" Δεν πρέπει ο λαός να φοβάται την κυβέρνηση, αλλά η κυβέρνηση τον λαό"

 " Δεν πρέπει ο λαός να φοβάται την κυβέρνηση, αλλά η κυβέρνηση να φοβάται τον λαό"  V FOR VENDETTA

Είναι αστείο και συνάμα γελοίο!

Αστείο διότι είναι εμφανές το γεγονός ότι ο "λαός" έχει τη δύναμη, την οποία φοβούνται πραγματικά όλοι εκείνοι που τον παραμυθιάζουν, τον χειραγωγούν, τον εκμεταλλεύονται, τον (κατα)δυναστεύουν. Γι' αυτό και χρησιμοποιούν άρτια σχεδιασμένες τεχνικές και μεθόδους παραπληροφόρησης και προπαγάνδας, μέχρι και της πιο χαμερπούς προβοκάτσιας ενίοτε και με το αίμα αθώων να χύνεται αφειδώς, προκειμένου να προωθήσουν δολοπλόκες ατζέντες ή να προφυλάξουν τα οπίσθιά τους από τη λαϊκή δυσαρέσκεια έως οργή. Aποπροσανατολίζοντας την τελευταία και, τελικά, αντλώντας προσωπικά οφέλη και κέρδη από αυτή! ( Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί σε εξισώσεις που απαιτούν...τη συμφωνία!) Κι εντούτοις τρέμουν μήπως οι λοβιτούρες, οι συστηματικές ατασθαλίες, οι μικρές και μεγάλες απάτες, τα σκοτεινά μυστικά τους, τα βρώμικα άπλυτά τους, τα ανομολόγητα εγκλήματά τους, οι μαφιόζικες πρακτικές, μεθοδεύσεις και πράξεις, η καθημερινή διαφθορά πίσω από τις πλάτες, τα μάτια και τ' αυτιά της "κοινής γνώμης", διαρρεύσουν και μάλιστα σε όλο το αχανές μεγαλείο τους. Kαι γίνουν γνωστά πέρα από κάθε εθελοτυφλούσα αμφιβολία κι αντικρίσουν κατάματα την... κοινή γνώμη. Tον λαό. Αυτήν κι αυτόν δηλαδή που μπορεί να υποψιάζεται, να υποθέτει και να φοβάται το χειρότερο, αλλά έχει ένα κουσούρι:
χρειάζεται "χειροπιαστές αποδείξεις" και "αδιάψευστα στοιχεία" για "να πειστεί" περί εγκλημάτων κι εγκληματιών, οι οποίοι κόβονται για την προστασία, την ασφάλεια και την..."καλοπέραση" των στην ουσία θυμάτων* τους. Ασχέτως αν η "κοινή γνώμη", οι μάζες των εξουσιαζόμενων, των υπηκόων, των αντικειμένων της αυθαιρεσίας των από πάνω (αυθαιρεσίας οικονομικής, κοινωνικοπολιτικής, στρατιωτικής, επιστημονικής, πνευματικής) βιώνουν στο πετσί τους, σε όλο το φάσμα της καθημερινής τους πορείας, όλες τις συνέπειες της όλο και πιο δύσκολo να καλυφθεί κοροϊδίας, της αμετροέπειας, της αλαζονικής, υποκριτικής κι εγκληματικής συμπεριφοράς, της αντι-ανθρώπινης φιλοσοφίας..!

*θυμάτων ή πολλές φορές στην ουσία μαζοχιστών, βαριά διαταραγμένων; :

 

Πόσο πολύ και συστηματικά πρέπει να σε εξαπατούνε και να αυταπατάσαι, για να καταλάβεις κάποια στιγμή ότι είσαι το θύμα μιας κατά συρροή εξαπάτησης;

 Στην ταινία "V for Vendetta" (ένα ίσως κινηματογραφικά στυλιζαρισμένο είδος παρηγοριάς για τους μόνιμα αρρώστους σε "real time") το τυραννικό κυβερνόν κόμμα τρέμει μήπως και μαθευτεί από τους πολίτες ποιοι ήταν οι πραγματικά υπεύθυνοι για τα φοβερά τρομοκρατικά χτυπήματα που οδήγησαν στην εκλογή εκείνων που υπόσχονταν εγγυημένη και με "κάθε μέσο" ασφάλεια και τιμωρία των ενόχων. Μέχρι που βρέθηκε ο εξωπραγματικά ατρόμητος ήρωας (ένα είδος super ήρωα, από αυτούς που ευδοκιμούν σε κόμιξ κι οθόνες) για να ξυπνήσει ο λαός από το λήθαργό του και να αποκαλυφθεί η φοβερή σε βάρος του πλεκτάνη. Η ταινία προχωράει και σε ένα "πονηρό (ή μήπως τελικά ειρωνικό;) κλείσιμο του ματιού" προς τους θεατές: όταν ο αφυπνισμένος λαός, άνδρες και γυναίκες, βγαίνει μαζικά κι αποφασιστικά και ψυχωμένα στους δρόμους, δεν φαίνεται ικανή ούτε η θανάσιμη απειλή των βαριά οπλισμένων στρατιωτικών ανδρείκελων να τους σταματήσει...

Το γελοίο, στο οποίο αναφερθήκαμε στην αρχή; Είναι ότι ο "λαός" (που στις κατ'επίφαση δημοκρατίες της απροκάλυπτης ολιγαρχίας αποκαλείται και "κυρίαρχος") κατακερματισμένος, ζαλισμένος από τον ακατάσχετο θόρυβο ψευδών ειδήσεων και κατασκευασμένων πληροφοριών, ψυχολογικά τσακισμένος από το φόβο των "πανταχού παρόντων" κινδύνων (υπαρκτών και μη) και απ'το άγχος της αστυνομοκρατούμενης επιβίωσης στην οποία υποβαθμίζεται η ζωή, μοιάζει να μην...έχει καταλάβει, σε ακόμη πολύ μεγάλο ποσοστό. Την πραγματική δύναμή του. Την ισχύ που προκύπτει από την αφύπνιση, την διάφανη ματιά, την απόρριψη των διανοητικών μπάζων, την ανάληψη ευθυνών, την ένωσή του.

 Και για να το προχωρήσουμε με μια υπόθεση:
Πες ότι μια αποφράδα για την εξουσία ημέρα, το φράγμα που συγκρατεί τα ύδατα της σαπίλας σπάει ξαφνικά (ας μην ασχοληθούμε με τους πιθανούς παράγοντες που οδηγούν σε ένα τέτοιο γεγονός με απρόβλεπτες έως, λογικά, κατακλυσμιαίες συνέπειες) και η μπόχα πλημμυρίζει την υπνωτισμένη πολιτεία. Τα σκατά και η δηλητηριώδης χολή σε κοινή θέα, αβάσταχτη πια οσμή και γνώση! Και ναι: πέρα πάσης αμφισβήτησης και με πολύ δύσκολη έως αδύνατη κάθε απόπειρα απόκρυψης, όσες δικαιολογίες κι αν επικαλούνταν, όσους ρουφιάνους, τσιράκια με κύρος "ειδικού", όσους "έγκριτους αναλυτές" ή...όσους φρουρούς της "έννομης τάξης" με πλήρη εξάρτυση ή δαιμονικούς από το πουθενά τρομοκράτες, κι αν επιστράτευαν οι εξουσιαστές...Πώς θα αντιδρούσε τότε ο λαός; Θα αντιδρούσε ή θα πείθονταν για πολλοστή φορά από την αλχημεία του κουκουλώματος; Κι αν ήθελε να αντιδράσει θα ανακάλυπτε (εντός) την ανεξαρτησία της θέλησης, τη συνειδητοποίηση, την οξυδέρκεια της κρίσης, το καθάριο συλλογικό όραμα για το μέλλον (ας δεχτούμε ότι αυτό μπορεί να ακολουθήσει ως σύλληψη και μετά από τις πρώτες έστω και σπασμωδικές αντιδράσεις) και το σθένος για να το κάνει;

Γιατί η αλήθεια είναι ότι αληθινά "ο λαός έχει τη δύναμη"! Το ξέρει αληθινά όμως; Διότι η Δύναμη συνάδει με την αντίληψη και πιο συγκεκριμένα με την ανεξαρτησία της αντίληψης...

ανιχνευτής