Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021

Ρούντολφ Στάινερ: "είναι δαίμονες με ανθρώπινη μορφή"


Για τους άψυχους που ζούνε μεταξύ μας


Ο John Baines γράφει στο βιβλίο του The Stellar Man ότι οι άνθρωποι, όπως όλα τα είδη ζώων, έχουν μια συλλογική ψυχή μοναδική για το είδος τους. Αυτό το συλλογικό ασυνείδητο ασκεί μια απο-εξατομικευμένη επιρροή στους ανθρώπους, ωθώντας τους προς τη νοοτροπία του όχλου, τη νοοτροπία της αγέλης ακολουθώντας το πλήθος. Ο Rupert Sheldrake θα το αποκαλούσε ανθρώπινο μορφογενετικό πεδίο. Οι άνθρωποι που δεν έχουν αναπτύξει τη δική τους συνειδητή ατομικότητα είναι απλοί αυτόματοι που ακολουθούν την υπέρμετρη επιρροή του συλλογικού ασυνείδητου, σαν να ήταν προεκτάσεις ενός μυαλού κυψέλης. Ο στόχος της εσωτερικής εκπαίδευσης είναι να απομακρυνθεί από το κοπάδι, να αναπτύξει τη δική του βούληση και έτσι να γίνει ελεύθερη ύπαρξη.

Ο Ρούντολφ Στάινερ εξέφρασε παρόμοια συναισθήματα. Το θεμελιώδες έργο του, Η Φιλοσοφία της Ελευθερίας, αντιμετώπισε αυτό το πρόβλημα. Ο Στάινερ είπε ότι εφόσον οι άνθρωποι υπακούουν στην εξωτερική εξουσία, στα δικά τους βιολογικά ένστικτα ή στα κοινά ζωικά μέρη του εαυτού τους με την υπόλοιπη ανθρωπότητα, δεν είναι ελεύθερα όντα.

Η ελευθερία προέρχεται από την επιλογή με βάση τη διαισθητική κατανόηση του τι συνεπάγεται και τι σημαίνει κάθε επιλογή. Αυτή η πράξη ελεύθερης βούλησης απαιτεί ενδοσκόπηση και πνευματική οξυδέρκεια για να ενεργήσει από έναν χώρο πραγματικής κατανόησης.

Ο Στάινερ αναγνώρισε ότι δεν είναι όλοι ενδοσκοπικοί στο βαθμό που απαιτείται για να κάνουν ευφυείς ελεύθερες επιλογές. Σε ιδιωτικές συζητήσεις, ο Steiner προχώρησε ακόμη περισσότερο:

Δρ Στάινερ: Εκείνο το κοριτσάκι Λ.Κ. στην πρώτη τάξη πρέπει να έχει κάτι πραγματικά ενα σοβαρό πρόβλημα μέσα της. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Αυξάνονται τέτοιες περιπτώσεις όπου τα παιδιά γεννιούνται με ανθρώπινη μορφή, αλλά δεν είναι πραγματικά ανθρώπινα όντα σε σχέση με το υψηλότερο I τους (ανώτερο εαυτό). Αντίθετα, είναι γεμάτα με όντα που δεν ανήκουν στην ανθρώπινη τάξη. Αρκετός αριθμός ανθρώπων έχει γεννηθεί από τη δεκαετία του '90 (σ.σ.1890) χωρίς ένα Ι (ανώτερο εαυτό), δηλαδή, δεν μετενσαρκώνονται, αλλά είναι ανθρώπινες μορφές γεμάτες με ένα είδος φυσικού δαίμονα. Υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων ανθρώπων που δεν είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι, αλλά είναι άνθρωποι μόνο ως προς τη μορφή τους. Δεν μπορούμε, ωστόσο, να δημιουργήσουμε ένα σχολείο για δαίμονες.

Δάσκαλος: Πώς είναι δυνατόν;

Δρ Στάινερ: Το κοσμικό σφάλμα σίγουρα δεν είναι αδύνατο. Οι σχέσεις των ατόμων που έρχονται στην επίγεια ύπαρξη έχουν καθοριστεί εδώ και πολύ καιρό. Υπάρχουν επίσης γενιές στις οποίες τα άτομα δεν έχουν καμία επιθυμία να έρθουν στην επίγεια ύπαρξη και να συνδεθούν με τη φυσικότητα, ή να φύγουν αμέσως στην αρχή. Σε τέτοιες περιπτώσεις, άλλα όντα που δεν είναι αρκετά κατάλληλα μπαίνουν μέσα στα σώματα. Αυτό είναι κάτι που είναι πολύ συνηθισμένο τώρα, όπου τα ανθρώπινα όντα κυκλοφορούν χωρίς ένα Ι(ανώτερο εαυτό) . Στην πραγματικότητα δεν είναι άνθρωποι, αλλά έχουν μόνο ανθρώπινη μορφή. Είναι όντα σαν πνεύματα της φύσης, τα οποία δεν αναγνωρίζουμε ως τέτοια επειδή κυκλοφορούν με ανθρώπινη μορφή. Είναι επίσης αρκετά διαφορετικά από τα ανθρώπινα όντα σε ότι αφορά τα πνευματικά.

Δεν μπορούν, για παράδειγμα, να θυμούνται ποτέ κάποια πράγματα όπως προτάσεις, έχουν μνήμη μόνο για λέξεις, όχι για τις προτάσεις.

Το αίνιγμα της ζωής δεν είναι τόσο απλό. Όταν ένα τέτοιο ον πεθάνει, επιστρέφει στη φύση από την οποία προήλθε. Το πτώμα αποσυντίθεται, αλλά δεν υπάρχει πραγματική διάλυση του αιθερικού σώματος και το φυσικό ον επιστρέφει στη φύση. Είναι επίσης πιθανό να συμβεί κάτι αυτόματα. Όλος ο ανθρώπινος οργανισμός υπάρχει και μπορεί να είναι δυνατόν να αυτοματοποιηθεί ο εγκέφαλος και να αναπτυχθεί ένα είδος ψευδο-ηθικής.

Δεν μου αρέσει να μιλάω για τέτοια πράγματα, καθώς συχνά έχουμε δεχθεί επίθεση ακόμη και χωρίς αυτά. Φανταστείτε τι θα έλεγαν οι άνθρωποι αν άκουγαν ότι λέμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι άνθρωποι. Ωστόσο, αυτά είναι τα γεγονότα. Ο πολιτισμός μας δεν θα ήταν σε τέτοια παρακμή αν οι άνθρωποι ένιωθαν πιο έντονα ότι ένας αριθμός ανθρώπων κυκλοφορεί, οι οποίοι, επειδή είναι εντελώς αδίστακτοι, έχουν γίνει κάτι που δεν είναι ανθρώπινο, αλλά αντίθετα είναι δαίμονες με ανθρώπινη μορφή.

(Συναντήσεις Σχολής Με τον Rudolf Steiner Τόμος 2, 3 Ιουλίου 1923, σελ. 649-650)


*Ποιος θέλει την Αλήθεια; * Το ανθρώπινο ζώο κατά της οργόνης κατά της ζωής *«Διαυγής Τρέλα» ή «Επιτυχημένοι Ψυχοπαθείς» * Αυτό είναι Ζωή *Ειδική φόρμουλα Ζωής * Η Πρωταρχική Κινητήρια Δύναμη *Συγκινησιακή Πανούκλα *Αντιμέτωποι με τη Συγκινησιακή Πανούκλα Η Συγκινησιακή Πανούκλα εδώ και χιλιάδες χρόνια φαίνεται πάντα να υπερισχύει *Ο Reich και τα «παιδιά του μέλλοντος» *Το βαθύ φονικό μίσος εναντίον κάθε ζωντανού *Ερημωτική Εξέλιξη «Saharasia» του James DeMeo Η Πηγή του Ανθρώπινου «Όχι» *Κύρια Χαρακτηριστικά Γνωρίσματα των Επιτυχημένων Ψυχοπαθών και της Συναισθηματικής Πανούκλας *Μήπως είμαι ένας Επιτυχημένος ψυχοπαθής [Οργανική Πύλη]; *Τι διάολο να κάνουμε με δαύτους;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου