Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2023

Το άνοιγμα της Πόρτας ενός νέου χρόνου..

 

Ο εφιάλτης τελειώνει, όπως κάθε αποκρουστικό όνειρο που διήρκησε περισσότερο από τις αντοχές, σωματικές και ψυχικές, του καθηλωμένου στην κλίνη..

Όμως..θα ξυπνήσουμε σε έναν διαφορετικό χρόνο που θα παρασύρει και τη μορφή του χώρου.

Οι μπαμπούλες με σάρκα και οστά, που εδραίωσαν την παρασιτική τους υπόσταση με τη συναίνεση των υποτελών τους, οι ορκισμένοι πίστη στους βδελυγματικούς θεούς τους εχθροί της ανθρωπότητας θα ξεθωριάσουν, θα αποτελέσουν μαύρα μόρια σκόνης που παρασύρουν οι άνεμοι της ζωής και της αναγέννησης. Εκείνης της ζωοδότρας δύναμης που εδράζεται στο αθάνατο πνεύμα του ανθρώπου.

Η ανθρώπινη ψυχοπάθεια μαζικής κλίμακας ή θα παρασύρει τους δούλους μαζί με τα αφεντικά τους στην άβυσσο της ανυπαρξίας ή θα αντιστραφεί με τα απανωτά σοκ που θα συγκλονίσουν τον κόσμο και θα μεταλλαχτεί σε αναγεννημένη από τις στάχτες της διαύγεια ελεύθερων πια μυαλών, απαλλαγμένων από τα ξόρκια της κατάληψης. Συστατικά της έχει τη Μνήμη, τη Διάκριση, την Προσοχή, τη Φαντασία, την πανίσχυρη βούληση αυτόνομων ατόμων έξω από αυτοματοποιημένα κλειστά συστήματα. 

Θα υπάρξει φωτοχυσία μέσα στο αντιεπιβιωτικό σκοτάδι που διαδέχθηκε το σκοτάδι του φεουδαρχικού Μεσαίωνα και έκανε τη σκλαβιά των χωρικών-δουλοπάροικων σε μεγαλοϊδιοκτήτες και εκκλησίες -ο ιστορικά πιο άπληστος ιδιοκτήτης γης και ανθρώπων- να μοιάζει με μικρό αδελφάκι του σύγχρονου μεσαίωνα. Των μισθωτών σκλάβων και υπαλλήλων της μειοψηφίας των αόρατων ιδιοκτητών, των πίσω από δίκτυα εταιρειών και ιδρυμάτων και αντιεπιστημονικών ιερατείων σε αγαστή συνεργασία με πολιτικά αρπακτικά. 

Το νοσηρό και υπερφίαλο σταρ σύστεμ -ενώ αμέτρητοι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τροφή και καθαρό νερό- θα καταρρεύσει σαν τα τραπεζικά εκτρώματα και τις συμμορίες που ρούφηξαν με ηδονή το αίμα των λαών. Θα εξοριστούν από τις σελίδες της Ιστορίας όλοι αυτοί οι φίδαροι που καταλήστεψαν τα αγαθά και τους πόρους ενός πλανήτη που μπορεί να θρέψει πολύ περισσότερο πληθυσμό απ' όσον ήδη φιλοξενεί..

Η λογική θα θριαμβεύσει επί της συστηματικής παράνοιας, η αλήθεια θα συντρίψει το αισχρό, το δολοφονικό ψέμα, η αυτονομία και η κρίση θα πετάξουν με σιχαμάρα από πάνω τους το σάβανο της "ασφάλειας" με το οποίο οι εξουσιαστικές αντιανθρώπινες δομές και ανάλογες δράσεις επικάλυψαν τα εύπιστα μέχρι τώρα θύματά τους. Γιατί πλέον η εξαπάτηση και η προπαγανδιστική φθορά αιώνων, εκπορευόμενη από ψυχοπορνεία και κάστρα διαφθοράς που πλασαρίστηκαν στα πλήθη με εύηχους ορισμούς, πετάνε την "προβιά της ασφάλειας" από πάνω τους. Δεν το βλέπετε; μπροστά στα μάτια όλων, είτε κοιμισμένων, είτε μισοξύπνιων, είτε ξύπνιων κι άρα αποφασισμένων για ανάληψη ΕΥΘΥΝΩΝ. Εμείς θα γίνουμε οι λύτες των προβλημάτων που μας ταλαιπωρούν και θα πετάξουμε πίσω στα αρρωστημένα τους μούτρα τις τοξικές "λύσεις" που μας "προσφέρουν" -στην ουσία μας επιβάλλουν με πρωτοφανές θράσος και αιματοβαμμένη πυγμή- εκείνοι που δημιούργησαν τα προβλήματα, τα συστηματοποίησαν και έσπειραν στις παντελώς αδιάφορες γι'αυτούς ζωές μας. Γιατί μια τέτοια τυφλή αποδοχή συνεπάγεται κι ένα είδος ψυχοπάθειας.

Δεν θα είμαστε οι κάτοχοι σκέψεων και συναισθημάτων που διασπείρουν δυσωδία. Δεν θα είμαστε ούτε υπαλληλάκια-δουλάκια μονοπωλιακών θηρίων, ούτε μαριονέτες κανενός ιερατείου, ούτε ανδρείκελα οποιασδήποτε σέκτας, ούτε οπαδοί νεοεποχίτικων κελευσμάτων και "χαντρών" που μοιράζονται σαν πολιτισμικά μπιχλιμπίδια -δηλητήρια της διανόησης νου και καρδιάς- σε άνοες ιθαγενείς, ούτε δίποδα χαμστεράκια σε περιστρεφόμενο τροχό χωρίς δικαίωμα επιλογής και ανεξάρτητης σκέψης. Και σίγουρα όχι τα βατράχια που σιγοβράζουν μέσα στη χύτρα με το ολοένα και πιο καυτό νερό..

Το γεγονός ότι μπορεί να ζεις μέσα στην κοινωνία όπου τα πρόβατα αποτελούν -ως τώρα τουλάχιστον- το πιο σύνηθες, μηχανιστικό είδος δεν σημαίνει ότι οφείλεις να γίνεις ένα με αυτό και την ολέθρια κοινωνική οργάνωση και κυρίαρχη νοοτροπία που η ομοφωνία του βελάσματος συνεπάγεται..

 Η δυσπιστία θα αλλάξει σε παλιρροϊκή αφύπνιση, η χειραγώγηση θα αναδυθεί από το λιμνάζον ύδωρ και θα μεταμορφωθεί σε αυτοεκτίμηση κι ανακάλυψη κι αντεπίθεση. Το βέλος του ανθρώπου που γίνεται "Είναι" θα απελευθερωθεί από το τόξο. Παρελθόν και μέλλον δεν αποτελούν πια εμμονές πρόκλησης ενοχών και πηγή φοβικών συνδρόμων μπροστά στο Αιώνιο Παρόν. Το δικό μας, αδέλφια! Διασχίσαμε την έρημο που έστρωσαν μπροστά μας και τώρα, στην αυγή μιας νέας εποχής, δεν κατάφεραν να σβήσουν τα χνάρια μας! 

Κυνικέ βασιλιά Διογένη, σταμάτα να περιφέρεσαι στα διαρκή πισω-γυρίσματα και τέλματα της Ιστορίας κουρελής και μεγαλοπρεπής μέσα στη στροβιλιζόμενη στον χρόνο λάμψη σου, αναζητώντας με το φανάρι σου πραγματικούς ανθρώπους. Χιλιάδες χρόνια επαναλαμβανόμενης σχιζοφρένειας και εναλλαγής μορφών με την ουσία αναλλοίωτη, υιοθέτησης εξοντωτικών ρόλων που μοντελάρονταν πιστά σε στερεότυπα εκφυλισμένης ηθικής, χιλιάδες φεγγάρια συναίνεσης στην εξάρτηση και στην κυριαρχία της υπόστασης του ατέρμονου τίποτα, τελειώνουν από τώρα. Με το πέρασμα αυτό σε μια νέα μεγάλη Ημέρα στην ύπαρξη.

Ας μην λιγοψυχήσουμε για άλλον έναν σκοτεινό αιώνα. Να ανοίξουμε την Πόρτα της προοπτικής ενός χρόνου, αέναων διαστάσεων, χωρίς μεσάζοντες..Μ' ακούς;

Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου