what the fuck?

source: https://humansoflatecapitalism.tumblr.com/
 

Ποιος είμαι...(ή είσαι...)

Κουρτ Γκέντελ: " Το θεώρημα της μη πληρότητας και φιλοσοφικές προεκτάσεις "

Στο τέλος αυτoύ του εξαιρετικού άρθρου, το οποίο επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε, παραθέτουμε κι ένα ενδιαφέρον βίντεο που βρήκαμε στο youtube, για τον μεγάλο επιστήμονα που άκουγε στο όνομα Kurt Gödel...


"...ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες."

 " Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων."

"Eχει επίσης (το θεώρημα του Γκέντελ) χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει ότι δεν θα γίνουμε ποτέ κατανοητοί από τον εαυτό μας, δεδομένου ότι το μυαλό σας, είναι κι αυτό ένα κλειστό σύστημα. Όπως δεν μπορούμε να δούμε τα πρόσωπά μας με τα μάτια μας, δεν μπορούμε να καθρεπτίσουμε πλήρως τις διανοητικές μας δομές στον ίδιο μας τον εγκέφαλο.
Ένα άλλο παραπλήσιο πόρισμα του θεωρήματος είναι πως δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε βέβαιοι πως δεν έχουμε παραφρονήσει. Ο παράφρων ερμηνεύει τον κόσμο μέσω της (παραδόξως) συνεπούς λογικής του. Πώς μπορούμε να αποφανθούμε εάν η λογική μας είναι παράδοξη ή όχι, δεδομένου ότι έχουμε μόνο τη λογική μας για να το κρίνουμε;"

" Όμως η πιο σοβαρή συνέπεια του θεωρήματος της μη πληρότητας στην φιλοσοφία είναι η εξής: Αν και το θεώρημα μπορεί να δηλωθεί και να αποδειχθεί με έναν αυστηρά μαθηματικό τρόπο, αυτό που φαίνεται να λέει είναι ότι η λογική σκέψη δεν μπορεί ποτέ να διεισδύσει στην τελική αλήθεια… Προφανώς, για τους σπουδαστές της λογικής, η πλήρης κατανόηση του θεωρήματος είναι μια ανατρεπτική εμπειρία. Κι ίσως το να καταλάβει κανείς την ουσιαστικά αδιέξοδη φύση ενός λαβυρίνθου αποτελεί και ενός είδους απελευθέρωσης από αυτόν. "

" Το άρθρο του 1931 του Godel έκανε άλλα πράγματα: εφηύρε τη θεωρία των «recursive functions», η οποία είναι σήμερα η βάση μιας σημαντικής θεωρίας προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών."

"Το θεώρημα του Godel έχει χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει ότι ένας υπολογιστής δεν μπορεί ποτέ να γίνει τόσο έξυπνος όσο ένας άνθρωπος επειδή η έκταση της γνώσης του πρώτου περιορίζεται από ένα δεδομένο σύνολο αξιωμάτων, ενώ οι άνθρωποι μπορούν να ανακαλύψουν τα απροσδόκητες αλήθειες… Παίζει ρόλο στις σύγχρονες γλωσσικές θεωρίες, οι οποίες υπογραμμίζουν τη δύναμη της γλώσσας να βρίσκει νέους τρόπους να εκφραστούν οι ιδέες."

• Το θεώρημα της μη πληρότητας και φιλοσοφικές προεκτάσεις

Για να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος του θεωρήματος της μη πληρότητας του Godel, είναι κρίσιμο να καταλάβουμε πώς τα μαθηματικά ήταν αντιληπτά την περίοδο που αποδείχθηκε. Μετά από πολλούς αιώνες συνύπαρξης υπό ίσους όρους ασαφών διαισθητικών αντιλήψεων και ακριβούς λογικής, τα μαθηματικά στο τέλος του 19ου αιώνα άρχισαν να αποσαφηνίζονται. Επινοήθηκαν τα αποκαλούμενα τυπικά συστήματα. Στα τυπικά συστήματα τα θεωρήματα, με χρήση αυστηρών κανόνων, βλαστάνουν από τα αξιώματα όπως τα κλαδιά από ένα δέντρο. Αυτή η διαδικασία έπρεπε να αρχίσει από κάπου. Και τα αξιώματα ήταν αυτοί οι αρχέγονοι σπόροι από τους οποίους όλα τα άλλα αναπήδησαν.

Η δύναμη αυτού του μηχανιστικού οράματος των μαθηματικών ήταν ότι εξάλειπτε την ανάγκη για τη σκέψη ή την κρίση. Εφ' όσον τα αξιώματα ήταν σωστά και εφ' όσον οι κανόνες με τους οποίους γινόταν η χρήση τους διατηρούσαν την αλήθεια, τα μαθηματικά δεν θα μπορούσαν να εκτροχιαστούν σε αναλήθειες. Η αλήθεια ήταν εξασφαλισμένη μέσω μιας αυτόματης θεωρητικής μεθοδολογίας. Ένας από τους μεγάλους μαθηματικούς στόχους ήταν να μειωθεί η όλη θεωρία αριθμών σε ένα τελικό τυπικό σύστημα. Όπως στη γεωμετρία του Ευκλείδη, ένα τέτοιο σύστημα θα άρχιζε με μερικά απλά αξιώματα που είναι σχεδόν αναμφισβήτητα, και θα παρείχε τα θεωρήματα με έναν μηχανικό τρόπο. Η ιδέα ήταν ότι αυτό το σύστημα θα εμπεριείχε κάθε δήλωση που θα μπορούσαμε να κάνουμε για τους φυσικούς αριθμούς. Έτσι εάν κάναμε τη δήλωση «κάθε ζυγός αριθμός μεγαλύτερος από 2 είναι το άθροισμα δύο πρώτων» θα ήμασταν σε θέση να αποδείξουμε αυστηρά, από τα αξιώματα, είτε ότι είναι αληθής είτε ότι είναι ψευδής. Οι λέξεις «αληθές» και «ψευδές» θα γίνονταν συνώνυμα των «αποδείξιμο» και «διαψεύσιμο» αντίστοιχα, μέσα στο σύστημα αυτό. Το Principia Mathematica των Russell και Whitehead ήταν η διασημότερη προσπάθεια να βρεθεί ένα τέτοιο σύστημα.

Το θεώρημα του Godel κατέρριψε την ελπίδα αυτήν εντελώς. Δε βρήκε απλά μια ρωγμή στο συλλογισμό των Russell και Whitehead, η οποία πιθανώς θα μπορούσε να επιδιορθωθεί. Έδειξε ότι ο ολόκληρος στόχος είναι ανεπίτευκτος! Πιο συγκεκριμένα, ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες.

Αλλά ας προσεγγίσουμε λίγο τον συλλογισμό της αποδεικτικής του. Το σύνολο συμβόλων με το οποίο οι δηλώσεις στα τυπικά συστήματα γράφονται συμπεριλάμβαναν συνήθως, χάριν σαφήνειας, τους αριθμούς, πρόσημα, παρενθέσεις και ούτω καθ' εξής. Αυτά όμως δεν είναι απαραίτητα. Οι δηλώσεις θα μπορούσαν εξίσου καλά να χτιστούν πάνω σε εικόνες που αντιπροσωπεύουν δαμάσκηνα, πορτοκάλια, ή οποιοδήποτε εντελώς αυθαίρετο σύνολο, εφ' όσον κάθε δαμάσκηνο εμφανιζόταν πάντα στις κατάλληλες θέσεις και μόνο σε αυτές. Έγινε προφανές ότι οι μαθηματικές δηλώσεις σε τέτοια συστήματα δεν ήταν κάτι περισσότερο από ακριβή δομημένα σχέδια φτιαγμένα επάνω σε αυθαίρετα σύμβολα.

Σύντομα μερικές οξυδερκείς ψυχές, με πρώτον τον Godel, συνειδητοποίησαν ότι αυτός ο τρόπος σκέψης για τα πράγματα άνοιγε έναν ολοκαίνουργιο κλάδο των μαθηματικών και συγκεκριμένα, τα μετα-μαθηματικά. Οι γνώριμη μέθοδος της μαθηματικής ανάλυσης θα μπορούσε να εφαρμοστεί πάνω στην ίδια τη διαδικασία που διαμόρφωσε την ουσία των τυπικών συστημάτων. Γιατί τα μαθηματικά δεν ήταν παρά ένα «υπόθεμα», το αρχικό παράδειγμα, πάνω στα οποία χτίστηκαν. Έτσι τα μαθηματικά αρχίζουν να μοιάζουν σαν ένα φίδι που τρώει τον εαυτό του.

Ο Godel κατέδειξε ότι παρουσιάζονται παράξενες συνέπειες, όταν τα μαθηματικά εξετάζουν τον εαυτό τους. Ένας απλός τρόπος για να γίνει αυτό σαφές είναι να φανταστεί κανείς ότι σε κάποιο πλανήτη (π.χ. στον Άρη) όλα τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για να γράψουν μαθηματικά βιβλία τυχαίνει -από κάποια καταπληκτική σύμπτωση- να μοιάσουν με τους αριθμούς μας από 0 μέχρι 9. Κατά συνέπεια όταν συζητούν Αριανοί στα εγχειρίδιά τους για μια συγκεκριμένη διάσημη ανακάλυψη που θα εκφράζαμε ως: «Υπάρχουν άπειροι πρώτοι αριθμοί», αυτό που γράφουν καταλήγει να μοιάζει με αυτό: «8445329844508787863070005 766619463864545067111». Σε μας μοιάζει με έναν αριθμό 46 ψηφίων. Στους Αριανούς, εντούτοις, δεν είναι καθόλου ένας αριθμός αλλά μια δήλωση. Δηλώνει την απειρότητα των πρώτων αριθμών με τη σαφήνεια που το κάνουν οι δικές μας τέσσερις λέξεις.

Μάσκες που κυκλοφορούν στο μεγάλο παζάρι

Είσαι ολόγυρα, σε βλέπω και σ'ακούω. Σε οσμίζομαι.

Στα έδρανα, στο γυαλί, στη διάλεξη, στην επιτροπή, να φλυαρείς σαν αυτάρεσκος ρήτορας ή να μπουρδολογείς σαν ασυνάρτητος παλιάτσος, χωρίς στολή.

Στις συνελεύσεις, σε συγκεντρώσεις, σε πορείες, σε πηγαδάκια. Να μιλάς χωρίς ν'ακούς, να προτείνεις χωρίς να σκέφτεσαι, να ρίχνεις δίχτυα σαν ψαράς.

Σε στέκια με παρέες, να πίνετε καφέ ή ουζάκι και ρακούλα με μεζέ. Να καταδικάζεις, μασώντας συγχρόνως, αυτούς που λες πως σου κουρσεύουν τη ζωή, αυτούς που δεν ξεκουνούν, αυτούς που υποκρίνονται, που δολοπλοκούν, αυτούς που κωφεύουν, αυτούς που μένουν απαθείς.
Να παραπονιέσαι για τη ρουτίνα που σε ροκανίζει, αν είσαι από τους τυχερούς ή τους βολεμένους που ακόμα "απολαμβάνουν" μια καθημερινή ρουτίνα. Και δεν παλεύουν να επιπλεύσουν στα άγρια κύματα της επιβιωσης.

Παρευρίσκεσαι και συνευρίσκεσαι, μαθητεύεις ή διδάσκεις, πειραματίζεσαι, ακολουθείς υποδείξεις και διεκπεραιώνεις. Σε γραφεία, αίθουσες, εργαστήρια, ιδρύματα. Σ'έχουν αποκαλέσει "μέλλον", "ελπίδα", "ταλέντο" ή πολύτιμο γρανάζι, διαμορφωτή, διδάκτορα, δουλευταρά, παραγωγικό στέλεχος ή απλώς υπάλληλο.

Συχνά δηλώνεις ή αφήνεις να εννοηθεί ότι εσύ διαφέρεις.
Σωστά!
Είναι τόσες-μα τόσες πολλές και διαφορετικές οι περσόνες που προβάρεις και υιοθετείς.
Κι ας υποφέρεις, συχνά, γι'αυτό.
Ποιος σου επέβαλλε αυτή την εξοντωτική εσωτερικευμένη λογοκρισία, ώστε να μη μπορείς ούτε να σκεφτείς να πεις αυτό που θα'θελες πραγματικά; Που θα'θελες να κάνεις. Ξέρεις τι θέλεις πραγματικά; Εσύ ο ίδιος!

Λοιπόν; Τι είδους συμβόλαιο ενδοτικό θα υπογράψεις για το ρόλο που θα αναλάβεις;
Του θύματος; Του κυνηγού; Του φλογερού επαναστάτη; Του ρεαλιστή; Του καινοτόμου αλλά υπό όρους; Του τσαρλατάνου; Του γελωτοποιού; Του καθοδηγητή; Του απόμακρου; Του καπάτσου χωρικού;
Και μήπως αύριο προβάρεις κάτι πιο βολικό;
Μέσα σ'αυτή τη φοβερή Μηχανή που κατασκευάζει ρόλους και μοιράζει μάσκες. Που πλάθει τη λατρεία του εφήμερου και των φαντασιακών σημασιών της κοινωνίας.

Κι αν τελικά είσαι απ'αυτούς που δεν ξεπουλούν την ψυχή τους για 30 παλιοαργύρια, γιατί σκοτώνεις τόσο άδικα και σκληρά αυτό που είσαι πραγματικά ή θα μπορούσες να είσαι και να γίνεις;

Ο Ένοικος...

Η Διττότητα του Χρόνου

Ο Jean Pierre Garniet Malet, οι Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι, το Κηρύκειο του Ερμή και η Διττότητα του Χρόνου.

‘’Ο Xρόνος ξετυλίγει τα μυστικά του και αλλάζει τις ζωές μας, Μια ‘πρόσφατη’ επιστημονική ‘ανακάλυψη’ για την Υφή του Χρόνου..’’

H επιστήμη, σε ιστορική καμπή, ξανά-ανακαλύπτει τις γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων, για την υφή του Χρόνου και τη σωστή κατανόηση του Σύμπαντος και της Ζωής, λύνοντας συγχρόνως τα πολλαπλά παράδοξα της, με αποφασιστικές ωφέλειες για την ανθρώπινη ισορροπία. ‘Νέα’ ανακάλυψη για τη Διττότητα του Χρόνου !!!

Ο Γάλλος Φυσικός Δρ. Jean Pierre Garniet Malet παρουσιάζει μια ‘πρόσφατη επιστημονική ανακάλυψη’ για την υφή του Χρόνου που αλλάζει την κατανόηση μας για το Σύμπαν και την Ζωή. Λύνει τα πολλαπλά παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης και επιπλέον μας οδηγεί στην ισορροπία της φυσικής και ψυχικής μας υγείας. Πέρα από αυτά, μας αποδεικνύει πως οι πολύ αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά αυτή την πραγματικότητα για τον Χρόνο και την είχαν κωδικοποιήσει στην γλώσσα μας.

Ο Χρόνος στην σύγχρονη επιστήμη: H φύση του χρόνου απασχόλησε τον άνθρωπο από την πιο βαθιά αρχαιότητα και οι μύθοι των διαφόρων πολιτισμών το φανερώνουν. Οι φιλόσοφοι είναι αυτοί που προσπαθούν ανέκαθεν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «από πού προέρχεται ο χρόνος;», «τι είναι αυτό που κάνει τον χρόνο να κινείται έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε;».

Το πλατύ κοινό όμως, στην καθημερινή του ζωή ασχολείται μόνο με τα αποτελέσματα του χρόνου όπως εμφανίζονται στην υποκειμενική πραγματικότητα. Για παράδειγμα, η μη αντιστρεψιμότητα των γεγονότων που είναι το βέλος του χρόνου που ζούμε καθημερινά, όπως επίσης ο ψυχολογικός χρόνος, δηλαδή το πως νιώθουμε το πέρασμα του χρόνου. Όλα αυτά όμως είναι απλώς φαινόμενα που προκαλεί ο χρόνος, και όχι μια ιδιότητα του χρόνου του ιδίου που είναι μια πολύ πιο βασική έννοια.

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα έγιναν τεράστιες πρόοδοι στις επιστήμες και βασικές αναθεωρήσεις στον τρόπο που καταλαβαίνουμε την πραγματικότητα. Οι πιο γνωστές είναι η Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, που εξηγεί τον Μακρόκοσμο, και η Κβαντομηχανική με πολλούς πρωταγωνιστές, που εξηγεί τον Μικρόκοσμο των στοιχειωδών σωματιδίων που συμπεριφέρονται και σαν κύματα, εξαρτώμενα από το αν τα παρατηρούμε ή όχι. Τα θεωρητικά αποτελέσματα έχουν επιβεβαιωθεί πειραματικά για τις δυο αυτές θεωρίες, και υπάρχουν πλατειές εφαρμογές σε πολλούς τομείς της σημερινής επιστήμης και τεχνολογίας.

Τα μεγάλα αυτά οικοδομήματα της επιστήμης δεν αρκούν όμως να ικανοποιήσουν την γνώση μας για το πώς λειτουργεί το Σύμπαν. Από την αρχή των θεωριών αυτών οι επιστήμονες προσπάθησαν, με έναν από τους πρώτους τον Αϊνστάιν, και προσπαθούν ακόμη, να ενοποιήσουν τις θεωρίες τους. Να βρουν πιο βασικές και πιο απλές αρχές πίσω από αυτά, που να εξηγούν με μια μοναδική θεωρία όλο το φάσμα των γεγονότων, από την κίνηση των γαλαξιών, μέχρι τα στοιχειώδη σωματίδια στα άδυτα της ύλης.

Πολλές προσπάθειες έγιναν τα τελευταία 80 χρόνια λοιπόν, που εντείνονται την τελευταία 20-ετία. Κάθε μία από αυτές τις θεωρίες λύνει μερικά από τα παράδοξα των άλλων θεωριών αλλά δυστυχώς εισάγει καινούριες υποθέσεις και διορθωτικούς συντελεστές στις εξισώσεις χωρίς βάση και επομένως εισάγει καινούρια παράδοξα που πρέπει με την σειρά τους να λυθούν. Για παράδειγμα, ότι

… ο χρόνος είναι συνεχής και γραμμικός και ότι η ταχύτητα του φωτός είναι μοναδική και αξεπέραστη στο σύμπαν. Χωρίς εξηγήσεις. Παρόλα αυτά παρατηρούμε γαλαξίες που φαίνονται να απομακρύνονται με αδιανόητα μεγαλύτερες ταχύτητες ενώ στοιχειώδη σωματίδια άλληλοπληροφορούνται ακαριαία σε τεράστιες αποστάσεις. Χώρια που το big-bang απαιτεί την παραδοχή δημιουργίας ύλης εκ του μηδενός, ενώ ο αιθέρας που βασίζεται σε αυτή την αρχή από την αρχαιότητα έχει απορριφθεί από την ίδια αυτή επιστήμη.

Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς ακόμη και εάν δεν υπολογίσουμε την άγνοια μας για την λειτουργία της Ζωής. Κτίστηκε έτσι ένα τεράστιο διανοητικό οικοδόμημα με γυάλινες βάσεις ενώ το πλατύ κοινό έχει την εντελώς εσφαλμένη εντύπωση ότι η επίσημη επιστήμη τα έχει όλα είναι υπό έλεγχο και ιδίως τις πιο βασικές αρχές ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Ο θεμελιώδης λόγος της ασυναρτησίας αυτής είναι ότι έχουμε σοβαρότατο προβλήματα με την πιο βασική αρχή της Φύσης που είναι η έννοια του Xρόνου. Δεν γνωρίζουμε τελικά τι είναι στην ουσία, και από την αρχή κάναμε υποθέσεις περιοριστικές πάνω στον Xρόνο, που μας ακολουθούν σαν φαντάσματα και αποτελούν τα βασικά συστατικά των περαιτέρω προσπαθειών μας για εξηγήσεις. Θα έπρεπε λοιπόν να αναρωτηθούμε αν κάτι πάει λάθος από την αρχή, έτσι ώστε αναθεωρώντας το να εξαφανισθούν όλα τα παράδοξα και να εμφανισθεί η απαραίτητη συνοχή. Όπως περίπου η ηλιοκεντρική θεωρία εξάλειψε την ανάγκη των επικύκλων του Πτολεμαίου που επέμεινε να έχει σαν κέντρο του συστήματος την Γη.

Mια τέτοια αναθεώρηση των πρώτων αρχών της Φυσικής θα αποτελούσε μια τεράστια επανάσταση για την ανθρώπινη σκέψη, εάν έλυνε όλα τα σημερινά παράδοξα και συμφωνούσε με τα πειραματικά αποτελέσματα. Το άρθρο αυτό ανακοινώνει πως αυτή η αναθεώρηση έχει ήδη γίνει εδώ και μερικά χρόνια, λύνει τα παράδοξα της Φυσικής με μια μονοκονδυλιά (όπως θα περίμενε εξ άλλου κανείς, εφόσον πρόκειται για τις βασικές αρχές) και έχει τεράστιες επιπτώσεις όχι μόνο στην Φυσική, αλλά και στην ζωή των οργανισμών, ιδίως του ανθρώπου με πιο εξελιγμένο επίπεδο συνείδησης. Είναι επίσης η πρώτη φορά που η επιστήμη μπόρεσε να ορίσει και να εξηγήσει το ένστικτο και την διαίσθηση.

Αυτή η πρόσφατη θεωρία (της Διττότητας) που αναθεωρεί δραστικά την έννοια του Χρόνου είναι αποτέλεσμα εργασίας 17 ετών του Δρ. Jean-Pierre Garnier Malet, φυσικού, συγγραφέα του πρόσφατου βιβλίου για το πλατύ κοινό «ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΑΣ ΜΕ ΤΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» (Εκδοτικός οίκος JMG, Γαλλία, Δεκέμβριος 2003) και έγινε αντικείμενο πολλών επιστημονικών δημοσιεύσεων (1997-2005). Τον Δεκέμβριο 2003 το περιοδικό Τρίτο Μάτι δημοσίευσε ένα άρθρο του Δρ. Garnier Malet με γενική παρουσίαση των βασικών αρχών της θεωρίας και των επιπτώσεων της στον καθένα μας και στο σύνολο, ενώ ένα διήμερο σεμινάριο από τον ίδιο στην Αθήνα τον Φεβρουάριο 2004 συγκέντρωσε 80 άτομα.

O χρόνος δεν είναι συνεχής, γραμμικός, όπως νομίζαμε, και όπως η καθημερινή ζωή μας δίνει την εντύπωση. Κυλά μόνο κάπου-κάπου, σε στιγμές τόσο μικρές που είναι ανεπαίσθητες στην βιολογία μας, δίνοντας μας την εντύπωση μιας συνεχούς ροής του χρόνου. Είναι λοιπόν διακεκριμένος, κομματιαστός, στροβοσκοπικός, και η ταχύτητα με την οποία εκτυλίσσονται οι στιγμές του είναι διαφορετική σε κάθε πραγματικότητα.

Αυτά που λέμε παρελθόν είναι στην ουσία μια πραγματικότητα όπου οι στιγμές κυλούν πολύ πιο αργά από ότι στο παρόν μας εδώ και τώρα (η δική μας αναφορά) ενώ σε αυτό που ονομάζουμε μέλλον οι στιγμές ρέουν με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι στο παρόν.

Έτσι υπάρχουν και τρία όρια ταχυτήτων: η γνωστή μας ταχύτητα του φωτός 300.000km/sec (στο παρόν) και δύο άλλες πολύ μεγαλύτερες, εκ των οποίων η ταχύτερη είναι 3 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός (!!!) και λύνει άμεσα πολλά παράδοξα της Φυσικής, όντας η μόνη που εξηγεί πρόσφατα πειραματικά επιστημονικά αποτελέσματα.

Η Θεωρία της Διττότητας δεν αλλάζει στην ουσία τις εξισώσεις της Σχετικότητας και της Κβαντομηχανικής για να τις αντικαταστήσει με δικές της. Δίνει με ακριβή και τεκμηριωμένο μαθηματικά τρόπο την πολυπόθητη εξήγηση για το τι υπάρχει πίσω από αυτές τις σύγχρονες θεωρίες και πως είναι δυνατόν να λειτουργούν στην πραγματικότητα, χωρίς παράδοξα να παραμένουν στα ράφια των άλυτων ερωτήσεων.

Αποφασιστικές ωφέλειες για την υγειά μας – Καινούριες διαστάσεις θεραπείας: Οι παραπάνω επιπτώσεις στην επιστήμη είναι τεράστιας σημασίας και θα ήταν αρκετές για μια δραστική αναθεώρηση της πραγματικότητας. Υπάρχουν όμως και άλλες επιπτώσεις, ακόμη μεγαλύτερες, για την ύπαρξη του καθενός μας αυτή τη φορά, και όχι μόνο για την ικανοποίηση τους επιστημόνων. Είδαμε ότι υπάρχουν συγχρόνως οι τρεις πραγματικότητες που μας αφορούν (παρελθόν, παρόν, μέλλον) αλλά εκτυλίσσονται με διαφορετικές ταχύτητες που δεν μας είναι αισθητές.

" H αιτία" (για την αλλοτρίωση του σύγχρονου ανθρώπου και τον αφύσικο κόσμο του)

" Η αιτία είναι ότι η ελίτ των κοινωνιών, επιστήμονες, πολιτικοί, καλλιτέχνες, δεν έχουν ήθος. Εκείνο το ποικιλόμορφο αηδονάκι, που ο Ηράκλειτος το'λεγε δαίμονα και θεό στον άνθρωπο,έπαψε να λαλεί και να πεταρίζει στις αυλές και στα περιβόλια. Και στο αντίπερα, ψοφιμολογούν και τρώνε στην Αγορά αραδαριές οι κουρούνες. Κανένας αρχοντόπουλος και κανένας ντελής δε βγαίνει πια να λαφοκυνηγήσει στα όρη τη γνώση, την τιμή, την ειλικρινεια στην πηγή και στη βάση της. Στην origo et fons.
 H αιτία είναι ότι τα παιδιά μας γεννιούνται λευκά σαν το νωπό χιόνι και οι ενήλικες εμείς τα βουτάμε στην κολυμπήθρα της παιδείας γιομάτη κατράμι και πίσσα. Κιόλας με τα έξι του χρόνια το γέννημα κατάντησε έκτρωμα.
 Η αιτία είναι ότι τις αναρίθμητες σειρές των ετών, τις innumerabiles annorum series των ευγενών στη γλώσσα του Οράτιου, τις εκάμαμε αναρίθμητα σήριαλ τελεβίζιου από σκηνοθέτες ηλίθιους για ηλίθιους θεατές.
 Η αιτία είναι ότι οι μάζες στέκονται αταλαίπωρες στη ζήτηση της αλήθειας, κι ορμούν να λαβαίνουν έτοιμη την κάλπικη γνώση, κατά τη γραφή του Θουκυδίδη. "

από το Γκέμμα, το υπέροχο βιβλίο του καθηγητή Λιαντίνη.

" " Το Αυγό ", μια ταινία μικρού μήκους.

" Το Αυγό είναι μία καταπληκτική ταινία μικρού μήκους σχετικά με την ύπαρξη. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τους Tage Hervén & Hjalmar Ekström και βασίζεται στην ιστορία " Το Αυγό" του Andy Weir.
Starring Johan Holmberg & Samuel Haus
Director Tage Hervén & Hjalmar Ekström
Based on a text by Andy Weir
Producer Miranda Larsson
Executive Producer Linus Andersson
Cinematographer Martin Gärdemalm
Sound Sven Jonsson
Editor Ludvig Stolterman
Music Hannibal Eric Andersen
The film is produced by Lampray and co-produced by Film i Västerbotten."

Πολύ καλό, ομολογουμένως. Η ιστορία στα ελληνικά, παρμένη από εδώ:

 The Egg

Written by Andy Weir

Translated by Βασιλική Μουτζούρη  (Vasiliki Moutzouri)

'Ησουν στο δρόμο για το σπίτι όταν πέθανες.

Ήταν αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Τίποτα ιδιαίτερα αξοσημείωτο, αλλά φονικό παρ'όλα αυτά. Άφησες πίσω σου μια σύζυγο και δύο παιδιά. Ήταν ένας ανώδυνος θάνατος. Οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να σε σώσουν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το σώμα σου ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που ήταν πολύ καλύτερα που έφυγες, πιστεψέ με.

Και τότε συνάντησες εμένα.

"Τι...τι συνέβη;" ρώτησες. "Πού είμαι;"

"Πέθανες," είπα αντικειμενικά. Δεν είχε νόημα να μασήσω τις λέξεις.

"Υπήρχε ένα...ένα φορτηγό και έπεφτε προς τα πλάγια..."
"Ναι," είπα.
"Π-πέθανα;"
"Ναι. Αλλά μην νιώθεις άσχημα γι'αυτό. Όλοι πεθαίνουν," είπα.
Κοίταξες τριγύρω. Δεν υπήρχε τίποτα. Μόνο εσύ και εγώ. "Τι είναι αυτό το μέρος;" ρώτησες. "Είναι η μετά θάνατον ζωή;"
"Πάνω-κάτω," είπα.

" ΣΤΗ ΣΙΓΗ ΤΟΥ ΝΟΥ "

«Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, και τι είναι αυτό που το κάνει να τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε».  Πωλ Βαλερύ

ΣΤΗ ΣΙΓΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

του Ιορδάνη Πουλκούρα , στο "Εν Ιορδάνη" από το Περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ

Maria Nguyen, Διαλογισμός.

 
Πολλές φορές όσοι ξεκινούν κάποια πορεία αναζήτησης ακούνε λέξεις ή φράσεις που αντί να τους καθοδηγούν ή να τους δίνουν ένα κλειδί τους μπερδεύουν ή αν είναι σκεπτόμενοι τους προβληματίζουν.

Οι λέξεις αυτές έχουν διασχίσει τους αιώνες μέσα από την παράδοση, την όποια αυθεντική παράδοση, που σοφά ποιώντας δεν παρέχει manual και οδηγίες χρήσης, εργαλεία πάνω στα οποία έχουμε μάθει να στηριζόμαστε σχεδόν αποκλειστικά στον σύγχρονο κόσμο μας.

Έτσι για παράδειγμα ακούνε τη λέξη συντονισμός. Απαραίτητη κατάσταση αλλά συντονισμός τίνος με ποιόν ή με τι; Του ατόμου με τον εαυτό του, με την ομάδα, με κάτι πέρα από την αντίληψη και το προφανές; Εκεί παρεμβαίνει πολλές φορές και κάποιος παλαιότερος που δίνει τις δικές του ερμηνείες, πολλές φορές μέσα από το δικό του πρίσμα αντίληψης, απόψεις προσωπικές, που αν θεωρηθούν θέσφατο αποπροσανατολίζουν.

Για να υπάρξει συντονισμός απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ηρεμία , μια κατάσταση απομόνωσης από κάθε είδους εξωτερική παρεμβολή, έτσι ώστε να υπάρξει ο “ασφαλής τόπος” όπως τον ονομάζει η Δυτική Παράδοση. Ο δρόμος για να επιτευχθεί αυτή η κατάσταση ονομάζεται πολλές φορές βαθιά χαλάρωση ή διαλογισμός.

Και να υπενθυμίσω φίλε μου αναγνώστη ότι κάθε λέξη που χρησιμοποιώ μπορείς να την εκλάβεις απλά έτσι όπως την αντιλαμβάνεσαι χωρίς απαραίτητα να χρειαστεί να ανατρέξεις σε έννοιες και τρόπους από την όποια παράδοση με την οποία αυτή η λέξη έχει ταυτιστεί.

Τι είναι όμως διαλογισμός; Πολλοί το ορίζουν ως μία μορφή πνευματικής συγκέντρωσης που μπορεί να επιτευχθεί με βαθιά χαλάρωση, με την απομάκρυνση κάθε σκέψης και κάθε εξωτερικού ερεθίσματος από τη συνειδητότητα του υποκειμένου. Άλλοι πάλι εξηγούν ότι με τον διαλογισμό επιστρέφουμε στο κέντρο της ύπαρξης μακριά από την περιφέρεια της καθημερινότητας, τον εξωτερικό κόσμο όπου περιπλανώμενοι σπαταλάμε τις σκέψεις, την ενέργεια και το χρόνο μας δίχως ουσιαστική επίγνωση και δίχως συνειδητό σκοπό.

Ο διαλογισμός, η άσκηση ή η διαδικασία του διαλογισμού δεν είναι επιβολή.

Παράδοξα

" Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, το να υπερασπίζεσαι την ανεκτικότητα απαιτεί να μην ανέχεσαι τον μη ανεκτικό" ΚΑΡΛ ΠΟΠΠΕΡ

Ακολουθώντας ένα τέτοιο "weird" μονοπάτι σκέψης δεν αργείς να σκοντάψεις και σε άλλα παράδοξα σημεία. Ή διαπιστώσεις.

Όπως το εξής: ο αντιφασισμός, ειδικά στην πλέον στρατευμένη και "ορκισμένη" εκδοχή του, είναι πολύ πιθανό να καταλήξει σε ένα λανθάνον μεν καθ'όλα υπαρκτό δε είδος φασισμού. Υιοθετώντας τις στρεβλές αντιλήψεις και το καταλυτικό σκοτάδι που χαρακτηρίζει την τυφλότητα του φασισμού!
-Μήπως ο αντιφασισμός στην πιο φανατισμένη και στρατευμένη μορφή του κατρακυλάει σ'ένα μερικές φορές λανθάνον είδος φασισμού;-

Ή και αυτό: Η λογική όταν ακολουθεί μια άκαμπτη και γεμάτη δογματικές αγκυλώσεις αντιμετώπιση του καθορισμού ή ερμηνειών, συμβάντων ή φαινομένων, αυτού που αντιλαμβάνεται ως "πραγματικότητα", ή ορθότερα αυτού που κατά την άποψή της "οφείλει να είναι η πραγματικότητα", τότε μετατρέπεται σε ένα είδος τρέλας. Ή διανοητικού και ψυχολογικού μπλοκαρίσματος. Των εν είδει "θεματοφυλάκων εκλεκτών" της ή των πολλών δυναστευόμενων από αυτήν.

Αλλά μήπως και η ίδια η ζωή δεν είναι ένα παράδοξο; Που από τη στιγμή του ξεκινήματός της αρχίζει την πορεία προς το τέλος της. Οπότε ο φόβος του θανάτου φαίνεται να είναι η κινητήρια δύναμη της κατασκευής αυτού που ονομάζουμε θρησκεία. Η οποία όταν, στην ουσία, προκρίνει την ανταμοιβή του ανθρώπου για την επιθυμητή -από ποιους;- στάση ζωής του στον.. θάνατο, τότε στρέφεται, στην ουσία της και πάλι,  κατά της ζωής.

Κι εφόσον ο άνθρωπος δημιούργησε τεχνολογία, όπως την περίφημη τεχνητή νοημοσύνη, όταν αυτή φτάσει στο σημείο να τον ξεπεράσει ή προσπεράσει μην έχοντάς τον πια ανάγκη, όπως ήδη επισημαίνουν και προειδοποιούν αρκετοί επιστήμονες, τότε ποιος ο λόγος να συνεχίζεται με αυτοκαταστροφική συνέπεια και ξέφρενους ρυθμούς η διαρκής εξέλιξή της τεχνολογίας από τον άνθρωπο;

Κατά πόσο η "ψυχική ασθένεια" ή η "παραξενιά" ή "αλλοκοτιά" , τελικά, μπορεί να είναι μια υγιής αντίδραση ενός ανθρώπου; Όταν, σε κατάσταση παράδοξης διαύγειας για την εικόνα που έχουν σχηματίσει οι άλλοι γι'αυτόν, καταφέρνει να αναγνωρίσει και προσπαθεί να κατανοήσει τους παράξενους και ανατρεπτικούς για τη "φυσιολογικότητα" τρόπους ή μηχανισμούς της πανταχού παρούσας παραδοξότητας..

Ο Ένοικος...

Διαπιστώσεις μέσα από τη ραστώνη, την ακαμψία και τα ιδεολογήματα ετούτου του κόσμου

Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω πόσο μεγαλειώδης είναι η άνθιση ενός μικρού εύθραυστου λουλουδιού, μέσα στην απεραντοσύνη της Φύσης. Που δεν ανθίζει για να κεντρίσει το θαυμασμό των ομοίων του ή των άλλων πλασμάτων, αλλά γιατί αυτό απλά είναι ο προορισμός του.
 Αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει και με τον άνθρωπο.

Πολλές φορές βασάνισα αλύπητα και σχεδόν σαδιστικά τον εαυτό μου -και κατ'επέκταση και άλλους- με επίπλαστους καημούς, στομφώδη μελοδράματα και λαβωμένα πείσματα. Κι έτσι μου πήρε πολύ να μάθω ότι του κόσμου όλοι οι πόνοι χωράνε στης μεγαλύτερης χαράς το μικρό αλλά μαγικό καλάθι: να αδράττεις με δέος και συγκίνηση παιδική κάθε μοναδική αέναη στιγμή της μέρας σου. Γιατί τίποτα δεν είναι συνηθισμένο-και προπαντός εμείς οι ίδιοι- και όλα τα θαύματα "τρέχουν" ολόγυρά μας.

Κι αν ανοίξω τα μαγικά ατσαλάκωτα φτερά μου κι απλωθώ στον αχανή ορίζοντα του ταξιδιού των απερίφραχτων ιδεών και της ροής των μυστικών του Χρόνου, αιωρούμενος πάνω από ατέρμονους χιμαιρικούς λαβύρινθους...Ίσως καταφέρω να ψηλαφίσω το σκοπό και την ανάγκη μαζί:
 Μέσα από την "ερπετική δημαγωγία", την τυραννία της μικροψυχίας, τη στενωπό της κοντόφθαλμης ύπαρξης, μέσα από ξεχειλωμένες ονειροφαντασίες και πάνω από τη σιδερόφραχτη ασχήμια της πλάνης, πόσο θαυμαστό είναι να υψωθεί η ανθρώπινη φύση!

Η πραγματική φύση του ανθρώπου. Μορφογεννετική, αυτοπειθαρχημένη, αρυτίδωτη, ανεξάρτητη, συνειδητή. Και άτμητη.

Εκ διαμέτρου ασύμβατη μ'εκείνη τη φτηνιάρα μίζερη γονυπετή υπόσταση, την κατά παραγγελία από τους λαοπλάνους...


 Ο Ένοικος...

Τα πιο τρελά μας όνειρα

«Το σχέδιο μου καθυστέρησε από τους νόμους της Φύσης. Ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτό. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, όμως οι ίδιοι νόμοι θα επικρατήσουν στο τέλος και θα το κάνουν να επιτύχει θριαμβευτικά».
Νίκολα Τέσλα, Οι Εφευρέσεις μου

Tο 1898 ο Nicola Tesla, αυτός ο "δαμαστής των κεραυνών" ο πολύ πιο μπροστά από την εποχή του, φτάνει ένα βήμα από το να κάνει πραγματικότητα τη θεωρητική του μεγαλειώδη σύλληψη. Ωστόσο οι δυνάμεις ελέγχου της ανθρωπότητας (σε ενεργειακό και κατ'επέκταση οικονομικό, πολιτικό και πνευματικό επίπεδο) και άντλησης ισχύος και υπερκερδών από αυτόν, δεν μπορούσαν να το επιτρέψουν. Στο Springs του Colorado έφτασε σε θέση να είναι έτοιμος να κάνει πράξη την υπόσχεσή του για δωρεάν και με μηδενική ρύπανση ενέργεια για όλους! Ωστόσο, για λόγους που ποτέ δεν απαντήθηκαν, ο ως τότε χορηγός του μεγαλοτραπεζίτης JP Morgan έδωσε εντολή για την πλήρη καταστροφή του ερευνητικού του κέντρου, παρατώντας μόνο και χωρίς την παραμικρή υλική στήριξη τον  Σερβοαμερικανό εφευρέτη και κολοσσιαίου βεληνεκούς επιστήμονα. Οι έρευνες και τα πειράματά του ήταν σε θέση να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα της ανθρωπότητας μια και καλή! Παρόλ'αυτά ο Tesla συνέχισε τις πρωτοποριακές έρευνές του μέχρι το θάνατό του το 1943. Μία από τις πολλές κατασκευές του, μάλιστα,είχε να κάνει με ένα Solid State Converter (Μετατροπέας Στερεάς Κατάστασης) ώστε να χρησιμοποιηθεί στην εκκίνηση ενός ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος τοποθετήθηκε σε ένα πανάκριβο αυτοκίνητο της εποχής. Το όχημα κινήθηκε για το χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας με μηδενικό κόστος και καύσιμα...

Για περαιτέρω μελέτη πάνω στις έρευνες και τα σχέδια του πρωτοπόρου επιστήμονα για ένα "εξωγήινο" μέλλον επί γης, που όσο γίνονται σήμερα γνωστά τόσο μεγαλύτερη κατάπληξη προκαλούν:
Τέσλα: Τι θα γινόταν ΑΝ;

Και ειδικά οι "μυστικές έρευνές του" που αρχίζουν και γίνονται σήμερα γνωστές προκαλούν κυριολεκτικά δέος: 

Radiant Energy: Είναι αυτό που ονόμασε ο Tesla την μεγαλύτερη ανακάλυψη του. Οι πειραματισμοί του με αυτή την καταπληκτική νέα δύναμη, δημιούργησε, ένα ολόκληρο νέο πεδίο της ιατρικής, την ηλεκτρο-θεραπεία. Το τρομακτικό δε είναι ότι, η ηλεκτροθεραπεία πραγματικά λειτούργησε. Οι άνθρωποι θεραπεύονταν, οι πληγές επουλώνονταν και τα φυτά αυξάνονταν ταχύτερα και υγιέστερα. Η Ηλεκτροθεραπεία άρχισε να εξαπλώνεται και καταπληκτικές νέες θεραπείες, σταδιακά βρισκόντουσαν, με τη χρήση ορισμένων συχνοτήτων που να μπορούν να σκοτώνουν τους ιούς. Ο Τέσλα άρχισε να πειραματίζεται με την radiant energy της ίδιας της γης στο Central Park στην Νέα Υόρκη. Αυτό που ανακάλυψε ήταν τόσο ισχυρό που έπρεπε να το εξελίξει σε απομόνωση. Κατέφυγε στο Κολοράντο Σπρινγκς να πειραματιστεί με την radiant energy. Εκεί είναι όπου πραγματικά γεννήθηκε το Wardenclyffe και άρχισε η συστηματική εξαφάνιση του Τέσλα.

«Η ημέρα που θα ξέρουμε ακριβώς τι είναι η «ηλεκτρική ενέργεια», θα εξιστορηθεί ένα γεγονός πιθανώς μεγαλύτερο, πιο σημαντικό από ό, τι οποιαδήποτε άλλο έχει καταγραφεί στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Ο χρόνος κάποτε θα έρθει όταν η άνεση, η ίδια η ύπαρξη, ίσως, του ανθρώπου θα εξαρτηθεί από αυτό το υπέροχο μέσο.» Nikola Tesla
Ο Tesla προσπαθεί να μας πει κάτι εδώ. Η ηλεκτρική ενέργεια είναι πολύ περισσότερο από ό,τι μας έχουν πει. Ο Morgan απάντησε στον Ροκφέλερ, που ήταν ο «υπολοχαγός» του Ρότσιλντ στην Αμερική. Οι τραπεζίτες δεν ήταν χαζοί, ήξεραν που θα οδηγούσε όλο αυτό και ήξεραν ότι ο Tesla ήταν ένας άνθρωπος με αρχές κι αξίες, που τα χρήματα τους δεν θα τον γοήτευαν. 

 Για τον Tesla, η Θεωρία της Σχετικότητας ήταν απλώς «μια μάζα από λάθος και παραπλανητικές ιδέες, βίαια αντίθετη με τις διδασκαλίες των μεγάλων ανδρών της επιστήμης του παρελθόντος, ακόμα και στην κοινή λογική. Η θεωρία τυλίγει όλα αυτά τα σφάλματα και πλάνες και τα τυλίγει στην υπέροχη μαθηματική ενδυμασία που συναρπάζει, θαμπώνει και κάνει τους ανθρώπους τυφλούς με το υφέρπουν σφάλμα.
«Γράφοντας μια δεκαετία πριν από την έκρηξη της ατομικής βόμβας και αγνοώντας τα δεδομένα για την καμπυλότητα του χώρου από την έκλειψη 1919 το οποίο υποστήριξε την ιδέα του Αϊνστάιν ότι ο χώρος ήταν χαραγμένος γύρω από μεγάλα ουράνια σώματα όπως τα αστέρια, ο Tesla πρότεινε ότι η ύπαρξη ενός δυναμικού πεδίου θα αντιπροσωπεύε τα ίδια μαθηματικά αποτελέσματα. Έτσι, ο Tesla απλά κατέληξε στο συμπέρασμα, «Ούτε μία από τις προτάσεις της σχετικότητας δεν έχει αποδειχθεί.» – Nikola Tesla

Αυτά είναι τα πιο ισχυρά λόγια με τα οποία μίλησε ποτέ το μεγαλοφυές μυαλό του Nikola Tesla. Έρχεται να μας πει, για να το πούμε στη γλώσσα του δρόμου «Ολόκληρη η μελέτη της φυσικής είναι μια ψεύτικη θρησκεία που βασίζεται σε ένα πλήρες και συνολικό ψέμα και ο Αϊνστάιν είναι ένα πληρωμένο ανδρείκελο των τραπεζιτών.» Αυτό που περνάει τώρα η φυσική, στην πραγματικότητα δεν είναι επιστήμη, αλλά ένας πυλώνας της ψεύτικης θρησκείας του επιστημονισμού. Ο Άγιος Αϊνστάιν είναι μόνο ένας από τους ψευδοπροφήτες του.
 Το E = MC2 είναι η πιο διάσημη εξίσωση όλων των εποχών. Πρόκειται για ενα απολύτως εκπληκτικό επίτευγμα για το πόσο απολύτως λάθος είναι. Η εξίσωση αυτή δημιουργεί μια ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια και στη συνέχεια τα δεσμεύει όλα σε ένα όριο ταχύτητας. Γνωρίζουμε από την εργασία του καθενός από τον Faraday έως τον Τέσλα και τον Steinmetz ότι δεν υπάρχει καμία ισοδυναμία της ενέργειας με την μάζα.

αποσπάσματα από την ανάρτηση  Αν θέλουμε να δικαιωθεί ο Tesla …

Και για να πάρουμε μια μικρή ιδέα από το μέγεθος του οράματός του:

Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΓΗ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ: "η εποχή με τα αστειάκια και τα δεν είδα δεν γνωρίζω, έχει τελειώσει"!

Πιστεύουμε ότι είναι χρήσιμο να συνδέσει κανείς τα επιλεγμένα αποσπάσματα ενός πολύ σημαντικού άρθρου, που στη συνέχεια παραθέτουμε, και με αυτή τη δική μας ανάρτηση, σχετικά με το τεράστιο ζήτημα των αεροψεκασμών και όχι μόνο :  Ασύλληπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας : "Δεν ζήτησαν την άδεια κανενός γι'αυτό το σχέδιο "γεωμηχανικής", δήθεν αποτροπής της πλανητικής υπερθέρμανσης, αν και όπως φαίνεται μάλλον προκαλούν με αυτό το "huge project" την υπερθέρμανση! Δεν το έθεσαν, ως γνήσιοι συνωμότες, ποτέ σε δημόσιο διάλογο. Και το εφάρμοσαν μυστικά σε παγκόσμια κλίμακα, από τα τέλη της δεκαετίας του'90 σε όλη την "πολιτισμένη Δύση". Η ατμόσφαιρα ψεκάζεται από δίχως διακριτικά, "ανύπαρκτα" αεροσκάφη σε μεγάλα ύψη και χωρίς κατατιθέμενο σχέδιο πτήσης πουθενά και σε κανέναν. Ξεφορτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες τόνους σωματιδίων βαρέων μετάλλων, όπως το βάριο και κυρίως των τοξικότατων νανοσωματιδίων αλουμινίου!!!Ο συνδυασμός δυο επικίνδυνων παθογόνων αποδεικνύεται διπλά καταστροφικός!" ...Διαβάστε τη συνέχεια στο link. Και για όποιους  ακόμη αμφέβαλαν με ζήλο, έχουμε και την αναπόφευκτη επίσημη παραδοχή από τη "συνήθη ύποπτο", όπως θα δείτε στη συνέχεια, στα αποσπάσματα που θα ακολουθήσουν...
Συνδέστε και με αυτή την αναδημοσίευση που είχαμε κάνει: HAARP : " Εδώ και κάποιες δεκαετίες ο άνθρωπος δίνει την εντύπωση παιδιού που παίζει με δυνάμεις που αδυνατεί να κατανοήσει και να ελέγξει. Πίσω όμως από κάθε μεγάλη ανακάλυψη εγκυμονούν συχνά κίνδυνοι, που απειλούν ακόμη και την ίδια τη ζωή στον πλανήτη μας"
Πάμε λοιπόν:

" Η Αμερικανίδα ερευνήτρια και συγγραφέας Dr. Rosalie Bertell  μέσα από το έργο της προειδoποίησε για τις νέες διαστάσεις των απίστευτων κινδύνων που μας απειλούν από την "οπλοποίηση" του καιρού. Το βιβλίο της Bertell  με τον τίτλο "Πλανήτης Γη, το Τελευταίο Πολεμικό Όπλο" θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 21ου αιώνα!

 Η δε Αυστριακή καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών Claudia Von Werlhof ισχυρίζεται ότι "ένα Μίσος για τη Ζωή" έχει γίνει το μότο της παγκοσμιοποίησης, ενσωματωμένο σε όλους τους σύγχρονους θεσμούς: από την οικονομία και την πολιτική έως την τεχνολογία  
{για το τελευταίο πεδίο και τις πολύπλευρες εφαρμογές του σε διάφορους τομείς, θυμηθείτε και κάποιες αναρτήσεις μας: Οι θανάσιμοι κίνδυνοι του Wi-Fi (και της τεχνολογίας των mobile phones) -"the actual mechanisms by which mobile phone technology can cause cancer and, how every single one of us is reacting to the biggest change in environment this planet has ever seen. " + Wi-Fi radiation dangers! και  Ηλεκτρομαγνητικά Όπλα – Electromagnetic Weapons-  Η επερχόμενη «ηλεκτρομαγνητική Χιροσίμα» και "Νέα Διατροφική Τάξη Πραγμάτων" και φυσικά "Ο σιδηρούς κανόνας του καρκίνου" (και η επιβαλλόμενη "ομερτά" από αυτούς που δεν επιθυμούν την εξάλειψή του!) - βίντεο , αλλά και Η εφιαλτική "παραίσθηση" με το όνομα "Μοrgellons"! }

Η χρήση του καιρού ως όπλο απαγορεύτηκε το 1978 με τη συνθήκη περί της Περιβαλλοντικής Τροποποίησης (Environmental Modification Convention - Enmod). Παρ'όλα αυτά τα πειράματα συνεχίζονται και οι "τελούντες το έγκλημα" βρίσκονται στα σκοτάδια των υψηλότερων επιπέδων του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και του ευρύτερου κόσμου των μεγάλων εταιρειών...

Claudia Von Werlhof

Τα τελευταία χρόνια το ερευνητικό πρόγραμμα Haarp του αμερικανικού στρατού έχει πυροδοτήσει μια χιονοστιβάδα θεωριών σχετικά με το πώς αυτή η μυστική εγκατάσταση στην Αλάσκα έχει επηρεάσει τα καιρικά πρότυπα με τις έρευνές της στην ιονόσφαιρα. Όλο και περισσότεροι επιστήμονες μιλούν έξω από τα δόντια για τους δεσμούς μεταξύ του στρατιωτικού-εταιρικού συμπλέγματος και τη συνεχιζόμενη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Όπως γράφει η Αυστριακή καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών Claudia Von Werlhof : στους επικίνδυνους καιρούς που ζούμε η εποχή με τα αστειάκια {σχόλιο από εμάς: π.χ. τύπου "θα πιστέψω ότι μας ψεκάζουν"} και τα "δεν είδα δεν γνωρίζω " έχει τελειώσει!

(διπλανή εικόνα: Μια εφαρμογή, όπως οι εγκαταστάσεις του HAARP στην Αλάσκα, μπορεί να παράγει δισεκατομμύρια Watts και να τα κατευθύνει όλα μαζί σε ένα μόνο σημείο στην ιονόσφαιρα!)

Η καταιγίδα πλησιάζει πιο γρήγορα απ'ότι περιμέναμε. Η υπερεθνική ελίτ που μας απειλεί όλους βασίζεται σε ένα μίσος για τη ζωή: "Το  μίσος αυτό έχει όντως γίνει σύστημα, κοινωνία, παγκόσμιος πολιτισμός...ενσωματωμένο σε όλους τους θεσμούς της σύγχρονης ζωής", τονίζει η Werlhof. Στην οικονομία {θυμήσου και αυτό από εμάς: Ποιος και πώς;} όσο και στην πολιτική, στην επιστήμη και, ειδικότερα, στη σύγχρονη τεχνολογία.

(διπλανή εικόνα: Το βιβλίο της Claudia Von Werlhof "Μother Earth Under Threat" (H Mητέρα Γη υπό Απειλή) προειδοποιεί για τη δυνατότητα των νέων τεχνολογιών να χρησιμοποιήσουν την ενέργεια της Γης (ηφαίστεια, σεισμούς κ.ά.) σαν όπλο μαζικής καταστροφής!)

Το άρθρο της φιλοξενήθηκε στο Global Research (28/11/2017)και βασίζεται στο βιβλίο “Planet Earth, the Latest Weapon of War” της Rosalie Bertell και την ενημερωμένη γερμανική έκδοση του "Kriegswaffe Planet Evde" (3rd ed. 2016). Με βάση την πλούσια πληροφόρηση πουπεριέχουν οι παραπάνω πηγές, τα βασικά σημεία είναι τα εξής:

α) Το διάστημα θα είναι το επόμενο πεδίο μάχης και οι στρατιωτικές τεχνολογίες διαμορφώνονται με βάση αυτή τη νέα πραγματικότητα.
β) Τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα και οι πυρηνικές δοκιμές έχουν επηρεάσει σοβαρά την ατμόσφαιρα και την ιονόσφαιρα.
γ) Η "γεωμηχανική" (νεολογισμός) παρουσιάζεται επίσημα ως η "προσπάθεια βελτίωσης" του κλίματος της Γης με τη συνδρομή μηχανικών μέσων και γενικότερα με την ανθρώπινη παρέμβαση.
δ) Τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα, που χρησιμοποιούν στάσιμα κύματα, χρησιμοποιούνται για την μεταβολή των φυσικών συχνοτήτων της Γης.
ε) Τα μακροσκοπικά αποτελέσματα των ηλεκτρομαγνητικών όπλων και παρόμοιου οπλισμού μπορούν να μεταβάλουν τις συχνότητες στους ζωντανούς οργανισμούς.
στ) Η ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας έχει τροφοδοτηθεί από διαρκείς πολέμους και, παραδόξως, από υπάρχουσες στρατιωτικές απειλές.
ζ) Η "υπερθέρμανση του πλανήτη" δεν είναι το αποτέλεσμα των αστικών και βιομηχανικών εκπομπών του CO2, αλλά προκαλείται από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
η) Αποτελέσματα, όπως τρύπες στην στιβάδα του όζοντος και διαταραχές στο ηλεκτρομαγνητικόπεδίο της Γης, προκαλούνται από αυτή την ηλεκτρομαγνητική τεχνολογία.
θ) Η νανοτεχνολογία και τα σχετικά προγράμματα ατμοσφαιρικού ψεκασμού έχουν αντίθετα αποτελέσματα στο νερό, στο έδαφος και στους ζωντανούς οργανισμούς 
ι) Το περιβάλλον της Γης έχει εξασθενήσει και η βλάβη μπορεί να είναι μη-αντιστρέψιμη.
ια) Οι "θεωρίες συνωμοσίας" σχετικά με τη χρήση "γεωμηχανικού οπλισμού αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα, που είναι συγκεκαλυμμένα.
ιβ) Υπάρχει η υποψία ότι η Αρκτική περιοχή έχει υποβληθεί σε σκόπιμο λιώσιμο των πάγων προκειμένου να γίνει δυνατή η εξαγωγή πολύτιμων υλών από το υπέδαφός της.

(διπλανή εικόνα: Το 2016, ο διευθυντής της CIA John O. Brennan μίλησε στο πανίσχυρο CFR σχετικά με τα οφέλη της γεωμηχανικής, αποδεχόμενος, ουσιαστικά τις γεωμηχανικές Stratospheric Aerosol Intensions (SAI), τα γνωστά μας Chemtrails, αποκρύπτοντας όμως τις αρνητικές επιπτώσεις τους. )

{θυμηθείτε εδώ μια παλιότερη ανάρτησή μας: Χημικά ίχνη στους ουρανούς } 

Dr. Rosalie Bertell

Η Dr. Rosalie Bertell γεννήθηκε το 1929στις ΗΠΑ. Απέκτησε PHD στη Βιομετρία στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερική στην Ουάσινγκτον D.C., το 1966. Διαθέτει 9 διδακτορικούς τίτλους και έχεικερδίσει πολυάριθμα βραβεία. Είναι επίσης συνιδρύτρια πολλών οργανώσεων, μεταξύ των οποίων το "International Pgysicians for Humanitarian Medicine" (Διεθνείς Γιατροί για την Ανθρωπιστική Ιατρική) στη Γενεύη. Εργάστηκε για τον ΟΗΕ σε πάνω από 60 χώρες.
Το βιβλίο της αποτελεί παγκοσμίως μοναδική τεκμηρίωση επειδή περιγράφει την ιστορία της συνεχιζόμενης καταστροφής του πλανήτη μας, που προκλήθηκε από τις εφαρμοσμένες φυσικές επιστήμες, το επιχειρηματικό κεφάλαιο και τον στρατό. Το βιβλίο αυτό αποδεικνύει τις συνολικές βλάβες που έχουν προκληθεί στη Γη και θέτει τέλος στις κατηγορίες περί "συνωμοσιολογίας".

 Ανέκαθεν οι στρατιωτικές τεχνολογίες διαμόρφωναν τη βάση της καταστροφής των γήινων συστημάτων ζωής, όμως, από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά την πυρηνική εποχή, η ανάπτυξη και η εφαρμογή των νέων στρατιωτικών τεχνολογιών στη Δύση, αλλά και στην Ανατολή, αποτελούν τη βάση των καταστροφών των ίδιων των "ζωτικών συστημάτων", όπως τα αποκαλεί η Bertell, του πλανήτη μας. Το βιβλίο μας παρουσιάζει μια μοναδική ιστορική τεκμηρίωση, η οποία διαβάζεται με κομμένη την ανάσα, σαν πραγματικό θρίλερ. Το εύρος του καλύπτει από τις χημικές, βιολογικές και πυρηνικές τεχνολογικές εξελίξεις και πολεμικές τακτικές μέχρι τη μετα-πυρηνική εποχή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον υπάρχει στο πεδίο των ηλεκτρομαγνητικών όπλων "πλάσματος", που όχι μόνο απειλούν να εξαλείψουν κάθε μορφή ζωής στη γη, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες ικανές να προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές, αλλά απειλούν επίσης να καταστρέψουν και τον ίδιο τον πλανήτη.

Τα μέσα για την καταστροφή του πλανήτη τα παρέχει η "γεωμηχανική" και σε αυτά περιλαμβάνονται τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα "πλάσματος" και όλες οι υπόλοιπες μορφές πολέμων για τον καιρό. Αν οι τεχνολογίες αυτές χρησιμοποιηθούν με ενισχυμένη μορφή, αν η αύξηση των ρυθμικά παλλόμενων ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και οι επιπτώσεις της παλμικής τους δόνησης γίνουν πραγματικά απεριόριστες (π.χ. "πρόκληση ελεγχόμενων σεισμών"), λέει η Bertell, η γη θα μπορούσε ακόμη και να σχιστεί στα δύο...
Ο Nicola Tesla, ο πιο καινοτόμος νους όσον αφορά την ενασχόλησή του με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, προέβλεψε και  προειδοποίησε για όλα αυτά τα σενάρια ως θεωρητική πιθανότητα από την αρχή ήδη του προηγούμενου αιώνα.

{Επισημαίνουμε, εμείς, μία από τις αρκετές αναρτήσεις μας για τον Τέσλα: Τα πιο τρελά μας όνειρα}

 Καμία από τις Διασκέψεις του ΟΗΕ δεν έφερε στο τραπέζι μια φορά τη συζήτηση για τη στρατιωτική συμπεριφορά, παρ'όλο που ο ΟΗΕ γνώριζε καλά την ύπαρξη τροποποιήσεων του καιρού για πολέμους εδώ και 36 χρόνια και ουσιαστικά αυτή η δραστηριότητα έχει απαγορευτεί. Το ζήτημα δεν τέθηκε καν στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης 2009, όπου το κλίμα ήταν το κεντρικό θέμα. Ούτε συζητήθηκε στη Διάσκεψη του ΟΗΕ COP21 με το ίδιο θέμα στο Παρίσι, το 2015..."


Τα παραπάνω (συμπεριλαμβανόμενων των σχολίων σχετικά με τις εικόνες) ήταν εκτενή αποσπάσματα από ένα ιδιαίτερα σημαντικό άρθρο, με τον τίτλο " Ο Κλιματικός Πόλεμος έχει ήδη αρχίσει!-Οι τρομακτικές εφαρμογές της γεωμηχανικής" (επιμέλεια: Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης), του περιοδικού  αντιπληροφόρησης Ηellenic Nexus, τεύχος 126 του Ιανουαρίου του 2018. Ο τίτλος της ανάρτησης ήταν δικής μας έμπνευσης...

(στον πατέρα μου...)

{ Ήταν, όπως τώρα, γιορτές όταν έφυγες. Ήμουν κοντά σου εκείνες τις τελευταίες ώρες του επιθανάτιου ρόγχου σου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ταλαιπωρία σου, κι ας μην καταλάβαινες μάλλον τίποτε πια, γιατί η φύση φαίνεται προνοεί και κατεβάζει τους μοχλούς των νοητικών λειτουργιών ενός ανθρώπου που αποχωρεί με τόσο βασανιστικό τρόπο, ώστε να μην υποφέρει από την αγωνία του θανάτου που τον καλύπτει σαν μαύρη ομίχλη. Όμως δε θα ξεχάσω την ταλαιπωρία των τελευταίων στιγμών σου εξαιτίας του χειρισμού του υπεύθυνου ιατρού που με έβαλε και σε έτρεχα νυχτιάτικα ετοιμοθάνατο σε άλλο νοσοκομείο, με πιο κατάλληλο εξοπλισμό, για να διαπιστωθεί τι; τι που δεν έβλεπαν,  που δεν καταλάβαιναν; ότι είχες τελειώσει οριστικά. Και να σε τρέχω πάνω σ'ένα φορείο από πόρτα σε πόρτα μέσα στο φοβερό χαμό του εφημερεύοντος νοσοκομείου και μετά να ψάχνω και να παρακαλώ για ένα κωλοασθενοφόρο να σε γυρίσω πίσω στο νοσοκομείο που  νοσηλευόσουν και να σε ακούω να βογγάς, αν και σε αφασία, καθώς το ασθενοφόρο έπεφτε κάθε λίγο και λιγάκι μέσα σε λακούβες του κωλόδρομου. Και μετά από λίγες ώρες, όταν έφυγες οριστικά, ένιωσα πόσο με στοίχειωνε επίμονα εκείνη η φράση που είχα πει πριν κάμποσο καιρό στη μάνα μου, αυτήν που τόσο είχες αδικήσει: