Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Παν-αρχαιες νανοκατασκευές " εκτός τόπου και χρόνου " που ανακαλύφθηκαν στα Ουράλια Όρη!



" Ένα Oopart (= εκτός-"ορθού"- τόπου χειροποίητο αντικείμενο) είναι ένας όρος που εφαρμόζεται στις ντουζίνες των προϊστορικών αντικειμένων που έχουν ανακαλυφθεί σε όλο τον κόσμο και τα οποία, λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο τεχνολογίας τους, είναι απολύτως σε διαφωνία με την καθορισμένη ηλικία τους βασισμένη στα φυσικά, χημικά, ή/και γεωλογικά στοιχεία. Τα οοparts συχνά απογοητεύουν -βρε τους καημένους και σοκαρισμένους καριερίστες και άρα με το παραπάνω "σκεπτικιστές"!- τους συμβατικούς επιστήμονες και από την άλλη αποτελούν απόλαυση για τους περιπετειώδεις ερευνητές και για όσους γενικά ενδιαφέρονται για τις λεγόμενες εναλλακτικές επιστημονικές θεωρίες - ωστόσο βάσει σοβαρών στοιχείων πάντα και μετά από πολύ προσεχτική μελέτη τους και όσο γίνεται λιγότερο βασισμένη σε βιαστικά κι ενθουσιώδη συμπεράσματα-

Ουράλια Όρη
Το 1991, η εμφάνιση των εξαιρετικά μικροσκοπικών σπειροειδών κι ελικοειδών αντικειμένων, που βρέθηκαν κοντά στις όχθες των ποταμών Kozhim, Narada και Balbanyu της Ρωσσίας, οδήγησε σε μια συζήτηση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αυτές οι μυστήριες και μικροσκοπικές δομές προτείνουν την πιθανότητα ότι μπορεί να είχε υπάρξει ένας πολιτισμός ικανός να αναπτύξει τη νανοτεχνολογία πριν από 300.000 χρόνια.
Οι κατασκευασμένες αυτές σπείρες ανακαλύφθηκαν αρχικά κατά τη διάρκεια της γεωλογικής έρευνας που συνδεόταν με την εξαγωγή του χρυσού στα Ουράλια Όρη. Σε αυτά τα αντικείμενα περιλαμβάνονται ελικοειδή πηνία, σπείρες, άξονες κι άλλα άγνωστης ταυτότητας εξαρτήματα.

Σύμφωνα με μια ανάλυση της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στο Syktyvkar, τα μεγαλύτερα κομμάτια που βρέθηκαν είναι κυρίως από χαλκό, ενώ τα μικρότερα είναι από βολφράμιο και μολυβδαίνιο. Ενώ το μεγαλύτερο από αυτά τα αντικείμενα έχει μήκος 1,18 ίντσες, τα μικρότερα είναι μόνο 1 / 10,000th της ίντσας, και πολλά εμφανίζουν αναλογίες της " χρυσής τομής Φ"- ή χρυσό κανόνα: 1,618..-. Το σχήμα τους υποδηλώνει ότι είναι τεχνητές κατασκευές κι ότι δεν έχουν προκύψει από φυσικά θραύσματα μετάλλων. Στην πραγματικότητα, έχουν βρεθεί ότι μοιάζουν πολύ με τα ίδια μικροσκοπικά εξαρτήματα της σύγχρονης νανοτεχνολογίας.

μεγενθυμένη φωτογραφία ενός από τα ελικοειδή πηνία που βρέθηκαν στα Ουράλια Όρη της Ρωσσίας - Photo credit: Mysteries of the World, Herbert Genzmer and Ulrich Hellenbrand

Αν και ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι αυτές οι μικροσκοπικές δομές είναι απλά υπολείμματα που έχουν μείνει πίσω από τους δοκιμαστικούς πυραύλους οι οποίοι και εκτοξεύονται από τον κοντινό διαστημικό σταθμό Plesetsk, μια έκθεση από το ινστιτούτο της Μόσχας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ παλιά για να ανήκουν σε σύγχρονες κατασκευές.  Το 1966, ο δρ E.W. Matvejeva, του Κεντρικού Τμήματος Επιστημονικής Έρευνας της Μόσχας σχετικά με τη γεωλογία και την εκμετάλλευση πολύτιμων μετάλλων, έγραψε ότι, παρά την ηλικία των χιλιάδων ετών, τα συστατικά είναι τεχνολογικής προέλευσης. Τα κομμάτια βρέθηκαν σε βάθος μεταξύ 10 και 40 ποδών, ένα γεωλογικό στρώμα ηλικίας μεταξύ 20.000 και 318.000 ετών.

 Πώς μπορούσαν οι άνθρωποι να κατασκευάσουν τέτοια μικροσκοπικά τεχνολογικά εξαρτήματα στο μακρινό παρελθόν και για ποιους λόγους χρησιμοποιούνταν; Ορισμένοι πιστεύουν ότι  τα πηνία, οι σπείρες και τα άλλα αποδεικνύουν ότι η ανθρώπινη φυλή απολάμβανε ένα εξελιγμένο επίπεδο τεχνολογίας στην εποχή του Πλειστόκαινου, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι τα ευρήματα είναι έργο εξωγήινης νοημοσύνης. Τα αντικείμενα έχουν μελετηθεί σε τέσσερις διαφορετικές εγκαταστάσεις στο Ελσίνκι, την Αγία Πετρούπολη, και τη Μόσχα. Ωστόσο, η περαιτέρω έρευνα σε αυτές τις μικροσκοπικές δομές φαίνεται ότι έληξε το 1999 με το θάνατο του Δρ. Johannes Fiebag, κύριου ερευνητή των ευρημάτων.
  
Πηγή άντλησης του παραπάνω αυτού άρθρου: ancient-origins.net
Πρώτη δημοσίευση: Russia’s ancient nanostructures’ by Leonardo Vinti / Epoch Times

Το ζήτημα απαιτεί ασφαλώς περαιτέρω προσεχτική επιστημονική μελέτη.
Αλλά πώς μπορούσαν σε τόσο μακρινά χρόνια να κατασκευάζονται τέτοια δείγματα υψηλής και προωθημένης τεχνολογίας; Σύμφωνα και με τη "λογική απορία" που τίθεται στο παραπάνω μεταφρασμένο από εμένα κείμενο. Όπως μπορούσαν να κατασκευάζονται και οικοδομήματα, τεχνουργήματα και να ανακαλύπτονται άλλα "αταίριαστα" αντικείμενα για τις αφηγήσεις της επίσημης Ιστορίας και Προϊστορίας που καταρρέει με πάταγο κάτω από το βάρος στοιχείων και άβολων για ακαδημαϊκές καριέρες και επίσημα συγγράματα ανακαλύψεων
 Αντικείμενα που "δεν θα έπρεπε να υπάρχουν":O μυστηριώδης χάρτης του Piri Reis
  Το κουρέλιασμα της "επίσημης" προϊστορίας": Gobekli Tepe
   Όταν η συμβατική Ιστορία καταρρέει με πάταγο!
 Η γραμμική εξέλιξη της ανθρώπινης Ιστορίας ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια. 
 Οι αρχαιολογικές Συγκαλύψεις
 Η αφήγηση της πραγματικής ανθρώπινης Ιστορίας πρέπει να ξαναειπωθεί;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου