Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

πεφταστέρια...





 Mάς έκλεισαν μέσα σ'ένα γιγάντιο θόλο. Η καθημερινότητά μας, η πραγματικότητά μας, υπακούοντας στους κανόνες του εγκλεισμού, έγινε αυτή που μας υποδεικνύουν ότι είναι η μοναδική που μπορούμε να έχουμε.

Η Ιστορία παραχαράκτηκε. Το παρόν μας απώλεσε τη στιγμή από το φόβο του μέλλοντος και την άγνοια του παρελθόντος. Οι έννοιες αποτρελάθηκαν και οδηγήθηκαν σε "θεραπεία" και επαναπρογραμματισμό μέσα σε ιδιωτικά ψυχιατρεία και εργαστήρια των φέουδων της "πραγματικότητας" και της ορθότητάς της. Οι λέξεις μάς εξαπάτησαν. Οι ορισμοί μάς απονέκρωσαν. Οι ερμηνείες μάς αποβλάκωσαν και έκλεισαν τον κόσμο μέσα σε μυριάδες μικρά μαύρα κουτιά. Το τσιμέντο μάς μάντρωσε. Το σώμα μας εκφυλίστηκε από τη χημεία και το σύγχρονο φρανκενσταϊνισμό. Οι θεσμοί, η ηθική, η δήθεν μόρφωση και δήθεν τέχνη και η πανταχού παρούσα χυδαιότητα μάς υποδούλωσαν και μας έριξαν μέσα σε χάσματα, λάκκους και σκατά. Οι εναλλακτικές λύσεις μας πρόδωσαν ή μας προδίδουν, λαδώνοντας και ύπουλα συντηρώντας τη Μηχανή που καταβροχθίζει ανθρώπους και ξερνάει ανθρωποκιμά. Τα ευγενέστερα ένστικτα διεφθάρησαν και οι καλύτεροι σκοποί ενέδωσαν στη λαγνεία της διαστροφής και της ρητορικής του κρετινισμού, του μίσους και του τρόμου.


Και για να είμαστε ήσυχοι, ασφαλείς, παραγωγικοί και αποδεκτοί από τα εγχειρίδια των ψυχιάτρων...μάς καλούν να ατενίζουμε τον εαυτό μας και τα περιεχόμενά του, τους άλλους, τον κόσμο, το χώρο και το χρόνο...από την ανάποδη! Αντίστροφα.

Είμαστε λοιπόν χαμένοι; Είμαστε καταχωρημένοι, αριθμημένοι, προδιαγεγραμμένοι όσον αφορά το παρόν, το μέλλον και το παρελθόν; Είμαστε προϊόντα με barcode πάνω στο πετσί και μέσα στο μυαλό;

Ή μήπως ο καθένας είναι (ή μπορεί να γίνει) και μια λάμψη συνειδητότητας που διατρέχει ολόκληρο το σύμπαν μέσα σε μια απειροελάχιστη μα με τη δική της μοναδικότητα στιγμή;

Αν είναι έτσι, ας φροντίσουμε μια τέτοια στιγμή να μην είναι καθόλου βαρετή και προβλέψιμη.
Αλλά να έχει τη δύναμη που έχουν τα πεφταστέρια!

Και ίσως αρχίσουνε να υπάρχουν παντού ρωγμές για να χύνεται μέσα το φως. Και ίσως ο θόλος ν'αρχίσει να τρίζει επικίνδυνα, να σείεται...μέχρι και να καταρρεύσει και να θρυμματιστεί.
Και να περάσει παντού μέσα η ζωή!
                                                   
 ανιχνευτής


Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ


Η Πραγματική Γνώση των Αιτίων Δίνει τις Απαντήσεις!


O καρκίνος είναι μια κατάρα για το ανθρώπινο γένος. Αν και υπήρχε από την αρχαιότητα ο σύγχρονος τρόπος ζωής φαίνεται πως τον ευνοεί ιδιαίτερα. Ακόμη και σήμερα μια διάγνωση καρκίνου ισοδυναμεί συχνά με βέβαιο θάνατο. Γι’ αυτό και τα περισσότερα θύματά της επάρατης νόσου τείνουν να την αντιμετωπίζουν μοιρολατρικά. Ωστόσο υπάρχει ελπίδα. Η γνώση των πραγματικών αιτιών του καρκίνου και η ανάλογη αντιμετώπιση τους, μπορεί να οδηγήσει στην ανάσχεση της νόσου, ακόμη και στην οριστική θεραπεία της. Διαβάστε πως μπορείτε να προστατευτείτε, να αντιμετωπίσετε ακόμη και να νικήσετε την επάρατη νόσο…


Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Ο καρκίνος είναι ο συνηθισμένος γενικός όρος για τις κακοήθεις νεοπλασίες. Η κυρία αιτία αυτής της ασθένειας δρα κατά την διαίρεση των κυττάρων. Τα κύτταρα είναι δυναμικά και συνεχώς σε εγρήγορση, παίρνουν αποφάσεις (κατόπιν οδηγιών-διαταγών) για το τι θα πράξουν στη συνέχεια, π.χ. το αν θα πολλαπλασιαστούν. Κανονικά, υπάρχουν ακριβείς κανόνες ως προς την αύξηση ή όχι ενός κυττάρου, που καθορίζονται από ποικίλους φορείς, συμπεριλαμβανομένων και των άλλων κυττάρων εντός του οργανισμού. Οι διάφορες ορμόνες στο σώμα ή και εξωτερικοί παράγοντες είναι μερικοί από τους φορείς που μπορούν να ξεγελάσουν το κύτταρο για να ανταποκριθεί. Ένα σημαντικό παράδειγμα είναι η αύξηση των οστών στην παιδική ηλικία: τα κύτταρα δίνουν ρυθμισμένες διαταγές στις άκρες των οστών για να δομήσουν περισσότερο κόκαλο, ώστε να πάρουμε ύψος.
Πρωταρχικά έχουμε το κύτταρο που τίθεται σαν στόχος από διάφορους μη συμβατικά υγιείς παράγοντες και αρχίζει να διαιρείται χωρίς κανονικό έλεγχο. Όταν αυτό συμβεί, το κύτταρο συνεχίζει να διαιρείται, διαμορφώνοντας τελικά νέα αύξηση που καταλήγει σε όγκο ή νεοπλασία. Όταν η νεοπλασία φτάσει σε αριθμό ενός δισεκατομμυρίου κυττάρων (ο ελάχιστος αριθμός των καρκινικών κυττάρων) μπορεί να είναι ανιχνεύσιμη με τις συμβατικές ιατρικές μεθόδους εξετάσεων.


Η Μία και Μοναδική Αιτία της Καρκινογένεσης


Πρόκειται για τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πεδίων που διέπουν τις κινήσεις των πολυπεπτιδίων (αμινοξέων) εντός των κυττάρων (πρωτόπλασμα).

Οι δυνάμεις που λαμβάνουν μέρος κατά την διεκπεραίωση όλων των μοριακών κινήσεων εντός των κυττάρων, διαπερνούν την κυτταρική μεμβράνη. Όταν η διαφορά δυναμικού του ηλεκτροστατικού φορτίου μεταβάλλεται (αυτό οφείλεται στη μεταβολή της υγιούς κατάστασης της κυτταρικής μεμβράνης), έχουμε ως επακόλουθο την «καρκινογένεση». Το κύτταρο χρησιμοποιεί τις τέσσερις δυνάμεις της Φύσης (βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητικές, ισχυρές και ισχνές ατομικές δυνάμεις) και η ακολουθία-εφαρμογή αυτών των δυνάμεων είναι πολύ συγκεκριμένη, όσον αφορά τον άνθρωπο.

Η ταλάντωση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της γήινης σφαίρας (7,3hertz) παρέχει την συγκεκριμένη ροή ενέργειας που διέπει τις ενδοκυτταρικές ανασυνθέσεις. Είναι γνωστό ότι ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα και σχεδόν αμέτρητες ενεργειακές μεταβολές. Έτσι μια πλήρης εικόνα όλων των αλλαγών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αν όμως γνωρίζουμε την ορθή ροή των κινήσεων, μπορούμε να έχουμε τις απαντήσεις.

Εν κατακλείδι, οτιδήποτε μεταβάλει τη ροή των ενεργειακών δεδομένων εντός ζώντων οργανισμών είναι και ορίζεται ως αιτία της καρκινογένεσης.

 
Ενώνοντας το Παζλ της Πολυπλοκότητας Όλων των Μορφών της Ασθένειας 

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Η Μαύρη Τρύπα επί Γης




Η Μαύρη Τρύπα δεν υπάρχει -αν υπάρχει τελικά και δεν είναι άλλη μια αναπόδεικτη κι αυθαίρετη θεωρία στην ουσία- μόνο στο Διάστημα. Κυρίως εστιάζεται στη γη. Κι αποτελεί την προσωπική εισχώρηση, πιο σωστά πτώση, χιλιάδων, εκατομμυρίων, μυριάδων ανθρώπινων υπάρξεων. Είναι ψυχικής φύσης. Και μέσα της εγκλωβίζει, παγιδεύει, δεσμεύει όλες εκείνες τις πτυχές και τα στοιχεία που προσδιορίζουν ένα αυτόνομο, πολυτάλαντο, ανήσυχο -με την πλέον δημιουργική και εξελικτική σημασία του όρου- ισορροπημένο ως προς την εκδήλωση συμπεριφοράς, ανθρώπινο ον.

 Η επίγεια αυτή ζοφερή τρύπα αποτελεί μια πραγματική χοάνη υποταγής της θέλησης. Της αντίληψης και της ανεξαρτησίας της. Μια ταφόπλακα της ίδιας της χειραφέτησης των ανθρώπων. Μια σαδιστική και μαζοχιστική στέρηση όλων των ικανοτήτων και δυνατοτήτων για μια ανώτερης ποιότητας ολοκληρωμένη ύπαρξη, σε σχέση και με τον Εαυτό και με τον Άλλον. Μια ταφόπλακα όλων αυτών  που θα μπορούσε να καταφέρει και να γίνει ο καθένας. Μια αντήχηση πένθιμης καμπάνας.

 Τα δομικά συστατικά της βρωμοκοπάνε διαστρεβλωμένη οπτική και αντιμετώπιση των νοημάτων που πλουτίζουν το άτομο και την κοινότητα. Οι ιδιότητές της μπλοκάρουν την Ενέργεια που ρέει μέσα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, ώστε αυτή να βρίσκεται σε ισορροπία με την αληθινή φύση της και τη φύση "που της αρέσει να κρύβεται" μόνο σε σχέση με αυτούς που την αντιμετωπίζουν ως κτήμα τους ή απομαγεμένη -αντίθετα με τους "πρωτόγονους" λαούς- οντότητα. Η εισχώρηση σε αυτήν ακυρώνει τη ζώσα πνοή και βυθίζει τα ανθρώπινα τρόπαιά της μέσα σε μια χαβούζα αρνητικών συναισθημάτων, εχθρικών προς την επιβίωση καταστάσεων και νοσηρών αναγκαιοτήτων, συνθημάτων και  φετίχ. Όπως η.. "θυσία".