Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 15 Μαΐου 2022

Aν είσαι "φευγάτος-η", να ξέρεις...Δεν είσαι μόνος-η σου!


Time to decide and time to forget, Time to find my mind And time to take my time

Ένα τραγούδι από μια αξιόλογη "alternative rock" ελληνική μπάντα. Το όνομά τους προέρχεται από ένα σκόπιμο ορθογραφικό λάθος του ονόματος του Ουκρανού γιατρού Alexander A. Bogomolets (1881-1946), ο οποίος έκανε έρευνα για την παράταση της ζωής, παράγοντας επίσης έναν ορό  ("ελιξήριο νεότητας") με το ίδιο όνομα.

(Αν θες να τους γνωρίσεις καλύτερα: Bokomolech discography)


" Σου φαίνεται πως σβήνουμε, σ' ακούω να μουρμουρίζεις...Μάθε να γρικάς τους ψιθύρους που κουβαλάνε απρόβλεπτοι αγέρηδες και να θωρείς τις εικόνες πίσω από την επιφάνεια των εικόνων.
 Η αδυναμία κυοφορεί τη Δύναμη και οι άνθρωποι γίνονται αυτό που όλοι γύρω τους τούς έλεγαν πως δεν είναι, με το να κάνουν όλα όσα νόμιζαν πρωτίστως οι ίδιοι πως αδυνατούσαν... Σου φαίνεται πως σβήνουμε...Προδομένοι κι αποκηρυγμένοι κι από χτεσινούς δήθεν συνοδοιπόρους, στον απόηχο διασποράς φημών πως οι καιροί παραζόρισαν, πως τα κεφάλια που σηκώνονται θα κόβονται, ποικιλοτρόπως. Όπως λέμε δηλαδή "πρώτη φορά θα μας...ξανα-συμβεί!" Στην πραγματικότητα δεν αλλάζουν οι καιροί, little brother. Aλλάζει μόνο η αντίληψή μας σε σχέση με αυτούς. Πώς βλέπουμε κι εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας τώρα σε σχέση με το τότε..."
 It's all right, little brother! 

Αφιερωμένο. Από εμάς. Στην ευαίσθητη χορδή μιας αέναης στιγμής ... ου λυγίζει αλλά δεν σπάει, βρίσκει τη δύναμη να σηκωθεί από κάτω ακόμα κι αν στάζει αίμα, θλίψη και πικρία και τελικά...αισιοδοξεί. Για τη χαραμάδα, τη ρωγμή μέσα στο σκοτάδι, που θα της επιτρέψει να ξεχυθεί στο χώρο που θα φωτίσει με τη δική της αυτόφωτη λάμψη. Πού ξέρεις; Ακόμα και στον πιο άβολο, κακοτράχαλο και παράξενο δρόμο δεν είναι καθόλου απίθανο να βρεις και καλή παρέα."  Παραμιλητό μέσα σ'ένα "κενό" του συνηθισμένου χρόνου...
 Aφιερωμένο από εμάς. Σε όσους νιώθουν "φευγάτοι" μέσα στο MATRIX. Κι αταίριαστοι. Με κάθε λογής οχλαγωγία, με κάθε είδους "ξηλωμένα αφηγήματα" και εμφυτευμένες δημοφιλείς πεποιθήσεις που δεν έχουν το θάρρος και την ευφυΐα να αναθεωρήσουν και "να επιτεθούν" στην κίβδηλη "ταυτότητα" που υιοθέτησαν... 
  Αφιερωμένο, από εμάς. Σε όσους νιώθουν "να λυγίζουν", αλλά τελικά δεν σπάνε, δεν αφήνουν την απογοήτευση να τους θολώσει το μυαλό, δεν παραδίδονται ψυχή τε και σώματι στον Φόβο, αυτόν τον μέγα κλέφτη της αιώνιας χαράς της ζωής, δεν σέρνονται στο χώμα έχοντας επιτρέψει στον, ευάλωτο στους εξωτερικούς "ρύπους" και υποδουλωτικές ριπές, εαυτό τους να καταστεί νεκρός εν ζωή (ποια..."ζωή";). 
  Σε όσους και όσες γίνονται και παραμένουν συνειδητά "ξεροκέφαλοι" και"πεισματάρηδες". Kαι δεν κάνουν τη χάρη να υποταχθούν στις ορέξεις και δημοφιλείς πεποιθήσεις της "too much TV παρεούλας" ή της κομματικής ομήγυρης και της ιδεολογικής ετικέτας, ακόμη και της ίδιας της οικογένειας που "θέλει το καλό τους", όπως άλλωστε το.."θέλουν" και οι τυραννίσκοι "ηγέτες" και δικτατορίσκοι "ειδικοί" και οι ορατοί ή αόρατοι αφεντάδες της πολύπτυχης κοινωνικής αυτής Φυλακής.  Σε όσους και όσες συνειδητά ανεβάζουν τις δονήσεις τους, ακόμα και μέσα στην εκκωφαντικά νεκρική σιωπή ή αποκαρδιωτική οχλαγωγία συντριβής της θαυμαστής ανθρώπινης φύσης και των αστείρευτων δυνατοτήτων της, γυρεύοντας το κελάρυσμα του ποταμού της ορμής της ΖΩΗΣ. Καθώς και τους συνοδοιπόρους στην πιο γενναιόψυχη, υπερβατική ατραπό...! ("Homo Aνεμπόδιστος "). Σε όσους και όσες "αναγεννιούνται από τις στάχτες" σαν τον μυθικό Φοίνικα...

ανιχνευτής

Do not lose your soul !!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου