Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024

Στους σκιερούς διαδρόμους της παγκόσμιας ισχύος..........

 

από το youtube

(original article: Must Watch! Dark Secrets of the Elite – “They Are Trying To Delete This Everywhere (WEF)!” 

" Στους σκιερούς διαδρόμους της παγκόσμιας ισχύος, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) στέκεται ως απόδειξη της σιωπηλής, αλλά βαθιάς, αναμόρφωσης της παγκόσμιας τάξης. Ιδρύθηκε το 1971 από τον Klaus Schwab κι αυτή η συνέλευση της παγκόσμιας ελίτ έχει εξελιχθεί σε σύμβολο κρυφής επιρροής και ελέγχου, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Εδώ, το μέλλον δεν συζητείται μόνο. είναι κατασκευασμένο, με συνέπειες που προκαλούν κυματισμούς στον ιστό της κοινωνίας.


Στον πυρήνα αυτών των μυστικών συγκεντρώσεων εδρεύει η δυσοίωνη έννοια της "Νέας Παγκόσμιας Τάξης",  μια φράση που αντηχεί τους τόνους ενός δυστοπικού μέλλοντος. Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων δεν είναι απλώς μια αλλαγή πολιτικών ή οικονομικών παραδειγμάτων. αντιπροσωπεύει έναν ριζικό μετασχηματισμό των κοινωνικών κανόνων, που οδηγείται από μια τεχνολογική επανάσταση η οποία και έχει θέσει μια άνευ προηγουμένου εξουσία στα χέρια λίγων εκλεκτών.

Η ψηφιακή εποχή, που κάποτε αναγγέλθηκε ως εποχή προόδου και συνδεσιμότητας, έχει μεταμορφωθεί σε εργαλείο επιτήρησης και ελέγχου. Η ενσωμάτωση βιομετρικών δεδομένων, η αδυσώπητη ψηφιακή παρακολούθηση και οι εξελιγμένοι αλγόριθμοι στις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση επιτήρησης οργουελικών διαστάσεων. Σε αυτόν τον νέο κόσμο, η ιδιωτικότητα είναι ένα λείψανο του παρελθόντος, μια θυσιασμένη ελευθερία στο βωμό της ασφάλειας και του ελέγχου.

Αυτή η εποχή χαρακτηρίζεται επίσης από κατάφωρη περιφρόνηση των αρχών του διεθνούς δικαίου και της τάξης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι θεσμοί και οι κανόνες που κάποτε υπόσχονταν παγκόσμια σταθερότητα και συνεργασία φαίνονται τώρα αρχαϊκά, συγκλονισμένα από τον γρήγορο ρυθμό των αλλαγών και τις περίπλοκες προκλήσεις ενός κόσμου σε ροή. Στη θέση τους, αναδύεται ένα νέο σύνολο κανόνων, που υπαγορεύονται από εκείνους που έχουν τη δύναμη και τους πόρους για να επιβάλουν τη θέλησή τους.

Οι οικονομικές συζητήσεις εντός του WEF είναι μια έντονη υπενθύμιση μιας ζοφερής πραγματικότητας: ενός κόσμου όπου ο πλούτος συσσωρεύεται στα χέρια των λίγων, ενώ οι μάζες μαραζώνουν σε καθεστώς στασιμότητας. Η συζήτηση υπερβαίνει τις παραδοσιακές έννοιες του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού. Πρόκειται για ένα οικονομικό σύστημα που φαίνεται εγγενώς λοξό, ευνοώντας την ελίτ σε βάρος των πολλών. Αυτό το αυξανόμενο χάσμα της ανισότητας τροφοδοτεί μια σιγοβράζουσα δυσαρέσκεια, αμφισβητώντας τα ίδια τα θεμέλια των οικονομικών μας δομών.

Η κυριαρχία των δυτικών ιδεολογιών και πολιτικών, που από καιρό θεωρούνταν το θεμέλιο της διεθνούς τάξης, βρίσκεται τώρα υπό πολιορκία. Οι εκκλήσεις για μια πιο περιεκτική και δίκαιη δομή παγκόσμιας διακυβέρνησης γίνονται όλο και πιο δυνατές, απαιτώντας φωνή για όσους ιστορικά φίμωσαν και περιθωριοποιήθηκαν. Η άνοδος των αναδυόμενων οικονομιών αμφισβητεί την καθιερωμένη τάξη πραγμάτων, προαναγγέλλοντας μια αλλαγή στη δυναμική της παγκόσμιας ισχύος.

Σε αυτό το σκιερό βασίλειο, το WEF και παρόμοια φόρουμ δεν διαμορφώνουν απλώς το μέλλον. γράφουν μια αφήγηση που πολλοί αισθάνονται ανίκανοι να επηρεάσουν. Είναι ένα μέλλον όπου η διάκριση μεταξύ δημόσιου συμφέροντος και ιδιωτικού κέρδους γίνεται όλο και πιο θολή, όπου η υπόσχεση της τεχνολογικής προόδου είναι συνυφασμένη με το φάσμα του απόλυτου ελέγχου και όπου τα ιδανικά της δημοκρατίας και της ελευθερίας πολιορκούνται από νέες και τρομερές προκλήσεις.

Καθώς ο κόσμος παλεύει με αυτές τις τεκτονικές αλλαγές, η αφήγηση μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης συνεχίζει να προκαλεί βαθιές ανησυχίες και συζητήσεις. Λειτουργεί ως ανατριχιαστική υπενθύμιση ότι το μέλλον φτιάχνεται στη σκιά, και οι αρχιτέκτονες αυτής της νέας εποχής είναι οι λίγοι ισχυροί, των οποίων τα κίνητρα και οι μέθοδοι παραμένουν καλυμμένα με μυστικότητα. "


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου