Αναδημοσιεύουμε εδώ ένα κείμενο του φίλου μας "rohala" που είχε ανεβεί στο "Ενάντια στην Επιπεδούπολη", στις αρχές του Ιούλη του 2018. Αφιερωμένο αυτή τη φορά και στην αποκαλούμενη woke agenda και τους φανατικούς υποστηρικτές της...
Λέγοντάς τα με φίλους
Ένας από τους καλύτερους φίλους μου είναι αμφιφυλόφιλος. Όπως
τουλάχιστον προσδιόριζε ο ίδιος τον εαυτό του, ως τώρα, δεδομένου ότι
είχε ερωτικές σχέσεις τόσο με γυναίκες όσο και με άνδρες. Εδώ και δύο
χρόνια κατάφερε να διατηρήσει μία σταθερή σχέση, με πρωτοφανή γι' αυτόν
διάρκεια, με έναν άλλο άνδρα, ομοφυλόφιλο όπως εκείνος αυτοπροσδιορίζει
τη σεξουαλική του ταυτότητα. Kαι ο φίλος μου πλέον μου είπε ότι επέλεξε
να ζει αποκλειστικά σαν ομοφυλόφιλος άνδρας.
Οφείλω να παραδεχτώ ότι στα εφτά χρόνια που τον γνωρίζω, πρώτη φορά τον
βλέπω τόσο ερωτευμένο με έναν άλλον άνθρωπο, κάτι που είναι αμοιβαίο
κρίνοντας και από την εικόνα του συντρόφου του. Ο φίλος μου, παρά την
συνειδητά άστατη και πολυτάραχη ως τώρα σεξουαλική του ζωή, είναι ένα
από τα πιο μορφωμένα άτομα που έχω γνωρίσει, με σπουδές σε Ελλάδα κι
εξωτερικό και από τα πιο συνεπή στις απόψεις του που αποδεικνύονται και
στον τρόπο ζωής του. Με πολύ
Πριν δυο μέρες είχαμε πάει να τα πούμε και να τα πιούμε σε ένα κουτουκάκι με αυτόν και το σύντροφό του, καθώς είχα να τους δω κάμποσο καιρό. Κάποια στιγμή η συζήτηση μας πήγε στο φετινό gay pride που έγινε στην Αθήνα. Τους ρώτησα λοιπόν τη γνώμη τους για αυτού του είδους τα events και μου απάντησαν πάνω-κάτω ως εξής:
Πρώτον, δεν γουστάρουμε τα επιτηδευμένα πολύχρωμα και με πολιτικό συμφέρον από πίσω σώου, αλλά και τις φάσεις που περιέχουν στοιχεία της φιλοσοφίας των παρελάσεων (ο φίλος μου αρνούνταν και ως μαθητής να λάβει μέρος σε μαθητικές παρελάσεις, κάτι που τον είχε βάλει στο στόχαστρο του αυστηρού και πιεστικού σε τέτοια "πατριωτικά θέματα" σχολικού περιβάλλοντός του). Δεύτερον. Για εμάς το να είσαι gay είναι όχι μόνο επιλογή αλλά τρόπος ζωής που σε διαφορετική περίπτωση κοντράρει την ίδια σου τη φύση με ολέθριες συνέπειες. Πόσοι και πόσοι ομοφυλόφιλοι, άνδρες και γυναίκες, μέχρι και σήμερα ακόμη, δεν προσπαθούσαν να το κρύψουν από το φόβο της στενοχώριας που θα έφερναν σε οικογένειες ανέτοιμες και αντιδραστικές στο να το αποδεχτούν κι από το φόβο του κοινωνικου κραξίματος; Κι αν τα πράγματα, τουλάχιστον στο δεύτερο κομμάτι, έχουν βελτιωθεί σημαντικά, δεν το χρωστάμε σε κανένα "pride" αλλά στην επίμονη και θαρραλέα προσπάθεια του καθενός μας χωριστά και όλων μαζί, σαν κοινότητα όπου ο ένας στηρίζει τον άλλον και στην προσωπική και στην επαγγελματική του ζωή, φτάνοντας ακόμη και στην άσκηση πολιτικών πιέσεων για το δικαίωμα στον τρόπο ζωής που επιλέγουμε να έχουμε. Είμαστε περήφανοι για ό,τι αποφασίσαμε να είμαστε και δεν πρέπει να κωλώνουμε να υπερασπιστούμε αυτή την επιλογή ζωής. Όποτε απαιτήθηκε και δυστυχώς συνεχίζεται ακόμη να απαιτείται! Και μόνο εμείς ξέρουμε πόσο κόντρα χρειάστηκε να πάμε απέναντι σε πολλούς παράγοντες της προσωπικής και κονωνικής ζωής μας. Όμως δεν είμαστε καθόλου περήφανοι να βλέπουμε ομοφυλόφιλους να βγαίνουν στο δρόμο σαν κακομπογιατισμένα και ξεσκισμένα σκιάχτρα, σαν χαζοχαρούμενα ξέκωλα, σαν μαζορέτες λυσσασμένες να πηδηχτούνε, σαν μασκαράδες που οι απόκριες απόκτησαν μόνιμη υπόσταση στην ψυχοσύνθεσή τους. Όλα αυτά τα φανταχτερά και κακοστημένα κόλπα δεν προαγάγουν την απαίτηση της gay κοινότητας για το αυτονόητο, δηλαδή αποδοχή από την κοινωνία και σεβασμό στα δικαιώματα των ανθρώπων που δεν παύουν να είναι άνθρωποι επειδή επέλεξαν οι ίδιοι τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Πηγαίνοντας κόντρα ακόμη και στο φύλο με το οποίο ήρθαν στον κόσμο. Οπότε πολλοί σαν εμάς πάνε ακόμη ένα πολύ σημαντικό και γενναίο βήμα παραπέρα: επιλέγουν τον επαναπροσδιορισμό φύλου και εγχειρίζονται ώστε ν'απαλλαγούν από ένα σώμα μέσα στο οποίο καλώς ή κακώς αισθάνονται παγιδευμένοι. Καταστάσεις όπως τα gay pride πιστεύουμε ότι γελοιοποιούν την gay κοινότητα, δεν τη βοηθούν. Γιατί ο σεβασμός κερδίζεται με χίλιους δυο άλλους τρόπους και δεν επιβάλλεται με επιδεικτικό κούνημα του κώλου και μαϊμουδολικνίσματα (ναι, έτσι το έθεσε το φιλαράκι μου!) και με εξεζητημένες πόζες μπροστά σε κάμερες.
Παίρνοντας θάρρος από όσα άκουσα, έτσι όπως περίπου τα έθεσαν και οι δυο, συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο, τους ρώτησα αν θα σκέπτονταν ποτέ το γάμο. Ο φίλος μου γέλασε και μου απάντησε ότι αφού τον ξέρω ότι είναι ενάντια σε σχέσεις που θέλουν και έγγραφη επικύρωση, είτε απέναντι στο δήμαρχο είτε απέναντι στο "θεούλη"(ορκισμένος άθεος βλέπετε). Κοίταξα τότε το σύντροφό του και έπιασα αμέσως το επιδοκιμαστικό βλέμμα προς τον φίλο μου. Ok! Πριν προλάβω να ξαναμιλήσω, πετάχτηκαν και οι δύο σχεδόν μαζί και μου είπαν με το ίδιο χαμόγελο αν σκόπευα να τους ρωτήσω περί υιοθεσίας παιδιού. Γιατί ρε παιδιά; σκέφτεστε κάτι τέτοιο δηλαδή; Το'παιξα βλάκας εγώ. Ήξερα ότι ο φίλος μου δεν ήθελε παιδιά. Η απάντηση ήρθε από τον σύντροφό του, που η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε ίχνος θηλυπρέπειας στην εμφάνιση και τους τρόπους του (σε κανέναν από τους δυο) και ο κόσμος ήθελε δεν ήθελε καταλάβαινε τι παίζει από την έκδηλη τρυφερότητα μεταξύ τους και τις αβίαστες κινήσεις του ενός προς τον άλλον, που μαρτυρούσαν το είδος και την ποιότητα της σχέσης τους. Μου είπε λοιπόν αυτά:
Ο φίλος σου από εδώ ξέρεις τι άποψη έχει. Εγώ, ίσως και λόγω της δουλειάς που κάνω, αγαπώ τα παιδιά και το χαμόγελό τους δεν το αλλάζω με τίποτα. Όμως δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να κινήσω τέτοιες διαδικασίες, όχι για να μην κοντραριστώ με το φιλο σου και έρωτα της ζωής μου, αλλά γιατί ένα παιδί πρέπει να έχει πατέρα και μητέρα, έτσι γίνεται το πράγμα αυτό, είτε μας αρέσει είτε όχι! Είναι ένα αρχετυπικό πρότυπο και ένας βιολογικός συγχρόνως νόμος, που αν το φέρεις τούμπα κανένας δεν μας έχει στα ίσια πει πόσο αρνητικό αντίκτυπο μπορεί να έχει στον ψυχισμό και στην υγιή συγκρότηση της προσωπικότητας ενός παιδιού. Του προκαλεί αναπόφευκτη σύγχυση με συνέπειες που δεν έχει μελετήσει ακόμη η επιστήμη της ψυχολογίας, όσο ειδυλλιακή κι αν μοιάζει να είναι η σχέση του με θετούς γονείς του ίδιου φύλου.
Έμεινα για λίγο χωρίς να πω τίποτα. Μετά τους έθεσα όλα τα απίστευτα κι όμως υπαρκτά (και εξελισσόμενα) που θέτουν άρθρα εδώ στο μπλογκ. Όσα στοιχεία μπορούσα να θυμηθώ και να τα αναφέρω με ακρίβεια, που μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση από άρθρα όπως Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους και Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε!
(συμβουλή: κλικάρετε στους παραπάνω συνδέσμους)
Με άκουγαν με μεγάλη προσοχή και προβληματισμό και δεν άργησα να καταλάβω ότι τα περισσότερα από αυτά που τους ανέφερα, αν όχι κι όλα, δεν τα γνώριζαν.
Μετά από λίγα λεπτά σιγής, ο φίλος μου κούνησε το κεφάλι με ύφος απογοήτευσης και μου είπε ότι κάθε ομοφυλόφιλος που σέβεται τον εαυτό του, κάθε τρανσέξουαλ και κάθε λεσβία που θέλουν να ζούνε μία ελεύθερη ζωή, απολαμβάνοντας την κοινωνική ανοχή και σεβασμό που τους αξίζουν, το τελευταίο που θα έπρεπε να θέλουν είναι το να νομιμοποιηθεί στο όνομα της ύπαρξης τους και των δικαιωμάτων τους μία παράλογη και δικτατορική κοινωνική και πολιτική κατάσταση. Σε βάρος των συνανθρώπων τους και σε βάρος της ίδιας της λογικής.
Τους ρώτησα αν μπορούσα να μεταφέρω αυτό το κομμάτι της συζήτησης μας στο μπλογκ.
Μαλάκας είσαι; Μου απάντησαν. Μόνο αν μας υπογράψεις σε αυτό το συμβόλαιο (και μου έδωσαν ένα κομμάτι κωλόχαρτο από την τουαλέτα που πήγε κι έφερε ο φίλος μου) ότι σε περίπτωση που γίνει το κείμενο viral θα μετατρέψετε το μπλογκ σε κερδοσκοπικού προσανατολισμού μέσο ώστε να έχουμε κι εμείς ένα μεριδιάκι στα κέρδη.
Πάρ'τε από τώρα μια προκαταβολή! Είπα και τους έδειξα τα @@ μου.
Και οι δυο ξεκαρδίστηκαν και ο φίλος μου είπε κάτι σαν αυτό: Τι να περιμένεις από έναν ετεροφυλόφιλο; Η σεξιστική συμπεριφορά είναι δεύτερη φύση του!
Αρκεί να μη συμβεί και σ'εμάς αυτό! Έτσι όπως οι πολιτικές σκοπιμότητες, και ποιος ξέρει τι άλλο περίεργο τρέχει από πίσω, έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι είναι καλό να εκθέτουμε με τόσο ακαλαίσθητο τρόπο τους εαυτούς μας.......Πρόσθεσε και ο σύντροφός του με προβληματισμό εμφανή.
Rohalas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου