Το "νερό της φωτιάς". Η μέθη και η .."ιερή τρέλα" της.. Η μέθη αυτή αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, το "προνόμιο" εκείνων των ψυχών που, είτε είναι από τη φύση τους ευγενείς είτε χυδαίες, στοιχειώνονται από το πάθος της αυτοκαταστροφής. Από έναν.. ιδιότυπο "αναβαπτισμό" μέσω της πτώσης, της παρακμής, της εξαχρείωσης. Αλλά και της "ηδονής του πόνου" , με τη μοναδική, μέσα στη θολή πνευματική λάμψη της, έμπνευση -που δεν παύει να είναι λάμψη-, ικανής συχνά να παράξει καθόλου ευκαταφρόνητα δημιουργήματα..
Από το youtube επέλεξα ένα στιγμιότυπο από την ταινία του 1987 "Barfly" : Mikey Rourke's drunk speech. Ταινία στηριγμένη στο βιβλίο του μέθυσου με το τεράστιο ταλέντο, συγγραφέα και ποιητή, Τσαρλς Μπουκόβσκι -Τσαρλς Μπουκόβσκι: Ο παρίας που έγραφε για τη σκοτεινιά της ανθρώπινης ψυχής-, μία από τις κορυφαίες λογοτεχνικές μορφές της Αμερικής του 20ου αιώνα. Επισημαίνω και μια ανάρτηση σχετική με τον Μπουκόφσκι, με κάποια μικρά αλλά ενδεικτικά του τρόπου σκέψης του δείγματα από το έργο που άφησε πίσω του: Τι κάνει την «καλή ζωή» να είναι καλή; Και κάποιοι στίχοι: " Να περιφέρεσαι στην τρέλα...και παραπέρα! "
Και δεν είναι τυχαίο που σχεδόν κάθε μπεκρής κάνει παρέα με κάποιον άλλον σαν αυτόν. Ίσως συνευρίσκονται για να ξορκίσουν μαζί αυτή τη σαρωτική αίσθηση σε κάθε τους πόρο της ματαιότητας των πάντων, της τραγικής διάστασης της ίδιας της ύπαρξης.
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου