Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Ο "χορευτής" με τις ακατανόητες κινήσεις



Είναι κάποιες παράξενες φορές, ενίοτε και σε παράξενα μέρη Δύναμης-κομβικά σημεία Ενέργειας και σε σύγκλιση με το φύσημα αλλόκοτων νυχτερινών ανέμων από "αλλού", που ο άνθρωπος δονείται συθέμελα από το κάλεσμα. Του προανθρώπινου τοτεμικού του εαυτού. Και των "εγγραφών" της ύλης και του χρόνου από παλιά μέσα στα κύτταρά του. Από τόσο παλιές εποχές όσο και η πρώτη φορά (και χαμένη μέσα στην ομίχλη της παραχάραξης της αληθινής ιστορίας του) που βρέθηκε πάνω στον πλανήτη τελείως γυμνός και απροστάτευτος, σε σχέση με το ζωικό και φυτικό βασίλειο, μέσα σ'ένα περιβάλλον γεμάτο αντίξοες συνθήκες.
Κι όταν συμβεί αυτό, το ανθρώπινο ον γυρεύει να αφήνεται, με δύσκολη να περιγραφεί από τη γλώσσα ικανοποίηση, στο στροβίλισμα μυστικών εσωτερικών δινών. Μία μεταμόρφωση. Μία επιεικώς συναρπαστική και πανίσχυρη αίσθηση, η οποία και θα μπορούσε να προσδιοριστεί ως η αποδοχή της καθοδήγησης δυνάμεων, που μέχρι εκείνη τη στιγμή (νόμιζε πως) αγνοούσε την καταλυτική δύναμή τους.
Και ίσως αποκτήσει το βλέμμα και τη σκόπευση του αετού, την άγρυπνη διεισδυτική ματιά της κουκουβάγιας, τον καλπασμό του αξημέρωτου αλόγου, το άγριο ουρλιαχτό του λύκου...

Και να γίνει ένα αρπαχτικό σαν το ίδιο το σύμπαν.
Και να γίνει η σοφία που διδάσκεται από την ίδια τη φύση της.
Και να γίνει το δέος και η αρχέγονη περιέργεια που επιθυμεί να ταξιδεύει μέσα από τις ρωγμές σε μέρη ανείπωτα.
Και να γίνει η τέχνη της θέλησης που αλλάζει την ίδια την (άλλωστε ΕΥΠΛΑΣΤΗ) πραγματικότητα.



Ένας χορευτής με τις ακατανόητες, τελετουργικές κι ενίοτε ακανόνιστες φαινομενικά, "χορευτικές κινήσεις". Τόσο μέσα στην πόλη (που άλλωστε συμβολίζει τον "λουστραρισμένο" εαυτό του ανθρώπου και τα "φτιασίδια" του), σε σημεία έντονου συμβολισμού, παράδοξης γεωμετρίας και μυστικής-απόκρυφης σημασίας, όσο και, κυρίως, έξω από τα τείχη της.  Σε μέρη που σφύζουν από χθόνιες δονήσεις, περιδινούμενες δίνες και αισθήσεις απερίγραπτες, η παρουσία του Άγνωστου, που ωστόσο το σώμα του "χορευτή" πάντα διατηρούσε τις μνήμες και τις γνώσεις του μέσα στους αιώνες.

Μία απελευθέρωση από τη σύμβαση της συμφωνημένης πολιτισμικής τελμάτωσης.
Eλευθερία από την τρισδιάστατη φυλακή με την τρισδιάστατη οπτική.
Μια πνευματικότητα που ισορροπεί εξαίσια. Ανάμεσα στην πιο σκοτεινή ή αινιγματική πλευρά των ιστοριών από "αλλού" (που δεν έφυγε ποτέ από εδώ), των μυστηρίων και της εισχώρησής τους στην "πραγματικότητα" και στην απόκτηση Δύναμης ως ανταμοιβή της άφοβης προσέγγισης, εξερεύνησης και μύησης σε αυτά.



ανιχνευτής


και

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου