Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 21 Ιουνίου 2025

Massive Attack: Tο θρυλικό συγκρότημα μετέτρεψε τη συναυλία του στην Ιταλία, την Τετάρτη, σε διαμαρτυρία... για την Γάζα!

 Ως εισαγωγή από εμάς: Ξεκινάμε με ένα σκίτσο (δεξιά) του Βραζιλιάνου καρτουνίστα Carlos Latuff για τη γενοκτονία στη Γάζα...Και παραθέτουμε δυο ανατριχιαστικές φωτο στο τέλος της ανάρτησης, όχι από το Tel Aviv, που το πλήττουν ως απάντηση οι ιρανικοί πύραυλοι εδώ και λίγες ημέρες... "Τρυπώντας"  την περιβόητη ισραηλινή "αντιπυραυλική ασπίδα" και ποδοπατώντας την αφήγηση των ανίκητων "σερίφηδων" της Μέσης Ανατολής. Εκείνων που έχουν το "προνόμιο" να πλήττουν και να ισοπεδώνουν οποιονδήποτε και οτιδήποτε χωρίς συνέπειες, με την υποστήριξη των Δυτικών συμμάχων και χωρίς καμία άυλη έννοια περί "διεθνούς δικαίου" να τους δεσμεύει. Το Ισραήλ που βιώνει εδώ και κάποιες ημέρες στην επικράτειά του την ιρανική απάντηση εκδίκησης από αέρα στην απρόκλητη επίθεση ενάντια σε μία ως τώρα... "αντιπροσώπευση κινδύνου".  

 Προειδοποιούμε τους αναγνώστες ότι πρόκειται για δύο φωτογραφίες πολύ σκληρές και σπαραξικάρδιες, στο τέλος της ανάρτησηςδυστυχώς αλλά δεν μας επιτρέπεται να ξεχνάμε..Περιέχουν εικόνες που δεν τιμούν τον υποτιθέμενο "πολιτισμό", εικόνες από τις εκατοντάδες παρόμοιες εδώ και πολλά χρόνια, με τα "αποτελέσματα" μίας από τις τόσες πολλές "επιτυχημένες" στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά στόχων από άγουρα κορμάκια στη γενοκτονημένη Γάζα. Τη Γάζα των εξαϋλωμένων οικοδομικών τετραγώνων, των ανελέητα βομβαρδισμένων νοσοκομείων,  των δεκάδων χιλιάδων νεκρών γυναικόπαιδων και σακατεμένων ή ορφανών παιδιών, που χρειάζονται και διαρκή ψυχολογική υποστήριξη.

Αναδημοσιεύουμε λοιπόν μια είδηση από αυτές που για εμάς και για λόγους που "κάνουν τη διαφορά" στους ατάλαντους σε μεγάλο βαθμό, χαλεπούς και σχιζοφρενικούς καιρούς που ζούμε:

Massive Attack: Tο θρυλικό συγκρότημα μετέτρεψε τη συναυλία του στην Ιταλία, την Τετάρτη, σε διαμαρτυρία για την Γάζα!
 

Κατά τη διάρκεια του live, πίσω από τα μέλη του συγκροτήματος προβάλλονταν εικόνες από τον πόλεμο: κατεστραμμένα νοσοκομεία, σωροί από ερείπια, φωτογραφίες παιδιών και αριθμοί μετρήσεων θυμάτων, κυρίως αμάχων. Οι Massive Attack ερμήνευσαν κομμάτια όπως τα Teardrop, Angel, Black Milk και Unfinished Sympathy.

Δείτε ένα απόσπασμα όπου η Ελίζαμπεθ Φρέιζερ, η θρυλική τραγουδίστρια των Cocteau Twins, τραγουδάει το Song to the Siren του Tim Buckley . Ανατριχίλα τραγούδι, ανατριχίλα και ο τρόπος παρουσιάσεως:
 Οι Massive Attack από το Μπρίστολ, ξεκίνησαν το 1991 προκαλώντας σεισμό στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία με μία πρωτοεμφανιζόμενη πολυεπίπεδη μουσική έκφραση.
 
Τα παραπάνω περί της συγκεκριμένης συναυλίας δανειστήκαμε από ΕΔΩ 

 Και, μια και έγινε αναφορά στη μαρτυρική και πολύπαθη Γάζα, σύμφωνα και με τη δική μας εισαγωγή:


 
 
................ 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου