Ένα όμορφο τραγούδι, τροφή για τη σκέψη. Για τη δύναμη της αγάπης και της συγχώρεσης...
Σαν αυτό / like this : " Μιλώ και είναι ..." (ένα υπέροχο τραγούδι για τη δύναμη του Λόγου, των δονήσεων, της θέλησης του ανθρώπου...)
link: https://youtu.be/3ZvqHHGN-qI?si=ca2gqEtGKcHHfaMs
από την περιγραφή στο youtube:
By Nikolas Gonos
[Στίχος 1]
Στο τραπέζι, τα κλειδιά είναι σκορπισμένα, ο καπνός αιωρείται από τη νύχτα,
Στον καθρέφτη τρέχουν γραμμές, ψιθυρίζοντας να το διορθώσω.
Οι σκιές του παρελθόντος παραμένουν, προσπαθώ να είμαι τολμηρός,
Τυλιγμένος με τη λέξη «συγγνώμη» πριν αποκαλυφθεί η αλήθεια.
[Ρεφρέν]
Προβάρω συγγνώμες σε αυτή την ήσυχη βραδιά,
Στη σιωπή, βρίσκω δύναμη, παραμερίζω ό,τι είναι ψεύτικο.
Είναι μια λέξη που αλλάζει τον αέρα που αναπνέουμε,
Αν πω «συγγνώμη», τότε ίσως μπορούμε να πιστέψουμε.
[Στίχος 2]
Στο ψυγείο, ένα μαγνητάκι προτρέπει «μην αργήσεις»,
Ο βραστήρας σφυρίζει έντονα, «μίλα με την καρδιά σου, μην περιμένεις».
Τη στιγμή που σε φοβήθηκα, γύρισα και έφυγα,
Αλλά τώρα στέκομαι άοπλος, ελπίζοντας να σε ακούσω να λες...
[Ρεφρέν]
Προβάρω συγγνώμες σε αυτή την ήσυχη βραδιά,
Στη σιωπή, βρίσκω δύναμη, παραμερίζω ό,τι είναι ψεύτικο.
Είναι μια λέξη που αλλάζει τον αέρα που αναπνέουμε,
Αν πω «συγγνώμη», τότε ίσως μπορούμε να πιστέψουμε.
[Γέφυρα]
Στο διάδρομο, το απαλό φως τρεμοπαίζει σαν αναστεναγμός,
Το κουδούνι της πόρτας σιγοτραγουδάει, το νιώθω βαθιά μέσα μου.
Αυτό που έσπασα από φόβο, το κρατάω στην αγκαλιά μου,
Για να στο δώσω ελεύθερα, χωρίς «αν» ή «εκτός αν».
[Interlude]
Πες μου ότι φταις, θα αναλάβω και εγώ την ευθύνη,
Όταν ο θυμός δεν μοιράζεται, η αγάπη δυσκολεύεται να μείνει.
Ας σβήσει ο θόρυβος σε ψίθυρους, ας βρούμε τον μέσο όρο,
Ας γεμίσει το «συγγνώμη» τους χώρους, ας είναι ο μόνος ήχος μας.
[Chorus]
Προβάρω συγγνώμες σε αυτή την ήσυχη βραδιά,
Στη σιωπή, βρίσκω δύναμη, παραμερίζω ό,τι είναι ψεύτικο.
Είναι μια λέξη που αλλάζει τον αέρα που αναπνέουμε,
Αν πω «συγγνώμη», τότε ίσως μπορούμε να πιστέψουμε.
[Στίχος 3]
Καθώς στέκομαι μπροστά στην πόρτα σου, κάθε στιγμή παρατείνεται στο χρόνο,
Το βάρος όλων των «τι θα γινόταν αν» μας μπλέκεται σαν ρίμα.
Στην ησυχία, οι στιγμές παραμένουν και η ελπίδα αρχίζει να ανθίζει,
Οι λέξεις που μοιραζόμαστε με κατανόηση διώχνουν τη μελαγχολία.
[Ρεφρέν]
Προβάροντας συγγνώμες σε αυτή την ήσυχη βραδιά,
Στη σιωπή, βρίσκω δύναμη, απομακρύνω ό,τι είναι ψεύτικο.
Είναι μια μόνο λέξη που αλλάζει τον αέρα που αναπνέουμε,
Αν πω «συγγνώμη», τότε ίσως μπορούμε να πιστέψουμε.
[Κλείσιμο]
Έτσι, το «συγγνώμη» βγαίνει απαλά, καθώς χτυπάω την καρδιά σου,
Μαζί του έρχεται μια υπόσχεση, ας κάνουμε μια νέα αρχή.
Μια μικρή φράση μπορεί να γιατρέψει τα τραύματα, να γκρεμίσει κάθε τείχος,
Αν πεις «σε συγχωρώ», μαζί θα σταθούμε ψηλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου