφήνοντας πίσω τους "καμμένη γη", δυστυχία, ασιτία, αρρώστιες χωρίς πρόσβαση σε θεραπείες, εμφύλιους σπαραγμούς, κοινωνική διάλυση και πρωτοφανή διαφθορά, εκμετάλλευση ανηλίκων κι ενηλίκων, εμετικές διαστροφές που μετατρέπονται σε επικερδές εμπόριο, σκλαβοπάζαρα που δεν μπορούν να περνιούνται πλέον -ούτε για τα προσχήματα- ως υποτυπώδης μορφή εργασίας με μια κάποια αμοιβή...Και το χειρότερο; Η τεχνο-επιστήμη της εποχής έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, ώστε τα επιτεύγματά της σε όλους πλέον τους τομείς (ενέργεια, επικοινωνίες, ρομποτική, βιομηχανία, γεωργική παραγωγή, εκπαίδευση, ιατρική-που δεν αποκρύπτονται τα ευρήματα των ερευνών-ψυχαγωγία κλπ) επιτρέπουν στον άνθρωπο να εργάζεται πολύ λίγες ώρες, ώστε ο υπόλοιπος χρόνος του να αξιοποιείται με τους πιο δημιουργικούς τρόπους! Ευννοώντας την ίδια την Εξέλιξη!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! Για έναν κόσμο δίχως καλωδίωση, λογαριασμούς ρεύματος, "αδελφές του πετρελαίου" και θανατηφόρες ακτινοβολίες...

Όμως ζω, ζεις, ζούμε σε τούτη την ελεεινή και τρισάθλια πραγματικότητα, που μας έχουν κρεμάσει σαν σφαχτάρια σε τσιγκέλια οι "χασάπηδες της ζωής μας". Μια πραγματικότητα που προσβάλλει κάθε έννοια λογικής κι αξιοπρέπειας! Οπότε, μια δυνατότητα σαν την παραπάνω (η οποία έπεται μιας ανάλογης κοινωνικής θεώρησης, με βασικό πρόταγμα την αυτονομία των ατόμων μέσα σε ελεύθερα εξελισσόμενες κοινότητες) φαντάζει και είναι αδιανόητη.

-Είτε ζεις στην Αφρική, το μεγάλο πειραματικό εργαστήρι των πολυεθνικών, το βασίλειο της κρατικής διαφθοράς και θρησκευτικο-φυλετικής τρέλας και το αποικιοκρατικό μαστίγιο που ποτέ δεν σε εγκατέλειψε αληθινά.
-Είτε βιώνεις την παράνοια εμφύλιων πολέμων και ασύλληπτης ένδειας στην Ασία.
-Είτε γίνεσαι άβουλη μαριονέτα (και τροφή αν γεννήθηκες γυναίκα) μιας ακόμη κατοχικής θρησκείας που ευννοεί την εξαθλίωσή σου και την πλήρη διανοητική υποταγή σου σε αδίστακτους
αγιατολάχηδες, ιμάμηδες, μουλάδες.
-Είτε εισπράττεις το τίμημα της ραγδαίας ανάπτυξης της Κίνας, δουλεύοντας πολύ σκληρά για ελάχιστα κι ανήκοντας στα 500 περίπου εκ.-και βάλε που δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό λόγω μόλυνσης των υδάτων.
-Είτε, κάπου στη Ν.Αμερική, παλεύεις να εξασφαλίσεις ένα πιάτο φαΐ και να σηκώσεις κεφάλι, τρέμοντας μήπως ξαναβρεθείς κάτω από τη μπότα κάποιας χούντας βολικής για το "θείο Σαμ" και τους επιχειρηματίες του.
-Είτε φυτοζωείς κάτω από το όριο της φτώχειας, πλέον, στη Β.Αμερική και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, γιατί κάποιοι υπεράνω του νόμου κακοποιοί-καταχραστές του πλούτου που σού ανήκει, σού τα στέρησαν όλα και τώρα λένε ότι τους χρωστάς κι από πάνω! Εσύ και τα παιδιά σου και οι επόμενες γενιές που θα'χουν(;) τη μεγάλη ατυχία να ξεβραστούν σε τούτο το κολαστήριο.
-Είτε έχεις καθηλωθεί, σαν σε μόνιμο και βαρύ ψυχολογικό σοκ, κάπου στη χώρα των "αρχαίων ένδοξων προγόνων" (Το σκίτσο και η λέξη των ημερών που ζούμε (και θα ζήσουμε) ), που ακόμα κι αν θα'θελες να ήσουν η βιολογική συνέχεια τους (εδώ η επιστήμη της Ιστορίας και η ορθή λογική σηκώνουν ψηλά τα χέρια!), το σίγουρο είναι πως έχεις ντροπιάσει, με τη βουβαμάρα και την παθητικότητά σου, την υψηλή αίσθηση ελευθερίας που είχαν εκείνοι. Σε σχέση με τη δική σου αργή καταδίκη σε θάνατο (ή τη νέα σου θλιβερή συνήθεια: αυτή της αυτοκτονίας!), η οποία συμβαδίζει με το σκυφτό σου κεφάλι απέναντι στη διαστροφή της διαρκούς εξαπάτησής σου και των διαδικασιών προετοιμασίας της οριστικής κι αμετάκλητης κηδείας σου.

Όπου κι αν ζεις, τέλος πάντων, κι ανήκεις στη συντριπτική πλειοψηφία του κοπαδ...εννοούσα της ανθρωπότητας, ένα και μόνο ένα θα είναι το μέλλον σου σε τούτη τη διάσταση του χαμού:
Αυτό!
Αν, παρ'όλα αυτά, ανήκεις σε όσους δεν έχουν διαβρωθεί τελεσίδικα κι άρα εκφυλιστεί αμετάκλητα από τα νοητικά μπάζα και τους τόνους προπαγάνδας, έχεις μια τελευταία ευκαιρία να ξεφύγεις από το φαύλο κύκλο της απώλειας της υπόστασής σου: ΝΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΙΣ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ "ΑΝΘΡΩΠΟΣ" και να διεκδικήσεις αυτή τη σημασία χωρίς φόβο και πισωγυρίσματα. Όπου κι αν σε βγάλει αυτή η πορεία. Σίγουρα θα είναι για καλό, καλύτερο από το βάλτο που βρίσκεσαι τώρα. Γιατί εσύ και οι σύντροφοι-συναγωνιστές-συνοδοιπόροι, που θα βρείτε ο ένας τον άλλο σε αυτή την ανάβαση, πιστεύω με όλη μου την ψυχή ότι θα είστε (θα είμαστε) ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ από τους αυτοχρισμένους ιδιοκτήτες του "τσιφλικιού" και τις ορδές των υπηρετών κι επιβλεπόντων τους...


ανιχνευτής

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο Ενάντια στην "επιπεδούπολη", πριν 5 περίπου χρόνια...

( Η κυνική δήλωση του επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο και η σοκαριστική ομολογία του παραιτηθέντος απο το ΔΝΤ Ντέϊβ Μπαντού )
 Το "δίλημμα" του 21ου αιώνα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου