Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2022

'Rods from God' Weapon System - Η "εξωγήινη τεχνολογία" του οπλικού συστήματος γνωστού ως οι "ράβδοι του θεού"!

 

(Μετά από την περιγραφή του video στα αγγλικά ακολουθεί κι ένα σύντομο αλλά κατατοπιστικό κείμενο στην ελληνική γλώσσα για τις τρομερές "ράβδους του θεού"...)

Από την περιγραφή του video στο youtube

Dropping the atomic bombs that essentially forced Japan to end World War II led to a number of weapons and munitions developments. Amongst them was research into the use of a kinetic energy projectile, or basically finding ways to project a really dense piece of metal at ridiculous speeds. 

This would lead to damage, but without the explosive effects – similar to the Navy’s work with an electromagnetic railgun. 

However, earlier iterations didn’t focus on generating the velocity. Rather, basic physics could come into play by dropping it from really high in the sky. 

So, imagine a 2,000-pound tungsten rod dropped from 1,000 miles above the earth. Unlike a bullet, it would actually gain speed as it dropped, eventually hitting its target with power equivalent to an intercontinental ballistic missile, but without the mess of a nuclear weapon. The U.S. actually used a variation of this tactic in Vietnam. These Lazy Dog bombs were small pieces of non-explosive steel fitted with fins. 

They were dropped by the hundreds and reached speeds of up to 500 MPH in penetrating up to nine inches of concrete. This led to the development of Project Thor, which called for a bundle of 20’ long, 1’ thick rods dropped from high enough that they could reach sound-barrier breaking speeds, and, again avoid the fallout associated with nuclear weapons capable of delivering equivalent damage. 

So why haven’t these ‘rods from God’ been released. Two main reasons. 

First the actual weight of the projectile by the time it hits the target is still being debated. Just as large pieces of space junk break up and burn as they fall, the same could happen to these metal projectiles. 

The other reason – cost. Dropping these hammers from the skies could be 10 times more expensive than equivalent weapons in the arsenal. However, with the commercialization of space taking new steps forward via SpaceX and others, that may not be an issue for long. 

Ή:

Οι ράβδοι του Θεού έχουν τη δύναμη μιας πυρηνικής βόμβας χωρίς επιβλαβείς συνέπειες. Μια δέσμη ράβδων βολφραμίου με πάχος τηλεγραφικού πόλου πέφτει στη Γη από το διάστημα και φτάνει σε υπερηχητικές ταχύτητες (έως 10 Mach) καθώς πλησιάζει στην επιφάνεια, δίνοντάς της καταστροφική δύναμη συγκρίσιμη με τις κεφαλές ICBM. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν βόμβες που ονομάστηκαν «Τεμπέληδες Σκύλοι».

Πρόκειται για μεταλλικές βελόνες με ραβδώσεις μήκους περίπου 5 cm, ακονισμένες και στις δύο πλευρές. Πετάχτηκαν στη ζούγκλα με αεροπλάνα σε μεγάλους αριθμούς, χωρίς να αφήνουν τίποτα ζωντανό στο έδαφος στο οποίο έπεσαν. Οι χειροβομβίδες νωθρότητας, πέφτοντας από ύψος μόλις 1.000 μέτρων, έφτασαν σε ταχύτητες πάνω από 800 χλμ./ώρα και διείσδυσαν σε τσιμεντένια δάπεδα πάχους 25 εκατοστών.

Τα Rods Dog είναι ένα κινητικό όπλο που χρησιμοποιείται από τις Αεροδιαστημικές Δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Μπορούν να χτυπήσουν με τη δύναμη ενός πυρηνικού όπλου χωρίς να προκαλέσουν τις συνέπειές του. Έχουν σχεδιαστεί ως ράβδοι μήκους 6 m και πλάτους 0,30 m. Το πολύ 120 τόνοι TNT ισοδυναμούν με μια από αυτές τις ράβδους που χτυπά στο έδαφος. Άρα είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνα από μια πυρηνική βόμβα, γιατί μία από αυτές τις βόμβες ισοδυναμεί με περίπου 15.000 τόνους TNT.

Αυτά τα καλάμια μπορούν να φτάσουν στον προορισμό τους σε λιγότερο από 20 λεπτά. Δεν υπάρχει τρόπος να αμυνθείς απέναντί τους. Το ίδιο το γεγονός ότι αυτός ο τύπος όπλου μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς να γνωρίζει ότι έρχεται ή χωρίς να μπορεί να αμυνθεί εναντίον του το καθιστά ακόμη πιο θανατηφόρο από την ατομική βόμβα. "

πηγή κειμένου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου