Πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη για έναν ενυπόστατο σκοπό, πόσο περισσότερο στην εποχή της αποθέωσης της συλλογικής παράνοιας και της επικράτησης του αφύσικου σε βάρος της φυσικής αρμονίας.. Με την αγωνία ενός ατόμου που παλεύει για την ακεραιότητα της ύπαρξής του, ένας υγιής διανοητικά άνθρωπος ρίχνεται στην αναζήτηση ενός ένσαρκου, φιλοεπιβιωτικού και όχι το αντίθετο, Νοήματος..Αυτό είναι και το Holly Graal μήπως; Της σκοτεινής αυτής εποχής, με τις αρνητικές δυνάμεις να στοχοποιούν τις ανθρώπινες μάζες και να τις πυροβολούν με παρανοϊκά αφηγήματα, επιβλαβείς ατζέντες, τοξικές δόσεις, δηλητηριώδη ψέματα.. Τις αγελαίες ανθρωπομάζες.. Παθητικά "βολεμένες" μες στις σύσκατες μωρουδιακές ακόμα πάνες τους, δύσοσμες από το διαρκή Φόβο και την λοβοτόμηση της καθεστωτικής πολύπτυχης Προπαγάνδας. Δυστυχώς ανήμπορες να ενηλικιωθούν οπότε και να συγκρουστούν άμεσα με την ίδια την αντιεπιβιωτική-αυτοκαταστροφική "ύπαρξή" τους, ανήμπορες να σκεφτούν από μόνες τους, να σκεφτούν ανεξάρτητα κι οπότε να ενεργήσουν και αυτόβουλα, να επιθυμήσουν την Υπέρβαση.. Αλλά οι ποιμένες έχουν εκπαιδεύσει τα κοπάδια να συνδέσουν την έννοια της σκέψης με την κούραση, την ανία, τον..χαμένο χρόνο! Η αγελαία μαζοψυχή ήταν και είναι ικανή για όλα: